Objawy i leczenie zapalenia rogówki u kotów

Przyczyny zapalenia rogówki nie są dokładnie określone, ale można podejrzewać kilka czynników w jego powstawaniu:

• wirus opryszczki kotów;
• obcy przedmiot, który uszkadza rogówkę;
• urazy oka;
• infekcja oka.

Choroba może występować częściej u niektórych ras kotów, dlatego zdaniem wielu ekspertów czynnik genetyczny z większym prawdopodobieństwem przyczynia się do jej wystąpienia.

Najczęściej, w prawie 100% przypadków, ta choroba u kota zostaje nabyta.

Zapalenie rogówki to stan, który objawia się obecnością kilku objawów, takich jak:

• nadmierne zaczerwienienie;
• wyładowanie - przezroczyste lub ropne, o konsystencji śluzu;
• częste mrużenie oczu;
• wrażliwość na światło, kot będzie szukał ciemniejszych miejsc w domu;
• podrażnienie twarzy;
• pocieranie oczu;
• wysoka temperatura;
• kichanie;
• zmętnienie tkanki rogówki;
• wydzielina z nosa;
• letarg.

Zapalenie rogówki może dotyczyć jednego lub obu oczu kota.

Rodzaje zapalenia rogówki i diagnoza

Istnieje kilka rodzajów choroby:

1. Wrzodziejące zapalenie rogówki. Najprawdopodobniej spowodowane urazem oka. Na tkance rogówki tworzy się wrzód, który przy zaniedbaniu formy zamienia się w ropne zapalenie rogówki. Płynie powoli. Ponieważ rogówka jest w tym kształcie niewrażliwa, kot nie odczuwa dyskomfortu.
2. Przewlekłe zwyrodnieniowe zapalenie rogówki występuje częściej u niektórych ras, takich jak syjamska, perska, himalajska i birmańska (rasy z krótkim pyskiem i dużymi oczami), dlatego uważa się, że jest spowodowane czynnikami genetycznymi lub może być spowodowane częstymi infekcjami oczu;
3. Eozynofilowe zapalenie rogówki to stan, który zaczyna się jako zapalenie rogówki, ale rozwija się dalej, aż rogówka staje się różowa, a chore oko pokrywa się białym nalotem, częściej wywołanym przez zakażenie wirusem herpes.

Kot z podejrzeniem choroby oczu powinien zostać zbadany przez lekarza weterynarii. Objawy mogą być wyraźnie widoczne w przypadku infekcji oka i gospodarza.

Weterynarz zbada tkankę rogówki pod mikroskopem, aby sprawdzić, czy jest uszkodzona, czy nie ma wirusów powodujących podrażnienie. Przeprowadzony zostanie test na pożywki hodowlane. Analizowany jest stan obu oczu pod kątem stopnia uszkodzenia tkanek rogówki. Lekarz weterynarii określi również, jak postępuje leczenie, czy stan się poprawia, czy terapia nadal wymaga kontynuacji.

Terapia

Leczenie zapalenia rogówki u kotów może być korzystne, jeśli zostanie wykryte wcześnie. Typowe zabiegi obejmują krople do oczu i antybiotyki, żele do oczu. Niektóre suplementy są również przepisywane kotu w celu wzmocnienia układu odpornościowego.

Czasami uciekają się do metody chirurgicznej, ale tylko w szczególnie ciężkich przypadkach. Następnie chorego umieszcza się na leczeniu w szpitalu, uszkodzoną tkankę odcina się z powierzchni oka. Można przepisać specjalne soczewki do noszenia po zabiegu przez dwa tygodnie.

Jeśli zapalenie rogówki jest spowodowane wirusem opryszczki u kota, terapia może nie pomóc. Wirusowi opryszczki można zapobiec, podając kocię szczepionkę w młodym wieku. Jeśli nie leczysz opryszczki i współistniejącego zapalenia rogówki, doprowadzi to do nieodwracalnego uszkodzenia tkanek i całkowitej ślepoty.

Zazwyczaj lekarz weterynarii przepisuje następujące środki na zapalenie rogówki:

• zastrzyki z hydrokortyzonem w ostrej postaci choroby;
• Nowokaina do łagodzenia bólu;
• Acyklowir jest stosowany w wirusowym zapaleniu rogówki.

W domu uciekają się do płukania oczu roztworem furaciliny.

Środki zapobiegawcze

Aby kot był zdrowy i nie był narażony na taką dolegliwość jak zapalenie rogówki, możesz skorzystać z następujących środków:

• w pomieszczeniu, w którym kot jest stale mokry sprzątanie, mycie powierzchni i podłóg, akcesoria dla kota;
• po spacerze po ulicy sprawdź oczy zwierzaka pod kątem obecności ciał obcych;
• jeśli osoba ma długie włosy, dobrze jest je rozczesać lub przyciąć w pobliżu oczu, aby nie wpadły do ​​jamy oka i nie spowodowały jej zranienia;
• upewnij się, że zwierzę nie jest długo zmarznięte;
• jeśli zwierzę ma łzawiące oko, uważnie je obserwuj, przepłucz kwasem borowym i poproś weterynarza o poradę;
• uważnie monitoruj swoją dietę. Ważne jest, aby dieta była kompletna, z wystarczającą zawartością witamin i minerałów;
• wykonać planowane odrobaczanie;
• częstsze badanie zwierząt aktywnych pod kątem uszkodzeń mechanicznych;
• podawać szczepienia przeciwko infekcjom od najmłodszych lat;
• nie stosuj samoleczenia, ponieważ terapia z nieprawidłową diagnozą może zagrozić jednostce całkowitą ślepotą. Jeśli po profilaktyce choroba nadal się rozwija, musisz pokazać zwierzę lekarzowi.

Jeśli kierujesz się tymi zaleceniami i skontaktujesz się z kliniką na czas, gdy pojawią się objawy choroby, koty nie będą miały większych problemów zdrowotnych, co zaoszczędzi nie tylko pieniądze, ale także nerwy wszystkich członków rodziny.