Niesamowite i wyjątkowe japońskie bobtaile

Historia powstania rasy japoński bobtail

Dokładne pochodzenie kotów z bardzo krótkimi ogonkami z pomponów nie jest pewne. Na japońskich wyspach żyją od niepamiętnych czasów, ich historia uwikłana jest w wiele sekretów, mitów i tajemnic. Początkowo trzymano ich w świątyniach buddyjskich w celu eksterminacji myszy i szczurów, a także ochrony powierzonego im terytorium przed intruzami. Zwierzęta te były bardzo czczone i uważane za święte, preferowano osobniki z białą wełną. Koty świątynne również migrowały, gdy buddyzm rozprzestrzeniał się na wschód. Wylądowali więc w Indiach, Turcji, Chinach, Wietnamie, Korei, a potem na wyspach japońskich.

Koty, które mieszkały w buddyjskich świątyniach, również miały zwykle długie ogony

Według jednej z legend zwierzęta te przybyły do ​​Japonii na statkach handlowych w 999 roku. Inne źródła podają, że pojawiły się w tym kraju kilka wieków wcześniej. Pierwsze oficjalne wzmianki w dokumentach historycznych dotyczą kota krótkoogoniastego o imieniu Mёbu no Otodo. Jej imię można przetłumaczyć jako „główna druhna wewnętrznego pałacu”. Kot mieszkał na terenie pałacu pod panowaniem cesarza Japonii Ichijou (980-1011 pne).). Na znak szczególnego szacunku nosiła czerwoną obrożę z medalionem.

Pierwszy kot z krótkim ogonem, który mieszkał w cesarskim pałacu, nosił czerwoną obrożę

Najbardziej cenione były zwierzęta trójkolorowe z małymi czerwono-czarnymi plamkami na ogonie i głowie na głównym białym tle wełny. Kolor ten otrzymał indywidualną nazwę wyspy - „mi-ke” lub „calico” w europejskim stylu. Japoński bobtail można znaleźć w różnych rycinach, obrazach i ceramice z XVI-XVII wieku. Koty z krótkimi ogonami były przedstawiane na obiektach artystycznych wraz z wdzięcznymi japońskimi gejszami.

Japoński bobtail jest wymieniony w książce „Japonia” słynnego podróżnika i lekarza Engelberta Kempfera, która została opublikowana w 1702 roku.

Koty przez długi czas trzymane były tylko w świątyniach, pałacach, a także w bogatych domach i były oznaką bogactwa. Na samym początku XVII wieku, w związku z inwazją gryzoni, która zalała wyspy i spowodowała ogromne zniszczenia gruntów rolnych, z rozkazu rządu wszystkie zwierzęta zostały wypuszczone na wolność. Obowiązywał ścisły zakaz kupowania, sprzedaży i trzymania tych zwierząt w domach. Po sprostaniu zadaniu wiele zwierząt pozostawiono do życia na wolności.

Koty w Japonii zawsze były bardzo szanowane i szanowane

Rasa rozwijała się przez długi czas w izolacji i samodzielnie w warunkach naturalnych, bez krzyżowania się z innymi rasami. I dopiero w 1968 roku pierwsze bobtaile trafiły na kontynent amerykański. Zostały sprowadzone z Japonii przez Elizabeth Freret, która później zaczęła je hodować w Stanach Zjednoczonych. Rok później opracowano pierwszy wzorzec rasy, a w 1976 uzyskano oficjalną rejestrację w CFA (Cat Fanciers Association). Długowłosa odmiana japońskiego bobtaila została zarejestrowana w latach 90. ubiegłego wieku. Obecnie ta rzadka rasa kotów o krótkich ogonach jest rozpoznawana przez absolutnie wszystkie organizacje fenologiczne.

Moi dobrzy przyjaciele często odwiedzają Japonię w interesach. Podobno porcelanową figurkę kota z podniesioną łapą można znaleźć przy wejściu do niemal każdego sklepu z pamiątkami. Ta postać nazywa się „maneki-neko” (pozdrawiający kot). Wzywa gości i zaprasza ich do środka. Wizerunki japońskiego bobtaila bardzo często można znaleźć na różnych nadrukach, tekstyliach, odzieży, wyrobach skórzanych itp.

