Pchła psia: jak się pozbyć?

Każdy hodowca psów przynajmniej raz w życiu spotyka pchły u swojego zwierzaka. „Nowi lokatorzy” przynoszą wiele niedogodności zarówno psu, jak i jego właścicielowi. Skuteczne zwalczanie i zapobieganie nie jest możliwe bez podstawowej wiedzy o tych szkodnikach. Dlatego w naszym artykule powiemy Ci, czym jest psia pchła, jak się jej pozbyć?

PsiTułów spłaszczony do 3 mm, 3 pary kończyn, kończyny tylne dłuższe od przednich, na tylnych 8 włosia, okrągła główka, rozłożona na całym ciele, kolor brązowy błyszczący, rozmnażany przez larwy w wełna, bez skrzydeł, bieg i skok o średniej amplitudzieCzłowiekKolor ciemnobrązowy, bardzo sprężysty, długość ciała do 3 mm, lekko zaokrąglony, gryzie dowolną część ciała, zwierzęta atakują tylko w okresach silnego głodu,
składanie jaj w meblach, wełniste powłokiKociTułów brązowy ok 1,5-2 mm, przylega do określonych miejsc - uszu, okolic nosa, inne miejsca o cienkiej skórze, 6 włosia na tylnych łapach, wydłużona głowa, poruszaj się w podskokach

W powiększeniu widać niektóre charakterystyczne cechy.

Gołym okiem wygląd kota od psa można dokładnie odróżnić po jego ruchomym lub stacjonarnym zachowaniu. Sami mieszkańcy psów są znacznie mniej powszechni. Rozmnażają się one jednak znacznie obficiej i szybciej, dlatego trudniej je usunąć.

Jak pchły pojawiają się u psa domowego??

Pchły mogą nawet osiąść na czystym, zadbanym psie domowym. Owady pięknie skaczą. Od punktu początkowego do miejsca docelowego może mieć ponad 30 cm długości i wysokości. Z tego powodu zwierzę może zarazić się w różnych sytuacjach. Najczęściej pojawienie się pasożytów obserwuje się po:

• spacery po lesie. Wiele pcheł żyje w norach gryzoni;
• wizyty w miejscach masowych spacerów. Zarażone zwierzęta domowe często strząsają jaja na trawę, liście, na asfalt, skąd larwy łatwo przywierają do wełny;
• kontakt z innymi zwierzętami. Główni przewoźnicy - psy, koty, szczury. Nawet przy prostym wąchaniu i bliskiej odległości może nastąpić przeniesienie szkodników. W przypadku wspólnych gier ryzyko jest kilkukrotnie większe;
• kontakty międzyludzkie. Pchły uwielbiają poruszać się po ubraniach ludzi. Ponadto jajka często przyklejają się do nóg i butów;
• odwiedzanie zainfekowanego domu. Jeśli pchła dostanie się do domu na zwierzęciu lub osobie, z powodzeniem rozmnaża się w meblach i włochatych dywanach. Stamtąd krwiopijcy z pewnością wskoczą na wszystkich gości w poszukiwaniu jedzenia.

Szczególnie smacznymi kąskami dla pcheł są suki ciężarne i psy w okresie wzmożonego popędu płciowego. W tym czasie znacznie wzrasta poziom hormonów. Krew z dużą ilością kortykosteroidów i kortyzolu jest bardzo popularna wśród pasożytów. Zagrożone są również szczenięta o cienkiej, delikatnej skórze, osłabionej chorobą oraz psy plenerowe. Niektóre wytrwałe szkodniki nie będą gardzić osiedleniem się na wełnie natychmiast po zakończeniu profilaktyki lub leczenia.

Ważny! Szczególnie agresywne są pchły z padliny. Całe rodziny mogą czekać na nowe siedlisko po śmierci poprzedniej bestii. Przenieś się tak szybko, jak to możliwe i uzupełnij głód z zemstą.

Szczenięta często zarażają się jeszcze przed pierwszym spacerem od właścicieli i własnych rodziców.

Dlaczego pchły są niebezpieczne dla psów?

Przede wszystkim pchły są źródłem silnego podrażnienia psa. Z ugryzień pojawiają się swędzenie, zapalenie skóry, alergie skórne. Zwierzę zaczyna stale swędzieć, wzrasta agresywność, psychika jest zaburzona długotrwałym stresem. Drapanie może prowadzić do wielu trudnych do wyleczenia urazów.

Ponadto są bardziej niebezpieczne konsekwencje. Organizm owada jest nosicielem infekcji i pasożytów. Podczas posiłku pchła może przenosić do krwi zwierzęcia następujące choroby:

• salmonelloza;
• plaga;
• wąglik;
• zapalenie mózgu;
• bruceloza;
• ostra niedokrwistość;
• dur brzuszny;
• gruźlica;
• robaki;
• dipylidioza.

