Ragamuffin rasa kota

Ragamuffin to rasa kotów domowych otrzymanych ze skrzyżowania kotów rasy ragdoll i kotów ulicznych. Od 1994 roku koty przypisywane są do odrębnej rasy, wyróżnia je przyjazny charakter i luksusowa sierść, przypominająca królika.

Historia rasy

Sama nazwa rasy pochodzi od angielskiego słowa ragamuffin „ragamuffin” i pochodzi z tego, że rasę zapoczątkowały zwykłe, uliczne koty.

Historia rasy rozpoczęła się w 1960 roku w rodzinie Ann Baker, hodowczyni kotów perskich. Przyjaźniła się z sąsiednią rodziną, która karmiła kolonię kotów podwórkowych, wśród których była Josephine, kot angorski lub perski.

Kiedyś miała wypadek, po którym wyzdrowiała, ale wszystkie kocięta w miocie były bardzo przyjacielskie i czułe.

Co więcej, była to własność wspólna dla wszystkich kociąt, we wszystkich miotach. Można to wytłumaczyć tym, że wszystkie kocięta miały różnych ojców, ale Ann wyjaśniła to faktem, że Josephine miała wypadek i została uratowana przez ludzi.

Jest to bardzo niejasna teoria, ale nadal jest dość powszechna wśród amatorów.

Po zebraniu jak największej liczby kociąt urodzonych przez Josephine, Anne rozpoczęła pracę nad stworzeniem i utrwaleniem rasy, a zwłaszcza cech charakteru. Nazwała nową rasę anielskim imieniem Cherubin, czyli po angielsku Cherubim.

Jako twórca i ideolog rasy Baker ustanowił zasady i standardy dla każdego, kto również chciał ją praktykować.

Jako jedyna znała historię każdego zwierzęcia i podejmowała decyzje dla innych hodowców. W 1967 roku oderwała się od niej grupa, chcąc rozwijać swoją rasę, którą nazwali szmaciana lalka.

Potem nastąpiły lata zagmatwanych sporów, sądów i intryg, w wyniku których pojawiły się dwie oficjalnie zarejestrowane, podobne, ale różne rasy - ragdoll i ragamuffin.

W rzeczywistości są to bardzo podobne koty, a różnica polega tylko na różnorodności kolorów. Nawiasem mówiąc, w tym czasie cherubiny zamieniły się w ragamuffiny, ponieważ ich drugie imię jest bardziej wytrwałe i zapamiętane przez ludzi.

Pierwszym stowarzyszeniem, które rozpoznało rasę i nadało jej status mistrza, było UFO (United Feline Organization), chociaż wiele głównych stowarzyszeń odrzuciło to, powołując się na podobieństwa do rasy Ragdoll. Jednak w 2011 roku CFA (Stowarzyszenie Miłośników Kotów) przyznało tytuł czempiona rasy.

Opis

Ragamuffiny to muskularne, ciężkie koty, których pełny rozwój zajmuje około 4-5 lat. Średnia długość życia 12-14 lat. Cechy fizyczne rasy to prostokątna, szeroka klatka piersiowa, z krótką szyją.

Mogą być dowolnego koloru (chociaż punkty kolorystyczne nie są dozwolone w CFA), z sierścią średniej długości, która jest grubsza i dłuższa na brzuchu.

Niektóre kolory, takie jak biały, są mniej powszechne i nieco bardziej wymagające w pielęgnacji. Mimo, że sierść jest gruba i pluszowa, jest dość łatwa w pielęgnacji i zapada się w maty tylko wtedy, gdy jest zaniedbana.

Płaszcz jest nieco dłuższy wokół szyi, nadając wygląd kołnierzyka.

Głowa duża, klinowata z zaokrąglonym czołem. Tułów jest prostokątny z szeroką klatką piersiową, a tył tułowia prawie tak szeroki jak przód.

Postać

Charakter kotów tej rasy jest niezwykle uroczy i przyjazny. Trudno to opisać, można to zrozumieć tylko będąc właścicielem tego kota. Z biegiem czasu zrozumiesz, jak wyjątkowe są i czym różnią się od innych ras kotów. Są tak przywiązani do rodziny, że jak tylko dostaniesz tego kota, wszystkie inne rasy po prostu przestaną istnieć. Co więcej, wygląda to na nałóg i być może po jakimś czasie pomyślisz, że posiadanie tylko jednego takiego niedźwiedzia to przestępstwo.

Świetnie dogadują się z innymi zwierzętami i dziećmi, na przykład spokojnie i spokojnie znoszą takie tortury jak jazda w wózku czy picie herbaty z lalkami. Są mądre, lubią podobać się ludziom, a niektórzy właściciele uczą ich nawet chodzenia na smyczy lub wykonywania prostych poleceń.

Są również świetne dla osób samotnych, ponieważ dotrzymują towarzystwa i odwracają uwagę od smutnych myśli, słuchają głosu i zawsze odpowiadają z miłością.

Uwielbiają spędzać czas na Twoich kolanach, ale to nie znaczy, że jest leniwa. Po prostu wyjmij zabawkę i zaproponuj zabawę, przekonasz się sam. Nawiasem mówiąc, to kot czysto domowy i lepiej trzymać go w domu, nie wypuszczając go na ulicę, jest zbyt wiele niebezpieczeństw.

Opieka

Cotygodniowe szczotkowanie powinno być normą od momentu przybycia kociaka do Twojego domu. Im szybciej zaczniesz, tym szybciej kociak się do tego przyzwyczai, a proces będzie przyjemny dla Ciebie i dla niego.

I choć na początku może się opierać lub miauczeć, z czasem stanie się to rutyną, a dorosłe koty będą się nawet zastanawiać, ponieważ oznacza to, że zwróciłeś na nie uwagę.

Koty o sierści półdługiej i długiej należy czesać raz w tygodniu, a w okresie linienia dwa razy. Aby to zrobić, użyj metalowej szczotki z długimi zębami lub specjalnej rękawicy.

Pamiętaj, że szczotkowanie w ten sposób znacznie zmniejszy ryzyko splątania, co jest ważne w przypadku kotów z długimi włosami.

Pazury każdego kota wymagają przycięcia, w tym ragamuffin. Kocięta należy przycinać co 10-14 dni, a w przypadku kotów dorosłych co dwa do trzech tygodni.

Zadrapania pomogą im naostrzyć pazury, a nie będą zbyt grube, ale jednocześnie znacznie je wyostrzą.

Większość kotów z długimi włosami kąpie się mniej więcej raz w roku, chyba że potrzebują więcej, na przykład z tłustą sierścią. Możesz jednak używać tylko szamponów zaprojektowanych specjalnie dla kotów.

W przypadku kotów o długiej sierści zadbaj o to, aby była ona dokładnie wilgotna, jednak warto też zadbać o to, aby wypłukać z niej cały szampon.

Ogólnie rzecz biorąc, opieka nad ragamuffinami nie różni się od opieki nad innymi rasami kotów, a biorąc pod uwagę ich łagodny charakter, nie ma w tym żadnych trudności.