Figurka w kształcie kota z uniesioną na powitanie łapą jest często wystawiana przy wejściach do japońskich sklepów z pamiątkami

Opis rasy

Tylko sama natura brała udział w tworzeniu japońskich bobtaili, nie były tu wymagane ludzkie wysiłki. Przedstawiciele tej rasy mają szczupłe, atletyczne, lekko wydłużone ciało z dobrze rozwiniętymi, ale nie masywnymi mięśniami. Budowa jest pełna wdzięku, elegancka i bardzo harmonijna, bez nadmiernej lekkości i nie krępa.

Przeczytaj także - Bobtail: zdecydowany charakter w uroczym przebraniu

Sylwetka japońskiego bobtaila jest pełna wdzięku i elegancji

Standard wyglądu

Wzorzec rasy jest opisany następującymi cechami pokroju:

• mała trójkątna główka ma zakrzywione gładkie kontury i sprawia wrażenie rzeźbionej lub wyrzeźbionej, miękki zaokrąglony podbródek, wysokie kości policzkowe, dobrze zarysowane wąsy;
• kufa szeroka i zaokrąglona, ​​nos raczej szeroki, długi z małym, ledwo zauważalnym zagłębieniem;
• dość duże, stojące uszy zwrócone do środka głowy i szeroko rozstawione;
• duże wyraziste owalne oczy szeroko rozstawione i lekko pod kątem, co jest szczególnie widoczne z profilu;
• dowolny kolor oczu, ale najczęściej złotożółty (są okazy o wielobarwnych oczach);
• kończyny proporcjonalne, wysokie i smukłe, a tylne znacznie dłuższe od przednich, ale zgięte w kolanach (dzięki czemu grzbiet wygląda poziomo);
• szyja długa i pełna wdzięku;
• waga: kobieta - 2,4-3,4 kg, mężczyzna - 4-5 kg.

Oczy japońskich bobtaili są najczęściej złotożółte

Ogon bobtail jest krótki (do 12 cm), ma normalną liczbę kręgów, tylko są one małe i zdeformowane. Może być prosty i składać się z kilku załamań, załamań, haczyków, narożników, spiral i dowolnej ich kombinacji. Może być zarówno mobilny, jak i nieruchomy, ale kształtem nie powinien kontrastować z ogólnym wyglądem zwierzęcia. Każdy osobnik ma swój niepowtarzalny i indywidualny ogon, włos na nim jest nieco sztywniejszy i dłuższy niż na tułowiu i nadyma się we wszystkich kierunkach. Sierść ściśle przylegająca do ciała, miękka i jedwabista, prawie pozbawiona podszerstka i hydrofobowa. Długość sierści waha się od krótkiej do wydłużonej. Osoby długowłose mają spodnie na tylnych łapach, puszysty kołnierz na szyi, możliwe są również frędzle i pędzle na uszach.

Norma dopuszcza wiele wariantów kolorystycznych:

• monochromatyczny (czerwony, czarno-biały);
• trójkolorowy;
• dwukolorowy (dwukolorowy);
• pręgowany (pręgowany, pręgowany);
• dymny (srebrzysty);
• cętkowany;
• oraz T. D.

Najczęstszy jest kolor perkalu tricolor (biały z czarnymi i czerwonymi plamami).

Japoński bobtail jest uważany za bardzo rzadką rasę. Rzadko widuje się go na wystawach kotów. Widzieliśmy te koty raz lub dwa razy. Wizualnie w ogóle nie przyciągają uwagi. Można powiedzieć, że ta rasa nie jest dla każdego. Zwykłe cętkowane koty, jakby zostały złapane na ulicy. Ale to tylko na pierwszy rzut oka. Przyglądając się bliżej, rozumiesz, że przed tobą jest istota wysoce intelektualna, skłonna filozoficznie i protekcjonalnie patrząca na ludzką próżność. Wygląd jest niezwykle znaczący i zrozumiały. Nic dziwnego, że są kotami świątynnymi.

