Opis niesamowitego szpica rasy keeshond lub szpica wilczego

Historia pochodzenia

Jak już wspomniano, Keeshond to dość stara rasa. Uważa się, że pierwsze szczenięta szpiców wilczych pojawiły się w XVI wieku i te przyjazne zwierzęta służyły jako strażnicy. Ten uroczy, uśmiechnięty pies jest domem dla Niemiec i Holandii. Rasa jest w pewien sposób wyjątkowa, ponieważ przez tyle lat od jej powstania, jej rozwój przebiegał naturalnie. Oznacza to, że w przeciwieństwie do wielu innych ras, szpic wilczy praktycznie nie przeszedł żadnych eksperymentów genetycznych mających na celu zmianę wyglądu.

Jak nie pomylić się w imionach

Niektórzy eksperci nadal uważają, że istnieją dwie różne rasy psów: niemiecki szpic wilczy i szpic holenderski. W rzeczywistości to stwierdzenie nie jest prawdziwe. Faktem jest, że Keeshond nazywano w Holandii „psami hodowlanymi”, ale szpic wilczy to oficjalna nazwa tych samych zwierząt w Niemczech. Kiedy Niemcy opracowali wzorzec rasy dla niektórych odmian szpiców, Keeshond (pies hodowlany z Holandii) otrzymał swoją „drugą”, niemiecką nazwę - szpic wilczy. Oficjalnie uznana rasa nosi obie nazwy - Szpic wilczy / Keeshond. Pomimo tego, że w różnych krajach to urocze dziecko może być inaczej nazywane, istota tego się nie zmienia.

Opis i wzorzec rasy

Są to raczej małe psy, których ciało osiąga w najlepszym razie pół metra długości i waży średnio 25-30 kg. Składają się bardzo proporcjonalnie i mimo niewielkich rozmiarów nic nie stoi na przeszkodzie, by żyć pełnią życia. Cechą tej rasy jest bardzo puszysta sierść, która wydaje się stać na czubku oraz charakterystyczny "lis" pysk.

Charakterystyczną cechą jest również obecność „okularów” w okolicy oczu, co nadaje ich pyskowi zabawny wyraz. Same oczy są zwykle ciemne i mają kształt migdałów. Uszy małe, stojące. Ogon ciasny, pokryty grubym futrem, skręcony w kółko i dociśnięty do tyłu. Kolejną cechą tych uroczych psów jest nieustanny "uśmiech" - za tę cechę w dawnych czasach nazywano je nawet "uśmiechniętym Holendrem".

Jak sama nazwa wskazuje („szpic wilczy”), pies ten nie może mieć innego koloru niż wilk. Ich futro jest ubarwione w różnych odcieniach szarości, a przedstawicieli tej rasy nie ma czarnych, białych czy czerwonych. Ale wiedz, że kolor to jedyna rzecz, która łączy te dzieciaki z potężnymi wilkami.

Cechy charakteru

Psy tej rasy są bardzo energiczne i temperamentne, dosłownie nie mogą usiedzieć w miejscu, ciągle muszą się ruszać. Są bardzo przywiązani do właściciela, czasami potrafią być nawet zazdrośni o innych, ale jest to rzadkie zjawisko. Są bardzo przyjaźni, szczególnie w stosunku do dzieci. Są doskonałymi strażnikami i strażnikami, ale są bardziej skłonni do ciągłej komunikacji z człowiekiem. Psy te są również wykorzystywane przez psychoterapeutów, ponieważ są bardzo wrażliwe na zmiany nastroju osoby, a sami pacjenci często kontaktują się z nimi.

Konserwacja i pielęgnacja

Keeshond nie wymaga szczególnej opieki, pies świetnie się czuje w mieszkaniu. Jedzenie, spacery, komunikacja z pupilem - wszystkie warunki do trzymania tego psa są dość standardowe. Dodatkowym punktem, który należy wziąć pod uwagę, jest wylinka szpica. Oczywiście ma luksusową grubą sierść, ale może to wyrządzić krzywdę właścicielowi zwierzaka, ponieważ wszystkie meble i dywany będą usiane sześcioma. Aby rozwiązać ten problem, konieczne jest regularne czesanie zwierzęcia, usuwając już niepotrzebną sierść.

