Możliwe przyczyny i objawy zawału serca u psów

• Zmiany hormonalne związane z wiekiem.
• Choroba metaboliczna.
• Procesy zapalne w naczyniach krwionośnych.
• Zablokowanie tętnicy, które występuje, gdy robaki migrują do naczyń krwionośnych.
• Nadmierna aktywność fizyczna. Zbyt duże obciążenie może prowadzić do podobnych problemów.
• Brak ruchu często wiąże się z problemami z sercem. Dotyczy to zwłaszcza psów, które ze względu na swoje naturalne cechy są predysponowane do wysiłku fizycznego.
• Naprężenie.
• Heartworms, ich larwy można znaleźć w komarach. Mają mikroskopijny rozmiar. Podczas ukąszenia komara ich larwy przedostają się do krwi zwierzęcia i osadzają się w tętnicy płucnej. Robaki sercowe mogą mieć nawet 30 centymetrów. Poprzez swoją obecność w układzie krążenia zakłócają odpływ krwi i powodują kolosalne uszkodzenia tętnic. Obecność robaków sercowych można sprawdzić, oddając krew.

Główne okresy przebiegu i objawy

Weterynarze wyróżniają kilka okresów przebiegu zawału serca:

• Okres przedzawałowy może trwać od kilku godzin do kilku dni, nawet do miesiąca. Zdarzały się przypadki braku tego okresu.
• Najostrzejszy okres. Początek tego okresu obserwuje się od rozwoju niedokrwienia do pojawienia się martwicy tkanek.
• Okres ostry rozpoczyna się wraz z pojawieniem się martwicy i trwa do 2-14 dni do momentu powstania blizn.
• Okres podostry - tak nazywa się koniec powstawania blizn. Trwa do 2 miesięcy od wystąpienia choroby.
• Okres pozawałowy oznacza pogrubienie blizn i okres adaptacji. Utrzymuje się przez 6 miesięcy od początku choroby.

Niemożliwe jest samodzielne zdiagnozowanie zawału serca, ponieważ ta dolegliwość ma raczej niewyraźne objawy. Głównym zadaniem właściciela jest zwrócenie uwagi na następujące objawy i skonsultowanie się z lekarzem weterynarii.

• U psa pojawia się sinica błon śluzowych.
• Duszność, przyspieszony oddech.
• Pojawia się zataczający się chód.
• Zmniejszona ogólna aktywność zwierząt.
• Pobudzenie.
• Pies ciągle leży i przyjmuje boczne pozycje ciała.
• Odmawia chodzenia.
• Spada ciśnienie krwi, wzrasta tętno.
• Ból klatki piersiowej.
• omdlenia i zawroty głowy. W tym okresie trzeba uważać, bo zwierzę nie jest w stanie odpowiednio ocenić sytuacji. Może być agresywny wobec każdego.

Po odkryciu pierwszych objawów zawału serca należy natychmiast skontaktować się z lekarzem weterynarii.

Pierwsza pomoc na atak serca

Bardzo ważne jest, aby po zauważeniu pierwszych objawów zawału udzielić prawidłowej pierwszej pomocy. Konieczne jest natychmiastowe wezwanie weterynarza do domu lub pilne zabranie go do kliniki, aby jak najszybciej rozpocząć niezbędne leczenie.

• Konieczne jest położenie zwierzęcia na boku z podniesioną głową.
• Jeśli masz duszność, możesz opuścić łapy jak najniżej.
• Podaj tabletkę nitrogliceryny. Nie łagodzi bólu, ale może łagodzić duszności.
• Zmierz ciśnienie.
• Możesz podać tabletkę aspiryny.

Przy obniżonym ciśnieniu nie należy podawać nitrogliceryny, ponieważ może to zaostrzyć chorobę. I w żadnym wypadku nie można przyłożyć poduszki grzewczej do serca, może to pogorszyć stan zwierzaka.

