Kuźnia brachypelma lub meksykańska tarantula z czerwonym kolanem

Wszyscy kiedykolwiek spotkaliśmy informacje lub słyszeliśmy o tarantuli Brachypelma smithi. Ten rodzaj stawonogów jest dość popularny na całym świecie. Jest to jeden z pierwszych gatunków pająków wprowadzonych na dużą skalę do terrariów, który później stał się atrakcyjny dla miłośników pająków dzięki łatwej metodzie hodowli.

Długa żywotność i jasny kolor podbiły serca miłośników pająków ponad 50 lat temu. Z każdym dniem coraz więcej osób chce zostać posiadaczami tej tarantuli. Odmiana brachypelma to must have w kolekcji każdego miłośnika pająków, nawet dla początkujących.

Często Brahipelma Smithy są nabywane przez samotnych mężczyzn, ponieważ jest to zwierzak, który nie wymaga dużej troski i uwagi, starannej pielęgnacji, nie stwarzają żadnych niedogodności dla swojego właściciela. Do chwili obecnej sprzedawane są tylko ptaszniki regulowane.

Przy zakupie pająka ceny nie nastręczają trudności, ze względu na prostotę hodowli zwierząt i ich dużą ilość składanych w kokonie jaj (od 500 do 1000). Zanim jednak kupisz brachipelmę, powinieneś dobrze przestudiować wszystkie informacje o tych zwierzętach i zapoznać się ze zdjęciami ze wszystkich okresów ich życia.

Pochodzenie

Mieszka w Brahipelma Smithy w Ameryce Północnej i Środkowej, południowych Stanach Zjednoczonych i na wybrzeżu Pacyfiku w Meksyku. To właśnie w Meksyku po raz pierwszy zauważono pojawienie się tego pająka. Na krańcach pochodzenia tego typu owadów panuje klimat suchy, który można scharakteryzować jako suchą sawannę. W tych miejscach pora deszczowa występuje w okresie ciepłym – od maja do października. Deszcz jednak nie przynosi dużej wilgoci. A od października do listopada w ogóle nie ma opadów.

W latach 70. XX wieku brachypelmy stały się popularne wśród miłośników egzotyki i praktycznie zniknęły, co wiąże się z ich łowieniem na sprzedaż. Dziś ten gatunek ptaszników znajduje się pod ochroną "CITES", dzięki czemu zabroniono chwytania brachipelmy, postanowiono wykorzystać do sprzedaży pająki wyhodowane w domu. Wprowadzono również zakaz importu i eksportu jakichkolwiek pająków z rodzaju Brachypelma.

Wygląd zewnętrzny

Meksykańska tarantula z czerwonym kolanem słynie ze swojej popularności ze względu na jasny kolor i duży rozmiar. Od samej nazwy pająka można odróżnić najbardziej charakterystyczną i niezapomnianą cechę jego wyglądu - czerwone kolano. Tarantula ma ciemnobrązowy, zbliżony do czarnego koloru ciała. Na łapach, w okolicy stawu, odcienie czerwieni lub pomarańczu z żółtą lub białą obwódką.

Z każdym wylinką kolor pająka staje się bardziej wyrazisty i kontrastowy. Jego ciało pokryte jest gęstymi włosami w kolorze jasnoróżowym lub brązowym. Pod wpływem stresu tarantula zrzuca włosy z brzucha. Jeśli włos dostanie się na ludzką skórę, może pojawić się podrażnienie i zaczerwienienie, a jeśli włos dostanie się do gałki ocznej, może pogorszyć widzenie. Brahipelma smithi ma następującą sylwetkę: gruby brzuch, rozległy głowotułów, masywne łapy.

Wielokolorowa, przypominająca dekorowaną choinkę, kolorystyka budzi w człowieku nie obrzydzenie i strach przed pająkiem, ale chęć zdobycia go. Białe końce włosów nadają tarantuli specjalny rodzaj miękkości. Długość ciała tarantuli sięga 7-8 cm, a wielkość łap to 17 cm. Istnieje różnica płci między mężczyzną a kobietą: samice są nieco większe.

Aktywność Brachypelma odnotowuje się w nocy. W ciągu dnia pająk tarantuli woli chować się pod kamieniami lub w wykopanych dołach, aby uciec przed upałem, ponieważ żyje w miejscach o suchym klimacie. Podczas linienia Brahipelma Smithy aranżuje niezwykły i niezapomniany widok: pająk cieszy oko mieszając odcienie czerwieni z czernią lub żółcią i czernią. Z każdym kolejnym wylinką kolor tarantuli staje się bardziej wyrazisty: ciemne odcienie stają się prawie czarne, a obszary z czerwonym odcieniem zwiększają stopień czerwieni. Przeciętnie przerwa między wylinkami wynosi około dwóch miesięcy.

