Foksterier gładki

Foksterier gładkowłosy - mały temperamentny pies, który jest jedną z dwóch odmian tej rasy (są też lisy szorstkowłose), charakteryzujący się krótką, miłą w dotyku sierścią. Smooth Foxterrier jest uważany za klasyczną odmianę rasy, a te psy są bardzo popularne wśród myśliwych i miłośników energicznych, wesołych i zwinnych psów.

Jak wszyscy myśliwi, lisy gładkowłose mają pewne niuanse w ich wychowaniu i utrzymaniu. W tym tekście porozmawiamy o tym, jak powinien wyglądać rasowy foksterier o gładkiej sierści, jaki ma charakter, podkreślimy standardowe i zewnętrzne cechy tych psów oraz porozmawiamy o tym, jak opiekować się foksterierami.

Nie należy dać się zwieść małym rozmiarom i przyjaznemu wyrazowi twarzy Fox Terriera. W rzeczywistości są to nieustraszone, szybkie i wytrzymałe psy. Lisy mają stabilną psychikę, niezależny, energiczny i bezkompromisowy charakter, a przy tym są niezwykle przywiązane do człowieka. Ale rasa nie nadaje się dla ziemniaków kanapowych i tych, którzy wolą spędzać wolny czas na kanapie.

Smooth Fox Terrier – pies, który nie jest w stanie czuć się szczęśliwy bez regularnej aktywności fizycznej, treningu, długich spacerów. Jeśli zwierzę nie zostanie wyprowadzone na polowanie, należy to zrekompensować innym: bieganiem, pływaniem, studiowaniem różnych dyscyplin kynologicznych. Poniżej omówimy to bardziej szczegółowo.

Smooth Fox: Historia rasy

Foksteriery są rasą raczej „dorosłą” jak na standardy współczesnej kynologii – pierwsze wzmianki o przodkach tych miniaturowych myśliwych sięgają 55 roku starożytności, jeszcze przed naszą erą. Małe, ale groźne psy polujące na dziką zwierzynę zostały odkryte i zabrane przez zdobywców-wojowników Imperium Rzymskiego, którzy wylądowali na Wyspach Brytyjskich. Dzikie psy zadziwiły wojowników swoją wyjątkową zdolnością - goniąc i polując na zdobycz w norach, przodkowie Lisów mogli przebywać pod ziemią przez niesamowitą ilość czasu.

Jako odrębna rasa lisy istnieją od początku XVIII wieku - w starych i drogich książkach poświęconych polowaniu przedstawieni są przedstawiciele tej starożytnej rasy, a także opis natury i talentów lisów. Istnieje również angielski obraz artysty Sourry`ego Gilpena z 1790 r., który uwiecznia gładkowłosego biało-czerwonego foksteriera o pseudonimie Pitch.

Zauważ, że pomimo zewnętrznego podobieństwa współczesnych lisów gładkowłosych i szorstkowłosych, a także ich przynależności do tej samej rasy, przodkowie tych psów byli różni. Aby stworzyć wzorzec dla gładkowłosego foksteriera, dzikie psy myśliwskie z wysp Wielkiej Brytanii były kojarzone z beagle, chartami, a nawet bulterierami, przodkami grubowłosych foksterierów były teriery angielskie, a następnie gładkowłose. sami foksteriery. W ten sposób ci ostatni stali się przodkami „twardych” lisów.

W Rosji gładkie foksteriery pojawiły się po raz pierwszy w połowie XVIII wieku, kiedy książę Golicyn zainteresował się uroczymi angielskimi psami o najsilniejszym instynkcie myśliwskim. W 1860 rasa rozprzestrzeniła się dość szeroko i została rozpoznana przez włoskich, holenderskich i francuskich przewodników psów. Dwadzieścia lat później rasa była znana w Norwegii, Australii, USA i Niemczech.

Angielski Związek Kynologiczny uznał rasę w 1875 roku, rok później oficjalny wzorzec dla Foksterierów został wprowadzony do krajowej księgi hodowlanej. Później rasa o nazwie „Fox Terrier” została uznana w Ameryce, a w 1993 roku psy zostały uznane przez Międzynarodową Federację Kynologii.

