Zawartość białka degu

Chile i Peru są domem dla zwinnej wiewiórki degu. Ponieważ wygląda trochę na zewnątrz jak szczur, ludzie nazwali go tak - Bush szczur.

Charakterystyka białka koszatniczka

Jako zwierzak chilijska wiewiórka używany przez stosunkowo krótki czas, chociaż odkryto go już w XVIII wieku. Ten gryzoń ma grubą, krótką szyję, okrągłą głowę, małą. Charakterystyczną cechą koszatniczek jest spłaszczony nos i zgarbiony grzbiet. Jej przednie łapy są krótsze niż tylne, na czubku ogona futro jest wydłużone, szorstkie w dotyku. Na pozostałej części ciała również sierść jest szorstka, ma kolor szarobrązowy z pomarańczowym lub kremowo-żółtym odcieniem.

To interesujące! Całkowita długość wiewiórki koszatniczka nie przekracza 40 centymetrów łącznie z ogonem, a waga nie przekracza 300 gramów. W przypadku hodowli domowej w niewoli parametry te są jeszcze niższe.

Życie chilijskiej wiewiórki jest krótkotrwałe. Najczęściej czas przeznaczony na koszatniczkę nie przekracza 4 lat. Troskliwa treść może nieco zwiększyć tę liczbę. „Pod skrzydłem” doświadczonego i opiekuńczego właściciela wiewiórki może żyć nawet 8 lat.

Ma wspaniały węch, potrafi rozróżniać dźwięki o niskiej częstotliwości, dobrze widzieć z bliskiej odległości i zupełnie nie rozróżniać odległych obiektów. Wibrysy to kolejny narząd czuciowy chilijskiej wiewiórki, zdolny do powiadamiania go o położeniu obiektów znajdujących się na odległość. Są to specjalne narządy dotyku, przedstawione w postaci cienkich włosków, które przekazują do mózgu sygnały o najmniejszych wibracjach powietrza emanujących z ciał obcych.

Kupowanie koszatniczek - wskazówki

Jest wiele miejsc, w których można sprzedawać chilijskie białko. Możesz go kupić w sklepie zoologicznym, od hodowcy lub tanio kupić w centrum ratownictwa i prześwietlenia zwierząt. Ważne jest, aby uwzględnić koszt zakupu powiązanych produktów z głównym kosztem zwierzęcia. Może to być żywność, mieszkanie, produkty pielęgnacyjne. Jeśli zapoznałeś się z listą spodziewanych trudności i radości, zdecydujemy się na kilka ważniejszych pytań.

Lepiej wiedzieć przed zakupem:

• Jaką płeć wolisz? Kto jest potrzebny, chłopiec czy dziewczynka degu?
• Czy budżet pozwala na zakup „towarzysza”, pary do koszatniczki??
• Czy może zostać z twoją rodziną??
• Czy będziesz w stanie wziąć na siebie odpowiedzialność za opiekę nad nim przez 7-8 lat?? Czy jest to ładunek do podnoszenia dla Twojej rutyny i obciążenia pracą??
• Czy inne zwierzęta mogą dogadać się z koszatniczką?? Lub wiewiórka Koszatniczka z nimi?
• Czy masz wystarczająco dużo środków na jego utrzymanie??

Przed zakupem zapoznaj się ze wszystkimi możliwymi trudnościami, które mogą pojawić się po drodze. Mogą one być charakterystyczne dla rodzaju choroby, cech opieki, interakcji zwierzęcia z innymi zwierzętami domowymi i domownikami (poziom socjalizacji koszatniczek). Wszystko to jest ważne przy wyborze dowolnego zwierzaka. Po ustaleniu celu zakupu wiewiórki koszatniczka jako zwierzaka, przemyśl dokładnie, ważąc wszystkie zalety i wady.Mogą w tym pomóc cechy temperamentu zwierzęcia i cechy opieki nad nim:

