Problemy z tarczycą jako przyczyna wola psa

Powiększona tarczyca jest powszechnie określana jako wole wśród właścicieli zwierząt domowych. Termin ten kryje w sobie różnorodne procesy patologiczne, których istota prowadzi z różnych powodów do proliferacji narządu wydzielania wewnętrznego. Chorobie może towarzyszyć zmiana syntezy tyroksyny (głównego hormonu gruczołu) lub może rozwijać się bez zmiany funkcji narządu.

Przyczyny pojawienia się u psów na szyi

Praktyka weterynaryjna leczenia patologii hormonalnych u zwierząt domowych pozwala nam zidentyfikować następujące główne przyczyny rozwoju wola u psów:

• Polecamy poczytać o, jak zwiększyć odporność psa. Dowiesz się o przyczynach obniżonej odporności u psów, jej przejawach, specjalnych preparatach i witaminach dla pupila.
  A tutaj więcej o kandydozie u psów.

  Rodzaje patologii

  W zależności od przyczyn przerostu tarczycy rozróżnia się wole dyfuzyjne toksyczne i endemiczne. W pierwszym przypadku choroba rozwija się w wyniku genetycznie uwarunkowanych zaburzeń ze strony własnego układu odpornościowego organizmu.

  Wole endemiczne jest wynikiem przewlekłego niedoboru jodu w organizmie. Z reguły niski poziom pierwiastka śladowego odnotowuje się na obszarach wysokogórskich, na obszarach o twardych wodach wapiennych.

  W ogniskach wola endemicznego poziom jodu w glebie wynosi poniżej 0,1 mg/kg.

  

• Apetyt na chorobę najczęściej wzrasta. Niektóre osoby mogą mieć bulimię. Chore zwierzęta dużo piją. Na tle polidypsji obserwuje się również wzrost objętości moczu.
• Waga zwierzęcia może się zmniejszyć lub przekroczyć normalną. Na tle wzmożonego apetytu jedni są otyli, inni tracą na wadze, stają się wychudzeni.
• Wraz z proliferacją tarczycy i ściskaniem krtani u chorego zwierzaka następuje zmiana głosu, duszność, duszność. Pies szczeka ochryple.
• Od strony narządów wzroku można obserwować zapalenie rogówki, zmętnienie rogówki, opadanie powiek, cofnięcie gałki ocznej do oczodołu.
• Rozprzestrzenianie się narządu poza jego anatomiczne położenie prowadzi do ucisku przełyku, któremu towarzyszy dysfagia - pies ma trudności z połykaniem pokarmu.
• Obrzęk tkanek szyi. Obrzęk może być jednostronny lub obustronny.
• Ze strony układu pokarmowego obserwuje się patologię tarczycy, nudności, zaparcia, biegunkę.
• Pies ma przyspieszone tętno i oddycha. Tachykardia nie reaguje na leki nasercowe.

Obraz kliniczny choroby w dużej mierze zależy od tego, czy patologii towarzyszy naruszenie syntezy hormonów tarczycy, czy nie.

Diagnostyka

Jeśli podejrzewasz rozwój wola endemicznego, właściciel powinien pokazać zwierzę weterynarzowi. Informacyjną metodą diagnostyczną jest badanie kliniczne zwierzęcia z badaniem palpacyjnym chorego obszaru. Poprzez badanie dotykowe określa się konsystencję obrzęku, jego granice i ruchliwość.

U młodych zwierząt wole należy odróżnić od sialowych zmian torbielowatych w górnej części szyi. U starszych psów konieczna jest diagnostyka różnicowa nowotworów.

Ogólna i biochemiczna analiza krwi i moczu jest niezbędna do ustalenia stanu zwierzęcia. W przypadku wola u psów w obrazie krwi często odnotowuje się niedokrwistość nieregeneracyjną, która jest związana z uszkodzeniem szpiku kostnego. W celu wykluczenia nowotworów w specjalistycznej klinice, USG narządy klatki piersiowej. Elektrokardiografia jest przepisywana puszystemu pacjentowi w celu wykluczenia patologii z układu sercowo-naczyniowego.

W zaawansowanych przypadkach hormonalne tło zwierzęcia jest korygowane za pomocą terapii zastępczej. W tym celu psom przepisuje się lewotyroksynę. Leczenie odbywa się ściśle pod nadzorem lekarza weterynarii z obowiązkowym badaniem krwi na zawartość hormonów tarczycy w celu ustalenia optymalnej dawki leku.

W przypadku wola rozlanego choremu zwierzęciu przepisuje się leki tyreostatyczne: karbimazol, metimazol, propylotiouracyl. Ich działanie ma na celu blokowanie syntezy hormonów zawierających jod.

Jako objawowe lekarstwo na wyeliminowanie zjawiska tachykardii zwierzęciu przepisuje się preparaty naparstnicy.

Leczenie chirurgiczne choroby polega na usunięciu powiększonego płata tarczycy lub całego narządu, a następnie wyznaczeniu terapii hormonalnej. Operacja wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym. Okres rehabilitacji to 10-14 dni. Podczas resekcji całego narządu zwierzęciu przez całe życie przypisuje się przyjmowanie syntetycznych hormonów tarczycy.

W przypadku niedoczynności tarczycy u psów zobacz ten film:

Polecamy poczytać o niewydolność nerek u psów. Dowiesz się o przyczynach niewydolności nerek u psów, stadiach patologii, objawach, metodach diagnostycznych, leczeniu.
A tutaj więcej o tym, dlaczego pies odmawia jedzenia.

Wybór metody leczenia zależy od charakteru procesu patologicznego i przyczyn, które go powodują. W przypadku wola endemicznego skuteczne są preparaty jodowe. Resekcja tarczycy jest wykonywana w zaawansowanych przypadkach z rozległą proliferacją narządów. Rokowanie z terminowym leczeniem jest korzystne.