Flux w psie

Patologie jamy ustnej u czworonożnych przyjaciół są częstsze niż inne choroby. Wynika to z niedbałego stosunku właścicieli do tej strefy. Zasadniczo luki w środkach higieny prowadzą do powstawania kamienia nazębnego. Topnik u psa jest rzadszy, ale sprawia wiele kłopotów zarówno zwierzęciu, jak i właścicielowi.

Nieterminowe odwołanie się do specjalisty może prowadzić do łez ropni i powstania ropowicy, która stanowi zagrożenie dla życia zwierzaka.

Przyczyny rozwoju strumienia

Głównym powodem powstawania gumboilu jest przedwczesna higiena jamy ustnej. Ponadto weterynarze identyfikują kilka dodatkowych czynników prowadzących do nieprzyjemnej patologii.

Tabela 1. Przyczyny rozwoju strumienia

Błędy żywienioweCzłonkowie rodziny wilków muszą jeść surowe jedzenie. Pomaga w czyszczeniu i szlifowaniu zębów. Zwierzęta, których dieta oparta jest na miękkich pokarmach w puszkach, cierpią na kamień nazębny i zmiękczenie tkanki dziąseł. Zła higiena jamy ustnejJeśli nie dbasz o zęby, na szkliwie tworzy się płytka nazębna. Duże kolonie bakterii skupiają się w formacjach stałych, których aktywność przyczynia się do rozwoju infekcji. Na początkowym etapie proces ten nie jest obarczony katastrofalnymi konsekwencjami. Jeśli jednak szkliwo jest pokryte żółtawym lub brązowym nalotem, prawdopodobieństwo zapalenia okostnej jest wysokie. Powikłania patologii jamy ustnejFlux może być jednym z objawów klinicznych chorób, takich jak zapalenie miazgi, zapalenie jamy ustnej i zapalenie dziąseł. Infekcja wtórnaZłe leczenie jamy ustnej po usunięciu uszkodzonego zęba obarczone jest rozwojem zakaźnych procesów zapalnych.Uszkodzenie dziąsełW trakcie jedzenia istnieje ryzyko zranienia dziąseł o ostrą kość lub inny przedmiot. W powstałej ranie drobnoustroje zaczynają się namnażać i gromadzi się ropa.Zapalenie kieszonki dziąsełObszar między podstawą zęba a dziąsłem jest ulubionym siedliskiem szkodliwych drobnoustrojów. Rozmnażając się, wywołują rozwój zapalenia okostnej.Przeziębienia i hipotermiaWarunki te przyczyniają się do zmniejszenia bariery ochronnej organizmu. W takiej sytuacji nawet niewielkie uszkodzenie dziąseł może rozwinąć się w powstanie ropnych ropni.NaprężenieStres emocjonalny osłabia układ odpornościowy, w wyniku czego organizm nie jest w stanie powstrzymać powstawania procesów patologicznych.

Kamień nazębny pomaga poszerzyć przestrzeń między dziąsłem a zębem. Jest to obarczone długim procesem zakaźnym, który przyczynia się do pojawienia się infekcji.

Rodzaje strumienia

Zgodnie ze specyfiką objawów klinicznych i charakterem przebiegu, sklasyfikowano kilka rodzajów strumienia.

Tabela 2. Odmiany strumienia

SurowiczyWystępuje po mechanicznym uszkodzeniu dziąseł. Jeśli zwierzę wda się w bójkę, uderzy w twarz podczas skakania lub uszkodzi jamę ustną ostrym przedmiotem, istnieje ryzyko zapalenia. Ten typ topnika jest uważany za lekki i przy odpowiedniej terapii szybko się utwardza. RopnyCiężka postać choroby. Charakteryzuje się metodycznym nagromadzeniem ropy w tkankach okostnej. RozproszonyNajcięższy ze wszystkich typów. Choroba przebiega na tle toczącego się procesu ropno-zapalnego. Jedną z możliwych konsekwencji jest zatrucie krwi. ChronicznyRzadko obserwowane. Powstaje u zwierząt o niskich zdolnościach odpornościowych. Zwierzęta, w których ciele występują choroby przewlekłe, są bardziej podatne na tę postać choroby niż inne.

