Czyszczenie i choroby gruczołów paraanalnych u zwierzaka: uprzedzony, a następnie uzbrojony

Prawidłowe i powiększone gruczoły odbytu - rysunek

Czyszczenie

Objawy zablokowania gruczołów przyodbytniczych są podobne do pojawienia się robaków u psów: zwierzę odczuwa bolesne swędzenie, które aktywnie stara się wyeliminować. Pies może zacząć gryźć w pobliżu odbytu, a nawet gryźć sierść, aby dostać się do skóry. Pierwszą czynnością właścicieli w tym przypadku jest wręczenie tabletu dla robaków. Jeśli jednak swędzenie nie jest spowodowane robakami, ta procedura nie pomoże.

Aby zdiagnozować blokadę w domu, wystarczy wyczuć gruczoły przyodbytowe: jeśli są solidne, pies cierpi na ropień. W takim przypadku należy jak najszybciej oczyścić te gruczoły.

Czyszczenie gruczołów paraanalnych

Należy rozumieć, że zabieg będzie nieprzyjemny zarówno dla ciebie, jak i dla psa: twój zwierzak będzie cierpiał, a ty poczujesz nieprzyjemny zapach, ponieważ poczujesz „zapach” sekretu. Jeśli nie masz pewności, czy potrafisz prawidłowo przeprowadzić zabieg, lepiej skontaktować się z lekarzem weterynarii.

Sposobów na posprzątanie jest kilka, niektóre z nich pokazano poniżej.

Metoda 1

Lepiej, aby podczas czyszczenia gruczołów był obecny asystent, ponieważ zwierzę odczuje dyskomfort, więc będziesz musiał go trzymać.

1. Pies należy umieścić w wannie lub misce. Asystent będzie musiał mocno trzymać pysk, aby nie mogła gryźć. Dodatkowo dla wygody możesz podeprzeć go pod brzuchem.
2. Przed czyszczeniem należy zadbać o higienę osobistą: założyć gumowe rękawiczki.
3. Podczas zabiegu należy mocno chwycić psa za ogon i unieść go na maksymalną możliwą wysokość. Zwierzę nie powinno jednocześnie odczuwać bólu. Podnoszenie w ten sposób pomoże rozluźnić niektóre mięśnie w pobliżu odbytu.
4. Dłonią w rękawiczce należy ścisnąć zagęszczone gruczoły. Ten proces jest bardzo podobny do wyciskania trądziku z ciała.

Metoda 2

Należy zauważyć, że ta metoda nie jest odpowiednia dla małych psów. Ta metoda wymaga również pomocy drugiej osoby.

1. Zwierzę musi być umieszczone w łazience, podczas gdy asystent będzie musiał trzymać zwierzę.
2. Musisz założyć na rękę ciasną gumową rękawiczkę, ponieważ będziesz musiał wbić palec w odbyt psa.
3. Palec wskazujący można nasmarować olejem lub wazeliną dla lepszej drożności.
4. Palec należy ostrożnie włożyć w tyłek zwierzęcia, kierując go prostopadle do podłogi.
5. W momencie, gdy wyczujesz pod nim dławik, musisz zacząć naciskać z 2 stron na zagęszczony dławik.

Po zakończeniu zabiegu zaleca się dokładne umycie psa, gdyż będzie wydzielał bardzo nieprzyjemny zapach. Aby wyeliminować resztki tajemnicy, możesz umieścić jakąś świecę w odbycie (wideo na kanale użytkownika dochturvet).

Częstotliwość zabiegu zależy bezpośrednio od indywidualnych cech zwierzaka. Jeśli organizm psa ma skłonność do gromadzenia się płynów w gruczołach, czyszczenie powinno odbywać się co najmniej raz na 6 miesięcy. Jeśli wystąpią komplikacje w pracy niektórych narządów, będziesz musiał częściej czyścić gruczoły raz w miesiącu.

Jeśli nie ma problemów z gruczołami, nie należy ich czyścić, w przeciwnym razie spowoduje to konieczność regularnego czyszczenia.

Zapalenie

Gruczoły przyodbytowe w normalnych warunkach są opróżniane w momencie zaznaczenia terytorium lub przerażenia, ponieważ w obu przypadkach występuje napięcie mięśni pośladkowych. Zdarza się jednak, że sekret znajdujący się w pobliżu odbytu zaczyna gęstnieć i przechodzić przez gruczoły wydalnicze, które zaczynają się zaogniać. Dzieje się tak najczęściej u starszych psów, które mają osłabione mięśnie miednicy. Ponadto owczarki niemieckie są genetycznie podatne na stany zapalne. Opróżnianie gruczołów może być upośledzone z powodu chorób jelitowych.