To interesujące! Najbardziej znanym gładkowłosym foxetierem jest pies o imieniu Igloo, którego właścicielem jest admirał Richard Byrd. Pies towarzyszył właścicielowi w wyprawie na Antarktydę, na lodowe półki i do dziś uważany jest za jedyne zwierzę w tak ekstremalnej sytuacji.

Foksterier gładki: opis i standard

Przez długi czas lisy gładkowłose były hodowane wyłącznie do celów praktycznych - kopania nor, polowań pod ziemią. Dlatego pierwsi przedstawiciele rasy byli potężni, wyróżniali się szorstką sylwetką, mieli dużą głowę z dużymi szczękami, krótką szyję. W 1900 rasa „podzieliła się” na dwa typy: lisy szorstkowłose i gładkowłose. Te ostatnie uważano za bardziej klasyczne, a wielu myśliwych preferowało je, uważając je za „elitę rasy”.

Później zmienił się również standard. Zaczęto odrzucać duże, niezdarne psy, wybierając do hodowli bardziej wdzięczne szczenięta. Takie foksteriery przetrwały do ​​dziś: zgrabne, eleganckie, ale nie „dźwięczne”.

Dorosły foksterier płci męskiej rośnie w kłębie do 35-39 centymetrów, masa ciała dorosłego psa sięga ośmiu kilogramów. Suki są nieco mniejsze - niższe, a ich waga to około siedmiu kilogramów. Generalnie różnice między płciami są znikome.

Lisy mają piękny wydłużony pysk, ciekawie zaokrąglone oczy, wystarczająco głęboko osadzone, małe trójkątne uszy, złożoną „kopertę”. Uszy Fox Terriera są dość ciężkie, gęste, dobrze pokryte sierścią i schodzą do policzków ze względu na swoją wagę. Jeśli tak się nie stanie, uszy są przyklejone do szczeniąt, tworząc prawidłowe kontury głowy.

Rasowy Foksterier ma umiarkowanie wąskie, płaskie czoło, zwężające się do linii oczu, przejście od pyska do czoła jest słabo wyrażone. Wziernik nosowy musi być czarny niezależnie od umaszczenia psa. Dozwolonych jest kilka kolorów: zwierzęta całkowicie śnieżnobiałe, a także z czerwonymi, czarnymi lub czarno-czerwonymi znaczeniami na białym, przy czym zawsze dominuje biała wełna.

Kolory te nie zostały wybrane przypadkowo: dla myśliwych niezwykle ważne było, aby sierść psa kontrastowała z odcieniami futra zwierzyny, aby przypadkowo nie złapać psa strzałem. Ponadto biały pies, nawet brudząc się w ziemi, był nadal widoczny, nawet o zmierzchu. Z tego powodu ciemne, a tym bardziej czarne foksteriery nie brały udziału w hodowli, a teraz nie istnieją.

Jak przystało na grzebiącego psa myśliwskiego, gładkowłose foksteriery mają krótkie, proste i gęste włosy, które skracają się w kierunku brzucha i pachwiny, a nieco wydłużają na grzbiecie i biodrach. Gęste futro pozwala psu pozostać ciepłym w wodzie i czuć się swobodnie w najwęższych otworach.

Cała budowa ciała psa odpowiada tym samym potrzebom. Lisy mają suchą, muskularną i wydatną szyję, głęboką, ale wąską i zakrzywioną klatkę piersiową, płaski grzbiet. Ogon jest wysoki i pięknie osadzony, nie należy go opuszczać do tylnych łap, ani zakręcać za pomocą kierownicy lub pierścienia na grzbiecie. Wcześniej ogony lisów były obcinane na pół, aby chronić psa przed ugryzieniem przez dzikie zwierzęta. W tym przypadku ogon jest pionowy, jak kij. Kończyny psa są mocne, zwarte, pozwalają zwierzęciu z siłą kopać ziemię, a także gonić nawet najszybszą zdobycz.

