Gryf belgijski: szorstkowłosy brodaty zwierzak

Odniesienie do historii

Należy od razu zaznaczyć, że Gryfon Belgijski jest przedstawicielem małych psów belgijskich. Oprócz niego w tej kategorii psów znajdują się również brukselski Gryfon i Petit Brabançon. Każda rasa ma swoją historię pochodzenia i charakterystyczne cechy wyglądu.

Gryfon Belgijski jest przedstawicielem małych psów belgijskich

Historia rozwoju rasy rozpoczęła się około 500-600 lat temu. Belgia jest uważana za ojczyznę psów. Kynolodzy nie mają zgody co do tego, które rasy były zaangażowane w kształtowanie współczesnego wizerunku belgijskiego psa. Niektórzy uważają, że ich przodków można nazwać pinczerami afektowymi, inni - mopsami, sznaucerami i yorkami.

Za pierwszego przedstawiciela tej rasy uważany jest pies Smousje o ostrej kufie i bardzo twardej sierści, który otrzymał przydomek Małego Belgijskiego Teriera szorstkowłosego.

Niezawodnie wiadomo, że w XV wieku Gryf Belgijski był ulubieńcem arystokratów i świadczył o ich wysokim statusie. Dowodem na to są liczne płótna przedstawiające szlachetne damy w towarzystwie ich czworonożnych przyjaciół.

Gryf belgijski był ulubieńcem serbskiej królowej Dragi Obrenovic. Ponieważ bała się otrucia, zawsze przed rozpoczęciem posiłku dawała psu smak jedzenia. Kiedyś zwierzak był jeszcze zatruty królewskim pokarmem i tym samym uratował życie swojemu właścicielowi.

Pomimo niewielkich rozmiarów belgijskie zwierzęta domowe słynęły z doskonałych łapaczy szczurów. Często używano ich do walki z myszami i szczurami w stajniach i stodołach, a także do pilnowania powozów. Ale Gryfon był psem służbowym przez stosunkowo krótki czas, ponieważ wkrótce przeszedł do kategorii psów domowych.

Daty historyczne w rozwoju rasy

W 1880 roku odbyła się pierwsza wystawa kynologiczna z udziałem gryfów belgijskich. Ale ich uznanie nastąpiło znacznie później - w 1904 roku. W tym samym roku został przyjęty i wzorzec rasy, zgodnie z którą otrzymała numer 81. W latach 1998 i 2003 zmieniono normę dotyczącą jakości sierści i jej koloru.

Zgodnie ze standardem gryf belgijski należy do grupy 9 „Psy ozdobne i do towarzystwa”, do sekcji 3 „Małe psy belgijskie”.

Trzy rasy gryfów: brukselka, belgijska i petit brabancon - odnotowane jako różne gatunki i oznaczone odpowiednio numerami 80, 81 i 82. Ale dla psów tych ras charakterystyczne są te same cechy charakteru i wygląd, z wyjątkiem koloru sierści i jego jakości.

Gryf belgijski należy do grupy psów do towarzystwa

Cechy wyglądu i charakteru gryfów belgijskich

Dziś brodate zwierzaki nie straciły na popularności i są bardzo poszukiwane wśród zamożnych ludzi. Wraz z właścicielami są wydawane i uczestniczą w wystawach kynologicznych. Zwierzęta z zabawką na pierwszy rzut oka mają mocną sylwetkę i dość twardą sierść.

