Owczarek wschodnioeuropejski i owczarek niemiecki - główne różnice, porównanie i wybór rasy

Różnice między owczarkiem niemieckim a owczarkiem wschodnioeuropejskim widać nawet gołym okiem. Najważniejsze jest to, że te dwie rasy były hodowane w zupełnie innym czasie i dla różnych celów. Między innymi różnice między tymi psami przejawiają się w wyglądzie i charakterze zwierzęcia.

Historia powstania skał

Według opisów Niemcy zostali wycofani pod koniec XIX wieku. To znaczące wydarzenie miało miejsce na terenie współczesnej Skandynawii. Po ich usunięciu przedstawiciele szybko zaczęli zdobywać popularność, zwłaszcza na terenach Niemiec.

Miejscowi początkowo wykorzystywali Niemców do celów pasterskich, a po pewnym czasie zaczęli angażować ich w prace służbowo-poszukiwawcze. Przez lata te psy nigdy nie zawiodły swoich właścicieli. Teraz są słusznie uważane za najlepsze psy w swojej branży.

wschodni-europejski pasterzlub jak to też jest zwyczajowo nazywać BEO, został wprowadzony w XX wieku. Przede wszystkim zaczęli hodować ten gatunek ze względu na to, że Niemcy nie tolerowali niektórych warunków klimatycznych, na przykład zimna Dalekiej Północy i upału wschodnich regionów, a następnie Związku Radzieckiego. To właśnie skłoniło hodowców do pracy nad stworzeniem nowej odmiany, która byłaby wytrzymała i mocna.

Aby hodować bardziej odporne gatunki, hodowcy zaczęli krzyżować owczarki niemieckie z husky i rasy kaukaskiej. To dzięki takiej pracy i mieszaniu wyhodowano nową rasę, która wyróżniała się bardziej imponującymi rozmiarami, danymi zewnętrznymi i cechami, a także zdolna do wykonywania rozszerzonego zakresu obowiązków.

Główne różnice

Jeśli porównamy rasy niemieckie i wschodnioeuropejskie, to różnice między jedną a drugą można zauważyć od razu. Wizualnie można stwierdzić, że BEO jest znacznie cięższy i większy w porównaniu z przedstawicielami niemieckimi. Różnica ta wpływa przede wszystkim na wytrzymałość i szybkość zwierzęcia oraz zdolność do pracy.

Na przykład, jeśli porównamy psy pasterskie według tych cech, to owczarek niemiecki różni się od wschodnioeuropejskiego i może dać przewagę podczas długiej pracy na szlaku, ale BEO przeciwnie, uważa się za szybszy na długich dystansach i przy dużych prędkościach niż niemiecki.

Niemców uważa się m.in. za bardziej hałaśliwych i mobilnych. Różnice między tymi zwierzętami można również przypisać faktowi, że psy z Europy Wschodniej dojrzewają stosunkowo późno.

Pomimo pewnych różnic, te dwie odmiany cieszą się obecnie dużą popularnością, co tłumaczy się przede wszystkim tym, że obie te rasy różnią się od wszystkich innych doskonałym charakterem, wszechstronnością, inteligencją i zdolnością do treningu.

Charakter i trening

Główne różnice między Veo a owczarkiem niemieckim dotyczą nie tylko wyglądu, ale także cech charakteru. Przedstawiciele tych dwóch popularnych gatunków mają zupełnie inny temperament, a także percepcję i stosunek do procesu treningu.

Ponieważ Niemców hodowano specjalnie do celów pasterskich, psom tym wpojono wyłącznie odpowiednie obyczaje. Psy te wyróżniają się bardzo dobrą wytrzymałością, mobilnością, umiejętnością utrzymania śladu przez długi czas oraz biegania na odpowiednio duże odległości. Szczenięta tego gatunku będą idealnymi przyjaciółmi dla każdego nadpobudliwego dziecka lub osoby, która intensywnie uprawia sport lub prowadzi aktywny tryb życia.