• Degu, w przeciwieństwie do innych gryzoni, prowadzą dobowy tryb życia, jest to znacząca zaleta, która pozwala mijać nocny hałas.
• Są bardzo towarzyscy. Przeważnie koszatniczki mają kontakt z innymi osobnikami w klatce, ale dzięki opiekuńczej postawie ludzie mogą się z nimi „zaprzyjaźnić”.
• Te zwierzęta są niezwykle czyste. Niech sami nie czyszczą klatki, ale wystarczy, że właściciel raz w tygodniu umyje ją wraz ze wszystkimi przedmiotami w środku. Klatkę można trzymać w pokoju dziecinnym lub salonie, ponieważ zadbany koszatniczka nie pachnie.
• Chilijska wiewiórka łatwo i szybko rodzi potomstwo. Dlatego należy dokładnie upewnić się, że osobniki różnej płci nie znajdują się w tej samej klatce.
• Degu musi być aktywny. Wynika to z ich przeznaczenia na wolności.
• Chilijska wiewiórka musiałaby codziennie pokonywać ogromne odległości w poszukiwaniu pożywienia. Dla dobrego samopoczucia zwierzęcia ważne jest zaspokojenie tej potrzeby i naturalnej ciekawości. Podwieszone platformy, półki i inne przeszkody w klatce pomogą Ci poradzić sobie z zadaniem.
• Nigdy nie chwytaj wiewiórki koszatniczka za ogon. Wyczuwając takie niebezpieczeństwo, może jak jaszczurka „wyrwać się” z rąk, pozostawiając w dłoni część skóry ogona.

Przed zakupem dowiedz się, gdzie możesz skonsultować się w razie problemów, wybierz lekarza weterynarii znającego cechy zdrowotne tego gatunku.

Ważny! Wiedz, że koszatniczki są malutkimi, przytulnymi, schludnymi, towarzyskimi i czułymi zwierzętami, które przyjemnie się ogląda.

Postaraj się zaplanować kilka pierwszych dni po przyjęciu „dziecka” do rodziny w taki sposób, aby stworzyć mu jak najbardziej komfortowe warunki życia. Kup klatkę od razu. Powinien zawierać miskę na jedzenie, poidło i koło do biegania. Kup wystarczającą ilość jedzenia degu po raz pierwszy. Odpowiednie żywienie dostarcza zwierzęciu wszystkich składników odżywczych w odpowiednich ilościach i proporcjach.

Wybór komórek, wypełnienie

Klatka musi mieć co najmniej 60 cm długości, szerokości i wysokości. Jako materiał nadaje się tylko stal nierdzewna, plastikowe ścianki zostaną natychmiast przeżute.Chilijskie wiewiórki - gryzonie. Wyposaż swój dom w wystarczającą ilość gałęzi i korzeni drzew. Degas uwielbiają pokonywać przeszkody, chować się w różnych schronach. Aby zaspokoić potrzebę częstego przemieszczania się chilijskiej wiewiórki, zaleca się zamontowanie koła w klatce. Lepiej jest przymocować poidło do ściany i ustawić osobne miski na każdy rodzaj jedzenia.

Umieść klatkę z dala od bezpośredniego światła słonecznego, grzejników i źródeł głośnego hałasu. Najczęściej stosowana ściółka to mieszanka sprasowanych kolb kukurydzy, szmat i białego papieru. Ten typ zwierząt często rozwija reakcję alergiczną na trociny, ich stosowanie jest niedopuszczalne. Ekstremalna regularność czyszczenia klatki - co miesiąc, lepiej raz w tygodniu.

Chilijskie odżywianie białkowe

Białka Degu potrzebują specjalnej diety. Wynika to z ich niezdolności do samodzielnej regulacji poziomu cukru we krwi. Karmienie złej jakości karmą lub regularne przekarmianie znacznie zaszkodzi zdrowiu zwierzaka. Tak więc, jako odpowiedzialny i troskliwy właściciel, zadbaj o to, aby zapewnić swojemu koszatkowi zbilansowaną dietę, która zaspokoi wszystkie jego potrzeby.

To interesujące! Na wolności ich dieta składa się z suszonej trawy, kory drzew, korzeni, łodyg i nasion roślin. Do trzymania w domu lepiej kupić specjalną karmę dla chilijskich wiewiórek.