Norma dopuszcza szeroką gamę kolorów kotów

Postać

Koty japońskie wyróżniają się wybuchowym i niespokojnym temperamentem. Małe kocięta mogą bawić się i igrać w nieskończoność. Z wiekiem trochę się uspokajają, ale nadal trudno zauważyć, jak błogo drzemią na kanapie. Aby zachować formę, potrzebują aktywności fizycznej. Chętnie bawią się nakręcanymi zabawkami, pędzą za wiązką wskaźnika laserowego i podskakują w poszukiwaniu zawieszonych piłek. Specjalna budowa tylnych kończyn pozwala im skakać bardzo wysoko, więc bieganie po nierównym terenie mieszkania z pokonywaniem przeszkód w postaci stolików nocnych, komód, a nawet szaf jest dla nich częstą rzeczą. Jeśli zwierzę nie marnuje nadmiaru energii, będzie to miało szkodliwy wpływ na jego zachowanie. Kot może stać się nerwowy i agresywny.

Japońskie bobtaile są bardzo zwinne i zabawne

Wrodzony instynkt łowiecki sprawia, że ​​bobtail nieustannie na kogoś poluje. Jeśli wszystkie myszy i szczury zostały już złapane, kot nie pogardzi muchami, komarami ani motylami. Wspinanie się na wysoki drapak to jego ulubiona rozrywka, dlatego lepiej, aby takie mobilne zwierzaki miały do ​​dyspozycji całe kompleksy zabaw lub wykonane na zamówienie konstrukcje, na których można poszaleć.

Koty z Kraju Kwitnącej Wiśni są bystre i bystre. Można ich łatwo i szybko nauczyć prostych sztuczek, ale tylko wtedy, gdy sami tego chcą. Nie da się zmusić bobtaila do zrobienia czegoś wbrew jego woli, wyróżnia się niesamowitym uporem i samowolą. Zwierzęta krótkoogoniaste szybko przyzwyczajają się do ludzi i przyzwyczajają się do nowego środowiska. Zawsze mają jednego ukochanego właściciela, to za nim pójdą, nie pozostając w tyle. Ale nie potrzebują stałego kontaktu dotykowego ani leżenia na kolanach mistrza, te samowystarczalne zwierzęta po prostu muszą być blisko. Pozostawione same sobie koty nigdy się nie nudzą i zawsze znajdą dla siebie odpowiednią rozrywkę, ale czasami używają do tego nie całkiem odpowiednich przedmiotów. Dlatego konieczne jest zapewnienie zwierzakowi wystarczającej liczby różnych zabawek i okresowe ich zmienianie.

Japońskie bobtaile uwielbiają wspinać się wyżej

Koty są protekcjonalne i przyjazne dla innych mieszkańców, świetnie dogadują się z dziećmi i bawią się z nimi przez długi czas. Obcy i nieznajomi są początkowo postrzegani z ostrożnością, ale bez strachu i agresji. Ciekawość prędzej czy później zbierze swoje żniwo, a bobtail na pewno przyjdzie się lepiej poznać. Koty te są bardzo towarzyskie i wolą brać czynny udział we wszystkich domowych imprezach. Uważnie obserwują poczynania właściciela i wszystko pamiętają. Jeśli gdzieś im nie wolno (na przykład w szafie lub w pralce), to na pewno zbadają to miejsce kilka godzin później lub następnego dnia.

Kocięta zdecydowanie muszą wszędzie wtykać swój ciekawski nos

Z łatwością znajdują wspólny język z innymi zwierzętami i nie boją się nikogo, w tym dużych psów. Wybuchowy temperament nie pozwala im usiedzieć w miejscu, więc jeśli drugi bobtail zostanie wybrany jako towarzysz do gier, to nigdy nie będzie porządku w domu. Chociaż koty są bardzo wdzięczne i zręczne, nie rzucają na półki bibelotów ani doniczek.

