Landseera

Landseers to duże, dostojne psy, podobne z wyglądu do nowofundlandów. Wiele osób nieświadomie myli te rasy, chociaż na początku XX wieku zostały one podzielone. Niejednoznaczność w kwestii różnicy między Landseers i Newfoundland wynika również z faktu, że standard tego ostatniego dopuszcza czarno-biały kolor, który jest wspólny dla obu.

W chwili obecnej, jeśli te dwie rasy mają coś wspólnego, to jest to, że obie zostały wyhodowane, aby pomóc rybakom, a także cechy charakteru, takie jak oddanie, spokojne usposobienie i dobrze rozwinięty instynkt ratowniczy.

Historia rasy

Dokładne pochodzenie Landseersów jest wciąż nieznane. Istnieje jednak kilka założeń dotyczących tego, skąd pochodzą te silne i piękne biało-czarne psy, które są wykorzystywane jako ratownicy i pomocnicy rybaków.

Według jednej wersji Landseers są potomkami podobnych niedźwiedzie czarne psy, które towarzyszyły Leifowi Ericksonowi w jego podróży do Nowego Świata na długo przed wypłynięciem tam statków Kolumba. Kiedy w XVIII wieku zaczęto sprowadzać do Europy psy z Nowej Fundlandii i najbliższych jej wysp, wśród zwierząt, które w ten sposób wkroczyły do ​​Starego Świata, znalazły się także psy białe i czarne, które później stały się znane jako Landseers.

To interesujące! Uważa się, że w Nowej Fundlandii żyły psy białe z czarnymi cętkami, natomiast psy czarne, które stały się przodkami współczesnych nowofundlandów, zamieszkiwały sąsiednie wyspy St. Pierre i Miquelon. Być może więc są to Landseers, a nie ich czarno-brązowi krewni w miejscu ich pochodzenia, powinni nazywać się Nową Fundlandią.

Nowa rasa szybko stała się powszechna zarówno ze względu na swoje walory użytkowe, jak i wygląd. Psy przypominające białe i czarne niedźwiedzie stały się szczególnie popularne po tym, jak zostały schwytane na obrazach przez angielskiego artystę E.g. Landseera. To dzięki takim jego płótnom jak „Zasłużony członek towarzystwa humanitarnego” (1838) i „Ocaleni” (1856) psy te stały się sławne. Nawiasem mówiąc, pies przedstawiony na pierwszym z tych obrazów naprawdę uratował ponad dwadzieścia osób, za które otrzymał taki zaszczyt. A sama rasa tych psów ma swoją nazwę na cześć malarza, który uchwycił najbardziej godnego z jej przedstawicieli.

Angielski Związek Kynologiczny rozpoczął rejestrację czarno-białych nowofundlandów i landsów w 1870 roku, a te dwie rasy nie były jeszcze rozdzielone w tym czasie. Jednak czarno-brązowe nowofundlandy wkrótce stały się bardziej popularne niż psy dwukolorowe, a psy czarno-białe były zagrożone wyginięciem. Następnie miłośnicy tego koloru zabrali najlepsze z dwukolorowych psów do Szwajcarii i Niemiec, gdzie rozpoczęli ich hodowlę, podczas której krew zmieszała się z landseers Św. Bernard, Pirenejskie psy górskie i kilka innych podobnych ras.

W tym samym czasie przedstawiciele rasy kontynentalnej zaczęli zauważalnie różnić się od psów pierwotnego typu nie tylko kolorem, ale także budową ciała. Dopiero w 1960 roku, pomimo oczywistych zewnętrznych różnic w stosunku do Nowej Fundlandii, Landseer został uznany przez FCI za niezależną rasę i opracowano dla niej standard. Rok wcześniej został oficjalnie uznany w Anglii. Ale w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych Landseers i Nowa Fundlandia są nadal uważane za jedną rasę.

Opis Landseera

Landseer to duży i silny pies należący do molosów, do złudzenia przypominający wyglądem Nowa Fundlandia, poza tym, że mają wyższe nogi i lżejszy szkielet. To szlachetne i odważne zwierzę, które obecnie może być zarówno towarzyszem, jak i stróżem, a także ratownikiem.

