Czarno-biały pies
Zadowolony
Kolor sierści jest ważnym czynnikiem wpływającym na wygląd psa. Przedstawiciele ras psów, w których dopuszcza się różne kolory, czasami tak bardzo różnią się od siebie kolorem, że ludzie mylą ich z zupełnie innymi rasami. Nasz dzisiejszy tekst poświęcony jest psom czarno-białym: powiemy Wam, w jakich rasach można znaleźć ten spektakularny kontrastujący kolor, opowiemy o charakterach tych psów, osobliwościach ich treści, a także pokrótce omówimy ich cechy psychologiczne i fizjologiczne.
Wideo - Genetyka kolorów psów
dalmatyński
Prawdopodobnie najsłynniejszy czarno-biały pies. Dokładniej mówiąc, dalmatyńczyki są nadal uważane za białe i czarne, ponieważ to śnieżnobiała sierść pokrywa większość ciała tych psów. Zdarzają się jednak również zaciemnione dalmatyńczyki, w których kolorze czarne plamy zajmują połowę, a nawet większość.
Dalmatyńczyki są uważane za wspaniałe psy rodzinne: są to psy zabawne, empatyczne, zwinne i bardzo towarzyskie. Jednak przedstawiciele tej rasy są niezwykle energiczni (w starożytności towarzyszyli powozom pocztowym i wycieczkowym), dlatego wymagają długich i intensywnych spacerów. Rasa nie jest odpowiednia dla domowników i tych, którzy wolą oglądać telewizję od aktywnego spaceru.
Dalmatyńczyków bardzo inteligentny, dobrze wyszkolony i przy odpowiednim treningu stanie się wspaniałymi towarzyszami. Psy tej rasy są zorientowane na człowieka, bardzo kochają wszystkich członków rodziny i boleśnie przeżywają rozłąkę. W związku z tym kupując szczeniaka dalmatyńczyka, musisz być gotowy, aby poświęcić mu dużo czasu.
Buldog francuski
Zabawny buldogi francuskie - inna rasa, której wzorzec przewiduje umaszczenie czarno-białe. Jest to dość powszechny kolor sierści wśród Francuzów, więc znalezienie takiego szczeniaka nie będzie trudne. Zauważ, że istnieją dwie odmiany czarno-białej kombinacji wełny w tej rasie: czarne plamki na śnieżnobiałym tle lub białe znaki na czarnym.
Mimo niewielkich rozmiarów i uroczego wyglądu buldogi francuskie są uważane za silne i uparte psy, do których należy podchodzić z dbałością o edukację i szkolenie. Jeśli buldog od najmłodszych lat nie jest nauczony norm zachowania i nie wpaja mu podstaw posłuszeństwa, możesz uzyskać raczej agresywnego i niekontrolowanego psa.
Buldogi francuskie, choć niezwykle lojalne wobec właściciela, mają tendencję do samodzielnego podejmowania decyzji, w tym o ucieczce lub walce z innym psem. Dlatego decydując się na szczeniaka tej rasy, osoba powinna zrozumieć: Francuz nie jest psem dekoracyjnym, potrzebuje wysiłku umysłowego i fizycznego.
W specjalnym artykule przeczytaj, jak wychować buldoga francuskiego.
Border collie
Energiczne, bystre i aktywne border collie prowadzą w dziesiątce najmądrzejszych psów na świecie. Jednak kategorycznie nie można przywieźć tej rasy „na kanapie” - pensjonariusze hodowano jako pomocników pasterzy, a całe ich życie polega na ciągłym ruchu i służeniu człowiekowi. Oczywiście w warunkach miejskich nie trzeba szukać stada owiec, żeby pies mógł prowadzić interesy. Ale na co dzień border collie będzie wymagał ogromnego wysiłku fizycznego, a także umiejętności korzystania z inteligencji.