Wielu z nich ma ciężki przebieg, grozi im śmierć.

Na notatce! Pies może również przypadkowo połknąć pchłę podczas codziennych czynności lub ogryzać z własnego ciała. Tak więc tasiemce są skolonizowane w żołądku i jelitach. Niektóre gatunki (np. ogórek) dorastają do pół metra, zakłócają proces trawienia, prowadzą do śmierci z wycieńczenia.

Jeśli organizm dorosłego psa nadal jest w stanie oprzeć się infekcji, to u małych szczeniąt sytuacja jest gorsza. Zwierzęta do drugiego miesiąca życia mają słabą odporność, dlatego znacznie częściej zarażają się owadami. Dziecko może zachorować na robaczycę i wykazywać silną reakcję alergiczną nawet na enzym śliny pcheł.

Wideo - Jak pozbyć się pcheł w domu?

Jak stwierdzić, czy pies ma pchły?

W ogoniastych bestiach jest wiele śladów krwiopijców. Wszystkie można podzielić na trzy grupy:

Tabela 2. Objawy inwazji pcheł

jeden. Linienie poza sezonem.
2. Łysienie niektórych części ciała.
3. Obfitość białych ziaren (jaj i larw) na sierści pupila, a także dywanach, podłogach, meblach w domu.
4. Ciemne ziarna w wełnie (odchody szkodników).
5. Wysypki, podrażnienia, czerwone i różowe plamy na skórze.
6. Bezpośrednia obecność pcheł w różnych częściach ciałajeden. Nagła utrata wagi.
2. zaburzenia stolca, zaburzenia jelit.
3. Zmatowiała wełna.
4. Podwyższona temperatura ciała.
5. łzawiące oczy.
6. Nagła alergia pokarmowa.
7. Robaki w odchodachjeden. Świerzb.
2. Nietypowy niepokój.
3. Częste obgryzanie skóry.
4. skomlenie (od ugryzień, częściej u szczeniąt).
5. Drażliwość, agresywne reakcje w grach, w stosunku do właściciela i zwierząt.
6. Zmniejszona i całkowita utrata apetytu

Jeśli pojawi się jeden lub więcej znaków, zwierzę należy dokładnie zbadać. Dorośli często stacjonują w małżowinach usznych, za nimi, na szyi, w pachwinie, przy zgięciach nóg.

Rada. Prostym sposobem na zdiagnozowanie pcheł jest zanurzenie psa w wodzie po szyję. Jajka z ziaren produktów odpadowych będą unosić się na wodzie, same pchły zaczną wyskakiwać na głowę psa, otaczając suche powierzchnie i przedmioty.

Nie zaniedbuj inspekcji salonu. Pchły nie są na stałe na ciele ofiary. Z łatwością chowają się w meblach pod tapicerką, w pęknięciach ścian i podłóg, w matach, dywanach, pod kamieniami i przedmiotami stacjonarnymi. Odosobnione miejsca należy sprawdzić zaraz po samym psie.

Jak pchły wyglądają na psie?

Pchły trudno pomylić z kleszczami, wszy i innymi pasożytami. Prawie wszystkie z nich są większe nawet w młodym wieku. Białe wszy są podobne do jaj pcheł, ale jeszcze bardziej i są zlokalizowane na włosach.

Rada. Jeśli owad znika z pola widzenia błyskawicznie, to na pewno jest to pchła.

Same jajka wyglądają jak biały mały zad (mniej niż 1 mm). Ciężko zobaczyć ich samych.

Pchły styl życia na psach

W sprzyjających warunkach każda pchła może żyć 2-3 lata, łącznie ze stadium larwalnym. Z natury owad nie jest wyposażony w skrzydła. Jednocześnie może skakać na duże odległości (100-150 razy dłużej niż własne ciało). Krwiopijca skupia się na przednich nogach, odpycha tylnymi nogami i skacze prawie bez przygotowania. Umiejętność ta pozwala na natychmiastowe opuszczenie miejsca zagrożenia, gdy pies swędzi, gryzie, próbując zabić lub wyrzucić szkodnika. Na wolności osobniki dożywają określonego okresu znacznie częściej.

U psów domowych pchła przez długi czas prawie nie pozostaje niezauważona. Każdy z nich umiera w ciągu kilku tygodni. Ale w tym czasie udaje mu się zostawić ogromne potomstwo. Z tego powodu usunięcie pasożytów może być niezwykle trudne.

Dorosłe pchły wskakują na zwierzę tylko w celu karmienia. Po nakarmieniu się krwią i częściowym złożeniu jaj schodzą na podłogę, meble, pościel w pobliżu ofiary. Wolą nie oddalać się daleko i przez długi czas od źródła pożywienia, aby nakarmić się kilka razy dziennie. Z dala od jedzenia może zużywać zgromadzone zasoby nawet przez 14 dni.