Foksterier: psychika, cechy charakteru

Gładki foksterier nie należy do ras spokojnych i flegmatycznych. Te psy mają niezwykle pobudliwy układ nerwowy, zawsze są gotowe do wymiany przytulnego legowiska na spacer lub polowanie. Jest to jedna z najbardziej aktywnych i energicznych ras, ponadto najsilniejsze instynkty myśliwskie przejawiają się nawet u tych psów, które nigdy nie widziały zwierzyny.

Niemniej psychika foksteriera jest stabilna, są dobrze wyszkoleni i spełniają wymagania człowieka, ale tylko w sytuacji, gdy uznają go za lidera. Dla foksteriera bardzo ważna jest hierarchia – czyli od najmłodszych lat szczeniak musi rozumieć, że człowiek jest liderem i „głównym w stadzie”. Lisy należy wychowywać ściśle, ale z wyczuciem i czułością.

Foksterier gładkowłosy ma wybitny intelekt, rozwiniętą pomysłowość, potrafi samodzielnie podejmować decyzje, nie oglądając się za siebie. W naturze Lisa uważność, zwinność, nieustraszoność, niepohamowana ciekawość. Ten pies powinien zawsze znajdować się w centrum wydarzeń i nie umknie mu żaden szczegół. Ale cechy niezbędne dla psa myśliwskiego nie zawsze są pożądane dla zwierzaka.

Trudno wyobrazić sobie psa gorszego od źle wychowanego lisa. Jeśli nie zwrócisz należytej uwagi na edukację, szkolenie i edukację foksteriera, możesz zdobyć zwierzę, które ucieknie, zawsze walczy z innymi psami, psuje meble i rzeczy właściciela, głośno szczeka lub wyje z nudów.

Tabela 1. Pozytywne i negatywne cechy i zachowanie foksterierów

wysoka zdolność uczenia się-

lojalność wobec właściciela-

nieustraszoność-

energia-

lekkie, wesołe usposobienie-

czujność, dobre cechy strażnika-

dobrze dogaduje się z dziećmi-

zabawny, zwinny, świetny towarzysz.

uparty-

źle dogaduje się z innymi zwierzętami z powodu silnego instynktu łowieckiego-

dominujący w stosunku do psów-

zazdrosny, krnąbrny-

skłonny do uciekinierów-

rozwinięta samoocena, chęć przywództwa w parze "pies - człowiek"-

wymaga zwiększonego stresu fizycznego i psychicznego.

Właściciel foksteriera musi być przygotowany na jeszcze jedną cechę rasy – niemal niekontrolowaną chęć kopania. Jest to powszechne w wielu rasach kopiących nory, takich jak jamniki, Jack Russell, jagdterrier i inne, w tym lisy. Jeśli właściciel nie da zwierzęciu wystarczająco dużo grzebania w ziemi na spacery, pies zacznie kopać podłogę w domu, bezlitośnie psując dywany, laminat lub linoleum.

Jednak dobrze wychowany foksterier jest dumą właściciela, to szlachetny, nieustraszony i bardzo delikatny przyjaciel, który jest świetny nie tylko dla właściciela-lidera, ale także dla wszystkich pozostałych członków rodziny. Foksteriery doskonale znajdują wspólny język z dziećmi, ale nie należy zostawiać ich samych z bardzo małymi - gwałtowny temperament może zrobić z lisem okrutny żart, a małe dziecko może przewrócić lub przypadkowo okaleczyć.

Osobno warto porozmawiać o związku foksterierów z innymi zwierzętami. Jeśli chodzi o inne psy, jeśli lis nie rósł z nimi od szczenięcia, to problemem może być ciągła dominacja myśliwego. Foksteriery mają impulsywne, zarozumiałe usposobienie, wcale nie boją się psów przekraczających ich rozmiarami, aw żadnym momencie nie boją się dowiedzieć, kto jest silniejszy.

Jeśli mówimy o innych zwierzętach domowych - kotach, królikach domowych i innych zwierzętach, to foksteriery mogą wziąć je na zdobycz. Psy te mają bardzo rozwinięty instynkt pościgowy, dzięki czemu są w stanie zaatakować uliczne koty, nie przeoczą stada gołębi, są w stanie złapać polną mysz lub inne zwierzę. Dlatego musisz wyprowadzać lisy na smyczy lub w wyposażonym, zamkniętym terenie lub na łonie natury, z dala od innych zwierząt. Wypuszczenie psa ze smyczy jest możliwe tylko wtedy, gdy jest on doskonale wyszkolony i reaguje na komendę „Przyjdź do mnie” w każdych okolicznościach.