Psy te są znakomicie wyszkolone, a także uznawane są za gwiazdy takich sportów kynologicznych jak agility (pokonywanie toru przeszkód), dog-frisbee (oddanie latającego dysku), pitch and go (konkurencja w aportowaniu). Przedstawiciele tej rasy znakomicie dogadują się z dziećmi, ale bardzo małe maluchy mogą cierpieć z powodu instynktu pasterskiego pensjonariuszy - naprawdę uwielbiają „pasać” każdego słabszego.
Najważniejszą rzeczą w życiu z Border Collie jest zajęcie psa. Jeśli ten pies zostanie bez codziennych zajęć, treningu i aktywności fizycznej, będzie się nudził, co może prowadzić nie tylko do problemów behawioralnych, ale także psychicznych.
pies niemiecki
Przyjazny i majestatyczny dog niemiecki to kolejny reprezentant czarno-białych psów. Mimo imponujących rozmiarów dog niemiecki jest najmilszym psem, bardzo delikatnym i wrażliwym. Te psy są niesamowicie lojalne wobec ludzi, uwielbiają członków rodziny i boleśnie znoszą rozłąkę z właścicielem lub samotność.
Psy te są towarzyszami, dlatego właściciel dogów musi dbać o to, aby pupil otrzymywał na co dzień wystarczającą ilość towarzystwa, uwagi oraz aktywności intelektualnej i fizycznej. Pomimo dobrego charakteru i braku agresji, te ogromne psy muszą być dobrze wychowane i posłuszne, aby nie powodować niedogodności ani właścicielowi, ani innym. Zgadzam się, trudno jest utrzymać 70-kilogramowego psa ciągnącego smycz, jeśli nie reaguje na zakazaną komendę..
Osoba, która nie bała się dużych rozmiarów Niemca, a zgodziła się na przyjęcie go w mieszkaniu, musi zapewnić psu codzienne ćwiczenia. W takim przypadku olbrzyma należy spuścić na smycz w bezpiecznym miejscu (lepiej, jeśli jest to ogrodzony plac zabaw dla psów). Dzięki temu pies będzie mógł się rozgrzać i obciążyć mięśnie, aw domu - słodko jeść i spać.
Nowa Fundlandia
Innym czarno-białym, dobrodusznym olbrzymem jest nowofundland lub pies nurka. Śnieżnobiałe, w duże czarne plamy, przedstawiciele tej rasy przypominają urocze misie pandy, a to ze względu na dużą popularność tego koloru.
Główną trudnością w opiece nad tymi psami jest ich obszerna sierść, którą należy czesać kilka razy w tygodniu, aby zwierzę wyglądało atrakcyjnie. Newfam nie wymaga dużej aktywności fizycznej, ale te psy uwielbiają biegać lub towarzyszyć właścicielowi w długim, niespiesznym spacerze. Nowofundlandy są dobrymi towarzyszami, przyjaznymi rodzinie, czuły wobec dzieci. Utrzymanie takiego psa w mieszkaniu nie jest łatwe, ponieważ każdy mebel będzie „oznaczony” wełną, ale jako zwierzak do wiejskiego domu Newf jest idealny!
Te psy mają raczej flegmatyczny charakter, nie będą tak po prostu szczekać. Nie licz na to, że nowofundland stanie się strażnikiem – rasa ta jest niezwykle lojalna wobec ludzi, nawet nieznajomych. Dlatego musisz zdobyć szczeniaka Newf wyłącznie jako zwierzę domowe, bez stawiania mu nieuzasadnionych oczekiwań.
Bassendzhi
Pełen wdzięku, jak rzeźbione figurki, psy Bassendzhi są niezwykle popularne jako zwierzęta domowe. Są to raczej miniaturowe psy, ale mają dużą potrzebę ruchu, więc na właściciela czekają codzienne, długotrwałe ćwiczenia. Bassendzhi zwane też „psami, które nie szczekają”, i to częściowo prawda. Przedstawiciele tej rasy naprawdę rzadko szczekają, ale są gotowi wydać szeroką gamę innych dźwięków - wycia, skomlenia, warczenia.
