Biały kot: przegląd ras o śnieżnym kolorze

Od czasów starożytnych biel wywoływała sprzeczne skojarzenia między różnymi narodami. Jest symbolem czystości, niewinności, smutku i nowych początków. Nadal istnieją kontrowersje dotyczące natury białych kotów. Ktoś uważa ich za najbardziej posłuszne i spokojne osoby ze wszystkich przedstawicieli kotów. Ktoś wręcz przeciwnie, przestrzega przed nabywaniem kotów o tym kolorze ze względu na trudności ich charakteru. Co stanie przed człowiekiem, gdy zdecyduje się otworzyć drzwi śnieżnobiałemu czworonożnemu zwierzakowi?? Dowiedzmy Się.

Pigmentacja sierści zwierzęcia następuje na długo przed jego urodzeniem. Nawet na etapie powstawania zarodka w jego włóknach nerwowych powstają komórki pigmentowe. Nie są jeszcze zdolne do farbowania sierści. Komórki te przejmują swoją główną funkcję już w drodze do mieszków włosowych. Na tym samym etapie komórki pigmentowe są modyfikowane pod wpływem genów odziedziczonych po rodzicach kociaka. To właśnie to „dziedziczenie” determinuje kolor, położenie plam na ciele i ich kształt.

Zdarza się jednak również, że niektóre komórki tracą zdolność do wytwarzania pigmentu podczas transformacji. Tak rodzą się kocięta z białymi punktami - w "skarpetkach", z "przodem koszuli" lub ze śnieżnobiałym brzuszkiem.

Zdarza się też, że absolutnie wszystkie komórki decydują się „odpocząć” i nie farbować wełny w żadnym z kolorów. Wysyła im na wakacje jeden podstępny gen - W. Pojawiające się w genotypie W tłumi wszystkie inne kolory, wysuwając się na pierwszy plan. Tak rodzą się śnieżnobiałe kocięta. Na przykład genotyp BBOoSsddWw będzie należeć do kociaka o bezbarwnej sierści, pomimo obecności kolorowych genów.

Jeśli nie mówimy o albinizmie, biały nie jest uważany za kolor. Ściśle mówiąc, to jest jego całkowita nieobecność. Ale potomstwo takiego zwierzęcia niekoniecznie będzie białe. Jeśli dziecko nie odziedziczy genu W, jego sierść będzie zabarwiona. Opierając się na tym wzorze, genetycy twierdzą, że śnieżnobiały kociak może pojawić się, jeśli jeden z jego rodziców został całkowicie przebarwiony przez ten sam gen.

Istnieje inna możliwość rozwoju wydarzeń. Oprócz W, za jasny kolor sierści odpowiada gen S – gwarancja plamistości sierści. Pojawiający się w łańcuchu element nadaje zwierzęciu ślady śniegu. Tak się składa, że ​​S „chwyta” duży obszar. Wtedy cały kot jest ubarwiony jedną białą plamką, chociaż jego kod genetyczny może zawierać inne kolory.

Mity o białych kotach

Ludzkość wspiera koty. W każdym wieku ludzie traktowali czarne koty ze szczególnym niepokojem. Stali się bohaterami mitów, baśni, a nawet okazali się obdarzeni magicznymi zdolnościami. Jednak sława miała zyskać nie tylko węglowe piękności, ale także ich całkowite przeciwieństwa - śnieżne koty, które również mają swoje zabawne historie.

Mit numer 1. Głuchota

Pogłoski o głuchoty u białych kotów nie są bezpodstawne. A sami genetycy nie spieszą się z obaleniem tego mitu. Faktem jest, że przypadki patologii słuchu wśród bezbarwnych kotów są dość powszechne.

Dzieje się tak za sprawą genu W, znanego nam już z poprzedniego rozdziału. Oprócz śnieżnobiałego futra i niebieskich oczu ten element łańcucha genetycznego prowadzi do wrodzonej głuchoty. W 40% przypadków zwierzęta z tym genotypem rodzą się z całkowitą głuchotą.

