Wyżeł weimarski

Za arystokratycznym, eleganckim wyglądem weimarskiego gliniarza kryje się zręczny, szybki, niestrudzony myśliwy. Pies został nazwany „Srebrnym Duchem” nie tylko ze względu na niezwykły niebieskawo-srebrny kolor, ale także za styl pracy: nagłe i ciche, jakby znikąd, pojawienie się srebrnego cienia nie pozostawia ofierze żadnych szans.

Jest to jeden z najlepszych psów myśliwskich, sprawdzony w pracy na grubą zwierzynę, ptactwo wodne. Wyżeł weimarski jest również wspaniałym, czułym i lojalnym zwierzakiem.

Historia pochodzenia rasy

Pierwsze wzmianki o „srebrnych psach” pochodzą z XIII wieku i są związane z historią wypraw krzyżowych. Po przegranej bitwie pod El-Mansur król Ludwik Święty został zmuszony do powrotu do Francji. Wraz z resztkami pokonanej armii krzyżowców w 1254. do Europy przybyły niezwykłe psy o srebrzystej sierści. Natychmiast otrzymali status królewskiego stada, a ich potomkowie, znani jako Chiens gris de St.Lois, psy Saint Louis, zostały szczegółowo opisane przez Gastona de Foix w swoim opusie o psach myśliwskich (z połowy XIV wieku).).

Na podstawie informacji zwrotnych ze źródeł policjanci wykazali doskonałe wyniki w polowaniu na grubą zwierzynę. Dzięki temu, a także w hołdzie dla mody, „duchowe” psy były trzymane na dworach szlacheckich, ich populacja gwałtownie rosła, a popularność zwierząt rozprzestrzeniła się poza Francję, do sąsiedniej Flandrii i Niemiec. Trwało to do XVII wieku., a następnie luki w historii rasy.

Znowu o „srebrnych duchach” zaczęto mówić w latach 50-tych XIX wieku. Namiętny myśliwy i miłośnik psów, książę Karol August z Saxe-Weimar-Eisenach, postanowił stworzyć rasę wielofunkcyjną, której przedstawiciele, będąc wytrzymali na polu, mogliby wydajnie pracować w szybkim tempie, a także posiadać niezbędne cechy psa do towarzystwa.

To interesujące! Uważa się, że w celu realizacji planu srebrnym psom przelano krew innych ras - niemieckiego psa gończego i żółtego wyżła.

Rezultat tej pracy hodowcy poniósł kompletne fiasko na wystawie w Berlinie: eksperci uznali metysów za „duchy”, nie widząc w nich indywidualnych cech rasy. Ten werdykt obraził niemieckich hodowców i zmusił ich do poszukiwania nowych środków na ulepszenie rasy: selekcja producentów stała się bardziej rygorystyczna i znów potrzebna była świeża krew. Tym razem w pracach hodowlanych wykorzystano:

• Wyżeł Burgos (hiszpański Braque), tropiący, podnoszący i chwytający ptaki na lądzie i wodzie;
• hünerhund, policjant pracujący na wodzie i lądzie;
• Schweisshund, pies pracujący na śladzie krwi rannej zwierzyny.

Tak narodził się wyjątkowy pracujący pies myśliwski, znany dziś jako wyżeł weimarski - wytrzymały, szybki, energiczny, zwinny, wytrzymały w terenie i nastawiony na podporządkowanie się swojemu właścicielowi.

Wszystkie urodzone szczenięta hodowlane musiały pozostać w hodowli: ani darowizny, ani sprzedaży nie wolno było nawet osobom bliskim Księciu. „Izolacja” doprowadziła do tego, że minimalne rozmieszczenie rasy było powodem jej maksymalnej czystości. Dopiero w 1896 r., po uznaniu „duchów” za odrębną rasę, ich zakup stał się możliwy.