Musisz zrozumieć, że w pogoni lub w poszukiwaniu foksterieru zaczyna się instynktownie, więc pies jest całkowicie zapomniany, nie słyszy wołań właściciela ani innych sygnałów. Takie pędy są obarczone nie tylko tym, że zwierzę znika z pola widzenia: pies może się zgubić, zostać uszkodzony przez samochód lub zostać skradziony.

Jak wytresować foksteriera: cechy

Jak wiadomo, rasy myśliwskie są najbardziej temperamentne, krnąbrne i dumne, dlatego szczególną uwagę należy zwrócić na wychowanie i szkolenie foksterierów. Po pierwsze, nie ma potrzeby mylić tych dwóch pojęć. Wychowanie to uczenie psa podstaw „gospodarstwa domowego”, tak aby właściciel i jego rodzina czuli się komfortowo w kontakcie z psem i dzielili z nim przestrzeń życiową.

Wychowanie

Przede wszystkim musisz określić granice, których pies nie powinien przekraczać. Zwierzę musi mieć własne miejsce do spania (lub będzie dozwolone, aby pies spał na krześle lub na kanapie), do jedzenia (niedopuszczalne jest zanoszenie przez zwierzę jedzenia w ustronny kąt). Szczeniakowi należy zapewnić zabawki, tłumacząc, że żucie butów lub innych przedmiotów jest niedopuszczalne. Ważnym aspektem jest trening toaletowy.

Szczeniaka, który ma już wszystkie szczepienia, trzeba wielokrotnie wyprowadzać na ulicę, zabierając ze sobą smakołyk. Za każdym razem, gdy dziecko robi swoje interesy poza mieszkaniem lub domem, trzeba go energicznie chwalić i traktować. Bystry foksterier szybko zrozumie, czego się od niego wymaga.

Musisz również wyjaśnić zwierzęciu, że nie możesz wydawać głośnych dźwięków, na przykład podczas spotkań z gośćmi, skakać na ludzi. Na początku jest to łatwe - szczeniak powinien otrzymać wystarczający stres fizyczny i psychiczny jak na swój wiek. Pies, który dobrze spacerował, zwiedzał okolicę, biegał za piłką lub rowerem, pracował dla posłuszeństwa, a potem jadł w domu, będzie spał spokojnie i spokojnie.

Foksteriery w zasadzie należą do tych ras, z którymi problemy mogą się zacząć tylko wtedy, gdy pies się bawi. Z tego powodu od trzeciego do czwartego miesiąca życia z foksterierem musisz uczęszczać na zajęcia z ogólnego posłuszeństwa.

Trening

Najlepszą opcją byłoby uczęszczanie na zajęcia grupowe z instruktorem psów. Ponieważ foksterier nie jest psem stróżującym ani służbowym, najlepszym rozwiązaniem byłoby wzięcie udziału w kursie UGS (kontrolowany pies miejski) lub OKD (podstawowe szkolenie psów). Zazwyczaj instruktor wybiera grupę od pięciu do dziesięciu psów mniej więcej w tym samym wieku, które wspólnie uczą się podstaw szkolenia.

Uczestnictwo w sesjach grupowych jest niezwykle korzystne. Uczy się na nich nie tylko pies, ale także właściciel, jest to szczególnie ważne dla tych, którzy mają psa po raz pierwszy. Ponadto lekcje grupowe kształtują wyobrażenie szczeniaka, jak zachowywać się w towarzystwie innych zwierząt, uczą go wytrzymałości, zmniejszają podekscytowanie, które często ogarnia foksterier na widok innego psa.

Rezultatem treningu powinno być całkowite posłuszeństwo zwierzęcia. Pies musi opanować podstawowe komendy: chodzenie obok właściciela (na zwisającej smyczy, bez ciągnięcia), umiejętność podchodzenia na komendę, kompleks „Siad – leżeć – stój”, składanie przedmiotu (aportowanie). Z każdą lekcją program będzie się komplikował, zmieniało się jego nasycenie i tempo, więc ani właściciel, ani sam pies nie będą się nudzić. Możesz chodzić na takie kursy cały czas, ponieważ stres psychiczny przyczynia się do przyjemnego zmęczenia psa nie mniej niż fizycznego.