Temperament

Kuźnia Brahipelma - nie wrogie i spokojne gatunki pająków. Jednak ochronne włosy znajdujące się na brzuchu mogą być wykorzystywane przez tarantulę jako obronę. Incydenty ugryzienia lub próby ugryzienia są rzadkie. Jad pająka nie stanowi szczególnego zagrożenia dla życia człowieka. Mimo to nie można ignorować ryzyka konsekwencji przyczyniających się do wystąpienia śmiertelnych alergii. Brachypelma nie reaguje wrogo na sprzątanie w terrarium, ale cierpliwie i spokojnie na to czeka. Pomaga to zmniejszyć ryzyko ugryzienia w tym momencie.

Długość życia

Meksykańska tarantula czerwono-kolanowa ma rekord średniej długości życia wśród pająków. Samiec może żyć około 6 lat, a samice do 20. Zdarzają się jednak przypadki, gdy żyją dłużej niż 20 lat. To imponujący okres, bo 20 lat to znacznie dłużej niż życie innych zwierząt.

Opieka

Aby utrzymać brachypelmę, której potrzebujesz weź pod uwagę dwa niezbędne czynniki - karmienie, dobór odpowiedniego terrarium i jego aranżacja. Ze względu na duże rozmiary pająka tarantulę należy trzymać w terrarium o objętości 30 cm. Takie „pajączki” często mają kształt sześcienny. Brachypelma najlepiej przechowywać w terrarium poziomym. Samica i samiec nie powinny być trzymane razem. Na dole należy ułożyć podłoże kokosowe lub wióry kokosowe warstwą co najmniej 3 cm. W dzikiej przyrodzie tarantula kopie długie i głębokie nory, ale w domu obywa się bez niej.

W terrarium można umieścić korę, kokosa lub odwrócić doniczkę, która posłuży jako schronienie dla pająka. Nie zapomnij o zbiorniku na wodę. Aby utrzymać pająka, weź pod uwagę wilgotność w terrarium (65-75%) i temperaturę powietrza (25-28 ° C). Jeśli chodzi o karmienie, wszyscy wiedzą, że pająki nie powinny być często karmione. Dopóki tarantula nie osiągnie dużego wzrostu, można ją karmić raz na 2 dni. Dorosłe pająki należy karmić raz na 1-2 tygodnie.

Meksykańska tarantula woli jedzenie karaluchy, świerszcze, robaki (mąka), szarańcza, małe jaszczurki, gryzonie i duże owady. Przed, w trakcie i jakiś czas po linieniu lepiej nie karmić pająka. Nie zapominaj o tym, że pająki mogą obejść się bez jedzenia bez szkody dla ich ciała. Małe ptaszniki wytrzymują cotygodniowy strajk głodowy, a dorośli - miesiąc (ewentualnie więcej).

Formacja seksualna i reprodukcja

Ze względu na to, że pająk rośnie powoli, samce osiągają formację płciową bliżej trzech lat, a samice - o pięć. Należy zachować ptaszniki różnej płci w różnych terrariach. Po prawidłowym nakarmieniu samiec umieszcza się obok samicy. W tym momencie należy zwrócić uwagę na zachowanie samicy, co wiąże się z jej agresywnością wobec samca. Obserwując wrogość, konieczne jest posadzenie samca, aby samica go nie zjadła.

Do hodowli najlepiej wybrać okres zimowy. Czas schłodzenia przy temperaturze 15-20 ° C i spadku wilgotności do 40-50%. Do tkania kokonu lepiej podnieść temperaturę do 28 ° C. Kilka dni/tygodni po kryciu samica ptasznika tka sieć i kokon, wewnątrz którego znajdują się jaja. Pająki pojawiają się po 90 dniach. Od jednego kokonu z reguły od 500 do 1 tys. pająki.

Wniosek

Brachypelma Smithy to świetny wybór dla wszystkich miłośników pająków. Jest bezpretensjonalny w treści, nieszkodliwy dla innych i ma atrakcyjny wygląd.

Zalety

1. Względna łatwość treści. Pająk nie wymaga szczególnej uwagi, jak każdy inny zwierzak.
2. Taniość. Karmienie pająków występuje rzadko, a cena samego osobnika jest niska ze względu na częstość występowania.
3. Ciekawe procesy linienia i polowania.

Wady

• Jedyną wadą jest fakt, że brachypelma nie może stać się takim członkiem rodziny jak koty czy psy, ze względu na swoje niewielkie rozmiary.