Warunkiem narodzin głuchego kociaka jest obecność genu W u jednego z jego rodziców. W takim przypadku matka i ojciec niekoniecznie będą biali. Nawet rude i czarne koty mogą mieć spadkobierców z wadami słuchu.

Jednak ci, którzy chcą kupić białego zwierzaka, nie powinni rezygnować z tego pomysłu. Ponieważ większość bezbarwnych kotów na świecie to albinosy bez genu W, szanse na zakup głuchego kociaka są dość niskie. Według statystyk tylko 15% wszystkich białych kotów na świecie nie słyszy.

Dla tych, którzy chcą zabrać do domu kociaka w białej sierści, istnieje kilka zasad badania słuchu zwierzaka:

1. Posłuchaj dźwięków wydawanych przez kotka. Kocięta z uszkodzonym słuchem miauczą znacznie głośniej niż ich rówieśnicy. Wynika to z faktu, że młode nie słyszy własnego głosu, więc stara się „krzyczeć” do innych.
2. Zwykle kociak powinien szybko reagować na obce dźwięki. Głośne huki z pewnością powinny go ostrzec. Aby sprawdzić tę jakość, wystarczy klaskać w dłonie, gdy kociak nie widzi inspektora.
3. Uszy kociąt powinny być czyste i nie przeszkadzać dziecku. Przyczyną patologii może być nie tylko wada wrodzona, ale także choroby zakaźne.
4. Głuche kocięta wzdrygają się przed nieoczekiwanymi dotknięciami. Możesz to sprawdzić podchodząc do zwierzaka od tyłu.
5. Głuchego kociaka łatwo odgadnąć po jego izolacji. Często ignoruje swoich towarzyszy i nie bierze udziału w ich grach.

Stereotyp dotyczący głuchoty pomoże też obalić niektóre rasy, których biel sierści jest uważana za oznakę arystokratycznej krwi, a nie wadę. Na przykład turecka angora, której wełna stała się prawdziwym symbolem rasy.

Ci, którzy wzięli pod swoją opiekę głuchego kociaka, nie powinni spieszyć się ze zdenerwowaniem. Dzieciak będzie wymagał więcej uwagi i twojej siły, ale jego wdzięczność za okazaną opiekę będzie znacznie wyższa.

Mit numer 2. Oczy w różnych kolorach

Różne kolory tęczówki nie są rzadkością. Tak zwana heterochromia występuje nie tylko u kotów, ale także u innych zwierząt. Nie oszczędził zjawiska heterochromii i człowieka. Ciekawe, że naukowcy nie zidentyfikowali jeszcze dokładnej przyczyny tak niezwykłego efektu.

Możliwe przyczyny heterochromii u zwierząt:

• nierównomierne rozmieszczenie melaniny – pigmentu odpowiedzialnego za kolor sierści i tęczówki oka;
• ten sam gen W w DNA, przekazywany z pokolenia na pokolenie;
• predyspozycje do choroby.

Heterochromia nie jest cechą specyficzną rasy. Każdy losowo wybrany kot może odziedziczyć oczy w różnych kolorach. Różnią się również kombinacje odcieni: najczęstszym tandemem jest żółty i niebieski. Możesz również znaleźć kombinacje kolorów złotego, zielonego i brązowego.

Wśród białych kotów anomalia różnych oczu jest znacznie bardziej powszechna niż wśród jej czerwonych i szylkretowych odpowiedników. Najczęściej heterochromia kończy się problemami ze słuchem, co jest wywoływane przez ten sam „biały” gen W.

Biorąc pod uwagę rasy, genetycy zidentyfikowali trzy najczęściej dziedziczone wielobarwne tęczówki:

1. turecka furgonetka. Większość kotów tej rasy jest biała, co samo w sobie zwiększa prawdopodobieństwo wrodzonej głuchoty i heterochromii.
2. angora turecka. Ulubione szachy, historia tej rasy rozpoczęła się w XVI wieku. Najczęstsze kombinacje kolorów dla tych kotów to niebieski i żółty.
3. Kao-mani. U przedstawicieli rasy tęczówkę można dostrzec, przeplatać i inne wzory.