Hodowla pcheł

Jedna samica składa do 50 jaj na raz i kilkaset na całe życie (czasami do 5000). Rozmnażanie wymaga ciepła, którego wokół psa jest pod dostatkiem. Średnia temperatura ciała zwierzaka wynosi 37 - 39°C. W tych warunkach pchła rozmnaża się co kilka dni.

Jajka są wypychane z ciała pod ciśnieniem, rozpryskiwane w różnych kierunkach, osadzając się na wełnie i otaczających przedmiotach. Wkrótce wykluwają się larwy, podobne do muchówek. Żywią się odchodami dorosłych krewnych, łuskami skóry, drobinkami trawy, które przyklejają się do włosów. Po trzech wylinkach larwy zamieniają się w poczwarkę. Poczwarka pokryta jest potężną skorupą. Na mrozie śpi, w normalnych temperaturach zamienia się w pchłę w ciągu tygodnia. W przypadku przechowywania składników odżywczych w środku wystarczy na prawie rok. Dlatego po wyeliminowaniu jednego lęgu pies może szybko mieć drugą falę. Im więcej jaj pozostanie na tułowiu psa, tym silniejsza i dłużej trwa infekcja.

Jeśli pchły zostaną wyhodowane na ciężarnym psie, najprawdopodobniej opuszczą ofiarę do czasu porodu. Krew świeżo upieczonej matki zmieni się w składzie, owady będą szukać korzystniejszego produktu. Bezbronne szczenięta są często nowym „pokarmem”.

Jak radzić sobie z psimi pchłami?

Problem pcheł u psów nigdy nie traci na aktualności. Hodowcy psów nieustannie poszukują najskuteczniejszych środków zaradczych. Metody usuwania pcheł z psa mogą być następujące:

• leczenie weterynaryjne. W sklepach zoologicznych i aptekach weterynaryjnych prezentowany jest ogromny asortyment leków w różnych formach. Niektóre z nich bardziej nadają się do profilaktyki i ochrony przed infekcjami, inne mają właśnie działanie terapeutyczne. Zatrucie jaj, larw i dorosłych pcheł częściej przeprowadza się przy użyciu insektycydów-
  

  Leczenie weterynaryjne to najlepszy sposób na pchły

• czesanie. Jest to konieczne, ale samo w sobie nie jest zbyt skuteczne. Grzebienie i szczoteczki z małymi, gęstymi zębami doskonale wspomagają preparaty do usuwania owadów, ich zarodków i produktów przemiany materii;
• przetwarzanie środkami ludowymi. Odwary z wrotyczu pospolitego, lawendy, piołunu różnią się goryczką i wyraźnym zapachem. Pranie i spryskiwanie wełny odstrasza i truje krwiopijców. Miejscowo dla psów osłabionych i ciężarnych, gdy agresywne leki mogą wyrządzić więcej szkody niż pożytku;
• zmywanie. Pomaga wykrywać, usuwać szkodniki z wełny, zmywać przylegające larwy i jaja-
  

  Mycie pomaga wykrywać i usuwać szkodniki

• sprzątanie domu. Konieczne jest przeprowadzenie generalnego sprzątania wszystkich obszarów mieszkalnych. Wyczyść dywany, wykładziny mebli, strząsaj ubrania, umyj powierzchnie środkami czyszczącymi, odkurz i natychmiast wyczyść pojemnik na kurz. Zminimalizuje to ryzyko ponownego osiedlenia się na psie. Środki „Stomazan”, „Butoks” są doskonałe do takiego czyszczenia.

Doświadczenia wielu osób pokazują, że największy efekt daje zintegrowane podejście. Postępuj zgodnie z algorytmem tak skutecznie, jak to możliwe:

1. zmywanie.
2. Leczenie lekami z apteki.
3. wiosenne porządki.
4. Powtórne pranie.
5. Leczenie lekiem profilaktycznym.

Pożądane jest zwiększenie liczby czyszczeń.

Uwaga! Szczenięta wymagają dodatkowej opieki. Lepiej wybrać leczenie niemowląt u weterynarza, aby wykluczyć przypadki zatrucia delikatnego organizmu.

Produkty do zwalczania pcheł

Specjalistyczne produkty przeciw pchłom występują w różnych formach. Wszystkie mają swoje własne cechy aplikacji, wady i zalety.

