Chilim: opis i zastosowanie pływającej nakrętki wodnej

Flora naszej planety zachwyca swoją różnorodnością. Do tej pory nie jest w pełni zbadany, za każdym razem przyciągając nowe odkrycia. Orzech wodny to wyjątkowa roślina słynąca ze swoich właściwości leczniczych i wielowiekowej historii. Ma kilka nazw, z których najpopularniejsze to pływający orzech, chillim i pływająca ulotka.

Opis rośliny

Owoce chilim są dość małe: w przekroju osiągają 2-2,5 cm, długość - 4 cm. Zdobią go 2-4 wydłużone wyrostki w kształcie rogów. Dzięki temu chilim zyskał inną nazwę - diabelski orzech.

Roślina kwitnie od czerwca do połowy lipca. Kwitnie małymi białymi kwiatostanami. Ciekawe, że pływające kwiaty orzecha włoskiego kwitną przez kilka godzin. Po zakończeniu jesieni na ich miejscu dojrzewają pestki przyszłych owoców w ilości od 5 do 12 sztuk na roślinę. Wewnątrz czarno-brązowego owocu powstaje 1 nasionko, które zajmuje całą przestrzeń wewnątrz. Ziarno ma dużą witalność, która utrzymuje się przez długi czas.

Większość nasion chilimu orzecha wodnego kiełkuje w pierwszych latach, reszta - po 10-12 latach, a czasem nawet po pół wieku.

Orzechy chili są jego głównym nośnikiem rozmnażania. Prąd wodny unosi je na duże odległości, zwiększając w ten sposób jego zasięg. Ponadto zwierzęta odgrywają również ważną rolę w rozprzestrzenianiu się nasion: odgałęzienia pływającego orzecha wodnego są przyczepione do wełny zwierząt, które docierają do wodopoju. Z ich pomocą przenoszeni są na odległe terytoria.

Biorąc pod uwagę opis chilim orzecha wodnego, należy zauważyć, że roślina jest jednoroczna i należy do rodzaju Rogulnikov i rodziny Derbennikov. Łodygi orzecha włoskiego wyrastają wiosną z owoców leżących na dnie zbiornika.

Elastyczny wspornik ma długość od 3,5 do 5 metrów. Jeśli poziom wody nagle się podnosi, to łodyga zostaje oddzielona od dna i kontynuuje swój rozwój w środowisku wodnym. Kiedy poziom wody spada, korzenie opadają z powrotem na dno, po czym zapuszczają korzenie.

Łodyga rośliny ma 2 rodzaje liści. Na łodydze pod wodą tworzą się przeciwstawne, liniowe liście. Drugi rodzaj liści przypomina wielopoziomową rozetę umieszczoną na powierzchni wody. Gładkie owalne lub romboidalne liście mają ząbki na krawędziach i przypominają liście brzozy. Długość sadzonek wynosi 5-9 cm, podczas dojrzewania na ich powierzchni pojawiają się pustki powietrzne lub pęcherzyki pływackie, dzięki czemu rozeta może utrzymywać się na powierzchni wody.

Jesienią dojrzałe owoce opadają na dno, a sama roślina obumiera. Wiosną proces wzrostu chilim wody zostaje wznowiony.

Siedlisko

Warto zauważyć, że roślina orzecha wodnego pojawiła się około 25 milionów lat temu. Owoce tego orzecha paleontolodzy znaleźli głęboko w ziemi. Okazało się, że były tam od czasów neogenu i jedli je prymitywni ludzie.

Według niektórych doniesień w Chinach około 3000 lat temu ten rodzaj orzechów był uprawiany do spożycia przez ludzi, a także stosowany jako lek.

W starożytności roślina ta była jednym z najważniejszych produktów spożywczych. Wykopaliska starożytnych osad archeolodzy odkryli ogromne rezerwy roguelników, które powstały około X-XII wieku.

