Terier czeski

Terier Czeski. Czeski Terier, angielski. Cesky Terrier) to dość młoda rasa, której historia rozpoczęła się w XX wieku. Pochodzenie i historia rasy są dobrze udokumentowane, co jest niezwykłe w przypadku ras rasowych. Pozwala prześledzić powstawanie rasy od pierwszych psów do dnia dzisiejszego.

Historia rasy

Ponieważ historia rasy jest dobrze zachowana, wiemy, że wywodzi się ona z szkocki terier i silyhim terier. Szkocki terier to starożytna rasa pochodząca z wyżyn Szkocji i wiemy sporo o jej historii.

Pierwsza wzmianka o tej rasie pochodzi z 1436 r. Seelyhim Terrier nie jest tak stary, pojawił się w latach 1436-1561 w Pembrokeshire, został stworzony przez kapitana Johna Edwardsa.

To właśnie z tych słynnych ras pojawił się Terier Czeski. Jego historia nie jest starożytna i zaczyna się w połowie XX wieku.

Twórca rasy - Frantisek Horak, kynolog amator. Zanim zaczął tworzyć rasę, przez wiele lat pracował jako genetyk w Praskiej Akademii Nauk. A praca nad terierem czeskim jest częścią jego pracy naukowej.

Ponieważ był nie tylko genetykiem, ale także myśliwym, w 1932 roku zdobył sobie pierwszego szkockiego teriera. Psy, których używał w pracy naukowej, wykorzystywał także w polowaniu. Gorak uznał szkockiego teriera za nieco bardziej agresywnego niż to konieczne, a kiedy spotkał właściciela Silichim Terriera, pomyślał, że krzyżuje te psy.

On sam był właścicielem hodowli Lovu Zdar, co tłumaczy się jako odnoszący sukcesy myśliwy.

W tym czasie Europa przechodziła kataklizmy i wojny, nie było czasu na nowe rasy. Dopiero po zakończeniu II wojny światowej mógł rozpocząć pracę.

Narodziny Teriera Czeskiego miały miejsce w 1949 roku, kiedy to suka szkockiego teriera o imieniu Donka Lovu Zdar została skrzyżowana z samcem Silichim Terrier o imieniu Buganier Urquelle. Donka była psem klasy wystawowej, ale regularnie brała udział w polowaniach jak Buganier. Mieli jednego szczeniaka 24 grudnia 1949, który nazywał się Adam Lovu Zdar. Gorak bardzo starannie wyselekcjonował psy do pracy naukowej nad parametrami fizycznymi i psychologicznymi, skrupulatnie spisał wszystkie wyniki i kroki.

Kto, kiedy, jakie linie, wyniki – wszystko to zostało zachowane w jego księgach stadnych. Z tego powodu terier czeski jest jedną z niewielu ras, których historia jest doskonale zachowana, aż do niuansów genetycznych.

Niestety pierwszy przedstawiciel rasy został przypadkowo zabity podczas polowania, co spowodowało opóźnienie jej rozwoju. Gorak kontynuuje pracę i z drugiego skrzyżowania rodzi się sześć szczeniąt, to był pełnoprawny start.

Szkocki terier słynie z cech myśliwskich, a Silichim Terrier ma dobry temperament. Terier Czeski stał się typowym przedstawicielem grupy, ale spokojniejszym niż inne teriery i dobrze przystosowanym do polowań w lasach Czech.

W 1956 rasa została zaprezentowana publiczności, a w 1959 po raz pierwszy wzięła udział w wystawie psów. Kilka lat później został uznany przez Czeski Związek Kynologiczny, a w 1963 roku przez Federation Cynologique Internationale (FCI).

Popularność zyskała nie tylko wśród myśliwych, ale także wśród amatorów. Pies o imieniu Javor Lovu Zdar otrzymał status czempiona w 1964 roku, co wywołało popyt na psy. Od tego momentu rasa rozpoczyna swoją podróż do innych krajów.

Gorak później chce wzmocnić swoją rasę dodając krew innych terierów. FCI mu na to pozwoli i wybór ponownie spadnie na Silichim Terriera. Używane są dwukrotnie: w 1984 i 1985.

Rasa wejdzie do Ameryki w 1987 roku, aw 1993 roku będzie zarejestrowanych 150 psów i powstało American Cesky Terriers Fanciers Association (ACTFA). Pomimo tego, że terier czeski cieszy się międzynarodowym uznaniem, pozostaje jedną z sześciu najrzadszych ras na świecie.

Opis

Terier Czeski jest małym psem o umiarkowanie wydłużonej wielkości. Może wyglądać na przysadzistego, ale jest bardziej umięśniony i wytrzymały.