Inne rasy są mniej podatne na heterochromię. Wielobarwne irysy występują w rasie brytyjskiej, orientalnej, sfinksie i rex.

Mit numer 3. Bezwarunkowy urok

Najbardziej poetycki mit głosi, że każdy śnieżnobiały kot jest aniołem w ciele. Jednak właściciele takich zwierząt obalają błędne przekonanie. Kolor sierści w żaden sposób nie wpływa na przyzwyczajenia i przyzwyczajenia zwierzęcia. Model zachowania tworzony jest według różnych zasad. Pierwsze i główne skrzypce gra genetyka - rodowód zwierzęcia.

Potomkowie ras aborygeńskich z konieczności dziedziczą geny drapieżne. Nawet w środowisku domowym, gdy jedzenie płynie jak rzeka, a niebo jest bezchmurne, kot nadal poluje na wszystko, co się rusza. W ten sposób manifestują się dzikie korzenie wszystkich kotów. Jednocześnie kolor sierści zwierzęcia nie odgrywa żadnej roli w układaniu postaci. Doskonałym łapaczem myszy może być szary lub biały kot.

Pragnienie polowania znajduje odzwierciedlenie w stosunku zwierzęcia do właścicieli. Oczywiście kot nie będzie próbował złapać właściciela, ale na pewno spróbuje ustalić własne zasady w domu. W mieszkaniu, w którym mieszka zwierzak, panuje szczególna hierarchia: każdego zwierzaka można pogłaskać tylko na jego prośbę, a wnętrze czasem poddawane jest wielokrotnym poprawkom za pomocą kocich pazurów.

Dlatego szukając oswojonych i posłusznych białych kotów, warto zwrócić uwagę na sztuczną hodowlę rasy. Wspaniali towarzysze będą Kot brytyjski lub amerykański curl. Oczywiście sfinksy kochają przede wszystkim czułość i czułość. Zwierzęta te nie wyobrażają sobie życia bez oznak uwagi właściciela, dlatego osoby spragnione kociego ciepła powinny poszukać białych przedstawicieli tej rasy.

Aby rozwiać mit o „anielskiej” naturze białych kotów, zalecamy zapoznanie się z tym zjawiskiem agresja u kotów, opisane na naszym portalu.

angora turecka

Niesamowity urok i charyzmatyczny charakter - to połączenie, które otrzymają właściciele, jeśli zdecydują się na kota rasy angora turecka.

Trochę tła

Rasa turecka to aborygeński gatunek kota, który ma ponad kilkaset lat. Pierwszymi przedstawicielami plemienia byli futrzaści mieszkańcy Turcji. Do XVI wieku kociak tej rasy był uważany za najdroższy prezent podarowany sułtanowi. Później rasa podbiła Europę, zdobywając serca miłośników kotów.

Wzorzec rasy

Dziś turecka angora zachowuje swoją popularność. Główne cechy jej wyglądu zewnętrznego przedstawiono w tabeli.

Tabela 1. Angora turecka: wzorzec rasy

Typ ciałaSucha, muskularna, chudaOdnóżaDługie, pełne wdzięku, z zaokrąglonymi nogamiOgonDługie, zwężające się ku końcowiGłowaW kształcie klina, średniej wielkości. Pysk wąskiWełnaCienki, średniej długości, bez podszerstkaKolorDozwolone są wszystkie opcje z wyjątkiem
czekolada-
liliowy,
kolor cynamon,
faun.

Klasyczny kolor tureckiej angory to biały. Dozwolone są również niektóre plamy w kontrastujących kolorach, na przykład czerwony lub czarny. Jednak najbardziej szanowana jest wersja biała. Oprócz koloru, turecka angora jest ceniona za wdzięk, arystokratyczne zwyczaje i krnąbrny charakter.

