Rosyjski spaniel - charakterystyka rasy, opinie

Spaniel rosyjski jest jedyną rasą wyhodowaną w Rosji z grupy psów myśliwskich, niezastąpioną jako pomocnik w polowaniu na zwierzynę lub małe zwierzęta. Pies jest w trakcie polowania obok właściciela „pod rewolwerem”, gotowy w każdej chwili znaleźć stado ptaków, przestraszyć je, dostarczyć pod strzałem i sprowadzić za sobą zdobycz.

W Rosji w 2001 roku dzięki wysiłkom entuzjastów amatorów Rosyjski klub myśliwski spanieli, gdzie trwa hodowla i doskonalenie rasy.

Walory łowieckie

Posiada rozwinięte umiejętności niezbędne do polowania:

• silna pasja łowiecka we krwi rasy, wraz z nią rodzi się rosyjski spaniel;
• spryt, za pomocą którego pies odnajduje ptaka po zapachu;
• struktura układu mięśniowo-szkieletowego pozwala na utrzymanie prędkości przez długi czas w różnych warunkach: na otwartych przestrzeniach, w zaroślach, na wodzie;
• prawidłowe zachowanie - wysoka zdolność uczenia się, zapewniana przez mobilny typ wyższej aktywności nerwowej, co pomaga w szybkim przechodzeniu z procesu pobudzenia do hamowania i odwrotnie;
• wytrzymałość;
• czynność;
• umiejętność pływania.

Usposobienie zwierząt

Charakter rosyjskiego spaniela, według opinii hodowców psów, jest inny wesołe, przyjazne cechy. Dobrze dogadują się w rodzinie, kochają dzieci i nie kłócą się z innymi zwierzętami. Mobilność i emocjonalność zwierzęcia wymaga obowiązkowego wysiłku fizycznego, aby nie rozwinąć się w nadpobudliwość. Dlatego jest najbardziej odpowiedni dla osób prowadzących aktywny tryb życia: stanie się niezastąpionym towarzyszem długich spacerów, wędrówek, wędkowania. Dobrze nadaje się do edukacji i szkoleń.

Historia pojawienia się

Rosyjski spaniel myśliwski zawdzięcza swój wygląd angielskiemu cocker spanielowi i springer spanielowi. Historia rasy rosyjskiej zaczyna się od czarnego cocker spaniela angielskiego, sprowadzonego specjalnie dla wielkiego księcia Mikołaja Nikołajewicza pod koniec XIX wieku. W wyniku prac selekcyjnych na początku XX wieku narodziła się nowa rasa, która nie mieściła się w ówczesnych standardach. Został przystosowany do polowań w okolicy, ciało jest większe niż u rasy angielskiej, dłuższe nogi.

Badania zostały przerwane podczas II wojny światowej. Populacja spanieli, prawie zniszczona w tamtych latach, po pewnym czasie została przywrócona dzięki starannej pracy w tym kierunku, w wyniku której utrwalono fenotyp iw 1951 r. przyjęto pierwotny wzorzec spaniela rosyjskiego. Później w 1966 r. przyjęto nowy wzorzec rasy, który poprawione w 2000 r, ale nigdy nie został zaakceptowany.

Wygląd (opis i zdjęcie)

Opis

• Przedstawiciele rasy mają mocną, przysadzistą sylwetkę z rozwiniętymi mięśniami. Brzuch podciągnięty, skóra napięta, nie ma fałd.
• Kończyny są długie, stanowią połowę wysokości psa w kłębie.
• Ruchomy, prosty ogon umieszczony prawie na wysokości grzbietu.
• Sierść jest raczej długa, miękka, przylegająca do ciała, przeważnie prosta, czasem pofalowana, ale nie powinna być bardzo kręcona ani potargana. Na głowie i nogach krótki wełniany pokrowiec. Długie włosy przeważają na szyi, plecach, bokach i zadzie. Są miejsca, w których tworzą się falbanki i podgardle: dolna część klatki piersiowej i brzucha, tył nóg, uszy, dolna część ogona.
• Głowa zwierzęcia jest owalna, z wypukłym czołem i wyraźnymi łukami brwiowymi.
• Cechą szczególną spanieli są opadające, długie, uszy ciasno przylegające do kości policzkowych, osadzone na pewnej wysokości w stosunku do oczu, nieco wyżej lub niżej, tak aby koniec nieco wydłużonego ucha sięgał do nosa.