Małe kocięta są niezwykle zabawne i niespokojne

Wszystkim swoim działaniom zwierzę towarzyszy mowa emocjonalna, polegająca na mruczeniu, parskaniu i dudnieniu. Głos tej rasy jest delikatny i nie przeszywający, prawie przyjemny dla ucha. Bierność i bezczynność nie są w swojej naturze, badanie środowiska i poszukiwanie potencjalnej ofiary leżą na poziomie genetycznym. W przypadku jej braku mogą nosić w zębach różne przedmioty i własne zabawki. Japońskie bobtaile uwielbiają chodzić, łatwo przyzwyczajają się do uprzęży i ​​smyczy.

Rasa ta nie jest odpowiednia dla osób spokojnych i flegmatycznych, ponieważ raczej nie będą w stanie spędzić spokojnego wieczoru, siedząc z kotem na kolanach przed telewizorem.

Galeria zdjęć: Koty japońskie bobtail

Zakup kociaka japońskiego Bobtail

W naszym kraju istnieje bardzo niewiele specjalistycznych szkółek do hodowli bobtaili japońskich, dlatego trudno jest kupić kociaka tej rasy. Aby mieć pewność, że kupisz rasowe dziecko, lepiej skontaktować się bezpośrednio z japońskimi hodowcami.

Kupowanie kociaka japońskiego bobtaila nie jest łatwe

Kryteria wyboru

Najlepiej kupić mały bobtail z renomowanego żłobka, który ma dobrą reputację. Czasami hodowcy prywatni oferują również kocięta japońskie. Ale takie przejęcie może być ryzykowne, ponieważ wizualnie rasowy kociak niewiele różni się od prostego niewrodzonego dziecka z wrodzonym niedorozwiniętym ogonem. Cena rasowego japońskiego bobtaila zaczyna się od 30 tysięcy rubli i zależy od płci zwierzęcia, jego koloru i cech rasy (klasa). Szczególnie cenione są osobniki z przewagą bieli w sierści i wielobarwnych oczu (złotych i niebieskich).

Zaleca się kupowanie kociąt japońskich Bobtail w wyspecjalizowanych żłobkach

Zbyt niski koszt powinien być niepokojący. Prawie na pewno właściciel próbuje sprzedać kundla, podszywając się pod japońskiego bobtaila.

W miocie kotów tej rasy wszystkie kocięta rodzą się z krótkimi ogonkami, dlatego przed zakupem warto poszukać nie tylko rodziców, ale także innych kociąt. Obowiązkowe jest posiadanie rodowodu wskazującego na cechy zewnętrzne ostatnich czterech pokoleń. Pożądane jest wykonanie wszystkich szczepień niezbędnych w tym wieku. Zwłaszcza jeśli zwierzę musi być transportowane na duże odległości.

Kupując, zwróć uwagę na następujące punkty:

• dziecko musi być bardzo aktywne, zwinne i dociekliwe;
• zdrowy wygląd, miękka i błyszcząca sierść;
• oczy czyste, uszy czyste (bez wydzieliny).

Kociak musi wyglądać zdrowo i być aktywnym

W jakim wieku lepiej zabrać kociaka

Kocięta pochodzące od kotów z Japonii rodzą się nieco większe niż większość innych ras. Bardzo wcześnie zaczynają wychodzić z pudełka i szybciej się usamodzielniają. Rozdaje się je dopiero po 3-4 miesiącach, bo w tym wieku można już określić eksterier przyszłego mistrza.

Kocięta japońskie Bobtail są oddawane po trzech miesiącach

Treść japońskiego bobtaila

Bobtaile z wysp japońskich są niezwykle bezpretensjonalne w treści. Główną troską jest zapewnienie pupilowi ​​poligonu i możliwości spędzenia niewyczerpanej energii.

Odżywianie

Większość hodowców woli karmić bobtaile wysokiej jakości suchą karmą super premium i premium, która zawiera wszystkie substancje, witaminy i minerały niezbędne do normalnego życia. Ale te koty chętnie spożywają naturalną żywność.

