Papugi aratinga (aratinga)
Zadowolony
Aratingi (Aratinga) - ptaki z rodzaju papug i rzędu papug. Ten rodzaj obejmuje nieco ponad dwa tuziny gatunków, ale jeden z nich dziś wymarł.
Opis papugi arating
Długość ciała dorosłej papugi sięga 30 cm przy średniej masie 100-110 g. Różnice między płciami, podobnie jak obecne, są nieobecne, dlatego wygląd kobiet i mężczyzn jest praktycznie nie do odróżnienia. Z reguły papugi takie nabywają zdolność rozmnażania w wieku dwóch lat, ale pierwsze potomstwo często jest całkowicie bezpłodne. Masa nowonarodzonych piskląt niezwykle rzadko przekracza 5-6 g, a proces upierzenia urodzonego potomstwa zajmuje nieco ponad półtora miesiąca.
To interesujące! Aratinga to niesamowicie jasny i bardzo piękny ptak, często nazywany „latającym kwiatem” ze względu na oryginalny kolor upierzenia.
Wszystkie rodzaje aratingu należą do papug klinowatych i są w większości mało wymagające w warunkach utrzymania domu. W niewoli takie ptaki żyją długo, a niektóre gatunki dobrze się rozmnażają, gdy trzymane są w klatce na świeżym powietrzu. Upierzenie jest zazwyczaj dość jasne, ale czasami może być matowe i niepozorne.
Ogon ptaka jest schodkowy, w kształcie klina. Wokół oczu znajdują się nagie pierścienie typu okołoocznego. Dziób duży, gruby.
Aratinga należą do hałaśliwych ptaków, które najczęściej robią dużo hałasu we wczesnych godzinach porannych lub z nadejściem wieczoru, a także z silnym niepokojem.
Inteligencja papugi
Aratingi to papugi o dość wysokim poziomie inteligencji. Dobrze się wspinają, ale gdy pojawia się niebezpieczeństwo, są w stanie szybko nawigować i przenieść się w najspokojniejsze i najbezpieczniejsze miejsce. Dziko złapane papugi są w stanie nauczyć się kilku słów, ale generalnie, w przeciwieństwie do ary, nie potrafią bardzo dobrze naśladować czystych dźwięków ludzkiej mowy.
Niemniej jednak taka tropikalna papuga jest bardzo ceniona przez miłośników egzotycznych ptaków. Wiele z tych ptaków, hodowanych w niewoli, umiejętnie naśladuje różne dźwięki, które słychać w życiu codziennym. Dzięki systematycznej praktyce aratanga jest w stanie dość dokładnie odtwarzać różne proste melodie i zapamiętywać nawet małe czterowiersze.
Mimo niezbyt bogatego słownictwa papugi tropikalne potrafią bardzo dobrze naśladować ludzką mowę. Aratinga to papuga klaun lub akrobata, która jest niesamowicie zwinna i bardzo zręcznie wykonuje niektóre sztuczki wymagające szybkiej reakcji i dobrej mobilności. Intelektualne papugi uwielbiają grać we wszystkie rodzaje gier logicznych.
Styl życia i charakter
Arates są przyzwyczajeni do prowadzenia głównie towarzyskiego i dość otwartego stylu życia. Znaczna ilość czasu, stosunkowo duże stada takich papug spędzają w ruchu, co jest niezbędne do uzyskania wystarczającej ilości pożywienia. Krzyk aratowania jest bardzo ostry, nieprzyjemny i dość głośny, przenikliwy.
Długość życia
W warunkach naturalnych papugi mają dość wielu wrogów naturalnych, a znaczna część aracji jest wyraźnie widoczna nawet z bardzo dużych odległości i w dość gęstym ulistnieniu, co wynika z „niezwykłego” i pstrokatego wybarwienia upierzenia.
