Jak ukarać psa?

Aby wygodnie mieszkać ze zwierzakiem, trzeba go przeszkolić. Większość procesów edukacyjnych opiera się na zastosowaniu metody „kija i marchewki”. Właściciele rzadko mają trudności z narzędziem motywacyjnym. Jednak element budujący rodzi wiele pytań. O tym, jak ukarać psa i jakich granic w komunikacji ze zwierzęciem nie należy przekraczać, czytaj dalej.

Narzędzia komunikacyjne

Pomimo tego, że zwierzęta nie mówią, potrafią komunikować się za pomocą zapachów, ruchów i głosów.

Tabela 1. Zestaw narzędzi komunikacyjnych

wyraz oczuWyjaśnienie wyglądu:

bezpośrednia, szczera - oparta na zaufaniu relacja-

odłożyć na bok - brak zrozumienia-

bieganie - strach i strach-

ponuro - gotowość do ataku.

Sygnały głosoweDźwięki podstawowe:

ciche szczekanie - powitanie, informujące o uczuciu pragnienia lub głodu-

silne, przeciągłe szczekanie - niespokojna reakcja na księżyc-

krótki warkot - wezwanie do zabawy-

przedłużający się, gardłowy pomruk - wrogie nastawienie-

wycie - prośba o pomoc-

skomlenie – wyraz protestu lub impuls odpowiedzi na ból-

wąchanie - reakcja na podejście nieznajomych.

Zamiatanie ogonemCechy ruchów:

szybkie machanie - dobry nastrój-

powolny ruch napiętego, uniesionego ogona – przejaw hierarchicznej wyższości.

Sygnały węchoweZnaczenie „pachnących” wiadomości:

mocz - wyznaczanie granic terytorium-

tajemnica gruczołów potowych – wyznacznik własności.

Charakter i nawyki

Psy to niezwykle otwarte, przyjazne stworzenia. Łatwo nawiązują kontakt i nie wykazują agresji bez powodu. Te społecznie rozwinięte zwierzęta są dość ciekawe i uwielbiają aktywną rozrywkę.

Miłość do gier

Zabawa jest uważana za najbardziej efektywną formę nauki. Biorąc pod uwagę, że psy nie mają nic przeciwko igraszki w każdym wieku, ta cecha charakteru powinna zostać zaadoptowana. Przy kompetentnym podejściu do szkolenia stosowanie środków karnych może nie być konieczne.

Od pogoni za własnym ogonem po naśladowanie wspólnego polowania, szczenięta w zabawny sposób uczą się zasad życia. Dorośli wyrażają swoje emocje poprzez niewinne psikusy.

Ciekawość

Ta cecha pozwala z radością i zainteresowaniem spoglądać na proces uczenia się. Już 15-dniowy szczeniak poszukuje informacji o otaczających go przedmiotach za pomocą węchu i dotyku.

Chodzenie jest niezbędne psom nie tylko do utrzymania kondycji fizycznej, ale także do zaspokojenia pragnienia poznania otaczającego ich świata. Zwierzęta mają chęć oswajania się z nowymi zapachami, co jest trudne do zaspokojenia w środowisku domowym.

Imitacja

Będąc w stadzie szczeniak uczy się od rodziców i innych członków klanu zasad zachowania. W miłej atmosferze intuicyjnie dostosowuje swoje działania, harmonizując je z istniejącymi standardami.

Jednak psy nie są bezmyślnymi naśladowcami. W miarę dorastania kierują się wyłącznie zgromadzonym doświadczeniem. Główną strategią ideologiczną jest unikanie działań przynoszących negatywne skutki.

Społeczność

Towarzyskość przedstawicieli psiej rodziny wynika z doświadczenia komunikowania się z osobą między 20. a 50. dniem życia. W tym czasie następuje nadruk. Zjawisko to charakteryzuje się utrwalaniem podstawowych wzorców zachowań w pamięci.

Jeśli nie spędzisz wystarczająco dużo czasu ze swoim zwierzakiem, zamieni się on w ponurego i wycofanego członka rodziny. Naturalną towarzyskość czworonogów odnotowuje się na wsi w dużej sforze psów.

Niektóre postacie historyczne kontaktowały się tylko z tymi osobami, które wzbudziły zaufanie ich psów.

Powody złego zachowania

Większość działań przedstawicieli psiej rodziny to zaspokojenie powstałych pragnień. W procesie konsolidacji algorytmu uzyskiwania tego, czego chcą, stają się umiejętnościami.

Wszystkie potrzeby psów są podzielone na 3 kategorie:

1. Niezbędny - na przykład sen i jedzenie.
2. Społeczny - prokreacja, komunikacja z innymi psami.
3. Intelektualny - potrzeba samorozwoju, zainteresowanie zdobywaniem nowych informacji.

Każda z niezaspokojonych potrzeb może być czynnikiem prowokującym niepowodzenie behawioralne.