Wzorzec rasy

Prawdziwe belgijskie zwierzę czystej krwi musi być zgodne z obowiązującym standardem, który obejmuje opis wyglądu i charakteru. Tak więc gryf ma następujące cechy:

• długość tułowia równa wysokości w kłębie;
• dość duża głowa;
• szeroka zaokrąglona czaszka;
• wyraźne przejście od czoła do pyska;
• wypukłe czoło;
• nos czarny z szerokimi nozdrzami, osadzony na wysokości oczu;
• czubek nosa odchylony do tyłu;
• krótka kufa nieprzekraczająca 1,5 cm długości;
• gęste czarne usta przylegające do siebie;
• dolna szczęka jest szeroka, zakrzywiona w górę i wystająca poza górną;
• położenie siekaczy na obu szczękach jest równe, równoległe, w jednej linii;
• szczelnie zamknięte usta;
• duże okrągłe oczy szeroko rozstawione;
• kolor oczu - brązowy (im ciemniejszy tym lepiej);
• na brzegach oczu są czarne;
• uszy są małe, szeroko rozstawione, uszy nieobcięte półwyprostowane i zwisające do przodu, uszy przycięte spiczaste, stojące;
• szyja średniej długości, gładko przechodząca w kłęb;
• kłąb lekko wysklepiony;
• mocny prosty krótki grzbiet;
• krótki, umięśniony schab;
• szeroka klatka piersiowa aż do łokci;
• dobrze zarysowana pachwina;
• brzuch lekko podciągnięty;
• ogon wysoko osadzony, podniesiony do góry (stosunek długości ogona skośnego do naturalnego wynosi 2:3);
• czubek ogona jest skierowany do tyłu, ale go nie dotyka;
• kończyny tylne i przednie równoległe, dobrze umięśnione;
• przednie nogi są szeroko rozstawione, tylne nogi ustawione pod kątem w równowadze z przednimi;
• ramiona i kolana pod normalnymi kątami;
• łokcie blisko ciała;
• silne nadgarstki;
• dobrze opuszczony staw skokowy;
• łapy są małe, okrągłe, palce ściśle przylegają do siebie;
• opuszki są duże, czarne;
• obecność wilczych pazurów (piątych) palców na tylnych łapach jest niepożądana;
• potężne ruchy, podczas biegania, chodzenia, łapy są równoległe;
• płaszcz ma podszerstek;
• sierść jest szorstka, żylasta, lekko pofalowana;
• pysk, okolice pod oczami, a także kości policzkowe pokryte są włosami dłuższymi i grubszymi niż wszystkie inne części ciała;
• najdłuższy włos znajduje się nad brwiami;
• kolor płaszcza:

• czarny;
• czarny podpalany, oznaczenia muszą być trwałe i znajdować się:

• na przednich nogach od łapy do nadgarstka;
• na tylnych łapach - od łapy do stawu skokowego;
• może wystąpić na kościach policzkowych, brodzie, wewnętrznej stronie kończyn, pod oczami, po wewnętrznej stronie ucha i wokół odbytu.

Kolor czarny można mieszać z czerwonawym. Nie jest to wada rozwojowa rasy, niemniej jednak czarne lub czarno-podpalane szczenięta uważane są za najcenniejszych przedstawicieli rasy belgijski gryfon.

Kolor czarny i podpalany jest dopuszczalny u gryfów belgijskich

Belgijska osobowość zwierząt domowych

Griffon to pies arystokratyczny, który ma wiele pozytywnych cech. Jest więc zrównoważona i zawsze pewna siebie. Doskonale odnajduje wspólny język z dziećmi, ale zostawianie ich samych nadal nie jest tego warte. Małe dziecko może zranić psa.

Gryfy cechuje radość i entuzjazm. Są odważni i lojalni wobec swojego pana, więc zawsze będą go bronić. Rasa ta nie ma poczucia agresji. W stosunku do obcych zachowują się ostrożnie i trzymają się od nich z daleka. Gryfy to bardzo czyste psy, więc po zjedzeniu nie będą wycierać pyska o ubranie właściciela.

Zdarzają się przypadki, gdy zwierzę przyniosło właścicielowi serwetkę, aby ją wytrzeć.

Jedną z głównych wad tej rasy jest to, że psy nie tolerują samotności, więc nie są odpowiednie dla osób często nieobecnych w domu. Jeśli pupil poczuje się opuszczony i samotny, zacznie siać spustoszenie w mieszkaniu, przestanie słuchać i wykonywać poleceń.

