Ujawniona kocia ślepota: czy jest szansa na odzyskanie wzroku??

Poważne upośledzenie lub całkowita utrata funkcji wzroku - ślepota. Rozwija się u zwierząt z wielu powodów, od wad wrodzonych po urazy i rozwój nowotworów złośliwych. Problem okulistyczny charakteryzuje się charakterystycznymi objawami i nie pozostaje niezauważony przez właściciela.

Wiele rodzajów amaurozy (całkowita utrata wzroku) jest odwracalnych, a przy odpowiednim leczeniu wzrok powraca do zwierzęcia. Sytuacja z wrodzoną ślepotą jest bardziej skomplikowana.

Przyczyny utraty wzroku

U zwierząt utrata wzroku może być nagła, np. z urazem, mechanicznym uszkodzeniem gałki ocznej, udarem, uszkodzeniem mózgu. Ślepota może rozwijać się również stopniowo na skutek procesów zapalnych układu optycznego oka (zapalenie nerwu wzrokowego, rozwój zaćmy cukrzycowej, procesy zwyrodnieniowe siatkówki).

Weterynarze rozróżniają ślepotę wrodzoną i nabytą u kotów. Udział wad wrodzonych stanowi 5-10% wszystkich przypadków leczenia choroby. Głównym udziałem patologii wzrokowej jest ślepota nabyta z powodu urazu, chorób oczu, chorób ogólnoustrojowych narządów wewnętrznych.

Praktyka weterynaryjna okulistyki pokazuje, że wśród wielu przyczyn utraty wzroku u kota domowego najczęstsze to:

• Choroby towarzyszące. Cukrzyca u kotów domowych towarzyszy mu rozwój procesów destrukcyjnych i często prowadzi do całkowitej ślepoty. Mikroorganizmy chorobotwórcze - chlamydia - mogą spowodować wyłączenie funkcji wzrokowej.

W rzadkich przypadkach zaburzenia widzenia są spowodowane problemami żywieniowymi spowodowanymi przez: niedobory witamin. Dotknięte stare i osłabione zwierzęta. Ślepota w starszym wieku jest powszechna wśród kotów.

Ruchy zwierząt w znajomym pomieszczeniu stają się ostrożne.

Trzymając zwierzaka w mieszkaniu bez dostępu do ulicy, bardzo trudno zauważyć dziwne zachowanie. Wynika to z faktu, że w znanej i znajomej przestrzeni zwierzęta dobrze zapamiętują położenie mebli, przedmiotów i za pomocą innych zmysłów są dobrze zorientowane w swoich rodzimych ścianach.

Diagnostyka stanu

Jeśli podejrzewasz, że masz problemy ze wzrokiem, Twój kot powinien zostać zbadany przez okulistę. W wyspecjalizowanej placówce lekarz weterynarii przeprowadzi serię diagnostyki okulistycznej w celu ustalenia przyczyny ślepoty. Przede wszystkim lekarz zrobi oględziny z wykorzystaniem oświetlenia i powiększenia. Na tym etapie możliwe jest wykrycie nieprawidłowości w siatkówce, zmian w przezroczystości mediów, nieprawidłowości w nerwie wzrokowym.

Po badaniu wzrokowym lekarz za pomocą oftalmoskopu zbada wewnętrzne struktury oczu zwierzęcia, pod warunkiem, że są one przezroczyste. Niektóre nowoczesne kliniki mają w swoim arsenale oftalmoskopia wideo, w którym dokumentowane są wyniki badań struktur wewnątrzgałkowych oka.

Metoda badawcza pozwala zidentyfikować następujące przyczyny ślepoty: odwarstwienie i zmiany zwyrodnieniowe siatkówki, w tym zanik, zapalenie nerwu, guz nerwu wzrokowego, nadciśnienie tętnicze. W celu wykluczenia jaskry zwierzę poddaje się tonometrii.

całkowicie zależą od przyczyny stanu patologicznego.

W przypadku, gdy pierwotną przyczyną utraty funkcji wzroku jest nadciśnienie, wówczas główne wysiłki będą miały na celu przywrócenie parametrów ciśnienia śródgałkowego do normalnych wartości. Zwierzęciu przypisuje się dietę bezsolną.

W przypadku procesów zapalnych zwierzęciu zostanie przydzielona seria leków przeciwbakteryjnych i przeciwzapalnych do użytku ogólnego i lokalnego.

Leczenie chorób współistniejących (cukrzyca, choroba nerek) często prowadzi do przywrócenia ostrości wzroku. W leczeniu choroby stosuje się preparaty immunomodulujące i witaminowe.

W przypadku niektórych rodzajów zaćmy zalecana jest operacja chirurgiczna związana z przeszczepem sztucznej soczewki. Soczewka wewnątrzgałkowa promuje przenikanie światła do siatkówki i poprawia kontrastowe widzenie. Chirurgia okulistyczna często daje szansę na przywrócenie wzroku w niektórych nowotworach.

będzie kociak bez tak ważnego narządu zmysłu.

W mieszkaniu miejskim nie będzie problemów z niewidomym zwierzakiem, z zachowaniem pewnych zasad i nieograniczonej miłości do zwierzaka.

Oślepiając wcześnie, kociak doskonale nawiguje w znajomym środowisku za pomocą innych zmysłów.

Oczywiście nie może być mowy o jakimkolwiek wolnym wybiegu na ulicy, gdzie zwierzę czyha na wiele niebezpieczeństw. Kota niepełnosprawnego należy wyprowadzać na spacer tylko na szelkach pod ścisłym nadzorem. Wskazane jest również, aby nie przestawiać mebli w pokoju, aby nie dezorientować zwierzęcia.

Z oślepionych w młodym wieku zwierząt domowych wyrastają koty do towarzystwa, które zawsze i wszędzie podążają za swoim właścicielem. Przy dobrym słuchu niewidome zwierzęta aktywnie reagują na głos właściciela. Niepełnosprawny kot chętnie weźmie udział w aktywnych zabawach. W tym celu konieczne jest wykorzystanie zabawek z sygnałem dźwiękowym.