Ponadto psy rozwijają nawyki przez całe życie. Różnią się od umiejętności tym, że nie opierają się na zaspokajaniu podstawowych pragnień. Na przykład zamiłowanie do rozdzierania kapci nie przynosi zwierzakowi żadnej oczywistej korzyści, ale daje dużo przyjemności. Dlatego trudno mu sobie uświadomić potrzebę rezygnacji z tej niewinnej zabawy.

Związek między agresją a rodzicielstwem

W większości przypadków wrogość czworonożnego przyjaciela jest spowodowana błędami w wychowaniu. Wyjątkiem są choroby takie jak wścieklizna.

Predyspozycje rasowe do agresji nie zostały jednoznacznie udowodnione. Istnieją jednak odmiany psów, które po zaatakowaniu wyrządzą ofierze więcej szkód niż inne rasy. Ta kategoria obejmuje Tosa Inu, American Bandog, Cane Corso i Bull Terrier.

Tabela 2. Główne przyczyny wrogości

Słaby klimat emocjonalnyPierwsze 30 dni spędzone w domu uważa się za decydujące. Na tym etapie postać się rozwija. Jeśli w domu panuje napięta atmosfera, pies dorasta niekomunikatywnie i dziko.Brak lideraWłaściciel powinien wykazać swój autorytet. W przeciwnym razie zwierzak przejmie rolę lidera i będzie agresywny wobec całej rodziny. Niewłaściwe wychowanieNadmierna pobłażliwość i słaba kontrola nad zachowaniem przyczyniają się do rozwoju poczucia permisywności.

Złe nawyki

Niepożądane tendencje u psa powstają w młodym wieku. Pozbycie się ich jest trudne, ale nadal możliwe.

Tabela 3. Główne usterki behawioralne

ŻebrakBłaganie lub skradanie się do jedzenia?. Łobuz Rzuca się na psy i szczeka na ludzi. ZbieraczSmakuje każdemu przedmiotowi znalezionemu na ulicy. GryzońGryzie meble, druty i buty.

Metody wychowawcze

Według statystyk dostarczonych przez przewodników psów, charakter psa to 20% zdeterminowany przez czynnik dziedziczny, a 80% powstaje pod wpływem środowiska.

Trening należy rozpocząć w wieku 4 tygodni. Przymus, nagroda i kara to wiodące metody procesu wychowawczego. Ten ostatni jest używany w ostateczności. Z zastrzeżeniem wszystkich zasad szkolenia, stosowanie środków nadzwyczajnych nie jest wymagane.

Przymus

Reprezentuje słaby efekt siły mający na celu zahamowanie niepożądanych działań. Rzadko używany, głównie po wypowiedzeniu komendy „Fu”. Uważa się, że jest to świetna sztuczka, aby odwrócić uwagę zwierzaka od walki. Do stymulacji służy ciągnięcie za obrożę i bawełnę między uszami.

Zachęta

Wychowywanie zwierzęcia tą metodą prowadzi do utrwalenia niezbędnych wzorców behawioralnych. Istnieje kilka form zachęty:

• jedzenie;
• gra;
• silnik.

Ta druga opcja obejmuje skakanie, pływanie lub bieganie. Pochwały należy stosować dopiero po wykonaniu przez psa wymaganej czynności.

Kara

Polega na zdecydowanym działaniu w celu uspokojenia stanu emocjonalnego czworonożnego przyjaciela. Używany wyłącznie do neutralizacji agresywnych zachowań.

Jak ukarać psa?

Zwierzęta są dobre w zbieraniu budujących intonacji. Pies surowym głosem zdaje sobie sprawę z niezadowolenia właściciela i w przeciwieństwie do kotów dostrzega związek między złym zachowaniem a karą.

Jeśli ostrzeżenie słowne okazało się nieskuteczne, możesz przejść do kary symbolicznej:

1. Lekki klaps z zwiniętą gazetą. Taka bawełna nie powoduje bolesnych odczuć, ale można nią wyrazić niezadowolenie z zachowania zwierzęcia.
2. Nalewanie ciepłej wody. W przypadku nieodpowiedniego zachowania czworonożnego przyjaciela trzeba go spryskać wodą lub spryskać z butelki ze spryskiwaczem.

Wymienione środki będą stosowane w przypadku drobnych wykroczeń. Jeśli pies ugryzł człowieka, należy zastosować surowsze kary.

Metody karania za ugryzienie

Jeśli dorosłe zwierzę wyrządziło osobie krzywdę fizyczną, zachowanie zwierzęcia należy skorygować. Najlepszą opcją byłoby skontaktowanie się z wykwalifikowanym przewodnikiem psów. Jeśli zostanie ugryziony przez szczeniaka, możesz naprawić niepowodzenie behawioralne w domu.

Początkowo musisz ustalić czynnik prowokujący. W większości przypadków pies poprzez ugryzienie deklaruje swoją pozycję dominującą.

Najskuteczniejszym sposobem wywierania wpływu jest zachowanie:

1. Nie wypuszczaj swojego zwierzaka na krótki czas.
2. Używaj gróźb słownych.
3. Wymuś wykonanie poleceń.
4. Izoluj się od jakiejkolwiek komunikacji z członkami rodziny.