Objawy choroby

Jednym z pierwszych objawów procesu zakaźnego jest niezdolność do żucia jedzenia. Głodny zwierzak chodzi po misce z jedzeniem, próbuje jeść, ale ostry ból prowokuje go do wyrzucenia smakołyka. Ta sama sytuacja występuje w przypadku wchłaniania cieczy. Jeśli jednak woda ma komfortową temperaturę, zwierzę jest w stanie wypić kilka łyków. Kiedy właściciel próbuje zbadać szczękę, pies stawia opór.

Ponadto właściciele zauważają następujące objawy:

• pogorszenie stanu fizycznego;
• zaczerwienienie i tworzenie ropnej grudki na dziąsłach;
• niespokojny sen;
• agresywne zachowanie;
• luźne zęby;
• nieprzyjemne odczucia z obciążeniami dziąseł;
• obrzęk policzka;
• nadmierne ślinienie;
• tworzenie przetoki;
• podwyższona temperatura ciała;
• pogrubienie kości szczęki;
• krwawiące dziąsła;
• zły oddech;
• chrapać.

Oprócz wymienionych objawów pies ciągle jęczy.

Jeśli stan zapalny wystąpi w górnej szczęce, istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się infekcji do nosogardzieli. W tej sytuacji do wymienionych objawów dodawane są krwawienia z nosa.

Tabela 3. Możliwa symptomatologia

Surowiczy

lekki obrzęk żuchwy-

stan pupila jest zadowalający-

obrzęk okostnej.

Ropny

powstawanie krost w kieszonce zęba-

wzrost temperatury ciała-

silny obrzęk całej jamy ustnej-

zaczerwienienie dziąseł-

obfite ślinienie.

Rozproszony

ciężki stan fizyczny-

wahania nastroju-

pulsujący ból-

zwierzę nieustannie skomle i pociera łapą szczękę-

znaczny wzrost temperatury ciała-

ciągłe ślinienie, żółte, przeplatane krwią.

Chroniczny

To nudny ból-

obrzęk w strefie szyjnej i skroniowej-

dyskomfort podczas połykania.

Diagnoza choroby

Oprócz dokładnego zbadania jamy ustnej i oceny uszkodzeń, weterynarz wykonuje prześwietlenie żuchwy. Ta procedura jest wykonywana przy zanurzeniu zwierzaka w sztucznym śnie, którego czas trwania jest ograniczony czasem manipulacji. Środek ten jest spowodowany silnymi bolesnymi odczuciami, które pies odczuwa podczas badania palpacyjnego stanów zapalnych dziąseł.

Leczenie topnikiem

Po ustaleniu diagnozy lekarz weterynarii w zależności od stopnia zaawansowania procesu zapalnego zaleci odpowiednie leczenie. Istnieją 2 metody terapii patologii:

• konserwatywny;
• operacyjny.

Ostatnia metoda stosowana jest przy zaawansowanej postaci choroby. Podstawowe manipulacje:

1. Zastosowanie znieczulenia.
2. Nacięcie dziąsła w dotkniętej strefie zęba.
3. Nakłucie tkanki kostnej w celu uwolnienia ropy na zewnątrz.
4. Stosowanie środków antyseptycznych.
5. Instalacja odwadniająca. Jest to konieczne, aby spuścić pozostałe ropne formacje z miejsca operacji.
6. Przyjmowanie antybiotyków w celu zatrzymania procesu zapalnego.
7. Wyjmowanie odpływu. Po usunięciu gumowego paska rozpoczyna się regeneracja kości. Jeśli dziąsło się nie zagoi, lekarz zaszyje szew.

Gdy chory ząb nie może zostać odbudowany, jest usuwany. Jeśli czynnikiem, który wywołał rozwój strumienia było tworzenie się kamienia nazębnego, jama ustna jest oczyszczana i usuwane są twarde nacieki. Jeśli istnieje ryzyko powstania ropowicy, psu przepisuje się leki, których działanie prowadzi do śmierci patogenów.