Zaleca się karmienie japońskich bobtaili wysokiej jakości gotową karmą

Ilość i skład pokarmu

Ilość suchej karmy liczona jest od ilości 80 kilokalorii na 1 kg żywej wagi. Karma naturalna podawana jest w ilości ok. 30 g na 1 kg wagi zwierzaka. Dobrze zaprojektowane menu na japońskiego bobtaila zawiera następujące produkty:

• chude mięso (konina, wołowina, cielęcina);
• mięso drobiowe (kurczak, indyk itp.).);
• zboża (ryż, gryka, proso itp.). P.);
• ryby morskie;
• niskotłuszczowe produkty mleczne (kefir, śmietana, twarożek);
• gotowane podroby (płuca, wątroba, serce itp.).);
• jajka.

Surowe mięso należy dobrze zamrozić przed użyciem (co najmniej 12-14 godzin). Następnie wlewa się wrzącą wodę i całkowicie rozmraża. Karm kota tylko całkowicie rozmrożonego i w temperaturze pokojowej. Resztki są natychmiast usuwane, a obok miski do picia stawia się pojemnik z czystą wodą.

Niektórzy hodowcy zalecają karmienie bobtaili surowym drobiem

Ile razy dziennie karmić zwierzaka

Małe kocięta otrzymują pożywienie co najmniej 5-6 razy dziennie. Począwszy od sześciu miesięcy liczba karmień jest stopniowo zmniejszana, a z roku na rok jest wprowadzana do dwóch razy dziennie (rano i wieczorem).

Kocięta wielu ras są żarłoczne. Wszystkie nasze kocięta zawsze zjadały całe jedzenie bez śladu. Czasami zdarzało się, że przez pomyłkę były karmione dwukrotnie. Nie można było nawet odgadnąć, że zwierzak właśnie zjadł, więc chętnie pożerał pokarm. Dlatego lepiej jest karmić niemowlęta ściśle według harmonogramu. Tylko ostatni kot, którego mamy, jest arystokratą i nigdy nie zje dodatkowego kawałka.

Rola zbilansowanej diety w zdrowiu kota

Takie ruchliwe, energiczne i niespokojne zwierzęta potrzebują zbilansowanej diety, w przeciwnym razie nie będą w stanie w pełni odzyskać spalonych kalorii. Gotowa karma sklepowa ma już wszystko, czego potrzebujesz, a dzięki naturalnej diecie do jadłospisu dla kotów dodaje się specjalne kompleksy witamin i minerałów. Koty są z natury drapieżnikami, dlatego należy je karmić głównie mięsem: powinno ono stanowić co najmniej 60-65% całkowitej objętości pokarmu. Wiele zwierząt latem chętnie spożywa świeże warzywa na spacer. Zimą kiełkuje dla nich specjalna kocia trawa.

Wiele kotów chętnie je specjalne zioło

Pielęgnacja urody

Japońskie bobtaile są bardzo czyste i dbają o swój wygląd. Właściciel może im tylko trochę pomóc.

1. Czesanie i kąpiel. Sierść tych kotów praktycznie nie ma podszerstka, dzięki czemu nie zwija się i nie plącze. Ponadto same zwierzęta nieustannie liżą ją szorstkim językiem. Szczotkuj bobtaile mniej więcej raz w tygodniu specjalną miękką szczoteczką, aby usunąć martwe włosy. Podczas linienia, które nie jest szczególnie obfite, odbywa się to częściej. Kąpanie kotów japońskich jest często niepotrzebne. Chociaż uwielbiają pływać, ich skóra jest delikatna, a woda wysusza ją. Wystarczy raz na sześć miesięcy.
2. Pielęgnacja uszu. Badanie małżowin usznych raz w tygodniu. W razie potrzeby usuń nagromadzone wydzieliny siarki i brud za pomocą bawełnianego wacika lub wacika. Do przetwarzania używaj specjalnych roztworów przeznaczonych do pielęgnacji uszu zwierząt lub kompozycji farmaceutycznych (nadtlenek wodoru, chlorheksydyna i inne).
3. Opieka oka. Codziennie wycierają oczy pupila wacikiem nasączonym ciepłą przegotowaną wodą lub gotowym roztworem do pielęgnacji oczu (można użyć ziołowych wywarów z rumianku, dziurawca, nagietka).
4. Pielęgnacja paznokci. Japońskie bobtaile uwielbiają ostrzyć pazury, więc obecność w domu dużych i mocnych drapaków jest koniecznością. Pazury są lekko skracane raz na 2-3 tygodnie.
5. Opieka dentystyczna. Aby uniknąć problemów z zębami, koty powinny myć zęby miękką, zakrzywioną szczoteczką i pastą zwierzęcą przynajmniej raz w tygodniu.