Ponadto na pierwszy rzut oka wydaje się, że często trzeba kąpać psa w podobnym wełnianym pokrowcu, ale tak nie jest. Rzadko powinieneś go kąpać, a do tego musisz użyć nieagresywnego szamponu. Pamiętaj też, że pozyskując takiego przyjaciela, musisz pogodzić się z tym, że jego sierść jest gruba, długa i puszysta. W żadnym wypadku nie należy ich ciąć – futro musi zachować swój pierwotny kształt.

Jak karmić Keeshondę

Kilka słów o karmach dla psów. W rzeczywistości wybór odpowiedniej karmy dla Twojego pupila wcale nie jest trudny, biorąc pod uwagę ogromne bogactwo karmy prezentowanej przez różnych producentów. Możesz również karmić swojego zwierzaka naturalną karmą, ale w tym przypadku nie powinieneś liczyć na szczęście. Skontaktuj się z lekarzem weterynarii lub hodowcą, od którego zakupiono szpic wilczy. Pozwól profesjonalistom skomponować dietę dla Twojego pupila.

Edukacja i trening

Przedstawiciele tej rasy wyróżniają się dość wysokim poziomem inteligencji, dzięki czemu na pierwszy rzut oka są w stanie zrozumieć właściciela. Bardzo łatwy do trenowania, a wychowanie szpica wilczego jest zupełnie bezproblemowe. Jedyną trudnością może być niepohamowany entuzjazm szczeniąt, które ani minuty nie usiądą w miejscu. Jednak wraz z wiekiem to ustępuje, a pies staje się spokojniejszy. Ale w każdym razie będziesz musiał zorganizować dla nich aktywny spacer, a może nawet wymyślić gry na świeżym powietrzu. Ale nie spuszczaj swojego zwierzaka ze smyczy - jest w stanie znaleźć przygody, które negatywnie wpłyną na jego zdrowie.

Należy pamiętać, że te psy nigdy nie powinny być karane fizycznie. Ich poziom inteligencji pozwala zrozumieć nastrój właściciela po tonie głosu lub gniewnym spojrzeniu. Podczas treningu Keeshonda uczy się standardowych poleceń. Oczywiście, jeśli chcesz, aby Twój pupil brał udział w wystawach, powinieneś dodać do tego możliwość kalania przed publicznością i wstawania.

Ogólnie rzecz biorąc, możesz sam wytrenować szpica, ale jeśli chcesz osiągnąć lepsze wyniki, skontaktuj się z przewodnikami psów. To kosztowna przyjemność, ale maluch wykona każde polecenie. Należy również skontaktować się z opiekunami psów, gdy pies potrzebuje korekty zachowania. Z reguły dzieje się tak nawet w okresie szczenięcia, ponieważ dorosłego psa jest znacznie trudniej przekwalifikować.

Zdrowie i długowieczność

Szpic wilczy ma doskonałą odporność, więc nie boi się większości chorób.

Są bardzo odporne i dopiero w starszym wieku mogą zmagać się z chorobami serca. Prawie nie mają skłonności do epilepsji. Wśród przedstawicieli tej rasy są oczywiście stulatkowie, ale ich średnia długość życia wynosi około 15 lat.

Szacunkowy koszt i wybór szczeniaka

Szczenięta rasy Keeshond są dość drogie. W zależności od tego, czy pies ma dobry rodowód (czyli jakie są jego szanse na wygraną na wystawach) cena może wahać się od 15 do 40 tysięcy rubli. Szczeniaka wybierasz tylko w wyspecjalizowanych hodowlach i od tych hodowców, którym ufasz. Koniecznie przyjrzyj się warunkom, w jakich trzymany jest pies. Buda musi być czysta, a szczenię aktywne, zdrowe i dobrze odżywione. Właściciel hodowli musi dostarczyć Ci wszystkie niezbędne dokumenty i szczegółowo poinformować o utrzymaniu pupila, w szczególności zgodzić się na dietę.

Wideo „Szpic wilczy lub Keeshond”

Dowiedz się wszystkiego o rasie szpiców wilczych z tego filmu.