Tym samym ten zwierzak doskonale łączy w sobie cechy towarzysza i strażnika.

Wideo: przegląd rasy belgijskiego gryfa

Odstępstwa od normy i cechy dyskwalifikujące

Każde odstępstwo od normy jest interpretowane w kategoriach jego nasilenia, więc nie wszystkie wady rozwojowe mają związek z małżeństwem. W kynologii istnieją pojęcia, takie jak tolerancje i wady, które dyskwalifikują rasę.

Dopuszczalne odchylenia:

• czerwonawy kolor;
• stopione palce;
• wilcze pazury;
• niewielka ilość siwych włosów na klatce piersiowej.

Znaki, które są całkowicie zabronione w belgijskich gryfach, obejmują:

• tchórzostwo, nadmierna nieśmiałość i agresywność;
• brak pigmentacji na nosie;
• wystający język z zamkniętymi ustami;
• niewspółosiowość żuchwy;
• wystający poza dolną górną szczękę;
• kolor sierści inny niż opisany w normie;
• Białe punkty;
• jedwabista lub kędzierzawa sierść;
• wysoki wzrost kończyn przednich;
• krótki lub perwersyjny ogon.

Gdzie kupić belgijskiego zwierzaka

Griffon to dość drogi zwierzak, więc przy jego zakupie należy zachować szczególną ostrożność. Dziś na ogromnych stronach internetowych, które oferują kupno czystej krwi belgijskiej, pojawia się wiele reklam. Ale niestety wiele z nich to tylko oszustwo na pieniądze. Aby nie stać się ofiarą oszustów, zaleca się przestrzeganie kilku prostych zasad:

• kupuj szczenięta tylko od zaufanych sprzedawców;
• przed zakupem zwierzaka odwiedź wystawy kynologiczne i skonsultuj się ze specjalistami;
• kup zwierzaka w wieku powyżej trzech miesięcy, kiedy zostaną wykonane wszystkie niezbędne szczepienia i odrobaczenia;
• sprawdź paszport szczeniaka, zaświadczenie lekarskie, a także rodowód;
• zwracaj uwagę na wygląd - szczenię musi być zadbane, aktywne i zdrowe.

Kupowanie szczeniąt rasy Belgian Griffon jest lepsze od zaufanych hodowców

Koszt gryfa różni się w zależności od jego charakteru i sprzedawcy. Oczywiście dużo taniej jest kupić zwierzaka z rąk niż w przedszkolu. Tak więc jego koszt waha się od 8 000 do 50 000 rubli rosyjskich. Najdroższe są psy wystawowe.

Lista najpopularniejszych szkółek:

• „Atak Gryfów”, Moskwa;
• "Hodowla Gryfów IGELS", Obnińsk;
• Maryland, Moskwa;
• Symfonia Rosyjska, Moskwa.

Jak dbać o gryfa

Mały piesek belgijski przeznaczony jest wyłącznie do trzymania w domu lub mieszkaniu. Nie wymaga specjalnej pielęgnacji, ale aby zachować schludny wygląd konieczne jest:

• Wytnij pazury 1-2 razy w miesiącu;
• po każdym posiłku czyścić sierść na twarzy i brodzie (można przetrzeć wilgotną ściereczką);
• przycinanie (wyrywanie starej wełny) 2-4 razy w roku, po zabiegu zwierzę może rozwinąć stan zapalny i zaczerwienienie skóry, które z reguły ustępują samoistnie;
• regularnie ciąć futro na twarzy;
• Wyczesać sierść 2-3 razy w tygodniu miękką szczotką, 2-3 razy w miesiącu twardą szczotką;
• 1 raz na 3 miesiące kąpać zwierzaka za pomocą specjalnych środków;
• 1 raz w ciągu 2-3 dni, aby wyczyścić uszy i oczy.