Ale już wtedy prawo do zakupu psa zapewniało jedynie członkostwo w Niemieckim Klubie Myśliwskim Wyżeł weimarski. Ta bliskość społeczności wyjaśniała niską częstość występowania weimarskich gliniarzy poza Europą. Wzorzec rasy powstał w 1925 roku., Kolejne 44 lata zajęło złagodzenie surowej polityki klubu, torując drogę do szerszej akceptacji Wyżeł weimarskich.

Dziś szczenięta „srebrnego ducha” można kupić nie tylko w Niemczech. Należy jednak zauważyć, że hodowle, w których w pracy hodowlanej kładzie się nacisk na zachowanie walorów użytkowych psa, niezwykle niechętnie przenoszą swoich wychowanków do krajów o niewystarczająco wysokim standardzie życia.

Opis wyżła weimarskiego

Ogólne wrażenie wyżeł weimarski to proporcjonalny, silnie umięśniony i swobodny ruch, aktywny, energiczny pies. Rasa jest uznawana przez organizacje kynologiczne AKS, ANKS, SKS, FCI, KCGB, UKS.

Wzorce rasy, wygląd

W zależności od rodzaju sierści norma wyróżnia dwie linie rasowe wyżeł weimarski:

• gładkowłosa, z charakterystycznym krótkim, gęstym, grubym, dobrze przylegającym włosem ochronnym;
• długowłosy, z długą (od 3 do 5 cm), miękką, lekko pofalowaną markizą tworzącą „frędzle” na uszach, ogonie, biodrach.

Obecność podszerstka dla obu linii nie ma znaczenia w ocenie. Ściśle ograniczone kolory są jednym ze wskaźników czystości rasy współczesnych wyżeł weimarskich. Norma dopuszcza trzy warianty kolorystyczne:

• srebrzysty, z możliwym lekkim miedzianym odcieniem;
• brązowoszary;
• mysz szara.

Ważny! Ze względu na to, że niektóre osobniki mają ciemną pręgę wzdłuż kręgosłupa, kontrastującą z kolorem ogólnym, takie psy mogą być wykorzystywane w pracy hodowlanej tylko o wyjątkowych walorach myśliwskich.

Na głowie i uszach kolor jest zwykle nieco jaśniejszy niż kolor główny. Możliwe są małe białe plamki na nogach i klatce piersiowej. Niedopuszczalne są plamy czekoladowe lub intensywne brązowe. Bez względu na przynależność do linii rasy, eksterier wyżeł weimarski musi spełniać następujące wymagania.