Przed wszelkimi manipulacjami konieczne jest umycie rąk mydłem i wodą, w przeciwnym razie bardzo łatwo jest zarazić. Nasza kotka miała ciężkie zapalenie spojówek z powodu nieuważnego pocierania oczu. Zabrali ją na wizytę do kociego okulisty, który zalecił leczenie. Musiałem zakopać specjalne krople i położyć maść z antybiotykiem.

Toaleta

Koty japońskie to bardzo inteligentne zwierzęta: szybko rozumieją, do czego służy kuweta i rzadko srają tam, gdzie nie muszą. Dla nich odpowiedni jest każdy rodzaj konstrukcji. Wybór wypełniacza zależy od osobistych preferencji właściciela.

Pieszy

Bobtaile z wysp japońskich bardzo lubią spacery. Ale niezwykle trudno jest im przezwyciężyć instynkty łowieckie i czasami wspinają się na wysokie drzewa, skąd nie jest tak łatwo je usunąć. Dlatego zaleca się chodzić małych myśliwych tylko na smyczy. Te koty potrzebują codziennych ćwiczeń, aby czuć się dobrze.

Spaceruj po bobtailu na smyczy

Latem zakładaj swojemu zwierzakowi obroże przeciw pchłom i co 3-4 miesiące podawaj mu leki przeciwrobacze.

Wady rasy

Japońskie bobtaile to aborygeńska rasa naturalnie ukształtowana. Dlatego zwierzęta mają doskonałe zdrowie i dobry układ odpornościowy.

skłonność do chorób

Koty te nie mają predyspozycji do chorób, w tym o charakterze genetycznym. Przy odpowiedniej opiece i odpowiednim karmieniu prawie nigdy nie chorują. Krótki ogon nie ma żadnego wpływu na ogólne samopoczucie i zdrowie zwierząt, nie mają problemów z kręgosłupem. Ale ogon wymaga ostrożnego obchodzenia się, ponieważ szorstkie dotknięcie może być bolesne.

W japońskich bobtailach nie ma chorób genetycznych

Przynajmniej raz w roku musisz udać się do kliniki weterynaryjnej na badania i testy (krew, mocz itp.)

Wady wyglądu

Wady wyglądu japońskich bobtaili to:

• krępa, krępa budowa;
• ciężki szkielet z nadwagą;
• okrągła krótka głowa.

Wady wyglądu pociągające za sobą dyskwalifikację zwierzęcia to:

• całkowity brak ogona (brak kręgów ogonowych);
• ogon jest lekko owłosiony i nie ma kształtu pompona;
• zbyt długi ogon (ponad 13 cm);
• ogon jest typu „wciągnięty bobtail” - długi prosty odcinek 6-7 kręgów, a następnie zagięty lub zawinięty.

Całkowity brak ogona w bobtailu jest poważną wadą

Następujące kolory japońskiego bobtaila nie są uznawane przez normę:

• liliowy;
• czekolada (i wszystkie kombinacje z nią);
• punkt koloru;
• faun;
• cynamon;
• kolory akromelanowe.

Hodowla japońskiej rasy bobtail

Koty japońskie są bardzo trudne do rozmnażania, ponieważ ich liczba w naszym kraju jest niewielka. Potencjalny partner jest wybierany na podstawie długości ogona. Do hodowli dopuszczane są tylko osobniki spełniające wszystkie standardy rasy.

Niedozwolone jest krzyżowanie bobtaili z innymi rasami.

Wybierając parę dla zwierzęcia, zwróć uwagę na następujące znaki:

• obecność rodowodu;
• ogon powinien mieć długość od 8 do 12 cm;
• zdrowy i aktywny wygląd;
• zabarwienie.