Jeśli nie można kupić jedzenia, można zrobić domową mieszankę - wymieszać różne płatki zbożowe, płatki owsiane i grochowe. Również siano musi być zawsze obecne w podajniku. Codzienna dieta koszatniczki powinna zawierać co najmniej pół setki gramów świeżo zerwanej trawy. Koszatniczka z radością żuje owoce i warzywa, takie jak jabłka i gruszki. Uwielbia też marchewki, rzodkiewki i kalafior. Jednak przed podaniem takich produktów należy je dokładnie umyć pod bieżącą wodą i wytrzeć do sucha. Orzechy i nasiona są uważane za specjalny, ale wysokokaloryczny smakołyk. Nie należy ich nadużywać, ponieważ zwierzę może mieć problemy zdrowotne z powodu otyłości.

Pielęgnacja Degu, higiena

Podobnie jak szynszyle, koszatniczki wymagają regularnych kąpieli. Jest to niezbędne nie tylko dla zapachu zwierzaka, ale także dla zachowania zdrowia skóry i piękna sierści. Ale kąpiel nie powinna być z wodą, ale z mielinowym piaskiem. Wiewiórki uwielbiają wiercić się i „pływać” w małych piaskowych kąpielach, nie odmawiaj im tej przyjemności. Kąpiel umieszczana jest raz dziennie, po czym piasek jest dokładnie przesiewany i oczyszczany. Jeśli piasek pozostanie w klatce przez dłuższy czas, będzie służył jako toaleta.

Zdrowie, choroby i profilaktyka

Zdrowy Koszatniczka jest towarzyska i aktywna. Ważnym wskaźnikiem zdrowia jest czystość, bez widocznych obcych plam, oczy. Również - pomarańczowe zęby, jeśli zaczęły się rozjaśniać - to powód do dostosowania diety chilijskiego białka. Nawet przy niewłaściwym odżywianiu (obfitość warzyw i owoców bogatych w błonnik w menu) zwierzę może odczuwać biegunkę.

Najczęstsze dolegliwości degu to:

• Zapalenie spojówek. Charakteryzuje się obecnością ropnej wydzieliny z okolic oczu. Do leczenia stosuje się krople z antybiotykiem zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii.
• Starsze wiewiórki koszatniczka mogą cierpieć na zaćmę. Pojawienie się białej plamki na brązowym tle zdrowego oka jest pierwszą oznaką choroby.
• Cukrzyca. Powszechna dolegliwość niewłaściwego karmienia. Objawia się przyrostem masy ciała, ospałością, zwiększonym spożyciem wody. Cukrzyca nie jest wyleczona, ale istnieją środki zapobiegawcze zapobiegające jej rozwojowi. Słodycze, chałwa i inne słodycze są produktami niedopuszczalnymi dla koszatniczek pod żadnym pozorem. W przypadku zauważenia pierwszych objawów ogranicz spożycie przez zwierzę orzechów, wysokokalorycznych zbóż i przejrzałych owoców.
• Przeziębienia mogą również niepokoić termofilnych koszatniczek. Za specjalnych „wrogów” zdrowia tego puszystego zwierzęcia uważa się ostry spadek temperatury i przeciąg. Jeśli oczy zwierzęcia zaczną łzawić, w nosie pojawia się śluz, apatia to pewne oznaki, że wiewiórka jest chora. Na wczesnym etapie leczy się go metodami ludowymi - wywar z dzikiej róży, nagietka. Jeśli to nie pomoże, skontaktuj się z kliniką weterynaryjną.
• Również kontakt z chorymi zwierzętami i niewystarczający poziom czystości w klatce może wywołać pojawienie się grzyba skóry lub pasożytów.

Główne środki zapobiegawcze to regularna higiena klatek i zrównoważone żywienie. To są dwa „wieloryby”, które pomogą Ci uniknąć wszelkich dolegliwości domowych degu.

Reprodukcja i potomstwo

Chilijskie wiewiórki koszatniczka wspaniale rozmnażają się zarówno na wolności, jak iw domu. Chociaż nowożeńcy i ich potomstwo będą musieli wykazać się szczególną troską. Ważne jest, aby przygotować klatkę. Wyjmij z niego koło i półki. To ochroni ciężarną samicę przed urazami, a następnie jej dzieci. Zamierzony związek z rodzicami musi być ciepły. Degus nie powinien bać się siebie nawzajem ani okazywać agresji. Zabranie zwierzaka z zewnątrz w celu wydania potomstwa - dodaj go samicy na chwilę w klatce, aby się do tego przyzwyczaić. Oba zwierzęta muszą być zdrowe i nie spokrewnione.