Standardy rasy

Duży, silny i wytrzymały pies o harmonijnej budowie, charakteryzujący się zrównoważonym temperamentem i życzliwym, czułym usposobieniem.

Wysokość w kłębie

• Psy - od 72 do 80 cm.
• Suki - od 67 do 72 cm.

Waga

• Psy - od 59 do 68 kg.
• Suki - od 45 do 54 kg.

Mimo dużego wzrostu i wagi pies nie sprawia wrażenia niezdarnego zwierzęcia, jest dość ruchliwy, ponadto ruchy landeera są swobodne, z dobrym zamachem i dość długim krokiem. Głowa tych zwierząt ma kształt wspólny dla wszystkich molosów, jest raczej masywna i wypukła, z wyraźnym guzem potylicznym i wyraźnie widocznym przejściem od czoła do pyska. Nos duży, z czystą czarną pigmentacją.

Wargi tworzące drobne fałdy też są czarne. Dozwolony jest tylko zgryz nożycowy. Oczy są w kształcie migdałów, głęboko osadzone, ich kolor może być w dowolnym odcieniu brązu: od jasnobrązowego do ciemnobrązowego. Uszy trójkątne, wysoko osadzone, średniej wielkości, z lekko zaokrąglonymi końcami, opadające i przylegające do głowy. Włos z tyłu uszu jest dłuższy niż na samym uchu.

Szyja jest mocna, mocna i szeroka, bez silnego zwiotczenia skóry i bez podgardla. Skóra Landseera w ogóle nie tworzy zauważalnych fałd. Ciało też jest szerokie i mocne. Jego długość od kłębu do nasady ogona powinna być w przybliżeniu dwukrotnością długości głowy od potylicy do czubka nosa. Klatka piersiowa jest wystarczająco głęboka i szeroka. Plecy proste: nie obwisłe ani garbate. Boki dość płaskie, brzuch umiarkowanie podciągnięty.

Ogon obficie porośnięty włosem, dość gęsty i długi: w spokoju zwisa tuż poniżej stawów skokowych, ale podczas ruchu potrafi unosić się do poziomu grzbietu, na końcu tworzy się lekkie zagięcie.

Ważny! Landseer powinien sprawiać wrażenie silnego, szlachetnego i dostojnego zwierzęcia. W jego swobodnych, zamaszystych ruchach należy z powodzeniem łączyć moc, mobilność i zwinność. Harmonijna budowa psa to główny wymóg standardu tej rasy.

Kończyny przednie mocne i mocne, ale nie masywne, dobrze umięśnione i dobrze kątowane. Kończyny tylne są bardzo mocne i umięśnione, kości są mocne. Łapy są duże, „kocie”, z błoną łączącą między palcami. Sierść na całym ciele, z wyjątkiem głowy i kufy, jest prosta, długa, gęsta i miękka. Podszerstek dobrze rozwinięty.

Kolor płaszcza

Kolor jest dozwolony tylko czarno-biały, ponadto rozmieszczenie plamek reguluje norma. Plamy powinny być duże i symetryczne. Na grzbiecie i zadzie czarne plamki powinny przypominać siodło, na głowie przeważać nad kolorem białym: dopuszczalna jest tylko wąska biała strzałka, kufa może być całkowicie biała lub częściowo pomalowana na czarno.

To interesujące! Czasami nawet z dwóch standardowych biało-czarnych psów rodzą się szczenięta o biało-brązowej maści. Wygląda bardzo elegancko, ale nie jest uznawany za standard, dlatego tacy ziemscy są uważani za małżeństwo plemienne i podlegają odrzuceniu.

Charakter psa

Jak większość innych dużych molosów, Landseer jest psem spokojnym, zrównoważonym i pewnym siebie. Jest szlachetny i dumny, ale jednocześnie pozbawiony arogancji. To zwierzę jest świadome swojej mocy, ale nie chce jej używać do krzywdzenia innych zwierząt lub ludzi. Patronuje dzieciom, nigdy nie popycha dziecka, nawet jeśli przypadkowo, a tym bardziej go nie gryzie.