Gryf belgijski nie linieje, a jego żylasta sierść jest bezwonna.

Po każdym posiłku sprawdzaj brodę Gryfona pod kątem zanieczyszczenia

Cechy chodzącego gryfa

Gryf belgijski jest bardzo aktywnym psem, który potrzebuje ciągłego ruchu i zmiany scenerii. Będzie uchodził za świetnego towarzysza podczas biegania czy jazdy na rowerze. Chętnie pobiegnę za piłką, zabawką lub po prostu kijem.

Aby pies czuł się w mieszkaniu komfortowo, właściciel powinien wyprowadzać go przynajmniej dwa razy dziennie. Czas trwania jednego spaceru to co najmniej godzina. Podczas chodzenia należy przestrzegać następujących zasad:

• Zwierzak nie toleruje wysokich i niskich temperatur. Zimą musi nosić specjalne ubrania, latem - na krótki spacer, najlepiej w cieniu.
• Pozwól swojemu zwierzakowi spuścić się ze smyczy. Ale należy to zrobić dopiero po tym, jak pies nauczy się podstawowych poleceń i wysłucha właściciela.
• Daj swojemu zwierzakowi możliwość poznania otaczającego go świata: wąchaj kwiaty, kamyki, biegaj za ptakami, badaj chrząszcze itp.

Zwierzę bardzo doceni spacery po lesie, nad rzekę, do parku. Nawet pójście do sklepu będzie dla niego wielką przygodą.

Kiedyś spacerując z dzieckiem po placu zabaw spotkałem kobietę z małym i jak mi się wydawało brzydkim psem. Grube czarne futro, małe zaokrąglone ciemne oczy i broda sprawiały wrażenie psa - postaci z horroru. Dlatego zareagowałem z pewną ostrożnością na tego zwierzaka. Ale moja córka natychmiast rzuciła się do psa i zaczęła głaskać. Pies był cały czas spięty, ale nie okazywał agresji. Następnie dziecko rzuciło małą kulkę zwierzakowi i zaczął go gonić łapami. Przez około 10 minut razem prowadzili piłkę, gryf rozluźnił się i zaczął pieścić dziecko. Ale nawet pomimo całego entuzjazmu i radości tego psa, nie kupiłabym go w domu.

Jak karmić swojego zwierzaka

Gryfon belgijski jest absolutnie wybredny w kwestii jedzenia. Może być karmiona zarówno gotową karmą suchą (w takim przypadku powinny być premium), jak i gotowaną w domu. W tym drugim przypadku należy pamiętać, że dieta psa musi zawierać białka, tłuszcze i węglowodany w odpowiedniej kombinacji. Nie możesz karmić zwierzaka resztkami ze stołu, ponieważ ludzkie jedzenie nie jest odbierane przez organizm zwierzęcia.

Cecha rasy - zwierzęta domowe uwielbiają jeść i cieszyć się smakołykami. Przejadanie się nie grozi im otyłością, ale zapewnione są problemy z przewodem pokarmowym. Aby ich uniknąć, warto kierować się niektórymi zaleceniami ekspertów:

• wystarczy karmić dorosłych 2 razy dziennie, szczenięta 4 razy;
• jednorazowa objętość pokarmu wynosi 20% masy ciała;
• przestrzegaj reżimu picia, zwierzę zawsze powinno mieć czystą wodę pitną w osobnej misce.

Lista dozwolonych i zakazanych pokarmów nie różni się od listy większości ras.

Gryfy belgijskie mają skłonność do przejadania się, co jest obarczone rozwojem problemów z przewodem pokarmowym

Latem należy zmniejszyć ilość jedzenia.