Wiewiórki są uważane za dojrzałe płciowo po 50 dniu życia. Okres ciąży kotki koszatniczki wynosi 90 dni, daj lub bierz. Co więcej, już 40 dnia staje się to zauważalne. Jeden miot może liczyć od 1 do 11 wiewiórek. Zdrowej ciąży nie należy powtarzać częściej niż 360 dni. Niemowlęta rodzą się w pełni ukształtowane, ich ciało jest już pokryte miękkim futerkiem.

Gry, oswajanie koszatniczki

Koszatniczki mają doskonałą pamięć, dlatego stały kontakt jest najlepszą inwestycją w proces pomyślnej nauki zwierzęcia. A największą starannością od początku do końca jest dźwignia jazdy. Najlepiej wyszkolić młode, niedojrzałe osoby. Nie, ich zdolności umysłowe czy stopień podatności na polecenia nie zależą od ich wieku. Tyle, że degus mniej ufają osobie z wiekiem. Ważne jest, aby przed rozpoczęciem treningu zapewnić odpowiedni teren. Może to być pomieszczenie bez ukrytych zakamarków i szczelin, w którym zwierzę mogłoby się schronić lub uciec.

Unikaj także otwartych przewodów elektrycznych, które może przeżuć, zranić siebie i pomieszczenie. Pierwszym krokiem jest rozpoczęcie z nim rozmowy. Cichy, łagodny głos właściciela wkrótce stanie się rozpoznawalny przez koszatniczkę. Karmienie z ręki jest również ważne dla rajdów. Przed rozpoczęciem ważne jest, aby umyć ręce, aby nie pachniały jedzeniem, aby zwierzę nie pomyliło palca z apetyczną gruszką. Ponadto jedzenie może zmotywować Cię do wykonywania trików. Na przykład możesz zwabić koszatniczkę na ramię kawałkiem smakołyku, powtarzając tę ​​sztuczkę każdego dnia.

Ważny! Koszatniczka, jak już wspomnieliśmy, ma bardzo dobrą pamięć, więc zachowuj się bardzo ostrożnie i delikatnie, starając się go nie urazić ani nie skrzywdzić. Może zakończyć wszelką komunikację i zaufanie.

Nigdy nie bierz tego z góry. Na wolności zwierzęta te są atakowane przez ptaki drapieżne i zwierzęta z góry, w takiej sytuacji przestraszony koszatniczka może użyć samoobrony i zacząć gryźć.

Chilijska wiewiórka koszatniczka powinna chodzić wokół ciebie bez przeszkód, nie należy jej brać rękoma, ściskać ani nigdzie ciągnąć. Wolność jest ważnym aspektem zaufania. Degu uwielbia łaskotanie w tył głowy, ale denerwujące i przedłużające się łaskotanie może sprawić, że ucieknie, a nawet cię ugryzie. Aby komunikacja była bardziej produktywna, ważne jest zrozumienie języka degu. Na przykład, jeśli jego futro się ściera, jest zaniepokojony i czuje się zagrożony.

W okresie lęgowym lub gdy zwierzę jest w podnieceniu – macha ogonem. Skakanie, bieganie, skakanie i skręcanie ciała są typowe dla zdrowych, aktywnych, szczęśliwych koszatniczek. Takie zachowanie jest często obserwowane u młodych zwierząt. Degus skuleni, pragnąc poczucia bezpieczeństwa. Często potrafią spać w jednym dużym futrzanym stosie. Jedzenie jest charakterystyczne dla nerwowego, drażliwego zachowania, warczenie jest charakterystyczne dla agresji podczas zbliżającego się zagrożenia. Jeśli pisk bardziej przypomina wrzos - to zwykła komunikacja lub okrzyki zalotów kochanków.

Pomimo nieodpartego pragnienia poświęcenia całego swojego czasu zwierzęciu, jest mało prawdopodobne, aby komukolwiek się udało. Zwierzęta towarzyskie Degu, żyjące samotnie bez towarzystwa i uwagi, mogą stać się apatyczne, wycofane, agresywne, a nawet stracić zdrowie. Kup parę dla swojego pupila lub jeszcze lepiej umieść je w klatce w ilości 4-5 osobników.

Filmy o zawartości białka koszatniczka