Postać

Mimo pozornej rezerwy siwowłosej angory kryje w sobie najdelikatniejszą duszę wykwintnego kota. Ten zwierzak nie będzie tolerował chamstwa i braku szacunku w jego kierunku. Od pierwszych dni pobytu w domu przedstawiciele rasy określają swój status, za którym będą podążać właściciele, nawet o tym nie wiedząc.

Koty tureckie są dość ciekawe. Dbają o wszystko, co dzieje się w domu. Dlatego próby ograniczenia dociekliwego umysłu zwierzaka do zamkniętych drzwi zawiodą. Angora są drażliwe. Ignorowanie powoduje największe szkody w ich drżącej świadomości. Przedstawiciele rasy nigdy nie pogodzą się z rolą dekoracji sofy. Ten fakt powinni wziąć pod uwagę ci, którzy szukają pięknego kota, ale nie mogą poświęcić mu wystarczającej uwagi.

Stosunek do dzieci

W domu, w którym są dzieci, przed zakupem kota należy przeprowadzić instruktaż bezpieczeństwa. Bo tylko w pokojowych warunkach angora stanie się prawdziwym przyjacielem dziecka. Nie będzie tolerować naruszania jej wolności, a także ogona, dlatego nadaje się jako towarzysz, ale nie niania.

Kapryśna i wyrafinowana turecka angora stanie się lojalnym zwierzakiem dla tych, którzy szanują kocie usposobienie i jego dziwactwa.

Wideo – angora turecka. Historia pochodzenia rasy i cechy zachowania

Syberyjski biały kot

W stworzenie tej rasy zaangażowała się sama natura, co zadecydowało o oryginalnym charakterze kotów syberyjskich i ich niezwykłym wyglądzie. Gęsta sierść rasy jest odpowiedzią na mroźne syberyjskie zimy, z którymi gęsty podszerstek może sobie poradzić.

Podbijanie wystaw międzynarodowych

Szczegóły narodzin tej wspaniałej rasy nie są znane. Świat dowiedział się o białych kotach syberyjskich w tym samym czasie, co o angorze tureckiej - w XVI wieku. Wtedy te koty były wolne i niezależne. Udomowienie futrzastych łowców trwało ponad sto lat. Wystawy rasy zobaczyłem dopiero na początku XX wieku. Mimo błyskawicznej popularności kot syberyjski został oficjalnie uznany dopiero w 1990 roku. Na szczęście do tego momentu miłośnicy kotów na całym świecie od dawna zakochali się w tym gatunku i aktywnie angażowali się w jego selekcję.

Wzorzec rasy

Międzynarodowe Stowarzyszenie Kotów zatwierdziło następujący standard rasy:.

Tabela 2. Kot syberyjski: wzorzec rasy

Typ ciałaWielki. Długość w kłębie sięga 33 cm. Waga oscyluje wokół 8 kgOdnóżaMocny, krótkiOgonPuszysty, średniej długościGłowaDuży z wydatnym podbródkiem i mocną muskularną szyjąWełnaŚredni do długiego, z podszerstkiem i kruchą teksturąKolorMoże być nakrapiany lub stały. Dopuszczalne są różne kolory, biel uważana jest za najrzadszą

Biały kot syberyjski to ogromny rarytas. Gładki odcień sierści bez żadnych wtrąceń świadczy o jakości jej eksterieru. Najbardziej harmonijny kolor oczu to złoty. Są też zwierzęta niebieskookie.

Pamiętaj, że Twoja sierść wymaga systematycznej pielęgnacji, zwłaszcza jeśli chodzi o nieskazitelną białą sierść. W przeciwnym razie futro zwierzaka może z czasem wyblaknąć i zabrudzić się. Jak dbać o sierść kota syberyjskiego i jakie narzędzia zaopatrzyć, czytaj dalej.