W kłębie psy osiągają 25-32 cm i ważą 7-10 kg. Charakterystyczną cechą jest sierść: miękka, długa, cienka, jedwabista, lekko pofalowana. Na twarzy układa wąsy i brodę, przed oczami gęste brwi.

Kolor sierści jest w większości szary z czarną pigmentacją. Kolor rzadszy: kawowy brąz z czarną pigmentacją na głowie, brodzie, policzkach, uszach, łapach i ogonie. Dopuszczalne biało-żółte plamy na głowie, szyi, klatce piersiowej, łapach. Szczenięta rodzą się czarne, ale sierść stopniowo zmienia kolor.

Postać

Terier Czeski jest kochającym i oddanym towarzyszem o łagodniejszym temperamencie niż inne teriery.

Nie jest agresywny i stara się zadowolić osobę, cierpliwy. Również nie tak samodzielny i uparty, może być dobrym towarzyszem dla każdego. Zachowuje się dobrze z dorosłymi i dziećmi, przyjaźnie nastawiony do innych zwierząt. Mały, dobroduszny i wysportowany, wesoły i wyluzowany.

Pomimo tego, że dziś jest bardziej towarzyszem, nadal jest psem myśliwskim. Zachowuje predyspozycje do polowania, wytrzymałość, entuzjazm. Terier czeski jest nieustraszony podczas polowania, nie cofa się nawet przed większymi zwierzętami.

Przeciwnie, w roli towarzysza jest spokojny i zrelaksowany. Łatwo go trenować i konserwować. Jest z natury opiekuńczy, może być dobrym stróżem, ale jednocześnie nie jest agresywny i nie atakuje pierwszy.

Ponadto jest bardzo empatyczny i zawsze będzie cię ostrzegał o podejrzanej aktywności. To świetny wybór dla rodzin z dziećmi, ponieważ łączy w sobie spokój i łagodność, życzliwość i cierpliwość.

Socjalizacja pomoże Terierowi Czeskiemu zachować spokój w towarzystwie innych ludzi i zwierząt. Zwykle jest uprzejmy wobec obcych, ale powściągliwy.

Spotkania towarzyskie pomogą mu postrzegać nowych ludzi jako potencjalnych przyjaciół. Jednak to wciąż myśliwy i małe zwierzęta, takie jak gryzonie, nie mogą czuć się bezpiecznie.

Trenowanie jest dość łatwe, ale musisz być cierpliwy.
Te psy nie mają długiej koncentracji uwagi, dlatego szkolenie powinno być krótkie i urozmaicone. Konsekwencja i wytrzymałość nie zaszkodzą, ale wytrzymałość jest niepotrzebna.

Podniesiony ton lub podniesiona ręka tylko go zdenerwuje i rozproszy. Ale delikatność pobudzi. Teriery czeskie mogą być czasami uparte i uparte, więc trenuj swojego szczeniaka tak wcześnie, jak to możliwe.

Te psy są pełne energii i entuzjazmu. Uwielbiają bawić się i biegać, więc aktywność jest wysoka. Uwielbiają polować i kopać, np. wysadzać płot. Są adaptacyjne i małe, mogą żyć w każdych warunkach, jeśli będą uważać i chodzić z nimi.

Czy będzie to dom czy mieszkanie, nie ma znaczenia, najważniejsze jest to, że mieszkał z rodziną. Nie są przystosowane do życia na ulicy ani w wolierze. Jedną z cech jest to, że uwielbiają jeść i potrafią kraść jedzenie.

Ogólnie rzecz biorąc, terier czeski jest uroczym, miękkim, zabawnym, wiernym towarzyszem, psem, który kocha swojego właściciela. Są przyjazne dla ludzi w każdym wieku i dużych zwierząt. Mały i łatwy do trenowania, dobrze nadaje się do trzymania w mieszkaniu, ale jest dobrym myśliwym.

Opieka

Mimo niewielkich rozmiarów wymaga sporo konserwacji. Ponieważ sierść jest długa, trzeba ją często czesać. Regularne szczotkowanie pomoże pozbyć się martwych włosów i uniknąć kołtunów.

Aby utrzymać czystość psa należy regularnie myć. Ponieważ jego sierść zatrzymuje szampon, należy ją dokładnie spłukać. Mycie co trzy tygodnie będzie wystarczające, ale dla psów aktywnych częściej.

Aby utrzymać sierść w doskonałej kondycji, należy ją w specjalny sposób przyciąć, aby sierść była krótka z tyłu, ale długa na brzuchu, bokach i nogawkach.

Zdrowie

Silna rasa o długości życia 12-15 lat. Choroby dziedziczne występują, ale rzadko zabijają psy.

Suki rodzą 2-6 szczeniąt w miocie.