Ważny punkt! Właściciel musi zrozumieć, że na teren treningowy należy odwiedzać tylko w pozytywnym nastroju. Wszelkie problemy, a także niezadowolenie z psa należy odłożyć na inny czas.

Pies będzie pracował tylko wtedy, gdy zostanie pochwalony i zachęcony, gdy właściciel całym swoim wyglądem pokaże, że jest niezwykle zadowolony z sukcesu pupila. Jeśli potraktuje foksteriera niegrzecznie, krzyczy na niego lub fizycznie go karze, zwierzę będzie cierpieć nawet z powodu zbliżającego się treningu, przestanie ufać osobie! Pomimo tego, że lisy są pracowite i towarzyskie, kategorycznie nie tolerują grubiaństwa i bólu. Pies postawi potrójny opór, jeśli poczuje przemoc.

Dlatego musisz pracować z foksterierami (i innymi psami) tylko na pozytywnym wzmocnieniu. Kompetentny instruktor na pewno podpowie jak właściwie wynagrodzić psa. Każdy zwierzak potrzebuje własnego podejścia - szczenięta zwykle zaczynają trenować, motywując i nagradzając smakołykiem, później jedzenie można zastąpić zabawką, czułością i pochwałą głosem.

Wideo - Trening grupowy z foksterierem

Dyscypliny kynologiczne

Foksteriery gładkowłose, ze względu na swoją energię i chęć do interakcji z człowiekiem, mogą uczestniczyć w niektórych psich dyscyplinach, takich jak agility, coursing, dog-frisbee, freestyle. Zajęcia te przyniosą wiele przyjemności zarówno psu, jak i jego właścicielowi, a także pomogą rozwinąć talenty pupila, obciążą jego ciało i mózg.

Tabela 2. Foksteriery sportowe

ZwinnośćTor z przeszkodami sportowy. Przez chwilę zwierzak musi pokonać następujące pociski: bariery różnego rodzaju i złożoności, miękkie i twarde tunele, huśtawki, zjeżdżalnia, wysięgnik. Istotą zawodów jest to, że zwierzaka nie da się zmusić – pies wychodzi na plac zabaw bez obroży i smyczy, a właściciel może pocieszyć psa tylko swoim głosem.PościgBieganie za mechanicznym zającem po specjalnym torze. Zajęcia odbywają się poza miastem, w dużych miastach w zadaszonych salach ze specjalną powłoką. Zwierzę ma kaganiec i wypuszcza się przed nim „grę”, którą pies musi ścigać. Idealny sport dla ras myśliwskich, aby uwolnić energię i zaspokoić instynkty.Frisbee dla psaŚciganie i łapanie specjalnego gumowego krążka - frisbee. Właściciel musi wykonać serię różnych rzutów, zadaniem psa jest złapanie talerza, gdy jest w powietrzu. Dog Frisbee rozwija psa od strony fizycznej, gdyż jest to kompleks ćwiczeń biegowych i skaczących, a także pozwala zwierzęciu na logiczne myślenie, odgadywanie trajektorii lotu obiektu.FreestyleTaniec z psem. Spektakularna dyscyplina łącząca triki i wykonywanie poleceń z muzyką. Właściciel musi wybrać konkretną muzykę i umieścić pod nią numer. Freestyle pozwala wzmocnić więź między zwierzakiem a właścicielem, pozytywnie wpływa na zaufanie i szacunek w parze. Ponadto pies w zabawny sposób uczy się wielu trudnych sztuczek i niebanalnych czynności.

Jeśli pies ma zamiar polować, właściciel musi zapisać się na specjalne kursy, na których zwierzę będzie szkolone, jak zbliżać się do nory na cichy sygnał, znajdować i dawać przedmioty, wykonywać komendę „Szukaj”, a także zachowywać się spokojnie w barku torba. Pracują również z foksterierem w sztucznej norze, ucząc zwierzę poruszania się pod ziemią w ciemności, wyciągania zdobyczy z nory i przynoszenia jej właścicielowi.