Edukacja i trening

Wychowanie i szkolenie szczenięcia musi rozpocząć się od momentu pojawienia się w domu. Gryfon belgijski, choć jest psem krnąbrnym, jest łatwy w szkoleniu i chętnie słucha poleceń właściciela. W procesie szkolenia musisz przestrzegać trzech podstawowych zasad:

• prawidłowość;
• miękkość;
• zachęta.

Belgijski zwierzak z łatwością opanuje zarówno podstawowe komendy, jak „siad”, „głos”, „leżeć” i bez problemu przechodzi zwinność (sport, w którym uczestniczą zwierzaki i ich właściciele).

Gryfy belgijskie są łatwe do wyszkolenia i wychowania

Choroby gryfów belgijskich

Gryfy belgijskie wyróżniają się stosunkowo silną odpornością, dlatego przy odpowiedniej pielęgnacji nie sprawiają kłopotów właścicielowi. Psy są długowieczne, a ich średnia długość życia wynosi 12-15 lat. Najstarszy pies miał 20 lat.

Ponieważ nie udało się jeszcze dokładnie poznać przodków tych zabawnych zwierząt domowych, dość trudno jest ocenić choroby genetyczne, na które są podatne. Ale wśród najczęstszych patologii gryfów można wyróżnić:

• Choroby okulistyczne:

• Zaćma – zmętnienie soczewki, któremu towarzyszy niewyraźne widzenie lub całkowita utrata widzenia. Leczenie odbywa się poprzez interwencję chirurgiczną.
• Wrastanie rzęs - patologia polegająca na tym, że rzęsa wyrasta z przewodu gruczołu wydzielającego tłuszczopodobną tajemnicę, opuszcza brzeg powieki i podczas mrugania dotyka powierzchni rogówki. Leczenie odbywa się poprzez chirurgiczne wycięcie powieki, leczenie prądem elektrycznym lub niską temperaturą.
  Pokazać

  Dyschiaza jest dość powszechną chorobą u Gryfonów

• Utrata gałki ocznej - patologia, w której gałka oczna jest przemieszczona. Jeśli choroba nie zostanie wyleczona, pies może stracić oko.

Recenzje

Ten pies naprawdę zachowuje się jak dziecko! Cały czas wokół ciebie, patrząc na ciebie bez końca, śpiąc na tobie, siedząc na tobie i ogólnie bardzo uczuciowy i wrażliwy! Kiedy zostawiamy jednego w domu (zdarza się to bardzo rzadko), to shkodit))), jeśli są jakieś rzeczy, na przykład w dostępności psa (na szafce nocnej), to wszystko rzuci na podłogę, przeciągnij wszystkie trampki, skarpetki, rękawiczki do naszej bazy i przeciągnij wszystko od półki po podłogę, rozerwij papierowe chusteczki i.T.P))))

Prawdziwy lojalny przyjaciel, inteligentny, uwielbia podróżować. Idealny do trzymania w mieszkaniu, łatwy do trenowania, bardzo posłuszny, wesoły i zabawny, wcale nie agresywny, bardzo rzadko szczeka tylko dla strażników. Wymagający uwagi właściciela, uwielbia długie spacery, bardzo wytrzymały pies jak na swój rozmiar. Ogólnie rzecz biorąc, prawdopodobnie nie ma lepszego kompaktowego psa do towarzystwa.)

Gryfy nie chodzą zimą u naszego hodowcy. Idę na spacer, tylko dlatego, że bardzo ostro pachnie toaleta, pies bardzo nie lubi chodzić, szczególnie zimą - 3 minuty i pędzi do domu, w ciepło, mimo ubrania. pies jest naprawdę bardzo fajny, ale w zasadzie mamy wystarczająco dużo mieszkań do biegania i zabawy. jednak mamy jeszcze 2 koty - zwykle nosi je cały tłum.

Gryfy belgijskie to mali arystokraci, których wyróżnia wyjątkowa równowaga i spokój. Mogą być świetnymi przyjaciółmi dla emerytów, którzy mają dużo wolnego czasu i preferują aktywny wypoczynek.