Jednak papuga arabska, podobnie jak wiele innych papug, należy do ptaków szkolnych, dlatego przetrwanie i utrzymanie liczebności znacznie ułatwia ich „zbiorowość”. Średnia długość życia w przyrodzie nie przekracza piętnastu lat.
To interesujące! W domu tak egzotyczny zwierzak jak papuga Aratanga, podlegający zasadom utrzymania, diety i środków zapobiegawczych, może żyć przez około trzy dekady.
Rodzaje kształtowania
Pomimo dość dużej liczby gatunków, w naturalnych, naturalnych warunkach najbardziej rozpowszechnieni są następujący przedstawiciele rodzaju:
- arating niebieskoczelny lub Aratinga acuticaudata;
- aratinga złotoczelna lub aratinga aurea;
- aratinga złocista lub Aratinga auricarillus;
- kaktus kaktusowy lub Aratinga sastorum;
- aratinga pomarańczowoczelna lub Aratinga sanicularis;
- Arabinga haitańska lub Aratinga chlorortera;
- aratinga rudowłosa lub Aratinga erythrogenys;
- Kubańskie Karatinga lub Aratinga Euro;
- Arata Finsch lub Arata finschhi;
- Аrātinga hockingi Аrndt;
- meksykańska Arabinga lub Aratinga holochlora;
- Endaya lub Аrātinga jandaya;
- aratinga białooka lub Aratinga leucorhthаlmus;
- czerwona twarz aratinga lub Aratinga mitrata;
- jamajski aratinga lub Aratinga nana;
- aratinga o brązowych policzkach lub aratinga repinax;
- Аrātinga Pintoi L.F. Silveira;
- aratinga słoneczna lub Аrattinga solstitialis;
- Nikaraguańska Arabinga lub Aratinga strеnua;
- Kolumbijska Karatinga lub Аrattingа wаglеri;
- brązowogłowa aratinga lub Aratinga weddellii.
Spośród całej różnorodności gatunków należących do tego rodzaju, w niewoli lub jako egzotyczne zwierzęta domowe, najczęściej trzymane są Nandaya, czyli araty czarnogłowe, kolumbijskie i aratyny żółtogłowe. Nandaya to bardzo piękna, bezpretensjonalna i szybko przystosowująca się do domowej papugi, która jest w stanie z łatwością nauczyć się wymawiać kilka słów.
To interesujące! Całkowicie wymarły i dziś już nieistniejący gatunek jest reprezentowany przez Guadalupe arata lub Aratinga labati.
Cechą kolumbijskiej araty jest brak rygorystycznych warunków przetrzymywania, a także dość dobre umiejętności edukacyjne i szkoleniowe. Aratinga żółtogłowa wyróżnia się jasnym kolorem, a także umiejętnością dobrego mówienia i łatwego naśladowania nie tylko różnych dźwięków, ale także głosów wielu zwierząt.
Siedlisko i siedliska
Papugi tego gatunku żyją na terenie Ameryki Południowej i Środkowej, gdzie zasiedlają głównie klarowne i wielopoziomowe strefy leśne. Niektóre gatunki tego rodzaju, w tym Aratinga weddellii, wolą osiedlać się na terenach bagiennych.
Pokarm dla papug i zdobycz
Papugi należące do rodzaju Aratingi żywią się głównie pokarmem roślinnym. W warunkach okresu nielęgowego stada takich papug mogą powodować dość namacalne szkody w zbiorach dojrzewających zbóż, zwłaszcza nasadzeń kukurydzy.
Reprodukcja arating
Stworzona para ptaków deponowana jest w dość przestronnej wolierze o wysokości 2,2 m, głębokości jednego metra i szerokości pół metra. Standardowe wymiary budki lęgowej wykorzystywanej do hodowli lęgowej to 30x30 cm, wysokość 60 cm i średnica otworu na kran 9,0 cm. Na ptaki można wygodnie wspinać się, mocując stosunkowo grubą siatkę pod otworem spustowym. W warunkach naturalnych samica i samiec tego rodzaju są w stanie silnie związać się ze sobą i spędzać znaczną część czasu wyłącznie razem.