Postać

Geny łowieckie stały się podstawą charakteru kota syberyjskiego. W temperamencie zwierzaka łączą się one z pewną dumą i arogancją, więc przy takim zwierzaku trudno się nudzić, jak przewidzieć jego kolejne działanie. Przed chwilą kot kopał doniczkę, a teraz w skupieniu wypatruje zdobyczy, siedząc na lodówce.

Nawiasem mówiąc, miłość do wzrostu jest integralną cechą kota syberyjskiego. W dziczy przedstawiciele rasy podbijali drzewa, ale w warunkach mieszkaniowych zmuszeni są do podbijania wysokości mebli. Nie warto odsadzać kota od „wspinania się”. Lepiej spróbować znaleźć kompromis i zdobyć dla niej wysoki drapak.

Kolejną ważną cechą rasy jest szacunek. Kot syberyjski nie tylko domaga się szacunku dla siebie, ale też go okazuje. Właściciele są dla niej częścią stada, więc kotka bezwzględnie przestrzega podporządkowania. Te zwierzęta nie będą obsesyjnie błagać o jedzenie, ale nie pozwolą się głaskać bez powodu. Tylko po wcześniejszym umówieniu.

Rasa kota bengalskiego

Jeśli nadal możesz znaleźć wspólny język z angorą i kotem syberyjskim, to koty bengalskie wcale nie są przyzwyczajone do negocjacji. Rasa łączy w sobie dzikie korzenie i udomowioną życzliwość. To, które z tych dwóch bytów pojawi się u konkretnego zwierzaka, zależy tylko od właściciela.

Wzorzec rasy

Rasa bengalska została wyhodowana w 1963 roku w Ameryce. Jej przodkami byli kot domowy i dziki lampart. Odziedziczony przez rasę eksterier jest imponujący:

Tabela 3. Kot bengalski: wzorzec rasy

Typ ciałaMocne, długie ciało, mocne kościOdnóżaPełen wdzięku, średniej długości. Tył jest nieco wyższy niż przódOgonGruby, obniżony. Kończy się pod koniecGłowaW kształcie klina, o zmiękczonych konturachWełnaGruby i krótki, jedwabisty w dotykuKolorCętkowany. Plamy mogą być rozrzucone losowo lub poziomo

Klasyczny kolor bengalski - arlekin lub cętkowany. Główny kolor to zwykle czerwony. Dziś można znaleźć przedstawicieli rasy w różnych wariantach kolorystycznych. Przykładem tego jest najrzadszy kot bengalski - biały.

Odmiany kolorów

Według genotypu białe bengale dzielą się na trzy gatunki, które zostaną dalej przedstawione w tabeli.

Tabela 3. Rodzaje białych bengalów

Ryś

Koty syjamskie brały udział w tworzeniu typu. Kolor rasy reprezentują rozmyte beżowe punkty na jasnym ciele. Odcień tła może wahać się od kości słoniowej do kremuProtoplastą tego typu stały się koty birmańskie. Sepia ma bardziej kontrastujące ciemne plamy na jasnym tleWzór futra tych kotów jest ozdobiony złotymi tonami na jasnym ciele

Postać

Bez względu na odcień sierści koty bengalskie mają niesamowite usposobienie. Pomimo drapieżnych genów rasa znana jest z lojalnego psiego zachowania. Kot przywiązuje się do właściciela od pierwszych dni znajomości i podąża za nim niemalże po piętach.

Gospodarz jest centrum wszechświata dla Bengalu. Komunikowanie się z właścicielem w najmniejszym stopniu nie męczy kota. Jest gotowa uczestniczyć we wszystkich sprawach swojego mężczyzny, niezależnie od tego, czy jest to gotowanie śniadania, czy kąpiel. Nawiasem mówiąc, koty bengalskie nie boją się wody, a nawet lubią pływać. Bengale są posłuszne i schludne w pracach domowych. Lubią przestrzegać zasad panujących w domu i zadowolić właściciela.

obcy biały

Rasa Foreign White została wyhodowana eksperymentalnie. Ciekawa brytyjska hodowczyni Patricia Turner postanowiła skrzyżować kota syjamskiego z kotem brytyjskim krótkowłosym. Chęć zdobycia śnieżnobiałego zwierzaka o niebieskich oczach spełniła się po kilku pokoleniach.

