Formy nadczynności przytarczyc u kotów i jak je leczyć

Aby utrzymać prawidłową ilość wapnia w surowicy krwi, parathormon zaczyna wysysać go ze szkieletu kota, a następnie wrzuca do płynu krwi. Organizm stara się radzić sobie z taką „resorpcją” zastępując zerodowane obszary kości tkanką włóknistą. Z biegiem czasu prowadzi to do osłabienia szkieletu zwierzęcia, jego kości stają się kruche i kruche, a zęby niszczeją.

Również w weterynarii znana jest inna postać choroby, którą nazywamy „wtórną nadczynnością przytarczyc”. Wywołuje go zarówno brak wapnia, jak i słaba przyswajalność tego pierwiastka przez organizm kota. Ten ostatni powód jest spowodowany wieloma różnymi czynnikami: patologią przewodu pokarmowego i tarczycy, nadmiarem pokarmu bogatego w fluor, magnez i witaminy D w jadłospisie kota, a także szybkim wzrostem zwierzaka.

Objawy choroby

U kociąt i kotów objawy tej choroby w początkowych stadiach są raczej słabe. Pierwsze oznaki są takie, że zwierzę staje się ospałe i apatyczne, odczuwa lekki dyskomfort podczas ruchu, dlatego kot woli leżeć w jednym miejscu. Stopniowo narastają bolesne odczucia w kościach, co negatywnie wpływa na zachowanie. Kot wykazuje agresję, gdy właściciel próbuje się z nim bawić, może na niego syczeć, a nawet go gryźć.

Wraz z początkiem wejścia w aktywną fazę patologii zwierzę porusza się z trudem, kuleje. Jeśli kot jest przyzwyczajony do aktywnego trybu życia, może mieć wiele minizłamań. Lekarze zidentyfikowali charakterystyczne objawy choroby, takiej jak nadczynność przytarczyc:

• intensywny ból mięśni i kości kota;
• kość miednicy zwierzęcia ulega deformacji;
• wzrost zębów jest zaburzony, mogą wypadać;
• zmienia się kształt mostka kota;
• opóźnienia w procesie wypróżniania i oddawania moczu;
• letarg, przeplatany agresją, gdy właściciel próbuje bawić się z kotem;
• zwierzę dużo śpi;
• całkowity lub częściowy paraliż łap;
• brzuch kota jest spuchnięty.

Właściciel musi uważnie monitorować pierwsze objawy postępującej choroby i natychmiast zabrać kota na badanie do specjalisty. W przeciwnym razie zwierzę jest w poważnym niebezpieczeństwie w postaci kalectwa, a nawet śmierci.

Diagnoza choroby

Wstępna diagnoza obejmuje dokładne badanie kliniczne chorego zwierzaka przez lekarza weterynarii, a także wykonanie wywiadu według właściciela. Specjalista ma obowiązek zapytać o skład diety kota oraz o to, jak radykalnie zmieniło się jego zachowanie w ciągu ostatnich 1-2 tygodni przed przybyciem do kliniki weterynaryjnej. Oznaki niezbilansowanej diety to obecność przecierów dla niemowląt, płatków z mlekiem, tłustego mięsa i taniej paszy przemysłowej, którą zwierzę wchłania z dnia na dzień. Na tej podstawie lekarz będzie mógł ustalić, że kot nie otrzymał wymaganej ilości fosforu i wapnia.

Takie procedury, jak pobieranie próbek krwi do analizy jonów wapnia i fosforu w surowicy krwi, a także radiografia pomogą wyjaśnić diagnozę. W przypadku nadczynności przytarczyc na zdjęciach wyraźnie widać skrzywienie kręgosłupa, fałdę ogona, minizłamania i niską gęstość kości. Dopuszczalne jest dodatkowo przeprowadzenie badania stanu hormonalnego przytarczyc kolegi futrzaka.

Leczenie dolegliwości

Schemat efektu terapeutycznego jest w dużej mierze zdeterminowany etapem postępu patologii. Lekarze weterynarii rozróżniają pierwotną i wtórną nadczynność przytarczyc żywieniową, z których każda ma swoje specyficzne cechy i wymaga określonego rodzaju leczenia.

Forma podstawowa

Ważne jest, aby zrozumieć, że wraz z pojawieniem się pierwszych objawów choroby i jej późniejszej diagnozy kot będzie potrzebował starannie skomponowanej diety, w tym gotowej karmy. Środek ten jest uzasadniony tym, że powstają pod okiem specjalistów, co oznacza, że ​​zawierają wszystkie niezbędne dla kota pierwiastki śladowe i witaminy. W niektórych przypadkach zwierzęciu przepisuje się dietę składającą się wyłącznie z produktów naturalnych. Należy od razu zauważyć, że właściciel nie powinien próbować samodzielnie komponować, lepiej skorzystać z pomocy lekarza prowadzącego.

Dość łatwo pozbyć się tej postaci choroby za pomocą interwencji chirurgicznej. Jego istotą jest dla lekarza weterynarii usunięcie uszkodzonych płatków ze zwierzęcia, a także zminimalizowanie produkcji parathormonu, a tym samym zmniejszenie uwalniania wapnia do krwi i zapobieganie wchłanianiu pierwiastka śladowego z kości. Właściciele powinni być przygotowani na kolejny tydzień po operacji, kot będzie pod opieką lekarza. Będzie codziennie monitorował zmiany poziomu wapnia we krwi zwierzęcia.

Wtórna nadczynność przytarczyc

Dzieli się na odmiany nerkowe i pokarmowe. Leczenie każdego z nich jest ściśle indywidualne i uzależnione od wielu czynników, takich jak waga, wiek oraz ogólna kondycja pupila. Rozpoczęcie terapii ma na celu ograniczenie ruchów kota. W tym celu umieszcza się go w specjalnym pojemniku na okres nie krótszy niż 3-4 tygodnie. Ponadto opracowywana jest dieta, która zawiera wszystkie niezbędne dla pacjenta witaminy i minerały.

Odmiana żywności jest poddawana działaniu środków farmaceutycznych. Sprawdzone środki na poprawę stanu kości, takie jak Travmatin i Hondartron. Ponadto kotowi przepisuje się kursy witamin, które promują przyswajanie przydatnych składników z pożywienia, które wchłania. Chorobę pogarszają przewlekłe zaparcia, więc zwierzę będzie musiało wziąć wazelinę, aby zmiękczyć kał.

Podgatunek nerkowy choroby leczy się tymi samymi metodami, z jednym tylko warunkiem - należy obniżyć poziom fosforu w układzie krążenia i zmniejszyć jego wchłanianie z przewodu pokarmowego. Właściciele muszą zrozumieć, że tak niebezpiecznej dolegliwości nie da się wyleczyć w dwa dni, dlatego muszą uzbroić się w cierpliwość i dokładnie przestrzegać wszystkich zaleceń specjalisty.

Choroby układu hormonalnego mogą negatywnie wpływać na jakość życia wąsatego zwierzaka. Możesz się przed nimi uchronić za pomocą odpowiednio skompilowanego menu dla zwierzaka i regularnych badań weterynarza. Przy pierwszych oznakach nadczynności przytarczyc należy zabrać zwierzaka na badanie do specjalisty. Ignorowanie problemu może doprowadzić kota do kalectwa i śmierci.