Trudno znaleźć partnera do japońskiego bobtaila

W jakim wieku należy oddać pupila do pierwszego krycia?

Koty japońskiego bobtaila zaleca się dopuszczać do kopulacji po dwóch latach, co najmniej 2-3 techniki powinny minąć. Jeśli ciąża jest zbyt wczesna, ciało samicy może nie być w pełni ukształtowane, więc kocięta mogą urodzić się słabe, bolesne lub nawet niezdolne do życia. Samce są gotowe do kopulacji po półtora roku.

Jak często kot może rodzić?

Według weterynarzy i doświadczonych hodowców kot może rodzić 1-2 razy w roku bez szkody dla własnego zdrowia. Zazwyczaj samica japońska bobtail ma nie więcej niż 3-4 dzieci w miocie, ale wszystkie przeżywają.

Kot zwykle ma 3-4 kocięta w miocie

Istnieje alternatywna opinia w tej sprawie, która z zadowoleniem przyjmuje naturalne podejście. Polega na tym, że kotka powinna rodzić kocięta po każdej rui (3-4 razy w roku).

Kastracja i sterylizacja

Aby zachować cechy rasy, do hodowli dopuszcza się wyłącznie zwierzęta, które ściśle przestrzegają wszystkich standardów zewnętrznych. Wszystkie inne, aby uniknąć niechcianego krycia, muszą być wykastrowane lub wysterylizowane. Zalecany przedział wiekowy do zabiegu sterylizacji lub kastracji:

• koty - po 10 miesiącach;
• koty - w wieku 8-12 miesięcy (wszelkie zabiegi chirurgiczne najlepiej przeprowadzać do dwóch lat).

Operacje te można wykonywać od trzech miesięcy do starości. Jednak wczesna kastracja lub sterylizacja może spowodować opóźnienie w rozwoju i wzroście zwierzęcia. A im starszy zwierzak, tym trudniej znosi operację i znieczulenie.

Opieka nad pupilem po zabiegu

Opieka nad zwierzakiem po zabiegu jest łatwa. Muszą być spełnione następujące warunki:

• aby zapobiec lizaniu szwów, na kota nakłada się specjalny koc lub obrożę;
• raz dziennie koc jest zdejmowany, a szwy poddawane działaniu środków dezynfekujących (roztwór chlorheksydyny, nadtlenek wodoru itp.). P.);
• przez kilka dni ogranicz aktywność zwierzęcia (aby szwy się nie rozpadły);
• nie karmić przez 8-10 godzin;
• chronić przed niepotrzebnym hałasem i niepokojem;
• jeśli zwierzę się martwi i jasne jest, że doświadcza bolesnych wrażeń, wtedy dają mu środki przeciwbólowe (Ketofen, Pervikoks itp.), ale dawkowanie przepisuje tylko lekarz weterynarii.

Aby kot nie lizał szwów, zakłada pooperacyjną obrożę lub koc

Należy natychmiast zasięgnąć porady w klinice weterynaryjnej, jeśli pojawią się podejrzane objawy: kot odmawia karmienia przez ponad trzy dni, szwy są spuchnięte i mokre itp. P.

Tabela: plusy i minusy japońskiej rasy bobtail

Wideo: cechy japońskiej rasy bobtail

Recenzje właścicieli

Ostrzy pazury wyłącznie na drapaku, chodzi tylko w jednym wyznaczonym miejscu, dobry przyjaciel dzieci co jest bardzo ważne. Miły, czuły. Jeśli chodzi o dzieci, ten kot jest idealny dla dzieci w każdym wieku. Mam troje dzieci, chociaż w tym czasie było ich dwoje, ale mimo wszystko, bez względu na to, jak bardzo dziecko bawiło się z kotem, nigdy go nie ugryzła, nie podrapała, a powiem ci, że dzieci, zwłaszcza chłopcy, bardzo lubią podrywać koty. I co jeszcze chciałem powiedzieć, ten kot zawsze wybiera jednego właściciela, kimkolwiek jest. W moim przypadku była to moja najstarsza córka. Nie wiem, co to spowodowało, chociaż zawsze zajmuję się kotem. Jeśli chodzi o jedzenie, kotka przystosowuje się do każdego jedzenia, nawet jeśli to tylko warzywa, tylko mięso, ale zdecydowanie nie ryby, ale oczywiście kocha krewetki, ale nie zawsze na nie stać. Tak, tak, chyba jedyny kot w mojej pamięci, który nie je ryb. Więc mogę śmiało powiedzieć, kto chce wziąć przyjaciela dla siebie, kto nie będzie agresywny w stosunku do dzieci, będzie czuły, to musi być rasa japońskiego bobtaila. Nigdy nie zawiedliśmy się na tym kocie.