Wielu właścicieli porównuje bassendzhi do kotów - za ich wdzięk, niezależność i umyślność. Jednak w przeciwieństwie do kotów przedstawiciele tej rasy są bardzo zorientowani na człowieka, ale potrzebują silnej ręki. Bassinji musi być wykształcony i wyszkolony, a także znacznie obciążony fizycznie, w przeciwnym razie zachowanie psa stanie się destrukcyjne i właścicielowi raczej się nie spodoba.
W naturze tych psów - niepohamowana energia, miłość do zabaw na świeżym powietrzu i kontaktowych (z piłką, pokonywanie przeszkód, z innymi psami). Ponieważ bassendzhi mają korzenie łowieckie, w życiu szczeniaka od 3-4 miesięcy należy wprowadzić lekcje posłuszeństwa, a zwierzaka można wypuścić ze smyczy tylko z pełną kontrolą lub w zamkniętym obszarze.
Spaniele
Umaszczenie czarno-białe zawarte jest w standardach trzech ras jednocześnie: spanieli amerykańskich, angielskich i rosyjskich. Te psy mają podobną fizjologię, a także ogólne cechy zachowania i psychiki. Wszystkie spaniele są rasami myśliwskimi, specjalizującymi się w zwierzynie wodnej. Dlatego przedstawiciele tych ras są psami ruchliwymi, wytrwałymi, skłonnymi do samodzielnego podejmowania decyzji - ma to znaczenie dla psa myśliwskiego pracującego z dala od właściciela.
Wszystkie trzy grupy ras są uważane za bardzo lojalne wobec właściciela i członków rodziny, dobrze nadają się do treningu, szybko przyswajają informacje. Są to lojalne i przyjazne psy, a przy odpowiednim szkoleniu mogą być delikatnymi nianiami dla dzieci lub empatycznymi towarzyszami dla seniorów. Ale nie zapominaj o łowieckich korzeniach tych psów: niewytrenowany pies może uciec, goniąc ptaka lub kota.
Jeśli przyszły właściciel spaniela nie planuje brać udziału w polowaniach, musi z góry zdecydować, w jaki sposób zajmie dociekliwy umysł zwierzaka, a także w jaki sposób zrekompensuje konieczność przeprowadzki. Każdego dnia trzeba odbywać długie spacery z psem, najlepiej jeśli pies potrafi nie tylko biegać, ale także pływać.
Staffordshire terier
Czarno-biały bicolor - jeden z klasycznych kolorów dla Staffordshire Terrierów. Podobnie jak wiele psów dwukolorowych, każdy kolor jest wyjątkowy w Staffords - to znaczy, że nie można znaleźć dwóch identycznych psów: wielkość, kształt i położenie plamek będą za każdym razem inne.
Pomimo tego, że przodkowie Staffordshire byli psami bojowymi, współczesna hodowla tej rasy zakłada uśmiercanie osobników agresywnych i okrutnych, dlatego w znanych żłobkach o dobrej reputacji można kupić szczenię dla rodziny i sportu. Rodowód Staffordshire Terriery, w wychowanie których właściciele wkładają dużo wysiłku, mają silną psychikę, są dobrze wyszkoleni, dogadują się z dziećmi i nie wchodzą w konflikty z innymi zwierzętami.
Najważniejsze jest wypracowanie posłuszeństwa ze staffordem, po osiągnięciu, że pies bezkrytycznie rozpoznał autorytet właściciela i był mu posłuszny za pierwszym razem. Zwróć też uwagę, że trening i stres psychiczny to za mało dla Staffordshire Terriera - na co dzień pies musi pracować fizycznie: biegać, pływać, ćwiczyć aportowanie czy skakanie.
Jak prawidłowo wyszkolić Staffordshire Terriera? Czytać w specjalnym artykule.
Bulterier
Bull Terriery to kolejna rasa, która ma „chwałę” agresywnych wojowników. Jednak te psy są czule przywiązane do swojego właściciela i są absolutnie pozbawione gniewu na ludzi - kod genetyczny tych psów sugeruje tylko agresję międzygatunkową, ponieważ hodowali byki do psich walk. W związku z tym osoba, która chce zobaczyć obok siebie pewnego siebie, silnego i wytrzymałego psa, a także pragnie bliskiego kontaktu ze zwierzakiem, otrzyma idealnego towarzysza w postaci bulteriera.