Landseer dobrze dogaduje się z innymi zwierzętami mieszkającymi w domu. Być może wynika to nie tylko z faktu, że te psy całkowicie pozbawione są instynktu łowieckiego, co wynika z ich pochodzenia i pierwotnego przeznaczenia. W końcu żeglarze, którzy wyhodowali tę rasę, nie musieli na nikogo polować, potrzebowali psa, który mógłby pomóc w ich trudnej pracy.

Ważny! Podobnie jak inne molosy, psy te dojrzewają późno nie tylko fizycznie, ale także psychicznie, tak że ich pełny rozwój czasami następuje dopiero w wieku około trzech lat.

Psy te znakomicie pływają i nurkują, co pozwala na ich wykorzystanie w akcjach ratowniczych na wodzie. Są dość łatwe do trenowania, ale podczas treningu wymagają specjalnego podejścia. Landseers są mili i serdeczni, ale stale potrzebują komunikacji ze swoimi panami. Nie mają urazy do obcych, ale jest w stanie chronić swoich właścicieli i ich własność.

Długość życia

Średnia długość życia Landseera wynosi średnio 10-11 lat.

Treść Landseera

Pomimo tego, że psy tej rasy mogą być trzymane w mieszkaniu, landseer będzie wygodniejszy w prywatnym domu, ale jednocześnie trzymanie na łańcuchu dla tych zwierząt jest niedopuszczalne. Opieka nad nimi jest prosta, ale należy wziąć pod uwagę pewne niuanse.

Pielęgnacja i higiena

Opieka nad Landseerem jest dość łatwa. Aby sierść pupila była w idealnym stanie, należy ją czesać raz lub dwa razy w tygodniu. Zwierzę należy kąpać tylko w razie potrzeby, nie więcej niż 2-3 razy w roku.

To interesujące! Nie bez powodu Landseers nie zaleca się częstego kąpania: sierść tych psów ma tendencję do samooczyszczania się, dzięki czemu, nawet jeśli jest mocno zabrudzona, po pewnym czasie pies znów stanie się śnieżnobiały z jasnymi czarnymi plamami.

Uszy należy zbadać i w razie potrzeby oczyścić z wosku, ponadto zaleca się wykonywanie tej procedury raz w tygodniu. Oczy psa również należy czyścić tylko w razie potrzeby. Doświadczeni właściciele radzą uczyć psa szczotkowania zębów od szczenięcia, zalecają wykonanie tej procedury raz lub dwa razy w tygodniu.

Dieta, dieta

Od pierwszych dni pojawienia się szczenięcia w domu należy ustalić właściwe odżywianie. Małe Landseery należy żywić ściśle według harmonogramu, najpierw zgodnie z zaleceniami hodowcy, a dopiero później przejść na tryb żywienia najwygodniejszy dla właściciela szczeniaka. Liczbę karmień należy również stopniowo zmniejszać, tylko o rok, zmniejszając ich liczbę do dwóch: rano i wieczorem.

Ważny! Podstawą diety psów tej rasy powinny być produkty białkowe i przede wszystkim fermentowane produkty mleczne dla szczeniąt, a dla dorosłych zwierząt - mięso. W takim przypadku musisz ściśle upewnić się, że pies się nie przejada.

Przy naturalnym odżywianiu landseer powinien otrzymywać chude mięso z wyjątkiem wieprzowiny, a także buliony, trochę owsianki (najlepiej - płatki owsiane, gryczane lub ryż), warzywa (surowe lub gotowane), owoce, zioła, kefir lub niesłodzony jogurt, twarożek. Czasami mięso można zastąpić gotowanymi rybami morskimi, podając je w proporcji 1,5:1. Chrząstka może być podana jako uczta.

Przy żywieniu naturalnym konieczne jest dodanie do karmy psa suplementów witaminowo-mineralnych, które zapewnią prawidłowe ukształtowanie układu mięśniowo-szkieletowego zwierzęcia oraz dostarczą jego organizmowi niezbędnych mikroelementów. Landseer może również jeść wysokiej jakości gotowe pasza premium i powyżej, ale należy zadbać o to, aby wartość odżywcza wybranej karmy odpowiadała potrzebom zwierzaka, jego wieku i zdrowiu. Nie należy mieszać pasz naturalnych i markowych, ponieważ jest to obarczone problemami zdrowotnymi.