• Na podstawie kryteriów wzrostu i wagi. Wzorzec rasy klasyfikuje wyżeł weimarski jako psy średnie i ponadprzeciętne. U samców wysokość w kłębie od 59 do 70 cm, waga od 30 do 40 kg. Dziewczynki są mniejsze: wzrost w kłębie od 57 do 65 cm, ich waga waha się od 25 do 35 kg. W tym przypadku wartości skrajnych granic normy są niepożądane.
• Głowa. Oglądany z góry ma kształt klina, jego rozmiar jest proporcjonalny do całkowitego dodatku. Czaszka jest lekko wypukła i niezbyt szeroka, z umiarkowanie widocznym guzem potylicznym. Czoło podzielone bruzdą jest wystarczająco szerokie, aktywnie uczestniczy w mimice, pokrywając się fałdami, jeśli wyżeł weimarski jest skoncentrowany. Przejście od czoła do grzbietu nosa jest płynne.
• Nos. Z płaskim tyłem i małym garbem przy płatku, dość duży, klasyczny kształt. Płat napigmentowany w palecie wątrobiany z płynnym przejściem w szary kolor odpowiadający odcieniowi szaty na grzbiecie nosa.
• Usta. Nie ciężka, podciągnięta, górna warga zakrywa dolną, umiarkowanie opadająca i tworząca mały fałd w kąciku szczęki zamykający się. Pigmentacja błon śluzowych jamy ustnej (podniebienia, dziąseł i brzegów ust) - miąższ różowy.
• Szczęki. Pełny zestaw zębów, wystarczająco mocny, aby utrzymać dużą zwierzynę podczas aportowania. Zgryz nożycowy, bez przodozgryzu. Kości policzkowe są dobrze zarysowane.
• Oczy. Średniej wielkości, zaokrąglony, z zewnętrznym rogiem uniesionym w kierunku ucha. Dobrze przylegające powieki w kolorze cielistym lub kolorowe pasujące do szaty. Kolor oczu u dorosłych zwierząt - od jasnego do ciemnego bursztynu, u szczeniąt - błękitny.
• Uszy. Duże, trójkątne, z zaokrąglonymi końcami, wysoko i blisko osadzone. U weinmaranów w stanie spokoju uszy zwisające swobodnie po bokach głowy sięgają kącika ust. Psy w stanie czujności lub skupionych uszu są podnoszone u podstawy i zwrócone do przodu.
• Szyja. Mocny, z wyrazistym karkiem, harmonijnie wtapiający się w linię pleców.
• Pierś. Niezbyt szeroki, z głębokością sięgającą stawów łokciowych. Żebra są długie, raczej wysklepione.
• Szerokie i mocne plecy. Brak ugięcia, co zapewnia dobrą transmisję podczas poruszania tylnymi nogami. Brzuch jest lekko uniesiony.
• Stosunkowo nisko osadzony ogon mocny, gruby, zwężający się ku końcowi, dobrze pokryty włosem. U wyżeł weimarski w spokojnym stanie zwisa, w skupieniu - unosi się.
• Kończyny przednie. Szczupła, ustawiona równolegle w kłębie, z długimi i dobrze zarysowanymi ramionami, dobrze dopasowanymi łokciami. Nachylona śródręcze pełni funkcję amortyzatora podczas ruchu.
• Tylne kończyny. Osadzone prosto, równolegle do tułowia, dobrze umięśnione, z dobrze rozwiniętą, harmonijnie ustawioną kością. Stawy skokowe dobrze zarysowane.
• Pędzle. Łukowaty, z owalnymi łapami. Mocne, zakrzywione palce z kępkami włosów między nimi u wyżeł weimarski długowłosych. Pigmentacja potężnych pazurów pasuje do podstawowego odcienia koloru.

Ważny! Cechą rasy są dobrze widoczne, dłuższe niż sąsiednie, środkowe palce przednich szczotek. Nie uważa się tego za wadę, w przeciwieństwie do wilczych pazurów (polidaktylii), które u wyżeł weimarskich są usuwane w okresie szczenięcia.

Wyżeł weimarski

Charakter i psycho-emocjonalny typ Wyżeł weimarski określa się jako zrównoważony i stabilny. W większości przypadków wyżeł weimarski przywiązany jest do jednej osoby, ale generalnie nastawiony jest na przyjazne relacje ze wszystkimi członkami rodziny.

Zwierzęta nie tolerują przymusowej samotności, cierpiąc z powodu rozłąki z właścicielem. Jednocześnie towarzystwo innego psa nie jest wyjściem z sytuacji: potrzeba bycia blisko człowieka weimarskim jest porównywalna tylko z jego pasją łowiecką. W stosunku do nowych ludzi policjanci weimarscy są z reguły ostrożni, ale nie wykazują skrajnej agresji (chociaż w zależności od krytyczności sytuacji mogą chronić właściciela).

Z tego powodu przedstawiciele rasy nie są wykorzystywani do służby ochroniarskiej. Wyżeł weimarski uważają inne zwierzęta, zwłaszcza te, z którymi dorastały, za członków stada, mimo to wykazujące dominujące zachowanie. Z wolnowybiegowym wyżłem Weimar, małe zwierzęta mogą paść ofiarą jego niezłomnego instynktu łowieckiego.