Cechy wyglądu

Zewnętrznie kot obcego białego przypomina swojego syjamskiego krewnego. Charakterystyczny orientalny pysk i duże trójkątne uszy uzupełniają długie kończyny. Jednak charakterystyczną cechą rasy wcale nie jest struktura ciała. Główną atrakcją obcej bieli jest połączenie koloru białego i oczu w kolorze nieba.

Wzorzec rasy

Tabela 4. Biały obcy: wzorzec rasy

GłowaWydłużony, proporcjonalny. Gładki profilTyp ciałaWydłużony cienki torsOdnóżaDługie, smukłe. Tylne są nieco dłuższe niż przednieOgonDługie, zwężające się ku końcowiWełnaKrótka, obcisłaKolorNiebieski, fioletowy, foka, czekolada

Postać

Cudzoziemska biel to niezwykłe połączenie arystokratycznego wyglądu i niezwykle ciekawego charakteru. Odważny umysł Forina White`a, żaden szczegół w domu nie ucieknie. Kot doskonale wie, co znajduje się na górnej półce i gdzie schowane są ciasteczka.

Bystry intelekt sprawia, że ​​obcy biały nieustannie się uczy. Dziś próbuje otworzyć drzwi lodówki, a jutro przyniesie piłkę właścicielowi. Korzenie syjamskie nadały rasie niesamowitą lojalność. Zwierzę jest bardzo przywiązane do właściciela i podczas jego nieobecności popada w prawdziwe przygnębienie.

turecka furgonetka

Przedstawiciele tej rasy pochodzą z Bliskiego Wschodu. Początkowo osiedlano je w regionie o trudnych warunkach klimatycznych, co wpłynęło na ukształtowanie się ich charakteru.

Mityczne korzenie rasy

Turecka furgonetka to niezwykle stara rasa, dowiadujemy się o niej z biblijnych legend. Według mitu kot, który polował na myszy w arce Noego, otrzymał wdzięczność od samego Pana. Położył rękę na grzbiecie kota, w wyniku czego na ramionach wybrańca pojawił się jaskrawoczerwony znak. Tak przeszły do ​​historii tureckie koty Van.

Wzorzec rasy

Przyjęty w 1971 roku standard wymaga od przedstawicieli rasy wyraźnego rozmieszczenia plamek. Koty doskonale radzą sobie z przestrzeganiem tej zasady: najczęściej ślady znajdują się na głowie i ogonie zwierzęcia.

Tabela 5. Turecki van: standard rasy

Typ ciałaMuskularny, długi, proporcjonalnyOdnóżaSzeroko rozstawiony, umiarkowanie długiOgonPuszysty, długi, podniesionyGłowaSzeroki, klinowaty, proporcjonalny do ciałaWełnaKaszmirowy, bez podszerstka. Dwie długości płaszcza w zależności od pory rokuKolorCzarny / niebieski / czerwony / kremowy / czarny szylkret / niebieski szylkret pręgowany

Postać

Turecki van – kot, który zna swoją wartość. Jest pełna godności i dumy, dlatego jej chód jest majestatyczny, jakby nie kot, ale tygrys spacerował po salonie. Jednocześnie przedstawiciele rasy bardzo kochają i cenią sobie uczucia. Zwierzę chętnie zamieni wieczorne polowanie na spanie na kolanach właściciela.

Korzenie myśliwskie tureckiej rasy vanów często dają o sobie znać. Prędzej czy później na pewno spróbuje złapać muchę, cień, drobinkę kurzu czy nogi właściciela. Z biegiem lat aktywność zwierzaka wcale nie słabnie. Jako kociak i dorosły kot, turecki van uwielbia biegać po domu i angażować wszystkich w swoje zabawy w równym stopniu. W domu turecka furgonetka woli wybrać jednego właściciela, z którym związane będą wszystkie jego kocie sprawy. Kot nie zignoruje reszty domowników, ale jego serce będzie należeć tylko do „jego” osoby.

