Rodzaje geofagów i warunki przetrzymywania ryb

Te zabawne ryby zdobywają pożywienie w niezwykły sposób. Geofagi zapychają usta wodą z ziemi, wybierają z niej wszystko, co jadalne: mięczaki, robaki, larwy, a resztę wypluwają. Stąd wzięła się ich nazwa „geofag”, co oznacza „zjadacz ziemi”. Geofagi to ryby o dość spokojnym charakterze, dobrze dogadują się z sąsiadami. Należy jednak pamiętać, że po osiedleniu się w akwarium będą stale wykopywać ziemię i podkopywać korzenie roślin.

Warunki przetrzymywania

Siedliska geofagów — rzeki Ameryki Południowej. Są to dość duże ryby, osiągające długość 15-20 cm. Są dość bezpretensjonalne i łatwo się rozmnażają. Aby utrzymać ziemiożerców, wymagane jest akwarium o pojemności co najmniej 200 litrów. Gleba w nim powinna składać się z grubego piasku. Geophagus ciężko to wykopie, więc trzeba zadbać o dobrą filtrację. Wszystkie dekoracje w akwarium są starannie naprawiane. Rośliny są wybierane z silnym systemem korzeniowym lub ptactwo wodne.

Istnieje wiele rodzajów geofagów, różniących się wielkością, kolorem, zwyczajami i zachowaniem. Najbardziej popularne wśród akwarystów są następujące gatunki:

• surinamski;
• Rudowłosa;
• Steindachnera;
• brazylijski.

Rudowłose ryby

W naturze geofagi rude występują w dorzeczach Amazonki i Tapajos. Mają ciało wydłużone na wysokość i spłaszczone na boki, osiągające 25 cm długości. Kolor ryby to jasnosrebrny lub złocisty oliwkowy. Na pniu są jasne poprzeczne paski, a pośrodku zaokrąglona czarna plama. Łuski są lekko turkusowe, tęczówka czerwonawa, a usta niebieskawe. Czerwono-czarne paski na płetwach i ogonie. Płetwy grzbietowe i odbytowe są splecione.

Główną cechą tego gatunku jest czerwona głowa i czoło. Samce są większe od samic, mają jaśniejszy kolor, a płetwy dłuższe. Ryby Geophagus trzymane są w stadach liczących 6-12 osobników. Podczas flokowania czasami pojawiają się konflikty między samcami - podpływają do siebie i wykonują ruchy atakujące, ale rzadko walczą. Ziemiożercy dobrze dogadują się z takimi sąsiadami:

• severum;
• uara;
• korytarz;
• skalary;
• spokojne pielęgnice.

Do utrzymania stada potrzebne jest akwarium o pojemności 250-350 litrów. Jeśli geofagi są trzymane z innymi rybami, wybiera się większy zbiornik. Woda powinna mieć następujące parametry:

• twardość - średnia lub miękka;
• temperatura - od 26 do 30 C;
• kwasowość - od 6 do 7 Ph.

Woda w akwarium jest stale filtrowana, dotleniona i codziennie wymieniana o 30%. Piasek rzeczny jest używany jako gleba. Światło w akwarium powinno być przyciemnione. Dobrze, jeśli są w nim pływające glony. Na dnie możesz położyć drewno, płaskie kamienie, wyposażyć jaskinie - będą to schronienia dla ryb.

Pokarm roślinny i zwierzęcy nadaje się do geofagu. Chętnie jedzą cukinię, sałatkę, gotowaną dynię. Ryby wolą żywić się z ziemi. Jako źródło białka wykorzystywane są krewetki i małże, sucha i mrożona karma. W diecie powinny dominować pokarmy roślinne, inaczej ryby mogą zachorować.

Dojrzałość płciowa u ziemiożerców następuje po roku. Sami wybierają partnerów spośród osób, z którymi dorastali. Przed tarłem ryba kopie dołek i starannie go pilnuje. Oboje rodzice opiekują się kawiorem. Zbierają go do ust i noszą przez 1,5-2 tygodnie. Narybek jest wypuszczany na zewnątrz, żywiąc się sam. Dorośli pomagają im znaleźć jedzenie. Nieletni stale trzymają się blisko rodziców.

Geofag Steindachner

Te ziemiożercy o długości do 15 cm żyją w dorzeczu rzek Cauca i Magdalena. Są koloru oliwkowego lub brązowawego, a podczas tarła pojawiają się na nich ciemne paski. Płetwy grzbietowe mają czerwone paski. Wszystkie niesparowane są brązowe z żółtymi plamami. Plecy są zakrzywione bardziej niż brzuch. Dominujące samce mają brązowy guzek na czole. W okresie tarła zwiększa się i staje się jaśniejszy. Samice nie mają szyszek, ich ubarwienie jest skromniejsze.

Geofagi Steindachnera to dość spokojne ryby, które dobrze dogadują się z sąsiadami podobnej wielkości. Lepiej trzymać je w stadach, gdzie powinno być więcej samców niż samic. W przypadku ryb odpowiednie jest akwarium o minimalnej pojemności 150 litrów. Gleba jest używana piaszczysta. Dno zdobią zaczepy, groty i duże kamienie. Wybierane są glony z silnym systemem korzeniowym lub ptactwo wodne. Parametry wody są następujące:

• temperatura - od 24 do 30 ° С;
• kwasowość - 6,5-7 Ph;
• twardość - 5-15 dH.