Choroby i wady rasy

Te psy mają predyspozycje do wielu chorób, wśród których są:

• Zwężenie podaortalne.
• Kamica moczowa.
• Różne zapalenie ucha środkowego.
• Alergie.
• Padaczka.
• Skręt żołądka lub jelit.
• Dysplazja. Obecnie jest to rzadkie, ale wciąż można je znaleźć w Landseer.

Ważny! Pomimo tego, że lista ta nie jest zbyt długa, właściciele psów tej rasy powinni bardzo uważać na zdrowie swojego pupila. Dlatego eksperci zalecają raz w roku poddanie się pełnemu badaniu zwierzęcia w klinice weterynaryjnej.

Przy najmniejszym pogorszeniu stanu zdrowia należy natychmiast pokazać landse weterynarzowi.

Wady rasy obejmują:

• Niestandardowy kolor.
• Jaśniejsze, żółtawe oczy.
• Nieharmonijny dodatek.
• Wzrost i waga niespełniające normy.
• Problemy psychiczne, takie jak nadmierne złośliwość lub brak równowagi.

Trening i edukacja

Landseers to duże rasy i chociaż są nietypowo agresywne, nienaganne posłuszeństwo jest dla nich absolutnie niezbędne. Musisz zacząć wychowywać zwierzaka tak wcześnie, jak to możliwe. Pierwszą rzeczą do zrobienia jest przedstawienie szczeniaka wszystkim członkom rodziny i pomoc w budowaniu relacji z każdym z nich. Następnie trzeba nauczyć młodego landsera utrzymywania czystości w domu, na rozkaz udać się do Ciebie i zrezygnować z manipulacji, aby się nim zaopiekować.

Mniej więcej w tym samym czasie zaczynają przyzwyczajać szczeniaka do stoiska wystawowego. Zaleca się spacery po niezbędnym przebiegu szczepień i kwarantanny. Na początku można chodzić bez smyczy w zamkniętej przestrzeni, ucząc szczeniaka podbiegania na wezwanie właściciela i nagradzając go za to delikatnością. Lepiej stopniowo uczyć zwierzaka smyczy i obroży, a nie na ulicy, ale w domu.

Ważny! Wychowując i szkoląc takiego psa należy pamiętać, że brutalne traktowanie go jest niedopuszczalne: to tylko skomplikuje sprawę, a pochwały, sympatia i cierpliwe powtarzanie poleceń mogą przynieść dużo większy sukces.

Przechodzą na treningi po ukończeniu przez szczeniaka czterech miesięcy, chociaż niektóre polecenia, takie jak „Do mnie” czy „Miejsce” zaczyna uczyć się znacznie wcześniej: już w pierwszych dniach pobytu w nowym domu. Biorąc pod uwagę, że Landseer może być uparty i ze względu na fakt, że te psy mają tendencję do podejmowania własnych decyzji, czy muszą postępować zgodnie z tym czy innym poleceniem, lepiej powierzyć szkolenie zwierzaka profesjonalistom.

Kup Landseera

Kupowanie Landseera to odpowiedzialny biznes i niełatwy, biorąc pod uwagę, że w Rosji i krajach WNP uważa się go za rzadką i bardzo drogą rasę. A niektórzy potencjalni właściciele na ogół uważają, że Landseer nie jest niezależną rasą, ale odmianą nowofundlandów, charakteryzującą się biało-czarnym kolorem.

Czego szukać

Wysoka cena i zapewnienia hodowcy o rasie czystorasowej nie dają gwarancji, że szczeniak okaże się Landseer, a nie czarno-biały nowofundland w najlepszym wypadku, aw najgorszym tylko pstrokaty metys, a w najgorszym nawet kundel. Jedyną rzeczą, która może służyć jako potwierdzenie rasy, jest metryka szczeniaka. Na tej podstawie zaleca się kupowanie landseers tylko w sprawdzonych szkółkach lub od wiarygodnego hodowcy.