Długość życia

Czystość rasy i odziedziczone dobre zdrowie wpływają przede wszystkim na długość życia wyżeł weimarski, która wynosi średnio od 9 do 15 lat. Właściwa jakość żywienia i pielęgnacji, zapewnienie niezbędnej aktywności fizycznej, terminowe szczepienia, zapobieganie chorobom pomogą psu zachować doskonałą formę do późnej starości.

Jednak trzymanie w wolierze, w której wyżeł weimarski pozbawiony będzie stałego bezpośredniego kontaktu z właścicielem, wpłynie negatywnie na jego stan emocjonalny, a w efekcie na zdrowie fizyczne, co może skrócić życie zwierzaka.

Treści weimarskie

Własność domu z dużą ogrodzoną działką ogrodową to idealne warunki do trzymania wyżeł weimarski, dzięki czemu pies może zaspokoić psią potrzebę aktywnego ruchu. Zwierzę będzie czuło się nie mniej komfortowo, mieszkając w mieszkaniu miejskim, jeśli zapewnisz mu odpowiedni reżim ruchowy – około dwie godziny dziennie intensywnej aktywności z kombinacją biegania, pokonywania toru przeszkód, pitch go i innych dostępnych rodzajów trening.

Pielęgnacja i higiena

Regularna pielęgnacja nie jest trudna.

• Szata nie wymaga specjalnej pielęgnacji: dość regularnie, 2-3 razy w tygodniu, szczotkowanie szczoteczką do masażu. W okresach linienia konieczne jest codzienne czesanie.
• Kąpać Wyżeł weimarski przynajmniej raz na trzy tygodnie lub w razie potrzeby. Sierść zwierzęcia szybko wysycha nawet w chłodne dni, ale zimą lepiej zastąpić zwykłe mycie suchym szamponem lub otrębami.
• Oczy zdrowego psa są czyste, bez śladów kwasowości i łez. Raz w tygodniu w celach profilaktycznych oczy i okolice delikatnie przeciera się ściereczką zwilżoną wywarem z rumianku.
• Wiszące uszy wyżeł weimarski są słabo wentylowane, dlatego należy je regularnie badać, aby zauważyć objawy zapalenia, nadmierną produkcję siarki w czasie. Raz w tygodniu wnętrze małżowiny usznej jest leczone serwetką zwilżoną chlorheksydyną.
• Wyżeł weimarski najczęściej nie ma problemów z zębami. Aby zapobiec chorobom zębów, pies musi myć zęby raz w tygodniu. Możesz zmniejszyć ryzyko powstawania płytki nazębnej i kamienia nazębnego za pomocą przysmaku - sztucznych kości z wysuszonych żył.
• Paznokcie ścierają się naturalnie, jeśli pies dużo chodzi. Przy intensywnym wzroście są odcinane dwa razy w miesiącu specjalnymi pazurami dla dużych psów.
• Po każdym spacerze łapy pupila są myte lub wycierane wilgotną gąbką i badane pod kątem ran, pęknięć, otarć. Jeśli pies mieszka na obszarach miejskich, zimą pielęgnacja łap powinna być bardziej ostrożna, aby nie dopuścić do wylizywania odczynników przeciwoblodzeniowych.
• Po każdym spacerze obowiązkowe jest sprawdzenie, czy nie ma kleszczy i innych ektopasożytów, nawet jeśli zwierzę nosi obrożę odstraszającą i regularnie przechodzi leczenie przeciwpasożytnicze.

Czym karmić wyżeł weimarski

Przede wszystkim właściciel wyżeł weimarski powinien wybrać jeden z dwóch rodzajów żywienia zwierzaka. żywność tzw. domowa: mięso i produkty mleczne naturalne, ryby, zboża, warzywa, tłuszcze roślinne. Niezbędnym warunkiem tego rodzaju żywienia jest różnorodność i zbilansowana proporcja niezbędnych składników odżywczych oraz minerałów i witamin.