Objawy

Na początku stanu zapalnego pies zaczyna się martwić okolicą ogona, który próbuje podrapać, gryząc ogon. W zależności od indywidualnych cech zwierzaka, stan zapalny może objawiać się na różne sposoby. Diagnozowanie stanu zapalnego może być proste: trzeba obserwować jego zachowanie. Jeśli pies pociera łupem o podłogę i nie pozwala dotknąć ogona, prawdopodobnie jego gruczoły są w stanie zapalnym.

Zdarza się, że stan zapalny jest wykrywany tylko wtedy, gdy zwierzę ma ropień. Powstały ropień wygląda jak otwór znajdujący się obok odbytu, z którego wypływa krew. Pies może próbować zlizać wylaną krew, odczuwać ból, zwłaszcza przy wydalaniu kału. Zwierzę może zacząć tracić apetyt z powodu choroby, pojawi się strach przed dotknięciem nasady ogona.

Gdy obok odbytu tworzy się ubytek, mówimy o ropniu wyleczonym, gdy nagromadziła się zawartość ropna i doszło do stopienia tkanek. Musisz zauważyć chorobę znacznie wcześniej. Gorący ropień w okresie dojrzewania.

Leczenie

Jeśli skontaktujesz się z kliniką weterynaryjną w odpowiednim czasie, gdy pojawi się choćby ślad zablokowania gruczołów, leczenie może nie być potrzebne.

Czasami oczyszczenie gruczołów wystarczy, aby zapobiec stanom zapalnym i powstawaniu ropni. Jeśli stan zapalny już się rozpoczął, można przepisać leki przeciwbólowe i przeciwzapalne, takie jak czopki doodbytnicze.

Ropień

Aby zapobiec ropieniu gruczołów, należy je okresowo czyścić. Zapobieganie stanom zapalnym jest łatwe w porównaniu do leczenia ropnia. Sprzątanie można wykonać zarówno z pomocą lekarza weterynarii, jak i w domu. Gruczoły są łatwe do wyczucia dłonią, więc łatwo je samemu wyczyścić w domu.

Wystarczy przeprowadzić zabieg co kilka miesięcy. Jeśli stan zapalny stanie się częstszy, możesz usunąć gruczoły z psa, aby nie cierpiał. Ta operacja jest nieszkodliwa dla zwierzaka.

Objawy

Guzek rozwija się pod ogonem psa, który zaczyna rosnąć każdego dnia, aż pęknie i zacznie krwawić. W okolicy odbytu jest krew, może pozostać na podłodze po tym, jak zwierzę spróbuje „podrapać” grzbiet. W przypadku ropnia pies często liże i drapie odbyt. Ropień jest łatwy do zauważenia wizualnie, ponieważ w miejscu pojawienia się nie będzie włosów.

Możesz wizualnie zauważyć ropień, jeśli:

• pies ma wybrzuszony obrzęk pod ogonem;
• próbując dotknąć, zwierzę wpada w złość;
• wokół ropnia skóra staje się czerwona i puchnie;
• wewnątrz "wypukłości" ciecz jest sondowana;
• zwierzę ma gorączkę.

Leczenie

Jeśli zostanie znaleziony ropień, zostaje on otwarty i rozpoczyna się leczenie, które obejmuje mycie, przyjmowanie antybiotyków i blokad. Również podczas leczenia ropnia może być wymagana specjalna obroża dla psów, aby zwierzę nie miało dostępu do obszaru pod ogonem.

Zazwyczaj kolejność leczenia ropnia jest następująca:

1. Weterynarz otwiera ropień.
2. Oczyszcza miejsce ropnia środkiem antyseptycznym, jednocześnie usuwając martwą tkankę.
3. Umieszcza urządzenie do wypompowywania ropy z pęcznienia, drenażu. Zwykle umieszcza się go na 4-5 dni.
4. Zakłada się bandaż i należy go codziennie zmieniać.
5. Trwa kuracja, która pomoże psu przywrócić mu odporność.

Musisz uważnie monitorować stan zdrowia swojego zwierzaka, przestrzegać higieny. Istnieją choroby, które wywołują stany zapalne worków odbytu i przyczyniają się do gromadzenia wydzieliny.

Wskazane jest raz w roku, a w przypadku starszych zwierząt raz na pół roku, sprawdzać stan gruczołów i w razie potrzeby je czyścić i leczyć.

Wideo „Czyszczenie gruczołów paraanalnych u psów”

Ten film z kanału Children of Fauna pokazuje jeden ze sposobów czyszczenia gruczołów paraanalnych u czworonożnego zwierzaka.