Z reguły araty są gotowe do rozrodu w wieku czterech lat. Gniazda zakłada się najczęściej w dziuplach palm, gdzie samica składa od trzech do pięciu jaj. Przeciętny okres składania jaj wynosi trzy lub cztery dni. Okres wylęgania nie przekracza jednego miesiąca, a dwumiesięczny narybek jest w stanie całkowicie samodzielnie wylecieć z gniazda.
Jak pokazuje praktyka hodowli papug w domu, wskazane jest zapewnienie ptakowi miesięcznego przygotowania do sezonu lęgowego. W tym okresie należy stopniowo wydłużać godziny dzienne, urozmaicać dietę i uzupełniać ją pokarmami białkowymi, a także witaminami i minerałami.
Papugom należy podawać jagody, warzywa, zioła, gałązki roślin owocowych, chwasty, a także suplementy mineralne. Bardzo korzystne dla hodowli zwierząt tropikalnych, podając wodę miodową raz lub dwa razy w tygodniu.
To interesujące! Podczas składania jaj samice z reguły zachowują się dość agresywnie, chowają lęg i nie pozwalają właścicielowi zajrzeć do wnętrza gniazda.
Jaja składane są najczęściej w najdalszym zakątku gniazda. Wraz z nadejściem sezonu lęgowego towarzyskość samca znacznie wzrasta, dzięki czemu może on zacząć aktywnie i głośno krzyczeć, jeśli właściciel oddali się od zagrody. Po urodzeniu piskląt samiec papugi tropikalnej wykonuje wszystkie swoje obowiązki rodzicielskie bardzo dobrze i odpowiedzialnie.
Treść aratingu w domu
Jak pokazuje praktyka hodowli papug tropikalnych w domu, najlepiej jest pozyskać kilka osobników na raz, co wynika z wrodzonej predyspozycji tego gatunku do życia w stadzie. W okresie gniazdowania i reprodukcji upierzone zwierzęta tworzą pary, które należy bezwzględnie posadzić.
Urządzenie komórkowe
Klatka dla papug tropikalnych musi być jak najbardziej przestronna. Minimalna wielkość komórki nie może być mniejsza niż 50-60x50-60x90-100 cm. Wewnątrz takiej klatki papuga powinna mieć możliwość swobodnego rozkładania skrzydeł bez dotykania ścian. Aranżując klatkę dla papugi należy wykorzystać wszelkiego rodzaju muszle, po których papuga może swobodnie i często się wspinać.
Do odpoczynku i snu pierzastego zwierzaka należy zrobić specjalne sztuczne gniazdo. Wewnątrz klatki wymagane jest zawieszenie co najmniej pary okoni, z których jeden powinien znajdować się w pobliżu karmnika i poidła, a drugi nieco wyżej. Karmnik dla ptaków wykonany jest z nietoksycznych i niezawodnych, trwałych materiałów, które nadają się do częstego czyszczenia i regularnej dezynfekcji.
Pielęgnacja i konserwacja, higiena
W opiece tropikalne papugi nie są zbyt bezpretensjonalne. Te pierzaste zwierzęta samodzielnie czyszczą upierzenie, dlatego regularna pielęgnacja obejmuje czyszczenie klatki i wszystkich akcesoriów, w tym poideł, karmników i przedmiotów do zabawy. Należy pamiętać, że jeśli dieta papugi nie jest zbilansowana, a ilość wapnia jest wyraźnie niewystarczająca, można zauważyć rozmiękczenie kości i zaburzenia w składaniu jaj, a także śmierć.
Ważny! Obowiązkowe środki pielęgnacyjne obejmują regularne przycinanie pazurów na stopach i dawanie pierzastemu zwierzakowi drewnianego patyka, aby zmielić jego dziób.