Najbardziej produktywny jest punkt 3. Wydaj szczeniakowi jedną z prostych komend, na przykład usiądź i nagrodź po jej wykonaniu. Umożliwi to właścicielowi zademonstrowanie pozycji lidera. Z kolei zwierzak uświadamia sobie korzyści płynące z przestrzegania zasad dobrego zachowania.

Pożądane jest zapobieganie napadom agresji. Aby to zrobić, pies musi nauczyć się kilku podstawowych zasad zachowania:

1. Nie zabieraj jedzenia ze stołu.
2. Nie zajmuj miejsca gospodarza.
3. Nie leż na kanapie.
4. Zawsze wykonuj polecenia.
5. Bądź posłuszny podczas chodzenia.

Po przyzwyczajeniu szczeniaka do tych prostych dogmatów, w przyszłości nie będziesz musiał uciekać się do kar cielesnych.

Kara za agresję

Wrogie działania psa powinny być stłumione w zarodku. W przeciwnym razie zwierzę wymknie się spod kontroli i zacznie ranić innych.

Około 65% osób ugryzionych przez kły to dzieci lub osoby starsze.

Tabela 4. Rodzaje zachowań agresywnych i metody ich neutralizacji

DominacjaWystępuje głównie u samców. Wyraża się poprzez uśmiechy i pomruki. Pogorszony przez długotrwałe wpatrywanie się w zwierzę. Spraw, aby Twój zwierzak przestrzegał zasad. Następujące działania nie są zalecane:

chwyć twarz-

przejdź nad psem-

spojrzenie-

naciśnij na podłogę-

przerywaj sen lub jedzenie.

Psotna wrogośćPoczątkowo wygląda jak niewinne podgryzanie i warczenie. Jednak z biegiem czasu zwierzę traci kontrolę nad sobą i może powodować ból.

używaj zabawek-

wydaj przed grą komendę „Siądź” i „Weź”-

samodzielnie rozpocząć lub zakończyć działania w grze-

nie dawaj możliwości gryzienia w rękę-

przestań grać po niechcianym dotknięciu nadgarstka-

naucz szczeniaka polecenia „Upuść”.

ŻywnośćDemonstracja groźnego zachowania podczas jedzenia. Ten instynkt jest prawie niemożliwy do skorygowania.

pozwól psu jeść tylko pod koniec posiłku przez wszystkich członków rodziny-

przestań błagać-

okresowo podawaj ulubione smakołyki zwierzętom jako czynnik motywujący-

podnieś miskę, gdy okazujesz agresję.

TerytorialnyDość typowe zachowanie dla psów. Przejawia się w postaci szczekania, gdy pojawiają się obcy lub zwierzęta.

nie pozwól psu rzucać się na przechodniów-

przyzwyczaić się do ochrony terytorium dopiero po odpowiednim dowództwie-

zabierz zwierzaka do osobnego pokoju przed przyjazdem gości, a następnie przedstaw go zwiedzającym-

trenuj, by reagować tylko na realne zagrożenie.

Prawnie zastrzeżony.To zaburzenie behawioralne obserwuje się u co czwartego zwierzaka już w wieku 13 tygodni. Wyrażona w przejawach wrogości podczas próby odebrania przedmiotu czworonożnemu przyjacielowi. Należy wykazać, że rzeczy w domu nie należą do psa. W tej sytuacji odpowiednia będzie lekka bawełna z gazetą.MacierzyńskiWrodzony instynkt matki może skłonić samicę do wykazania agresji w celu ochrony szczeniąt. Opieka właścicieli pomoże zwierzęciu poczuć się w strefie komfortu.DrapieżnyJedna z najniebezpieczniejszych form agresji. Wyrażane przez atakowanie małych dzieci, zwierząt lub przejeżdżających samochodów. Szkolenie przez doświadczonego przewodnika psa.

Jak ukarać szczeniaka

Żadnej kary nie stosuje się wobec dzieci poniżej 5 miesiąca życia. Głównym zadaniem właściciela w tym okresie jest zapewnienie szczeniakowi dobrych warunków bytowych oraz nauczenie podstawowych zasad zachowania. Za maksymalne dopuszczalne efekty siły uważa się watę między uszami, chlapanie wodą i ciągnięcie za smycz.

Dlaczego nie możesz pokonać psa

Uderzenia w twarz, uszy i ciało powodują u zwierzęcia nie tylko dyskomfort, ale także ostry ból. Profesjonaliści stosują stymulację bólu podczas szkolenia psów służbowych lub do korygowania zachowania szczególnie agresywnych osobników. Jednak nigdy nie uderzają rękami. Każde silne uderzenie odbywa się za pomocą pałek lub obroży elektrowstrząsowej.

Stale bity zwierzak nie może odpoczywać. Oprócz obrażeń fizycznych wiąże się to z zakłóceniem jego cyklu życia.

Wideo - Jak prawidłowo ukarać szczeniaka