Tajski ridgeback

Thai Ridgeback (ang. Thai Ridgeback, Thai: ไทย หลัง อาน) to rodzima rasa psa, która dopiero niedawno zyskała międzynarodowe uznanie. Miłośnicy nazywają rasę - Makhtai i TRD. Jedna z trzech ras, które mają charakterystyczną pręgę (grzebień) na grzbiecie. Ta funkcja znajduje się w Rhodesian Ridgeback i Phu Quoc Ridgeback.

Streszczenia

• Jest to rasa prymitywna, to znaczy rozwinęła się samodzielnie, w wyniku doboru naturalnego.

• Dzięki temu psy są w doskonałym zdrowiu, ale bardzo niezależne.

• Do niedawna nie byli znani poza Tajlandią.

• W ślad za popularnością pojawił się popyt, aby cena szczeniąt Thai Ridgeback mogła osiągnąć przyzwoite sumy.

• Rzadko szczekają, ale wiedzą, jak to zrobić.

• Szkolenie i wychowanie psów tej rasy wymaga doświadczenia, cierpliwości, miłości. Nie mogę polecić ich początkującym amatorom.

• Mają silny instynkt łowiecki, chcą dogonić i zabić we krwi. To sprawia, że ​​spacery są trochę trudniejsze. Mogą jednak dogadać się z kotami domowymi, jeśli postrzegają je jako członka stada.

Historia rasy

Przypuszczalnie rasa ma 3-4 tysiące lat. To właśnie z tych czasów pochodzą rysunki psów znalezionych w Azji Południowo-Wschodniej. Przedstawiają psy ze stojącymi uszami i sierpowym ogonem, przypuszczalnie przodków Thai Ridgeback.

Pierwsza pisemna wzmianka o rasie pochodzi z lat 1611-1628, znaleziona w rękopisie z Ayutthayi, historycznego stanu na terenie współczesnej Tajlandii.

Ale to tylko opis psów tamtych czasów, jednak podobny do nowoczesnych silników turboodrzutowych. Ale prawdziwa historia ich pochodzenia jest tajemnicą i bardzo zagmatwaną.

Oprócz Thai są tylko dwie rasy z pręgą na grzbiecie - rodezyjski (Afryka) i pies z wyspy Phukok (Wietnam). Drugi jest uważany za przodka Tajów i różni się od niego nieco mniejszym rozmiarem.

Debata o tym, czy przodkowie rasy przybyli z Afryki do Azji, czy odwrotnie, nigdy się nie skończy, ponieważ nie ma dowodów na to. Wersja podobnej, równoległej mutacji wśród aborygeńskich psów z Afryki i Azji została odrzucona, ponieważ rasy te mają podobnych genetycznych przodków.

Początkowo z Thai Ridgebackami polowali na dziki, jelenie, tapiry i ptaki. Następnie towarzyszyli szlachcie w ich podróżach.

Ze względu na to, że siedlisko rasy było wystarczająco odizolowane od świata zewnętrznego, pozostawało niezmienione przez setki lat. Dobór naturalny wzmocnił psy, przetrwały tylko silne.

Dopiero wraz z nadejściem nowoczesnego transportu rasa zaczęła rozprzestrzeniać się w Azji Południowo-Wschodniej, a następnie w reszcie świata. Aktywne wylesianie i urbanizacja doprowadziły do ​​tego, że nie są już wykorzystywane jako psy myśliwskie.

Dziś pełnią funkcje strażnicze w swojej ojczyźnie. Posiadanie takiego psa to dość status, a wielu tajskich wojskowych, politycy są entuzjastami rasy.

Jednak nie zawsze tak było i w 2002 roku w Tajlandii było 367 oficjalnie zarejestrowanych mahtayów! Co powiedzieć o reszcie świata.

Nawet dzisiaj pozostają rzadką rasą, z setkami zarejestrowanych psów w Stanach Zjednoczonych, chociaż United Kennel Club uznał tę rasę w 1996 roku.

Opis

Są to muskularne psy średniej wielkości, z głową w kształcie klina, trójkątnymi, stojącymi uszami i bardzo krótką, gładką sierścią.

Osobliwością rasy jest pręga (grzebień), pasmo włosów rosnące wzdłuż grzbietu w kierunku przeciwnym do głównego włosa. Powinien być wyraźnie wyrażony, zauważalny, ale może mieć różne kształty. Im szerszy czub, tym wyżej ceniony jest pies, ale nie powinien schodzić na boki.

Niektóre szczenięta mogą urodzić się bez pręgi. Za pojawienie się grzbietu odpowiedzialne są dwa geny epistatyczne, jeden determinuje sam fakt jej obecności, drugi determinuje szerokość.

Ciało Thai Ridgebacka jest umięśnione i porywcze, są bardzo wytrzymałe i silne.

Masa ciała samców 28-32 kg, wysokość w kłębie 56-61 cm. Suki ważą 20-25 kg i osiągają 51-56 cm w kłębie.

Podobnie jak wiele ras orientalnych, zgryz nożycowy. Język może być czarny lub mieć plamki.

Oczy są w kształcie migdałów, brązowe, ale u psów niebieskich mogą być bursztynowe.

Sierść jest krótka, szorstka, prosta. Ze względu na swoją długość jest prawie niewidoczny podczas linienia, które zwykle występuje raz lub dwa razy w roku.

Ze względu na brak podszerstka pies nie ma charakterystycznego zapachu, a osoby z alergią łatwiej tolerują kontakt z nim. Ale rasy nie można nazwać hipoalergiczną.