• Wskazane jest, aby wybrać jeden lub dwa rodzaje mięsa z dozwolonej listy: wołowina, jagnięcina, drób, królik. Raz w tygodniu menu mięsne może zawierać podroby, flaczki.
• Ryby, które są pożyteczne jako źródło mikroelementów, nie powinny być tłuste i zawierać kości.
• Owsiankę z ryżu, kaszy gryczanej, płatków owsianych gotować w wodzie.
• Warzywa muszą być obecne w diecie, ale należy unikać egzotycznych, słodkich, jaskrawo ubarwionych gatunków i odmian.
• Fermentowane produkty mleczne należy prezentować z twarogiem i kefirem.

Spożywając gotową paszę przemysłową należy zwrócić uwagę na jej markę i klasę. Krokiety i woreczki „premium” i „super premium","holistyczne".

Życzenia te dotyczą karmienia zdrowych psów. W przypadku problemów z przewodem pokarmowym lub w związku ze szczególnym stanem fizjologicznym zwierzęcia może być wymagane żywienie dietetyczne zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii.

Ważny! Volvulus to niebezpieczne zjawisko, które często występuje u psów o głębokiej klatce piersiowej, takich jak wyżeł weimarski. Najczęściej po jedzeniu następuje skręcenie wnętrzności.

Zapobieganie problemowi powinno polegać na karmieniu zwierzęcia kilkoma małymi porcjami zamiast jednej dużej porcji na raz. Ponadto pies powinien unikać aktywności bezpośrednio po jedzeniu.

Choroby i wady rasy

Najczęstsze dolegliwości u wyżeł weimarski to:

• skręt jelit;
• mielopatia zwyrodnieniowa - procesy dystroficzne w kanałach kręgosłupa, prowadzące do ucisku rdzenia kręgowego i utraty funkcji motorycznych kończyn tylnych;
• dysplazja - zaburzony rozwój stawu biodrowego, prowadzący do kulawizny
• myasthenia gravis - choroba neurologiczna, będąca przyczyną osłabienia mięśni i utraty nad nimi kontroli;
• problemy okulistyczne - zanik rogówki, skręt powieki, dodatkowe i wrastające rzęsy, zapalenie trzeciej powieki;
• nowotwory złośliwe - włókniakomięsak, czerniak, mastocytoma;
• choroby dermatologiczne – nużyca, pododermatitis.

Ta lista może wydawać się długa i przerażająca, ale dobre dane dziedziczne psa, pełna opieka i wdrożenie środków zapobiegawczych zmniejszają ryzyko zachorowania do minimum.

Eksperci odnoszą się do poważnych wad rasy:

• brak reformizmu – dobrze zdefiniowana płeć zewnętrzna;
• zauważalne odchylenia od ekstremalnych wartości wzrostu, wagi i proporcji przewidzianych przez normę;
• wyraźne fafle, zbyt krótka lub spiczasta kufa;
• niekompletny zestaw zębów;
• wady powiek;
• uszy bez fałdu, za krótkie lub za długie;
• odchylenia od prawidłowego kształtu i długości szyi;
• garbus lub zwisający grzbiet;
• brzuch w kształcie beczki lub nadmiernie schowany;
• wysoki dornmas;
• anomalie postawy kończyn;
• zbyt cienka lub odwrotnie szorstka skóra;
• kręcone lub rzadkie upierzone włosy u długowłosych wyżeł weimarskich, obecność zdobienia włosów u osobników krótkowłosych;
• zażółcenie lub intensywnie brązowe odcienie, obecność podpalania w kolorze;
• odchylenia od prawidłowych ruchów przy różnych chodach, w tym stymulacja, niewystarczający napęd.

Edukacja i trening

Wyżeł weimarski to psy z rozwiniętą bystrą inteligencją. Łatwe i szybkie do nauczenia, w zasadzie całkowicie bez wysiłku nabywają umiejętności łowieckie. Rasa ta nie jest odpowiednia dla początkujących trenerów: posiadając samodzielne usposobienie, Weimar może wykazywać nieposłuszeństwo i samowolę, jednocześnie negatywnie do całkowitego odrzucenia, reagując na niegrzeczny sposób treningu z użyciem siły i okrzykami.