W starożytnej Rosji diabelski orzech był spożywany na surowo, a także suszony, gotowany i pieczony na ogniu. Z suszonych owoców wyrabiano mąkę. Ciekawostką jest to, że bardzo popularny był orzech wodny chilim na terenie współczesnej Rosji i Ukrainy do końca XIX - początku XX wieku. Jednak od tego czasu roślina zaczęła zanikać z powodu masowego połowu ryb, zmian klimatycznych i składu chemicznego zbiorników wodnych.

Chilim jest również powszechny w stojących jeziorach i bagnach, terenach zalewowych małych słodkowodnych rzek o mulistym dnie. Dziś orzech rośnie w Azji i Afryce. Kraje azjatyckie, w których występuje ten owoc to Chiny, Japonia, Pakistan, Wietnam, Indie i Turcja.

Na ogromie byłego ZSRR można go spotkać w Kazachstanie, Gruzji, dorzeczu Dniepru, europejskiej części Rosji, na Dalekim Wschodzie i południowej Syberii Zachodniej. Roślina żyje również w krystalicznie czystych wodach zbiorników wodnych, gdzie rośnie w ciągłych zaroślach. Roglnik nie toleruje brudnych wód, w nich szybko umiera. Ponadto nie toleruje zmian temperatury i oświetlenia wody, co jest swoistym wskaźnikiem stanu naturalnego zbiornika.

https: // youtube.com / zegarek?v = B9EiZgAf2EY

Niestety próby hodowli roślin w sztucznie stworzonych warunkach nie zakończyły się sukcesem. Rogulnik znajduje się w Czerwonej Księdze i listach ochrony przyrody w wielu krajach.

Właściwości odżywcze i wartość odżywcza

Białe ziarna są nie tylko smaczne, ale mają również wiele korzystnych właściwości. Dodatkowo mają niską kaloryczność - 200 kcal/100g. Ten czynnik jest ważny dla osób, które przestrzegają prawidłowego odżywiania i monitorują swoją sylwetkę. 100 g tego produktu zawiera:

• białka - 11,9 g;
• tłuszcze - 3,4 g;
• węglowodany - 55,4 g;
• woda - 10,4 g;
• popiół - 2,4 g.

Jak widać, orzech wodny jest bogaty w składniki odżywcze, które decydują o jego właściwościach leczniczych. Wszystkie składniki owocu zawierają następujące składniki:

• flawonoidy;
• związki fenolowe;
• triterpenoidy;
• garbniki;
• związki azotowe;
• glukoza.

Zawierają między innymi minerały takie jak mangan, wapń, żelazo, fosfor, magnez i chlor.

Korzyści dla zdrowia

Warto zauważyć, że na terytorium WNP ta wspaniała roślina nie jest poszukiwana jako produkt leczniczy. Jednak w świecie azjatyckim jest szeroko stosowany jako ludowy środek na wiele dolegliwości. Bajgiel jest stosowany w leczeniu różnych chorób przez chińskich uzdrowicieli i mnichów tybetańskich. Posiada szeroki zakres wskazań do stosowania:

• jako środek moczopędny (stosowany w leczeniu nerek i chorób układu moczowo-płciowego);
• jako środek przeciwdrobnoustrojowy i przeciwwirusowy;
• z biegunką i innymi zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi;
• leczenie nowotworów różnego pochodzenia;
• normalizacja wątroby i pęcherzyka żółciowego;
• gojenie się ran;
• przeciwskurczowe;
• zwiększenie odporności;
• środek uspokajający;
• Tonik.

Wszystkie części rośliny są wykorzystywane do leczenia. Leki z orzechami wodnymi w składzie są bardzo skuteczne w leczeniu impotencji, miażdżycy, chorób zębów i oczu, ukąszeń różnych owadów i gadów. Owoce chili świetnie nadają się do przygotowania świeżego soku, nalewek alkoholowych i łaźni parowych, a także wywaru.

Nalewka z wódki służy do czyszczenia naczyń krwionośnych. W tym celu należy wziąć dziesięć ziaren chilli i zalać je szklanką wódki, a następnie pozostawić na dziesięć dni. Lek przyjmować 3 razy dziennie po 1 łyżce stołowej. Czas trwania leczenia wynosi dziesięć dni, następnie należy zrobić dziesięciodniową przerwę. Następnie kurs się powtarza.