Istnieją różne rodzaje wełny:

1. Super krótki welur (nie więcej niż 2 mm)

1. Wełna typu welur (od 2 mm do 1 cm)

1. Standardowy (1 do 2 cm)

Kolor sierści jest jednokolorowy, dopuszczalny jest czerwony, czarny, niebieski i izabela. Wszystkie inne kolory i ich kombinacje są niedopuszczalne. Są psy pręgowane i białe, ale zgodnie ze standardem rasy są uważane za małżeńskie.

Postać

Przede wszystkim ten pies jest oddanym przyjacielem i towarzyszem rodziny. Kocha swoją rodzinę i musi mieszkać obok swoich członków. Komunikacja sprawia, że ​​Thai Ridgeback jest szczęśliwy i zajęty.

Trzymanie tej rasy w wolierze lub łańcuchu jest absolutnie niedopuszczalne. Poza tym w europejskim klimacie na dworze jest po prostu zimno, mieszka w ciepłych regionach.

Tajskie Ridgebacki uwielbiają wygodę, urocze, urocze stworzenia, które uwielbiają spać. Są bardzo spostrzegawcze, uważnie się rozglądają, słuchają rozmów ludzi i łapią intonacje.

Jeśli się do niej zwrócisz, pies patrzy prosto w oczy, a wyraz pyska i ułożenie uszu wskazuje, że jest bardzo zainteresowany.

Pomimo tego, że doskonale dopasowują się do stylu życia właściciela, nadal potrzebują aktywności i spacerów. Jeśli nie masz czasu na spacery, poczekają.

Ale jeśli pies jest w domu przez dłuższy czas bez aktywności i nowych wrażeń, będzie to miało wyjątkowo niekorzystny wpływ na jego psychikę.

Są nieco nieufni wobec obcych, ale nie agresywni. Kluczową rolę odgrywa tu socjalizacja od najmłodszych lat. Osobowość może się znacznie różnić w zależności od płci.

Samce są znacznie bardziej niezależne, niektóre nawet dominują. Muszą zrozumieć, kto jest liderem w stadzie. Suki są bardziej miękkie, uwielbiają być głaskane, próbują uklęknąć przed właścicielką.

Makhtai mogą być dobrymi psami stróżującymi, chociaż brakuje im agresywności. Ale poważny i nieco ponury wygląd, muskularne ciało i krótkie włosy sprawiają, że wyglądają jak rasy agresywne.

To sprawia, że ​​ludzie traktują je poważnie. Rzadko szczekają, ale jeśli sytuacja tego wymaga, oddadzą głos. Częściej warczą, okazując niezadowolenie lub czegoś żądając.

Ridgebacki są bardzo wysportowane, uwielbiają biegać, od szczenięcia potrafią skakać niesamowicie wysoko. Aby były zrelaksowane i spokojne w domu, ich energia musi znaleźć wyjście na ulicę.

Ruch jest dla nich niezwykle ważny, choć wrodzony instynkt łowiecki sprawia, że ​​chodzenie bez smyczy jest dość problematyczne.

Pamiętaj, że pierwotnie były używane jako polowania, a ten instynkt jest nadal żywy. Bardzo ważne jest prawidłowe wychowanie szczeniaka, aby w tym momencie móc sobie z nim radzić.

Rasa Thai Ridgeback jest idealna dla osób aktywnych, wysportowanych. Uwielbiają towarzyszyć właścicielowi podczas spacerów, joggingu. Ich charakter i zamiłowanie do aktywności sprawia, że ​​Ridgebacki są dobrymi sportowcami, świetnie spisują się w agility.

To mądre i bystre zwierzęta, które uwielbiają uczyć się nowych rzeczy, ale… tylko wtedy, gdy są w nastroju.

Potrzebują motywacji, leczenia lub pochwały. Na początku pies potrzebuje dużo pochwał za każdą dobrze wykonaną czynność (nieważne co). Nauka powinna być zorganizowana jako zabawa, nuda i powtarzanie jest przeciwwskazane.

Ta rasa nie jest odpowiednia dla tych, którzy potrzebują bezmyślnego posłuszeństwa. Niezwykle inteligentny, niezdolny do ślepego wykonywania poleceń. Dzięki łatwemu i szybkiemu zrozumieniu podstawowych poleceń, Thai Ridgebacks mogą wykazać się godną pozazdroszczenia wytrwałością podczas treningu.

Generalnie nie jest to najlepiej pracująca rasa i po prostu trzeba to zaakceptować. Trening wymaga dużo cierpliwości i doświadczenia, a miłość i przywiązanie są w nim głównymi narzędziami. Wszelkie naciski nie tylko nie przyniosą efektu, wręcz przeciwnie.

Opieka

Krótki płaszcz praktycznie nie wymaga konserwacji. Należy jednak pamiętać, że ten pies pochodzi z tropików iw ogóle nie jest przystosowany do klimatu europejskiego.

W chłodnym sezonie potrzebuje ubrań, a czas na spacery powinien być krótki.

Zdrowie

Tajskie Ridgebacki wyróżniają się dobrym zdrowiem, mają niewielką liczbę chorób genetycznych. W swojej ojczyźnie żyli w prymitywnych warunkach, działał dobór naturalny.

Nowoczesne linie do języka tajskiego, w wyniku krzyżowania się między populacjami, mogą być podatne na dysplazję stawów biodrowych i inne choroby genetyczne.