Koyomi trafiła do naszego żłobka jako dorosła, jej przodkowie ze strony matki są dzicy, więc ma prawdziwą rodzimą krew japońskich bobtaili! Nawiązanie z nią kontaktu nie było łatwe, ale teraz wszędzie za mną chodzi, śpi ze mną, a teraz też zaczęła mnie chronić, jeśli inne zwierzęta zachowują się w jej opinii niewłaściwie.Już zaczął z nią trenować - kotka jest bardzo utalentowana i sprytny.

Nie powiem nic o charakterze psa, ale prawie nie boję się wody. nie żeby kochał, ale jak jest ciekawie to się wspina i woda mu nie przeszkadza. Wszyscy chcę, żeby mała żywa rybka gdzieś się dostała, zobacz, jak złapie. &# 128521; ale o Maneki-neko, sądząc po moim kotku, ma część nogi, która jest między poduszkami a kolanem? Nie wiem, jak to poprawnie powiedzieć :) jest znacznie dłuższy niż u mojego zwykłego kota, dlatego przy myciu łapa nie wystaje jak zwykle, ale okazuje się jak wielkie wiadro. i naprawdę może się wydawać, że cię kusi. &# 128521; i same palce? dłużej. cóż, to tak, jakby było jasne, że ma mocno wyeksponowane cechy rasy, tata i mama są modni &# 128578; ale mimo wszystko fakt braku ogona prześladuje mnie &# 128521; może to była adaptacja do chłodu? ryś też wydaje się mieć mały ogon. mieszka w zimnych miejscach. a włosie krótkich ogonów jest gęste i nie moknie zbyt dobrze. woda wydaje się spływać po powierzchni.

Jak wszyscy mieszkańcy Kraju Kwitnącej Wiśni, Kumi jest spokojna, dobrze wychowana i trochę nieśmiała, ale warto spędzić z nią trochę więcej czasu, a przed tobą pojawia się zupełnie inna osoba – czuła i współczująca . .. Dwuletnia Kumiko jest zdrowa i wysterylizowana, taca wie.

Od ponad tygodnia cieszy mnie moja nowa dziewczyna YUKI-USAGI KAGURA. To więcej niż się spodziewałem! To niesamowity kot, nigdy takiego nie miałem! To takie cudowne, aktywne, mobilne, wesołe i otwarte stworzenie! Jest tak odważna i towarzyska, a już w wieku 4 miesięcy jest tak dobrze rozwinięta fizycznie. I kocham ją tylko za jej charakter i nie ma dla mnie znaczenia, czy zostanie gwiazdą, czy nie - już daje dużo radości mnie i moim starszym kotom..

Kiedy przywieźliśmy naszego pierwszego kociaka, japońskiego bobtaila, Kagurę, byliśmy zdumieni, gdy w wieku 4,5 miesiąca wyciągnęła się na leniwie na przednich łapach, nie myśląc nawet o pomaganiu sobie tylnymi łapami. Czy warto wspomnieć, że tydzień po wspólnej zabawie z małą dziewczynką, dwa moje domy po prostu nie wiedziały, gdzie się przed nią ukryć!

Japońskie bobtaile są bardzo oryginalne i charakterystyczne. Takie mobilne zwierzaki można zabrać ze sobą na spacery po lesie, parku, na ryby, a nawet na polowanie. Są gotowi we wszystkim towarzyszyć swojemu panu. Nie można się nimi nudzić i cierpieć z powodu samotności.