Tabela 3. Rodzaje produktów pcheł i cechy ich zastosowania

RozpylaćNadaje się dla dorosłych psów. Właściciel lepiej załóż maskęBardzo szybki wynik.
Duże odstępy między nawrotamiMoże dostać się do oczu, dróg oddechowych, ust psa.
Zabronione w przypadku niektórych chorób, wymagana konsultacja weterynarzaHartz,
Linia frontuKropleZastosuj do kłębu zgodnie z instrukcjąNiezawodnie usuwa dorosłe pchły.
Pracuj jako profilaktyka.
Odpowiedni dla psów z przeciwwskazaniami do opryskiwaniaCzęsto wymagają więcej niż 1 aplikacji.
Może powodować miejscowe podrażnienieTwierdza, przewaga,
Linia frontuSzamponSłuży do kąpieli szczeniąt i dorosłych psów. Lepiej załóż rękawiczki. Trzeba dokładnie spłukaćNadaje się do leczenia i profilaktykiWymaga więcej niż 1 użycia do leczenia.
Istnieją rodzaje dla wrażliwej skóryBeafar,
Pan. Bruno,
"Glistnik"Tabletki i zastrzykiTylko na receptę. Z reguły są przepisywane na powikłania w postaci infekcji, ciężkiego zatrucia, infekcji robakamiSkuteczny w zaawansowanych przypadkachNajbardziej agresywne leczenie„Nexgard”,
„Komfort”,
"Rzecznik",
„Brawek”ProszekTrzeba chwilę wcierać w wełnę. Następnie dokładnie spłuczŁatwość aplikacji.
Nie dostaje się do oczu, ust, nosaNależy uważać, aby zwierzę nie zlizywało proszku.
Nadaje się do skóry wrażliwej"Glistnik",
„Owad”,
"Bariera",
TrixieObrożeNoszona na szyi psa podczas chodzeniaBezpieczny dla szczeniąt i dorosłych-
Nie mogę zlizać-
Nadaje się do profilaktyki, dobrze odstrasza pchłyPraktycznie nieskuteczna w zakresie leczeniaHartz,
Beafar,
"Glistnik",
"Lampart"

Wyboru formy najlepiej dokonać po konsultacji z lekarzem weterynarii. Czasami wymagany jest udział kilku typów na raz.

Wideo - Jak usunąć pchły z psa w domu?

Niebezpieczeństwo psich pcheł dla ludzi i innych zwierząt

Pchły psie są nie mniej niebezpieczne dla kotów i gryzoni domowych. Nie gardzą żadnymi zwierzętami, jeśli są w pobliżu, chętnie gryzą każdego, kto ma ciepłą pachnącą krew. Gryzą człowieka na wolności tylko w przypadku silnego strajku głodowego. Bez włosów owadom może być trudno utrzymać się na powierzchni skóry, aby uzyskać wysokiej jakości pokarm. W mieszkaniu ludzie chętnie atakują osobę podczas odpoczynku i snu.

Szkodniki nie żyją na ludziach, psach i innych zwierzętach domowych. Po wykarmieniu zawsze wracają do swojej kryjówki. Ale w przypadku ugryzienia mogą przenosić te same choroby na każdy rodzaj ofiary.

Środki zapobiegawcze przeciwko pchłom

Zapobieganie pchłom jest znacznie łatwiejsze niż ich zwalczanie. Metody zapobiegania opierają się na głównych metodach infekcji:

• regularne badanie psa. Po każdym spacerze zaleca się sprawdzenie szaty, zbadanie uszu, brzucha, pachwin, fałd kończyn, kłębu. Ta procedura nie będzie zbędna po kontakcie z innymi psami i ludźmi;
• czesanie wełny. Nawet z miękkiej szczotki pchły będą próbowały uciec. Można łatwo zauważyć owada skaczącego z psa;
• trociny. Legowisko psa lepiej wypełnić trocinami. W takich warunkach pchły nie zapuszczają korzeni i słabo się rozmnażają;
• regularne mycie specjalnym szamponem. 1-2 razy w miesiącu możesz kąpać swojego pupila w szamponie dla psów do skóry wrażliwej;
• noszenie kropli i obroży podczas cieplejszych miesięcy. Dodatkowo ochronią przed komarami, kleszczami, wszy;
• regularne czyszczenie. Budki, woliery, dywaniki, leżaki, meble ludzkie przynajmniej 1 raz na 3 miesiące należy czyścić specjalnymi produktami. Myj podłogi, półki, strząsaj pokrycia z tkaniny co tydzień;
• minimalizowanie kontaktu z bezpańskimi zwierzętami;
• regularny prysznic dla gospodarzy. Po spacerze z innymi psami, gośćmi ze zwierzętami, lepiej wziąć prysznic i umyć włosy, dopiero potem iść do swojego pupila. W przeciwnym razie możesz przenieść krwiopijców;
• mycie butów i łap po chodzeniu. Pomaga wypłukać przylegające larwy i jaja.

Połączenie środków niezawodnie ochroni psa przed atakiem pasożytów.