Jeśli chodzi o szkolenie tych zwierząt, Niemcy dobrze nadają się do szkolenia i postrzegają ten proces jako interesującą grę. To dzięki temu wielu przedstawicieli rasy osiąga wielkie wyżyny, nawet w najtrudniejszym i profesjonalnym treningu.

Jeśli chodzi o gatunki wschodnioeuropejskie, psy te wyróżniają się wytrzymałością i spokojem. Jednocześnie stosunkowo mniej energiczne i zrównoważone veos są świetne do pilnowania i życia z osobą prowadzącą umiarkowany tryb życia. Obecnie to właśnie veo jest preferowane do służby w oddziałach przygranicznych, a te psy wybierane są również na przewodników, ponieważ m.in. mają też stabilną psychikę.

Jeśli porównamy, który owczarek jest lepszy od niemieckiego czy wschodnioeuropejskiego w stosunku do ludzi, to w tej kwestii różnica między nimi jest zupełnie niewidoczna. Oba te psy są bardzo przyjazne dla wszystkich ludzi wokół nich. Również szkolenie weo nie przyniesie rezultatów, ale w przeciwieństwie do Niemców proces wychowania postrzegają nie jako zabawę, ale jako prawdziwą i odpowiedzialną pracę. Dlatego nawet niedoświadczony hodowca może zaangażować się w edukację veo.

Pomimo tego, że te dwie odmiany mają pewne podobieństwa, to jednak do występów w konkursach preferowane są niemieckie. Wynika to przede wszystkim z faktu, że mieszkańcy Europy Wschodniej są z natury bardziej flegmatyczni i spokojni.

Porównywanie charakteru wschodnioeuropejskiego i niemieckiego, aby dokładnie powiedzieć, który z nich jest lepszy, jedno lub drugie jest dość problematyczne, ponieważ każda osoba wybiera dla siebie zwierzaka na podstawie swoich indywidualnych preferencji.

Wygląd i kolor

Jeśli masz wybór, którą rasę kupić owczarka, powiedz na pewno, co lepiej zrobić, jest dość problematyczne, ponieważ przedstawiciele Europy Wschodniej i Niemiec mają pewne cechy, które będą pasować każdej osobie w każdej indywidualnej sytuacji czysto indywidualnie.

Jeśli chodzi o różnice zewnętrzne, te dwie rasy różnią się grzbietem, na przykład u owczarka niemieckiego ma lekko łukowaty łuk, a u veo jest całkowicie prosty.

Uwaga! Suki owczarków wschodnioeuropejskich są stosunkowo duże w porównaniu z samcami, których nie można znaleźć u żadnej innej rasy psów.

Występują różnice w przedstawicielach tych gatunków i podczas biegania. Polegają na tym, że Niemiec w tym czasie wygląda bardziej jak ryś, a veo ma zamaszysty bieg. Jeśli chodzi o kolor, w tej kwestii różnice nie zawsze są widoczne, ponieważ przedstawiciele obu odmian mogą być czarni lub strefowi, więc aby je odróżnić, nie należy polegać na kolorze.

Aktualna sytuacja przedstawicieli tych ras

Dowiedzieliśmy się już, jak odróżnić te owczarki od siebie, teraz zastanówmy się, jaką pozycję zajmują na światowej scenie.

Jeśli chodzi o Niemców, są teraz powszechnie rozpoznawani przez społeczność światową i cieszą się dużą popularnością. Dlatego w całym kraju jest wiele klubów i hodowli, które hodują te szczególne zwierzęta, więc zdobycie szczeniaka wcale nie będzie trudne.

Dla przedstawicieli Europy Wschodniej rasyznacznie mniej szczęścia, bo mimo popularności tych zwierząt, nadal nie są one uznawane przez Międzynarodową Federację Opiekunów Psów. W rezultacie hodowców tego gatunku jest bardzo niewielu i dość problematyczne jest znalezienie szczeniaka, który spełniałby wszystkie standardy.