Między innymi czasami wystarczająca ilość aratów może cierpieć z powodu krwawienia, które najczęściej jest wywoływane przez brak witaminy „K” w organizmie. Zapobieganie krwawieniom to dodatek racji brokułowej drobiowej lub specjalnych suplementów witaminowych.
W warunkach naturalnych aratingi bardzo lubią pływać. W tym celu papugi otrząsają się z gałęzi obficie poranną rosą. Podczas trzymania w niewoli papugi tropikalne należy regularnie kąpać, aby utrzymać zdrowe i czyste upierzenie. Czasami można spryskać upierzenie zwierzaka ciepłą i osiadłą wodą ze zwykłej domowej butelki z rozpylaczem. W razie potrzeby w klatce instalowana jest wanna, reprezentowana przez płytki spodek wypełniony czystą wodą.
Jak karmić papugę
W jedzeniu tropikalne ptaki gatunków domowych wcale nie są wybredne, ale takie upierzone zwierzę będzie musiało zapewnić nie tylko kompletną i zbilansowaną, ale także bardzo zróżnicowaną dietę. Główna dieta aratowania składa się z reguły z różnych nasion, warzyw i owoców, jagód, a także gotowej granulowanej paszy fabrycznej.
Doświadczeni hodowcy tropikalnych papug, a także weterynarze zalecają kupowanie granulek o różnych kształtach i kolorach. To właśnie te racje żywnościowe najlepiej zjadają ptaki ze względu na naturalną ciekawość i charakter.
Ważny! Pamiętaj, że sól, oleje roślinne i awokado należy całkowicie wyeliminować z diety domowych orzeszków ziemnych.
Pierzaste zwierzątko z wielką przyjemnością biesiaduje na gotowanych jajkach przepiórczych lub kurzych, a także kiełkach roślin strączkowych, maśle orzechowym i chlebie namoczonym w dowolnym soku owocowym. Jeśli jedzenie podane przez papugę nie zostanie zjedzone, resztki należy bezwzględnie usunąć z klatki. Wewnątrz klatki dla ptaków zawsze musi znajdować się czysta woda pitna, która jest systematycznie zastępowana świeżą.
Kupowanie papugi, cena
Koszt arowania uzależniony jest od wieku, płci i rzadkości koloru sprzedawanego osobnika. Na przykład koszt słonecznej aratyny, która jest bardzo popularna wśród krajowych hodowców ptaków tropikalnych, wynosi około 25 tysięcy rubli.
Recenzje właścicieli
Słownictwo ptaków tropikalnych jest dość ograniczone, ale takie zwierzę może nauczyć się dość wyraźnie wymawiać słowa. Dane głosowe aratingu przypominają trochę głos Kaczora Donalda - postaci z popularnej kreskówki „Kacze opowieści”. Według właścicieli papugi taka jasna i kolorowa papuga jest nie tylko bardzo piękna, ale także delikatnym ptakiem oddanym swojemu właścicielowi.
Egzotyczny pierzasty zwierzak uwielbia się bawić, a bez zabawek może się nudzić i przygnębiać. Jak pokazuje praktyka, „dla pełnego szczęścia” arating musi kupić co najmniej trzy zabawki. Najlepiej używać akcesoriów wykonanych z twardego drewna. Taka zabawka będzie nie tylko ciekawa i bezpieczna, ale również przydatna dla pierzastego zwierzaka. Z reguły zabawki bardzo szybko stają się bezużyteczne, więc w domu zawsze powinno być jakieś wyposażenie zabawowe dla papugi.
Aratyny nie są agresywne i całkiem możliwe jest trzymanie takiego drobiu w tej samej wolierze z innymi rodzajami papug domowych. Należy zauważyć, że pisklęta sztucznie karmione aratynem najczęściej odnoszą się do swojego właściciela z dużym zaufaniem, stale nawiązują kontakt, a także bardzo mocno przywiązują się do osoby, która je karmiła i wychowywała.