Kotek w domu

Bez względu na to, jaką rasą będzie kot, zwierzęta z białym futrem wymagają większej uwagi. Przejawia się również w imieniu, jakie nadawane jest dziecku, które przyszło do domu.

Jak nazwać białego kotka?

Ogólnie przyjmuje się, że imię kota musi koniecznie zawierać dźwięki „s” lub „k”. Oczywiście kociakowi będzie znacznie łatwiej przyzwyczaić się do takiego przezwiska. Ale przy prawidłowej intonacji zwierzęta domowe można nauczyć prawie każdego imienia.

Imiona dla chłopców:

• poważne: Alex, Max, Baron, Bruce, Zeus, Felix, Cezar;
• „Jadalne”: Cupcake, Muffin, Wasabi, Mojito, Fresh, Slash, Cream, Ptasie mleczko, Sernik;
• pasujące do wełny: Snowball, Fluff, Vanish, Santa, Squirrel, Belyash, Pearl;
• według postaci: grzmot, hałas, carap, kipish, zaciekły, skupienie, strzelanie;
• status: Zippo, Joker, Dolar, Ronaldo, Jaguar.

Możesz nadal wymieniać opcje przez bardzo długi czas, ale najlepszym imieniem dla kociaka będzie to, które wybierze. Aby to zrobić, wystarczy wymienić kilka pseudonimów nawiązujących do dziecka i obserwować jego reakcję.

Imiona dla dziewczynek:

• sławni: Angelina, Marilyn, Sofia, Alice, Sharon, Eva, Jacqueline, Monica, Jasmine;
• pasujące do wełny: Snowball, Fluffy, Blanka, Powder, Bella, Belyanka, Tuchka, Marshmallow, Rumianek, Blondie, Cream, Pushilda;
• dla niegrzecznych: Bullet, Avalanche, Thunderstorm, Shumikha, Crazy;
• „Smaczne” nazwy: Latte, Bianca, Milky, Manka, Bulka.

Znaki i wierzenia

Kot w domu - autonomiczna republika z własnymi prawami i przepisami. Nic dziwnego, że od czasów starożytnych ludzie kojarzyli niewytłumaczalne zjawiska z zachowaniem kotów. Niektóre znaki przetrwały do ​​dziś. Zapamiętajmy niektóre z nich.

1. Spotkanie białego kota w drodze do pracy obiecuje sukces w biznesie i przedsięwzięciach. Aby sukces na pewno przyszedł, zaleca się, aby zwierzę, które spotkasz, było czymś leczyć. Wdzięczny kot z pewnością weźmie na siebie wszystkie smutki człowieka i wynagrodzi w zamian jakieś szczęśliwe wydarzenie.
   

   Białe koty można znaleźć tylko na szczęście

2. Uważa się, że śnieżnobiałe zwierzaki przyciągają pozytywną energię. Dlatego napotkanego na ulicy białego kociaka należy zabrać do domu, bo wszechświat nie wysłał człowiekowi małego zwierzaka w tym dniu i o tej godzinie.
   

   Nagle odnaleziony biały kociak może stać się Twoim wiernym towarzyszem

3. Pojawienie się kota na progu również wiązało się z przesądami. Jeśli do domu przychodzi przedstawiciel koci, oznacza to, że dobro i dobre samopoczucie starają się wejść w życie domowników. W żadnym wypadku nie powinieneś odpędzać zwiastuna jasnej passy w życiu.
   

   Biały kot według znaków przyciąga tylko dobro

Białe koty to niesamowite stworzenia. Ale czy ich temperament jest tak nieskazitelny jak futro jest idealny, wiedzą tylko ci, którzy wpuszczą tego niezwykłego gościa do swojego domu.