To interesujące! Dobrze wyszkolony i dobrze wychowany Wyżeł weimarski będzie doskonałym myśliwym, odnoszącym sukcesy zawodnikiem i doskonałym towarzyszem rodziny.

Rozsądny rygor, zachęta i pozytywne wzmocnienie sukcesu to najlepsze metody wychowania zwierzaka. Trening powinien rozpocząć się jak najwcześniej, niemal równocześnie z procesem socjalizacji szczenięcia. Przedstawiciele rasy potrzebują różnorodności w szkoleniu, ponieważ szybko uczą się wszystkiego i zaczynają się nudzić, jeśli zadania się powtarzają.

Kup Szczenię Wyżeł weimarski

Kompetentni trenerzy i właściciele wyżłów weimarskich twierdzą, że przed ukończeniem przez szczenię 3 miesiąca życia wszystkie wady, z wyjątkiem wad wrodzonych, można naprawić. Jest jednak kilka punktów, które nie powinny przejść obok spojrzenia przyszłego właściciela weimarskiego policjanta.

Czego szukać

Sumienny hodowca zawsze chętnie opowiada i pokazuje warunki, w jakich przetrzymywane są jego psy. Zadbany pokój, zadbana, dobrze odżywiona mama niemowląt niewyczerpana porodem i karmieniem to już pozytywny wskaźnik.

Same szczenięta powinny być aktywne, zabawne. Alert w wyglądzie szczeniaka powinien:

• cienkość;
• wzdęty brzuch;
• zauważalne guzki na żebrach i obrzęk stawów kończyn;
• ropiejące oczy;
• rany, wysypki, ślady ugryzień pcheł na skórze;
• łysiny na sierści;
• brud i oznaki stanu zapalnego w okolicy odbytu;
• letarg, apatyczne zachowanie, brak reakcji na nieznajomego.

W przypadku zakupu szczeniaka w celu dalszego udziału w wystawie można ocenić, a nawet zmierzyć statystyki rodziców (po uprzednim przestudiowaniu wzorca rasy), a także zapoznać się z ich dyplomami wystawowymi. Jeśli coś w zachowaniu i wyglądzie dziecka powoduje nieporozumienia lub podejrzenia, nie wahaj się poprosić hodowcę o wyjaśnienie.

Wyżeł weimarski cena

Cena wyżła weimarskiego zależy od klasy rasy zwierzęcia i wynosi od 100 do 1000 USD w zależności od statusu hodowcy (hodowli). Najbardziej budżetową opcją, potencjalnie wiążącą się z wieloma nieprzyjemnymi problemami zdrowotnymi dla pupila, jest zakup szczeniaka bez dokumentów, z rąk lub na spontanicznym targu. Zwykle cena za takie zwierzęta to 100- 250 USD. Uroczy czworonożny towarzysz i ulubieniec rodziny bez gwiezdnej przyszłości można kupić za 500 $. Wyżeł weimarski doskonałej krwi, w przyszłości zwycięzca mistrzostw, kosztuje około 1000$.

Recenzje właścicieli

Bez względu na cel, w jakim wyżeł weimarski został wybrany i pozyskany, szczęśliwi właściciele są zgodni co do rasy.

• To niesamowicie piękny, silny i wytrzymały pies.
• Z przyjemnością ją uczyć i edukować, jest rzadko spotykaną mądrą.
• Inteligencja i talent Weimaru są godne podziwu: czasami intuicyjne działania zwierzaka wyprzedzają polecenie właściciela.
• Wyżeł weimarski to namiętny, rozważny i systematyczny myśliwy, doskonale dostosowujący się do każdego terenu i każdych warunków, łączący w swojej pracy wysoką skuteczność i elegancki styl.

A co najważniejsze, jest oddanym, wiernym, szczerym i bezgranicznie kochającym przyjacielem.

Film o wyżłach weimarskich