Ważne jest, aby zrozumieć, że dopóki pies nie nauczy się podstawowych poleceń, nie można rozpocząć specjalnego szkolenia, a tym bardziej zabrać psa na polowanie. Niedoświadczony zwierzak może się zgubić lub odstraszyć grę głośnym szczekaniem, w najgorszym wypadku - ucierpieć w walce z dzikim zwierzęciem.

Jak dbać o gładkiego foksteriera?

Utrzymanie gładkiego foksteriera nie jest szczególnie trudne. Krótka sierść psa nie wymaga szczególnej pielęgnacji: wystarczy raz w tygodniu przeczesać psa szczotką do masażu z krótkimi zębami lub gumową rękawicą do masażu. Foksteriery linieją dwa razy w roku, a w tych okresach psy należy odpowiednio kąpać szamponem z zoo i często drapać, aby sierść nie rozsypywała się po całym domu.

Często też nie jest wymagane mycie psa. Wystarczy kąpać zwierzaka co trzy do czterech miesięcy lub po silnym zanieczyszczeniu lub pływaniu w naturalnych wodach. Bardzo łatwo jest wybrać szampon dla foksteriera – wystarczy krem ​​nawilżający przeznaczony do codziennego użytku. Przed wystawami możesz umyć swojego psa profesjonalnym szamponem dla psów białych.

Lis również potrzebuje standardowej pielęgnacji, tak jak każdy pies domowy. Raz na kilka tygodni przycina się pazury zwierzęcia za pomocą obcinacza pazurów (jeśli pazury są szlifowane podczas spacerów, to nie trzeba ich dodatkowo skracać). Psy myją zęby trzy razy w tygodniu za pomocą pasty dla psów. Do tej procedury możesz kupić specjalną miękką szczoteczkę do zębów lub możesz użyć bandaża owiniętego wokół palca. Konieczne jest nauczenie szczeniaka mycia zębów od najmłodszych lat, aby w przyszłości wyeliminować opór.

Właściciel foksteriera powinien regularnie sprawdzać uszy i oczy zwierzaka, aby na czas zauważyć zabrudzenia lub inne problemy. Reszta listy procedur opieki i obowiązkowych elementów treści wygląda tak:

1. Coroczne szczepienie (szczepienie ogólne przeciwko infekcjom i wirusom, a także przeciwko wściekliźnie).
2. Kwartalna profilaktyka przeciwpasożytnicza (tabletki przeciw robakom).
3. Od wiosny do jesieni - kuracja na kleszcze, pchły i inne owady.

Jeśli mówimy o przygotowaniu się do pojawienia się szczeniaka w domu, nie będzie żadnych specjalnych wydatków. Zwierzę musi mieć dwie miski na pokarm i wodę, mocną obrożę, smycz do treningu (można uzupełnić taśmą mierniczą z długim sznurkiem do chodzenia). Ponadto szczeniak będzie potrzebował kilku zabawek (lepiej zaopatrzyć się w różne: kulki, zwężki, liny, krążki do frisbee, przystosowane do gryzienia). Jeśli pies nie będzie mógł siedzieć na sofie lub krześle, musisz kupić lub zrobić dla niego miękką, przestronną kanapę.

Ważne jest, aby pies miał wystarczającą aktywność fizyczną, a gdy pupil jest w domu - komunikacja z ludźmi. Okrutne jest izolowanie psa od członków rodziny, niedopuszczalne jest też trzymanie na ulicy gładkowłosego foksteriera, nieważne czy w zagrodzie czy na łańcuchu. Są to psy towarzyskie, które będą cierpieć bez kontaktu z ludźmi, co będzie miało wyjątkowo szkodliwy wpływ na charakter i zdrowie lisa.

Jeśli chodzi o zdrowie foksteriera - od momentu pojawienia się szczeniaka w domu trzeba znaleźć dobrą klinikę weterynaryjną, do której można udać się po poradę i leczenie. Świetnie, jeśli pies ma własnego lekarza weterynarii, który będzie świadomy całej historii życia i chorób.