Różnorodność kolorów

Zdjęcia rosyjskich spanieli zeznają o różnorodności kolorów zwierząt:

1. Kolor jednobarwny oznacza taki sam kolor sierści na całym ciele zwierzęcia lub z inkluzjami w określonych miejscach: na czole, klatce piersiowej, brzuchu lub kufie. Ta opcja jest prezentowana w kolorze czarnym, brązowym lub czerwonym. U przedstawicieli rudowłosych czasami ujawniają się defekty w postaci cielistego nosa i jasnych, prawie żółtych oczu.
2. Spaniele dwukolorowe, czyli łaciaty, prezentowane są w kilku odmianach: występuje czarny, brązowy lub czerwono-biały łaciaty (kontrastowy) oraz cętkowany i opalony (cętkowany). Kontrastowo-łaciaty kolor szczeniaka objawia się różowym kolorem nosa i łap, nakrapiane dzieci mają czarny nos i poduszki łap. Plamka pojawia się w wieku jednego miesiąca, ostateczne ukształtowanie koloru następuje po 7 miesiącach.
3. Opcje kolorów trójkolorowych łączą łaciaty i nakrapiany lub tan. Możliwe kontrastujące osobniki czarno-piebald lub brązowo-piebald z podpalaniem lub dodatkiem drobin.

Konserwacja i pielęgnacja

Rosyjskiego spaniela możesz trzymać w mieszkaniu lub prywatnym domu z izolowaną wolierą, wstęp do ciepłego pomieszczenia w sezonie zimowym w temperaturach poniżej -6 będzie obowiązkowy. Preferowane jest trzymanie woliery, najważniejsze jest posiadanie wystarczającej powierzchni do chodzenia, co najmniej 10-15 m2.mi ochrona przed wiatrem.

W mieszkaniu pies ma wyznaczone miejsce z dala od urządzeń grzewczych i drzwi wejściowych, a nie w przeciągu. Pomieszczenia mieszkalne często rozpieszczają zwierzę, staje się ono mniej odporne na choroby, dlatego zadaniem właściciela jest utrzymanie sprawności i aktywności psa poprzez aktywność fizyczną, spacery, trening i odpowiednie odżywianie.

Opieka nad spanielem obejmuje działania mające na celu: dbanie o zdrowie i wygląd Twojego zwierzaka:

1. Szczenięta muszą być szczepione od 2 miesiąca życia. Pierwsze szczepienie skierowane jest przeciwko zespołowi chorób: dżuma, paragrypa psów, wirusowe zapalenie wątroby, leptospiroza. Miesiąc później wykonuje się ponowne szczepienie. Od 3 miesiąca - szczepionka przeciwko wściekliźnie. Do tego momentu zwierzę nie chodzi. Przed pierwszym szczepieniem przeprowadza się odrobaczanie – pozbycie się pasożytów. Szczepienia będą bardziej owocne, jeśli siły organizmu nie zostaną wydane na walkę z robakami.
2. Pielęgnacja włosów odbywa się za pomocą szczotek i furminatora - urządzeń do usuwania podszerstka. Czesanie jest szczególnie aktywne podczas linienia. Jeśli długie włosy wyglądają na niechlujne i plączące się, pomoże strzyżenie. Istnieją dwa rodzaje strzyżenia: pełne (wykonywane przez specjalistę od pielęgnacji) i częściowe (wykonane przez właścicielkę ze względów higienicznych). Skrócenie włosów w okolicy brzucha, uszu, łap. Pies mocno zabrudzony jest kąpany.
3. Pielęgnacja uszu przeprowadzana jest po każdym spacerze latem, kiedy istnieje duże prawdopodobieństwo obecności ciał obcych w postaci resztek roślinnych, odłamków. Grozi to procesowi zapalnemu, któremu towarzyszy ból. Zimą uszy są okresowo czyszczone tamponem nasączonym chlorheksydyną.
4. W ciepłym sezonie obowiązkowe jest zbadanie zwierzęcia na obecność kleszczy na ciele. Ukąszenia tych pasożytów prowadzą do piroplazmozy, poważnej choroby, która bez odpowiedniego leczenia prowadzi do śmierci zwierzęcia. Możliwe jest użycie sprayów na roztocza.

Odżywianie

W pierwszych miesiącach życia karmienie szczeniaka przeprowadzana 5-6 razy dziennie. Aby nauczyć dyscypliny, po karmieniu nie zostawia się karmy w misce psa. Początkowo 80% diety szczeniąt to produkty mleczne, które dostarczają rosnącemu organizmowi wapnia.

Gdy szczeniak dorośnie, liczba karmień zmniejsza się do 2-3 razy. Dojrzałego psa można karmić chudym mięsem, podrobami, rybami morskimi, płatkami zbożowymi (ryż, płatki owsiane, gryka), dodać grzanki żytnie.

Nie należy karmić tłustym mięsem, wędzonymi, przyprawianymi, smażonymi potrawami, słodyczami (zwłaszcza czekoladą), roślinami strączkowymi, ciastkami, kośćmi są przeciwwskazane.

Ile lat zwierzę będzie żyć, zależy całkowicie od prawidłowego odżywiania. Ich żywotność osiąga 12-15 lat. Psy mają skłonność do przybierania na wadze i alergii pokarmowych, dlatego eksperci zalecają zmianę szczeniąt w wieku 3 miesięcy na zbilansowaną karmę sklepową.

Recenzje