Diagnostyka

Tylko doświadczony lekarz weterynarii, który ma doświadczenie w kardiologii, może zdiagnozować zawał serca u psa. Obecnie w klinikach weterynaryjnych pracują specyficzni specjaliści – kardiolodzy, którzy bezpośrednio zajmują się problemami kardiologicznymi zwierząt. Zazwyczaj przeprowadza się szereg badań:

• Badanie krwi.
• Analiza moczu.
• EKG.
• ECHO.
• Kontrola ciśnienia.
• Rentgen klatki piersiowej.
• Ultradźwięk.
• Angiografia jest najlepszym badaniem kardiologicznym, ale będzie wymagała znieczulenia i może zagrażać życiu Twojego psa.

Wymagana jest diagnoza kardiologa, aby wykluczyć inne problemy z sercem, które mają podobny obraz.

Leczenie

Samoleczenie jest niebezpieczne dla życia psa. Leczenie powinno odbywać się w przychodni weterynaryjnej, pozostawiając zwierzę do całodobowej obserwacji.

• Weterynarze przepisują leki przeciwdławicowe, które poprawiają pobieranie tlenu w sercu, takie jak nitrogliceryna.
• Leki nasercowe, takie jak epinefryna, kofeina.
• Leki zapobiegające tworzeniu się zakrzepów krwi w naczyniach krwionośnych, takie jak heparyna.
• Witaminy do ogólnego utrzymania organizmu.

Oczywiście, jeśli pies miał ogromny zawał serca, jest mało prawdopodobne, aby został wyleczony. Jednak leczenie rozpoczęte na czas daje duże szanse na dalsze życie pupila.

Dieta po zawale serca

Po przejściu tak poważnej diagnozy pies potrzebuje specjalnej diety, która ma kilka cech:

• Unikanie nadmiernego spożycia tłuszczu.
• Pasza z kwasem mlekowym będzie dobra.
• Pokarmy bogate w witaminy i minerały.
• Konieczne jest całkowite wykluczenie słodyczy.

Pielęgnacja psa

Zaburzenia serca u psa wymagają zwiększonej uwagi i całkowitej rewizji reżimu życiowego zwierzęcia.

• Konieczne jest znaczne ograniczenie aktywności fizycznej zwierzaka. Dotyczy to zwłaszcza psów myśliwskich lub uczestników zawodów sportowych.
• Musisz być bardzo ostrożny podczas krycia seksualnego.
• Konieczna jest okresowa wizyta u weterynarza w celu obserwacji stanu psa.
• Od czasu do czasu musisz policzyć liczbę uderzeń serca na minutę. Odbywa się to na klatce piersiowej zwierzęcia.
• Możesz prowadzić dziennik tętna, w którym najpierw zapisywana jest data, godzina i liczba uderzeń serca.

Normalne tętno: duże rasy 70-100 uderzeń na minutę, małe rasy 100-130 uderzeń na minutę.

Grupa ryzyka

Istnieją rasy psów, które są fizjologicznie predysponowane do chorób serca. Oczywiście błędem byłoby stwierdzenie, że wszystkie psy tej rasy mają problemy z sercem. Ale według statystyk psy tych ras najczęściej borykają się z zawałem mięśnia sercowego i innymi chorobami serca.

1. Zwierzęta dużych ras: dogi niemieckie, bernardyny, nowofundlandy. Mają problemy z powodu nieprawidłowo obliczonej aktywności fizycznej.
2. Psy karłowate: pudle miniaturowe, pinczery. Te rasy są podatne na stres emocjonalny. Są bardziej podatni na stres i załamania, ponieważ są zbyt bojaźliwi i zazdrośni.
3. Stare zwierzaki. Z wiekiem psy są bardziej podatne na ataki serca.

Psy po zawale serca potrzebują nie tylko wykwalifikowanej opieki weterynaryjnej, ale także wsparcia i zrozumienia właściciela. Czują się zdezorientowani i przygnębieni tym, co się z nimi dzieje. Bardzo ważne jest, aby spróbować uspokoić zwierzaka, porozmawiać z nim, a tym samym pokazać, że go kochasz i jesteś blisko. Wsparcie psychologiczne zwierzęcia jest dobrą pomocą w działaniach prozdrowotnych.