Jak karmić gładkiego foksteriera?

Najważniejszą częścią życia każdej żywej istoty, która ma ogromny wpływ na zdrowie i życie, jest żywienie. Zbilansowana dieta jest dla psa niezwykle ważna, dlatego właściciel powinien podchodzić do tego aspektu ze szczególnym niepokojem. Przede wszystkim musisz zdecydować, jak będzie się odżywiał foksterier – sucha gotowa pasza przemysłowa, czy produkty naturalne.

Jeśli właściciel zdecyduje, że zwierzak będzie jadł suchą karmę, należy zakupić karmę dla psów ras średnich o dużej aktywności. Musisz wybrać jedzenie klasy „super-premium” lub „holistyczne”, takie jak „Grandorf”, „Wolf`s Blood”, „Nau”, „Gow”, „Akana” i tym podobne. Biorąc pod uwagę, że foksteriery są podatne na reakcje alergiczne, należy natychmiast zakupić żywność z linii hipoalergicznej, aby uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek zdrowotnych.

Jeśli wybierzesz karmienie naturalne, dwie trzecie diety psa będzie stanowić świeże surowe mięso, ryby morskie, podroby. Taka karma jest najbardziej typowa dla żołądka drapieżnika, a zwłaszcza psa myśliwskiego. Foksterier powinien codziennie otrzymywać błonnik (warzywa i owoce: marchew, jabłka, cukinia, dynia), jagody, świeże zioła, niewielką ilość zbóż (ryż, gryka).

Pamiętaj, aby w diecie uwzględnić produkty kwasu mlekowego: kefir, niskotłuszczowy jogurt naturalny, jogurt. Karmienie naturalne oznacza, że ​​kilka razy w tygodniu zwierzę otrzyma surowe jaja, kurczaka lub przepiórki, oleje roślinne (surowe owoce i warzywa lepiej się z nimi wchłaniają).

Jeśli zwierzę zjada naturalne produkty, nie zaszkodzi skonsultować się z weterynarzem w sprawie witamin lub innych elementów, które będą musiały zostać dodane do diety. Faktem jest, że w gotowych paszach przemysłowych wszystkie substancje niezbędne dla psa są już obecne i we właściwej dawce, w zależności od rasy. Trudniej jest z naturalnym żywieniem, a aby żywienie było zbilansowane, zalecamy coroczne wykonywanie z psem biochemicznego badania krwi, które wykaże niedobory lub nadwyżki wszystkich ważnych pierwiastków i substancji.

Zwróć uwagę, że istnieją również produkty, których nie można podarować Foksterierowi w żadnej formie. „Czarna lista” obejmuje:

1. Półprodukty, wędliny, tłuste i słone potrawy smażone lub smażone w głębokim tłuszczu.
2. Kości, gotowane lub surowe (puste, rurkowe, są szczególnie niebezpieczne).
3. Mięso łowne (może być zakażone pasożytami jelitowymi).
4. Ryby rzeczne.
5. Słodycze, mąka, wypieki.
6. Winogrona, orzechy, śliwki i brzoskwinie, owoce cytrusowe.
7. Przyprawy, zioła i wszelkie produkty, do przygotowania których są używane.

W specjalnym artykule Przeanalizujemy szczegółowo, czego nie możesz karmić psa, jakie produkty są surowo zabronione dla przedstawicieli jakichkolwiek ras i mogą im zaszkodzić.

Zdrowie i choroby Smooth Fox

Smooth Fox Terrier to dość zdrowe rasy o długiej żywotności. Jeśli właściciel w sposób odpowiedzialny podchodzi do karmienia swojego zwierzaka, terminowo odkłada wszystkie szczepienia i regularnie odwiedza weterynarza w razie potrzeby, Foksterier może żyć wygodnie przez dziesięć do dwunastu lat. Jednak te psy mają szereg chorób rasowych, do których mają wrodzoną skłonność. Do tych dolegliwości należą:

1. Choroby oczu (jaskra, zaćma, pojawienie się dodatkowych rzęsek zakłócających widzenie).
2. Czerniaki.
3. Zmiany jelitowe.
4. Cukrzyca.
5. Dysplazja stawy biodrowe.
6. Reakcje alergiczne, wysypki skórne.
7. Problemy ze stawami i mięśniami.

