Jeleń

jeleń szkocki (szkocki jeleń greyhound, eng. Scottish Deerhound) to duża rasa psów używana do polowania na jelenie. Kierując się zmysłem węchu lub wzroku, są w stanie gonić zdobycz po trudnym terenie bez podnoszenia głosu. Sygnał do właściciela podawany jest dopiero po zdobyciu zdobyczy. Ta cecha, w połączeniu z rozmiarem, sprawiła, że ​​Deerhound jest najlepszym psem do zbierania.

Streszczenia

• Nie zalecane dla małych zwierząt, które mogą być uważane za zdobycz. Jeśli nie są odpowiednio uspołecznione, a niektóre szkockie jelenie nie są nawet powstrzymywane przez socjalizację, będą ścigać inne zwierzęta.

• Nie polecane do mieszkania w mieszkaniu, mimo że są to spokojne domy. Potrzebują dużo miejsca, w tym do biegania. Codzienne spacery i jogging to podstawa. Najlepiej trzymać je w prywatnym domu z dużym podwórkiem.

• Na terenach miejskich trzeba chodzić na smyczy, gdyż mają one skłonność do pogoni za zdobyczą. Pamiętaj, że deerhound może łatwo zwalić człowieka z nóg.

• Są bardzo przyjacielskie i zwykle widzą przyjaciela w każdym, kogo spotykają. Dogaduj się z innymi psami, jeśli mają normalny rozmiar. Ale nie są dobre jako psy stróżujące.

• Uwielbiają leżeć w domu, ale potrzebują regularnych ćwiczeń, aby zachować formę i nastrój. Świetnie nadaje się dla miłośników spacerów, biegania, jazdy na rowerze.

• Bardzo kochają dzieci, ale trzeba brać pod uwagę ich wielkość i siłę. Nie pozwól dziecku chodzić za jeleniem, gdyż pędząc za zdobyczą, może łatwo zrzucić go z nóg.

• Jeśli zdecydujesz się na zakup jelenia, nadal musisz go znaleźć. Na terenie Rosji są hodowle, ale może być kolejka po szczenięta.

Historia rasy

Przodkowie szkockiego jelenia żyli na długo przed pojawieniem się pisma. Były to psy myśliwskie plemion Gaelów i Piktów, z którymi polowali na kopytne.

Muzeum Narodowe Szkocji zawiera rzymską ceramikę z I wieku naszej ery, która przedstawia duże charty bardzo podobne do współczesnych jeleni.

Podobne obrazy można zobaczyć na kamiennych płytach, które zdobiły plemiona piktyjskie na długo przed nadejściem Rzymian. Zewnętrznie jeleń jest podobny do innych chartów, ale większy i cięższy. Nie jest tak szybki na równym terenie, ale gdy teren jest nierówny, może wyprzedzić każdego charta.

Przyroda, w której muszą pracować, jest często zimna i mokra, szkockie Highlands. Twarda sierść chroni psa przed niepogodą. Deerhound był głównym sposobem nęcenia jelenia do XIX wieku. Potem pojawiły się precyzyjne strzelby i małe rasy psów, zdolne do podążania tropem, które wypierają jelenie.

Historia rasy jest ściśle związana z historią Irlandzki wilczarz i prawdopodobnie do XIX wieku była to jedna rasa. Ale urbanizacja, zmiana metod i mody łowieckiej – doprowadziły do ​​tego, że psy zaczęły być wykorzystywane do innych celów, a polowanie na jelenie pozostało udziałem elity. Tylko dzięki staraniom hodowców udało się go zachować. Szkocki jeleń pozostaje praktycznie nieznany poza ojczyzną.

Tak więc w 2018 roku według liczby psów zarejestrowanych w AKC zajął 141 miejsce i znalazł się na końcu listy 167 ras. Na terenie WNP jest ich jeszcze mniej, ponieważ pies jest duży i rzadki.

Opis

Wygląda jak jeleń greyhound chart, tylko większe i z grubszymi włosami.

Samce w kłębie osiągają 75–80 cm i ważą 40–50 kg, samice 70 cm i ważą 35–43. Najczęściej spotykany kolor to szary lub piaskowy, z czarną maską na twarzy. Ale jest wiele kolorów, w tym te z białymi znaczeniami na klatce piersiowej i łapach.

Sierść jest szorstka i szorstka, o długości 7-10 cm na tułowiu i szyi. Na klatce piersiowej, głowie i brzuchu sierść jest bardziej miękka i krótsza. Ogon prosty lub zakrzywiony, pokryty włosem prawie dotykającym ziemi.

Deerhounds mają długie, płaskie głowy z wysoko osadzonymi uszami. Uszy są małe, ciemne, opadające, miękkie. Kolor oczu od ciemnobrązowego do jasnobrązowego z czarnymi konturami. Zgryz nożycowy.

Postać

Przyzwoity, cichy, spokojny pies, który rzadko szczeka. Bystrzy, lojalni, kochający - są świetnymi towarzyszami i przyjaciółmi. Deerhoundy uwielbiają przebywać z rodziną tak często, jak to możliwe.

Kochaj dzieci, miękko i spokojnie z nimi. Minusem tego rodzaju jest to, że nie mogą być stróżami, ponieważ są przyjaźni.

Zwykle dobrze dogadują się z psami podobnej wielkości, ale małe psy mogą być postrzegane jako ofiara.

Polują również na inne małe zwierzęta, w tym koty domowe. Aby uniknąć atakowania sąsiednich zwierząt podczas spaceru, pies trzymany jest na smyczy.

Mają uparty charakter i potrzebują silnej ręki oraz konsekwentnego treningu. Ponieważ tak naprawdę nie chcą zadowolić właściciela, najlepszym motywatorem są gadżety.

Jednocześnie nie zawsze łatwo jest znaleźć to, czego potrzebują dzisiaj, to, co zadziałało wczoraj, może nie działać dzisiaj. Te duże psy potrzebują dużo miejsca i idealnie będą trzymane w prywatnym domu z dużym podwórkiem.

Buda i woliera nie są odpowiednie ze względu na fizyczne ograniczenia i przywiązanie psa do ludzi. Konieczne jest regularne obciążanie psa fizycznie, ponieważ psy gończe są stworzone do długich i trudnych wyścigów, więc są idealne dla miłośników rowerów.

Opieka

Proste, jak gruba warstwa wymaga minimalnej konserwacji. Poza tym wymagania są takie same jak dla innych ras.

Zdrowie

Zdrowa rasa o długości życia 8-9 lat. Często cierpi na skręcenie, które może szybko zabić psa.

Choroba ta jest powszechna u wszystkich psów z głęboką klatką piersiową i jedynym sposobem jej zwalczania jest zapobieganie.