Przy wyborze szczeniaka eksperci zalecają zwrócenie uwagi na następujące oznaki zdrowia i jakości wzrostu:

• Zdrowy szczeniak jest aktywny, umiarkowanie ciekawy i zabawny.
• Wygląda na pulchnego, ale nie na muskularnego.
• Niedopuszczalne są również wystające żebra i widoczna chudość: mogą być oznaką poważnej choroby.
• Zdrowy szczeniak ma jasne, czyste oczy bez wydzieliny, lśniącą sierść bez łysiny i skórę bez śladów zaczerwienienia i wyprysków.

W wieku 2-3 miesięcy nie da się przewidzieć, jak pies będzie rósł, a jednak przy wyborze należy zwrócić uwagę na zgodność jego wyglądu ze standardem rasy dla tych cech zewnętrznych, które nie zmienią się w czasie lub zmieni się mało. Należą do nich: kolor, zgryz, kolor oczu, pigmentacja nosa i ust, ustawienie, kształt i wielkość uszu, wyprostowanie i ustawienie kończyn, a przede wszystkim harmonijna budowa ciała.

Ważny! Małe szczenięta wyglądają na bardziej przysadziste niż dorosłe zwierzęta, niemniej jednak dysharmonia konstytucji, która jest zauważalna w tym wieku, najprawdopodobniej będzie odczuwalna w przyszłości, gdy pies dorośnie.

Cena szczeniąt rasowych

Koszt rasowego szczeniaka Landseer zaczyna się od 35 000-40 000 rubli, ale w zależności od pochodzenia i klasy (zwierzę domowe, rasa, wystawa) może wzrosnąć do 100 000 lub więcej. Za psa kupionego w zagranicznej hodowli najprawdopodobniej będziesz musiał zapłacić jeszcze więcej. Ceny szczeniąt tej rasy uzależnione są od pory roku i latem, w okresie świątecznym mogą być znacznie niższe niż przed świętami noworocznymi. Zdarza się również, że hodowcy sprzedają za mniej niż już wyrośnięte szczenięta.

Recenzje właścicieli

Na całym świecie właściciele tych psów celebrują lojalność swoich pupili i chęć pomocy ludziom. Niektórzy ze szczęśliwych właścicieli Landseerów zauważają, że ich psy, pływając w rzece lub morzu, wypychają swoich właścicieli na brzeg, podobnie jak ich przodkowie, którzy ratowali tonących podczas wraków. Właściciele zauważają również, że ten pies jest łatwy w utrzymaniu i jest bezpretensjonalny w jedzeniu.

To prawda, że ​​aby wyhodować landseera silnego, silnego i zdrowego, będziesz musiał dużo wydać na wysokiej jakości karmienie i dobre karmienie. Właściciele tych biało-czarnych piękności zauważają, że wełna ich pupili brudna, nawet bardzo mocna, sama się czyści, co znacznie ułatwia ich pielęgnację. Niezwykłe spotkania Landseerów z innymi zwierzętami i ich miłość do dzieci to kolejna cecha rasy, na którą zwracają uwagę ich właściciele.

Generalnie jest to zdrowa rasa, ale najbardziej odpowiedzialni właściciele landeersów, jako środek zapobiegawczy, raz w roku zabierają swojego zwierzaka do kliniki weterynaryjnej na pełne badanie fizykalne i zalecają to samo wszystkim osobom, które przyjmą takiego psa do swojego Dom.

Landseers to duże psy o jasnych, białych i czarnych kolorach. Wyhodowane jako towarzysze żeglarzy, te psy stały się teraz wspaniałymi towarzyszami. Przyjazne, czułe i kochające pomagać swoim właścicielom, najlepiej nadają się jako zwierzęta domowe dla osób mieszkających poza miastem. A dla tych, którzy chcą, aby w jego domu mieszkał duży, potężny, ale nie wściekły pies, całkiem możliwe jest polecenie Landseera jako zwierzaka.

Wideo Landseera