Powinniśmy również porozmawiać o kryciu zwierząt hodowlanych. Pomimo tego, że suki foksterier gładkowłosy dobrze tolerują ciążę i same rodzą (zwykle w miocie jest od trzech do czterech szczeniąt), nie wolno hodować psa w wieku poniżej półtora roku. Zbyt młoda i delikatna suczka ciężko zniesie poród, któremu może towarzyszyć zatrzymanie rozwoju, różne patologie, w skrajnych przypadkach - śmierć potomstwa i samej matki.

Samce są odwiązywane w wieku po roku, przed kryciem oba psy muszą przejść wszystkie testy, a także uzyskać wniosek od lekarza weterynarii. Oczywiście do hodowli wykorzystywane są tylko psy rodowodowe, z rodowodami i zwycięstwami na wystawach, które są cenne dla rodowodowej puli genowej. Fakt, że pies musi koniecznie urodzić dla zdrowia, jest mitem.

Ile kosztuje szczeniak rasy gładki foksterier??

Chcąc kupić szczeniaka lisa, osoba musi zrozumieć - należy kupować tylko od hodowców, w żłobku zajmującym się tą rasą. Nie musisz poddawać się reklamom w sieciach społecznościowych lub popularnych witrynach, jeśli sprzedawcy nie mogą potwierdzić rodowodu oferowanych szczeniąt, a także pokazać przyszłemu właścicielowi wszystkich dokumentów, a także rodzicom.

Kupując foksteriera, musisz również zdecydować, jaką klasę powinien mieć szczeniak. Jeśli pies zostanie wezwany, aby zadowolić osobę jako towarzysz lub iść z nim na polowanie, należy rozważyć szczenięta z pary pracującej (psy myśliwskie, które przeszły specjalne testy) lub z klasy zwierząt domowych. Oznacza to, że szczenięta urodziły się po psach z rodowodem i ocenami wystawowymi, ale mają pewne wady zewnętrzne. Koszt takiego foksteriera waha się od dziesięciu do piętnastu tysięcy rubli, a to oznacza, że ​​pies nie będzie mógł brać udziału w wystawach.

Szczenięta w klasie rasowej to psy, które spełniają określony standard, ale raczej nie zostaną gwiazdami ringu i championami. Z reguły klasa rasy obejmuje samice zdolne do rodzenia i rodzenia zdrowego potomstwa. Suki hodowlane są najczęściej kojarzone z psami wystawowymi, co zapewnia szczeniętom doskonały wygląd. Szczenięta klasy rasowej mogą kosztować do dwudziestu tysięcy rubli, a foksteriery z klasy „pokazowej”, najbardziej obiecującej na wystawy, kosztują do trzydziestu tysięcy rubli i więcej, w zależności od krwi.

Należy rozumieć, że powyższe ceny są orientacyjne. Tak więc za szczeniaka od pary pracujących rodziców mogą żądać takich samych pieniędzy, jak za szczeniaka wystawowego. Ale czymkolwiek jest pies, najważniejszy jest jego charakter. Bo prawdziwy foksterier, mimo zewnętrznych wad, zawsze pozostanie aktywnym, odważnym i niezwykle lojalnym psem, gotowym podążać za właścicielem wszędzie.

Zreasumowanie

Smooth Fox Terrier to rasa specyficzna, myśliwska, temperamentna, wymagająca szczególnego podejścia, starannej edukacji i dużej uwagi ze strony właściciela. Najlepszą opcją byłoby przekazanie tego psa osobie, która regularnie uczestniczy w polowaniach, aby w pełni ujawnić wszystkie talenty foksteriera, docenić jego twardy i hazardowy charakter.

Jednak rasę często zakładają ci, którzy kochają zajęcia na świeżym powietrzu, często wychodzą na łono natury i chcą zobaczyć obok siebie małego, ale temperamentnego, energicznego i aktywnego psa, nie psa dekoracyjnego, ale prawdziwego towarzysza, lojalnego i nieustraszony przyjaciel, obrońca i strażnik.