Świeżo wyciśnięty sok z orzechów należy nakładać na pęcherze po opryszczce, a także na ukąszenia różnych owadów. Przy procesie zapalnym w jamie ustnej i gardle można użyć soku wodno-orzechowego rozcieńczonego wodą w stosunku 10:1. Jest również skutecznie stosowany w leczeniu stanów zapalnych skóry oraz trądziku.

Należy zadbać o stosowanie preparatów na bazie tej rośliny, gdyż istnieje możliwość wystąpienia na nią reakcji alergicznych.

Przepisy na chilli

Jak wspomniano wcześniej, owoce chilim są używane do jedzenia na różne sposoby. Po upieczeniu owoc smakuje jak pieczony kasztan.

Mąka z suszonych orzechów stosowana jest jako dodatek do pieczywa i innych wypieków. Ziarna wykorzystywane są do przygotowania przekąsek, sałatek i słodyczy. W przeciwieństwie do naszych szerokości geograficznych, w krajach Azji i Afryki orzech ten można łatwo uzyskać. Ale ci, którzy mieli szczęście spróbować tego owocu, docenili jego smak i użyteczne właściwości.

Orzechy laskowe w bekonie to ciekawe, ale trudne danie. Do jej przygotowania potrzebujesz 240 gramów konserwowych owoców orzechów wodnych i półtora kilograma suszonego boczku. Boczek kroi się w plastry, w każdym z nich owija się orzech i mocuje wykałaczką. Jeśli orzechy są dość duże, przecina się je na pół. Naczynie umieszcza się w naczyniu do pieczenia.

Następnie trzeba połączyć w rondelku 1 szklankę ketchupu, 1 szklankę brązowego cukru, 1 łyżeczkę. Łyżkę sosu Worcestershire i zagotuj. Powstałą mieszaninę wlewa się do boczku, po czym formę umieszcza się w piekarniku nagrzanym do temperatury 180°C. Czas gotowania to 45-50 minut.

Możesz również jeść orzechy na surowo, gotować je w osolonej wodzie lub dodawać do sałatek.

Puree z orzechów włoskich to bardzo oryginalne danie, warto gotować. Aby to zrobić, musisz kupić 200 gramów orzechów, obrać i pokroić na kawałki, następnie włożyć do rondla i wlać 150 gramów mleka. Gotuj pod przykryciem nieco ponad pół godziny. Po ugotowaniu orzechy są mielone przez sito lub miażdżone popychaczem. Następnie dodaj mleko, w którym były gotowane, a także cukier i masło według uznania. Zawartość jest podgrzewana, mieszając, aby się nie palić. Puree doskonale sprawdza się jako dodatek do dań mięsnych.

Chilim duszony z jabłkami to wspaniałe danie, do przygotowania którego trzeba obrać 100 gramów orzechów, następnie zalać przegotowaną wodą i gotować na wolnym ogniu, przykrywając pokrywką. Potrzebne będzie również 100 gram obranych i pokrojonych jabłek.

Orzechy i jabłka miesza się w rondelku, dodaje do nich cukier i masło. Wszystko to jest duszone do miękkości, aż składniki zmiękną.

Owoce chilli można dodawać do sałatek z warzyw, takich jak kapusta, rzodkiewki i ogórki. Czosnek, cebula, seler i różne zioła sprawią, że orzechowy smak będzie bardziej intensywny.

Warto wiedzieć, że owoce orzecha wodnego należy przechowywać w lodówce lub w piwnicy, zawinięte w bawełnianą szmatkę. Wyczyść je tuż przed gotowaniem. W przeciwnym razie orzechy stracą przyjemny smak.

Obserwując piękną rozetę liści czarciego orzecha na powierzchni wody, należy pamiętać, że kultura ta nie jest chwastem, a cudowną rośliną, która posiada właściwości lecznicze i doskonały smak, dzięki czemu jest z powodzeniem stosowana w medycynie i kuchni.