Bulterier jest małym, ale bardzo aktywnym psem. Dla przedstawicieli tej rasy wymagane są zajęcia z posłuszeństwa, a także wielogodzinne spacery z różnymi obciążeniami. W bule ważna jest uwaga właściciela, dlatego to właściciel musi odwiedzać przewodnika z psem, a on musi chodzić, pieścić psa, dbać o niego każdego dnia. Jednocześnie bulteriery nadają się do trzymania w rodzinie, są lojalne wobec dzieci, będą wspierać każdą ich zabawę.
Ale niestety większość byków traktuje inne psy z wrogością – dominacja tej rasy jest wysoka, a bulterier z pewnością będzie chciał „zmiażdżyć” każdego krewnego, co często kończy się bójkami. Dlatego lepiej zachować kule jako jedynych faworytów, aby nie prowokować konfliktów. Jeśli jednak pies dorasta z innymi zwierzętami domowymi, najprawdopodobniej między nimi jest bliska przyjaźń. Ale nie dotyczy to obcych psów.
Papillon
Uroczy mały piesek z dużymi puszystymi uszami - papillon lub motylek. Są to wesołe i łagodne zwierzęta, idealne do mieszkania w mieszkaniu. Miniaturowe rozmiary papillona i jego potulny charakter sprawiają, że jest to doskonały towarzysz, z którym nigdy nie można się rozstać, nawet podczas podróży.
Jednak pomimo całej dekoracyjności papillonów nie można nazwać psami „zabawkowymi”. Przedstawiciele tej rasy są bardzo aktywni, aktywni, wolą zabawy i spacery od leżenia na kanapie. Charakterystyczną cechą papillonów jest potrzeba wczesnej socjalizacji. Aby szczeniak nie dorastał tchórzliwie i histerycznie, od najmłodszych lat konieczne jest zapoznawanie go z ludźmi, innymi psami, codziennie poszerzanie terenu spacerów, aby zwierzę mogło widzieć otaczający go świat w całej jego różnorodności.
Kolejny niuans - właściciel musi być gotowy na pielęgnację jedwabiście długich włosów swojego zwierzaka. Papillony należy dokładnie szczotkować kilka razy w tygodniu, aby zapobiec plątaniu się i plątaniu. Pies jest uczony tej procedury od szczenięcia, aby zwierzę nie stawiało oporu.
pekińczyk
Czarno-biały kolor pekińczyka wydaje się wielu niezwykły, ponieważ klasyczny odcień wełny jest uważany za czerwony. Ale czarne znaczenia na białym tle są standardem dla pekińczyka. Jednocześnie nie ma jednoznacznego wskazania, jaki dokładnie obszar powinny zajmować czarne plamki – każdy pies jest indywidualny.
Pekińczyk to mały piesek pełen godności. Charakter Pekińczyka ma takie cechy jak niezależność, duma, godność. To nie tylko psy do towarzystwa, to prawdziwi członkowie rodziny. Pekińczyk potrzebuje dużej uwagi właściciela, uwielbia być chwalony, głaskany, odbierany. Pomimo tego, że pekińczyk nie potrzebuje dużej aktywności fizycznej, każdy wieczorny spacer z właścicielem będzie dla tych psów przyjemny.
Pekińczyk doskonale nadaje się jako zwierzęta domowe dla osób starszych i dzieci w każdym wieku, o ile pies się nie obrazi. Przedstawiciele tej rasy nie tolerują brutalnego traktowania, krzyków, a ponadto kar fizycznych! Czułość, wytrwałość i cierpliwość – to cechy, którymi powinna być obdarzona osoba, która chce mieć takiego psa. Dopiero wtedy Pekińczyk, który od dawna mieszka w cesarskich pałacach, będzie szczęśliwy i zadowolony ze swojego losu.