W 97% przypadków, wraz z rozwojem strumienia, uszkodzony ząb jest usuwany z psa.

Metoda zachowawcza polega na poddaniu się kuracji lekami, które pomagają zmniejszyć stan zapalny i zahamować wzrost bakterii. W tym celu lekarz przepisuje następujące leki:

1. Przeciwzapalny. Zwalczaj infekcje i łagodź stany zapalne.
2. Przeciwbólowe. Złagodzić zespół bólowy.
3. Immunomodulatory. Poprawia obronę organizmu.
4. Leki przeciwhistaminowe. Przepisany w obecności reakcji alergicznych.

Oprócz przyjmowania leków zwierzę myje zęby za pomocą ultradźwięków lub środków chemicznych

Leczenie domowe

Aby pomóc zwierzakowi poradzić sobie z chorobą, właściciel musi ograniczyć aktywność fizyczną i powstrzymać się od treningu. Należy zapewnić zwierzęciu pełnowartościową zbilansowaną dietę, wzbogacając dietę w suplementy mineralne, środki zawierające wapń oraz witaminy z grup D i P.

W porozumieniu z lekarzem dozwolone jest stosowanie tradycyjnej medycyny:

1. Korzeń tataraku. Pocieranie dotkniętego obszaru nalewką tataraku na wódce jest przydatne do zatrzymania procesów zakaźnych.
2. Pierzga. Medycyna gojenia ran. Rozpuść niewielką ilość tego produktu, wymieszaj z podgrzanym olejem roślinnym i nałóż na uszkodzony obszar.
3. Sok z cebuli. Używany jako środek antyseptyczny. Zwilż obszar wokół chorego zęba wacikiem.
4. Liść kapusty. Zapobiega tworzeniu się ropy. Przyłóż ugotowany liść do szczęki na kilka minut.
5. lód. Pomaga złagodzić obrzęki i złagodzić ból. Nałóż na dziąsła na kilka sekund.
6. Herbata szałwiowa. 2 łyżki zalać wrzątkiem.ja. zioła, nalegaj przez 2 godziny i wytrzyj obszar objęty stanem zapalnym.
7. Odwar na bazie kory dębu, rumianku i nagietka. Weź 1 łyżkę.ja. każdy składnik zalać 1 litrem wody i gotować przez 5 minut w kąpieli wodnej. Po podaniu płynu odcedź i wypłucz nim jamę ustną.
8. Soda. Promuje odpływ infekcji. Rozpuść 1 godz.ja. substancje w 1 szklance ciepłej wody i wypłukać pysk psa. Jeśli pojawią się ropne masy, płukać naprzemiennie sodą z nadmanganianem potasu lub furacyliną.

Wymienione przepisy stosuje się kilka razy dziennie, aż zwierzę zostanie całkowicie wyleczone.

Zapobieganie zapaleniu okostnej

Aby zapobiec ponownemu zakażeniu, należy zastosować szereg środków zapobiegawczych:

• systematycznie zabieraj zwierzę na kontrolę do weterynarza,
• przynajmniej raz w roku wykonać profilaktyczne leczenie jamy ustnej;
• okresowo czyść zęby psa gazą zamoczoną w roztworze na bazie sody;
• włączyć do diety suchą karmę przemysłową.

Dodatkowo konieczne jest uzupełnienie diety w kostkę cukrową, która pomoże zwierzakowi rozcierać i myć zęby.

Niektórzy właściciele uważają, że można ograniczyć dietę czworonożnych przyjaciół do miękkiej, konserwowanej żywności. Ta opinia jest błędna. Takie pogardliwe podejście do stanu fizycznego zwierzęcia prowadzi do powstania kamienia nazębnego, który wywołuje rozwój strumienia i innych chorób zapalnych jamy ustnej.

Wideo - Usuwanie kamienia nazębnego u psów