Ryby otrzymują kilka razy dziennie małe porcje pokarmu. Geofagi jedzą pokarm roślinny i zwierzęcy: rozwielitki, larwy ochotki, larwy, drobno posiekane warzywa i sałatę. Ryby osiągają dojrzałość płciową w wieku 8-10 miesięcy. Samice rozwijają pokładełko, a samce stają się jaśniejsze. Zaloty odbywają się w szczególny sposób: samiec przez cały dzień albo rozkłada ogon przed samicą, a potem goni za nią po całym akwarium.

Wtedy ryby uspokajają się i wspólnie przygotowują tarlisko. Uwolnione jaja i mleko są natychmiast przyjmowane przez samicę do ust. Tam odbywa się nawożenie.

Samica nosi jaja przez 2-3 tygodnie, po czym wypuszcza narybek do wody, który jest już zdolny do samodzielnego żerowania. Nieletni wszędzie podążają za matką. Pasza startowa dla narybku - Cyclops i Artemia nauplii.

Surinamerowie

Siedlisko geofagów - rzeki i jeziora w północno-wschodniej części Ameryki Południowej. Są to zbiorniki wodne o piaszczystym dnie, stojące lub wolno płynące. Istnieje wiele kryjówek dla ryb. Geofag surinamski - ryby do 15 cm długości. Samce są złotopomarańczowe, samice srebrzyste. Na tułowiu jest wiele czerwonych i niebieskawych pasków i plamek, pośrodku jest zaokrąglona ciemna plama.

Ryby mają niebieskie oczy i brązowawe płetwy w niebieskie kropki, a ich ogony przypominają lirę. Ich charakter jest spokojny i nieagresywny. Gdy ryby są pełne, nie kopią gleby i nie dotykają roślin. Jeśli są głodne, będą kopać całe dno w poszukiwaniu pożywienia. Warunki przetrzymywania geofagu surinamskiego są takie same jak u rudych.

Ryby osiągają dojrzałość płciową w wieku 12-16 miesięcy. Wybierają własną parę. Tarło odbywa się na płaskich skałach, co powinno wystarczyć w akwarium.

Samica w jeden dzień zbiera do ust zapłodnione jaja i nosi je przez 7 dni. Następnie wypuszcza narybek, który może sam się żywić. Pokarm na początek dla nich - maleńki cyklop i nauplii z krewetek solankowych.

Agresywni Brazylijczycy

Ryby żyją w brazylijskich wodach o piaszczystym dnie, położony na wschodzie i południowym zachodzie kraju. Ich ciało nie jest tak płaskie jak u innych gatunków, a plecy są bardziej wygięte. Oczy są małe, mniejsze niż u innych podgatunków, a usta znajdują się wyżej. Kolor ciała jest turkusowy, żółtawy lub czerwono-brązowy, płetwy żółtozielone lub brązowe z jasnymi plamkami. Ryby mają silny dymorfizm płciowy. Samce są znacznie większe niż samice, mają pochylone głowy z guzami tłuszczu. W okresie tarła na ich bokach pojawiają się duże czarne plamy i paski przechodzące przez oko.

Geofagi trzymane są w parach lub stadach. Aktywnie kopią ziemię. W stadach panuje sztywna hierarchia. Samce brazylijskie są bardzo agresywne i energicznie bronią swojego terytorium. Ich agresja nasila się podczas tarła. Atakują inne samce, ryby innych gatunków, a nawet własne samice. W akwariach powinno znajdować się wiele schronień różnej wielkości, w których ryby mogą ukryć się przed awanturnikami.

Geofagi wybierają własną parę. Jest prawie niemożliwe, aby zrobić to z dorosłej ryby. Samiec zaatakuje samicę, a nawet może ją zabić. Tarło trwa od półtorej do dwóch godzin. Samica przenosi zapłodnione jaja do przygotowanego dołka. Potrafi to schować kilka razy, aż do wyklucia się narybku.

Dopóki niemowlęta nie dorosną, samica towarzyszy stadu, podnosi jedzenie z dna i miele duże kawałki jedzenia. Później dołącza do nich ojciec. Czasami istnieje konkurencja między rodzicami o opiekę. Samiec zaczyna atakować samicę i może ją poważnie zranić lub zabić. Aby temu zapobiec, wyrośnięty narybek umieszczany jest w osobnym zbiorniku. Narybek brazylijski jest zabarwiony na delikatne szaro-zielone odcienie. Wrotki, nicienie, małe cyklopy są dla nich używane jako pokarm. Po 6-9 miesiącach młode osobniki dorastają do 10 cm i mogą same wydać potomstwo.

Geofagi to zabawne ryby o nietypowym zachowaniu. Wszystkie ich rodzaje są poszukiwane wśród akwarystów, nawet brutalnych Brazylijczyków.

Wynika to z ciekawych nawyków ryb, bezpretensjonalności, jasnego wyglądu i łatwości rozmnażania.