Jak stwierdzić, czy kot jest chory: objawy i leczenie

Koty charakteryzują się zmianami zachowania: czasami zwierzak śpi dzień i noc, po czym zwierzę jest bardzo aktywne, umiarkowany apetyt zastępuje głód.

Objawy te mogą być zarówno wynikiem naturalnych procesów biologicznych, jak i objawem choroby kota. Aby ustalić przyczynę tego zachowania, musisz skontaktować się ze swoim weterynarzem.

Tylko wykwalifikowany specjalista będzie w stanie zdiagnozować i przepisać niezbędne leczenie.

Objawy złego stanu zdrowia kota

Powinieneś być czujny, jeśli zwierzę wykazuje następujące objawy:

słaby apetyt lub całkowita odmowa jedzenia, gwałtowna zmiana masy ciała;
kot unika komunikacji, nie mruczy, chowa się;
letarg, apatia lub zwiększone zachowanie agresywne;
zaczerwienienie i łuszczenie się skóry;
ciężka utrata włosów aż do zakola;
kot ślini się, zwiększona wydzielina z nosa i oczu;
zmiany temperatury ciała;
trudności lub całkowite zaprzestanie oddawania moczu, krew w moczu;
częste wymioty i biegunka;
nagłe kulawizny bez widocznych uszkodzeń.

Jeśli kot stracił na wadze bez wyraźnego powodu, nie ma potrzeby, aby najpierw spróbować go dotuczyć. Może to być oznaką poważnego stanu zdrowia, który może ustalić tylko wykwalifikowany technik.

Należy zachować ostrożność i okresowo sprawdzać wskaźniki kota, takie jak temperatura ciała, częstość oddechów i tętno.

W przypadku kotów normalna temperatura wynosi od 37,5 do 39 stopni, w zależności od wieku kota (z wiekiem zwierzęta mają tendencję do obniżania temperatury ciała).

Normalna częstość oddechów dla kociąt to 60 oddechów na minutę, dla dorosłych - około 20. Puls powinien wynosić średnio 120 uderzeń na minutę.

Jak stwierdzić, czy kot jest chory: objawy i leczenie

Najczęstsze choroby

Dzięki wieloletnim badaniom eksperci byli w stanie sklasyfikować prawie wszystkie choroby występujące u kotów. Przy całej różnorodności takich chorób konieczne jest rozróżnienie objawów najczęstszych i najbardziej niebezpiecznych, a także możliwość udzielenia zwierzęciu pierwszej pomocy.

Należy pamiętać, że tylko specjalista może postawić prawidłową diagnozę i przepisać niezbędne leczenie. Zdecydowanie zaleca się konsultację z weterynarzem przy pierwszych objawach dyskomfortu kota, w przeciwnym razie możliwe są poważne konsekwencje.

Pasożyty

Pasożyty są często przyczyną dyskomfortu kota. Zarówno zwierzęta domowe, jak i zwierzęta domowe są zagrożone infekcją. Wykrycie pasożytów jest dość łatwe, a istnieje wiele skutecznych leków do leczenia.

Nazwa	Opis	Objawy i oznaki	Powód pojawienia się	Zagrożenie dla ludzi	Leczenie i profilaktyka
Pchły	Małe insekty krwiopijne o ciemnobrązowym kolorze, ciało ma bocznie spłaszczony kształt i twardą osłonę. Występuje w kociej sierści na brzuchu, szyi i nasadzie ogona	Zwierzę staje się niespokojne, stale swędzi, próbuje odgryźć pasożyta, w wełnie znajdują się małe czarne kropki - produkt życia pcheł	Pchły mogą dostać się na kota podczas chodzenia lub kontaktu z zarażonym zwierzęciem	Zarówno zwierzęta, jak i ludzie są atakowani przez pchły	Za najbardziej skuteczne i oszczędne leki przeciwko pchłom uważa się szampony (Mister Kiss, Bars, Beafar Bio, Lugovoi). Krople na kłębie („Avantage”, „Hartz”, „Stronghold”) i spraye („Hartz”, „Front Line”). Dają szybkie i skuteczne efekty, ale mogą wywoływać alergie. Obroże przeciw pchłom („Hartz”, „Bolfo”) są uważane za niezawodny środek zapobiegania pasożytom
Wszy (wszy)	Lekkie, prześwitujące owady wielkości do 2 mm, nieaktywne, gęste ciało, spłaszczone ku dołowi	Zwierzę cierpi na silne swędzenie, swędzenie, obfite wypadanie włosów, na skórze pojawiają się strupki, pęknięcia i zaczerwienienia. W zaawansowanych stadiach dochodzi do całkowitego wyłysienia zwierzęcia	Rozprzestrzenianie się z zarażonego zwierzęcia, wspólne zadrapania i ściółka nosiciela	Nie niebezpieczne	Preparaty przeciw pchłom są również skuteczne w zwalczaniu wszy
Roztocza ucha	Płaskie białe owady o wielkości od 0,3 do 0,7 mm. Po karmieniu owad puchnie i przybiera szarawe zabarwienie	Wydzielina ropna w przewodzie słuchowym, woskowobrązowy nalot na małżowinie usznej, nieprzyjemny zapach, swędzenie, gorączka, słaby apetyt. W późniejszych etapach możliwa jest utrata słuchu, nieleczona może być śmiertelna	Kot zostaje zarażony przez chore zwierzę lub przez zwykłe środki pielęgnacyjne	Dla ludzi roztocza ucha nie są niebezpieczne, ale po kontakcie z chorym zwierzęciem człowiek może przenieść pasożyta na zdrowego zwierzaka	Leczenie odbywa się za pomocą różnych preparatów w postaci maści (Vedinol plus, Oridermil) i kropli (Amit, Bars, Frontline). Ważne jest, aby dokładnie przestrzegać dawkowania, t. Do. skład środków zawiera truciznę, która w dużych ilościach jest niebezpieczna dla zwierzęcia. Przebieg leczenia trwa kilka dni z przerwą między kursami około tygodnia
Roztocza podskórne	Pasożytnicze roztocze żyjące pod skórą zwierzęcia wpływa na skórę i sierść kota	Zaczerwienienie skóry, pojawienie się guzków lub ropni w postaci wysypki. W okolicach oczu, na głowie, uszach i szyi włosy wypadają, a skóra się łuszczy. Naruszenie pigmentacji skóry, możliwe uszkodzenie narządów wewnętrznych	Kot zaraża się chorym zwierzęciem, kociak może zarazić się pasożytem od matki. Infekcja wewnątrzmaciczna jest możliwa. Zaleca się spryskanie chorego kota	Bezpieczny dla ludzi, ale istnieje duże ryzyko zarażenia innych zwierząt	Zaostrzoną postać choroby czasami zastępuje remisja jeszcze przed rozpoczęciem leczenia, ale najprawdopodobniej choroba powróci w cięższej postaci. Leczenie jest przepisywane w zależności od rasy i wieku kota, najczęściej potrzebna jest długotrwała terapia, której czas trwania wynosi do 1 roku
Robaki (robaki)	Robaki pasożytnicze zwykle znajdują się w okolicy przewodu pokarmowego	Wymioty, zaparcia, a następnie biegunka, utrata lub zwiększenie apetytu, napady kaszlu, żółtaczka i powiększenie wątroby, otępienie i wypadanie włosów. Pojawia się swędzenie okolicy odbytu, wypadanie włosów i wysypka w okolicy odbytu, ropna wydzielina z oczu i nosa, masy krwi w kale. W zaawansowanych stadiach, paraliż kończyn tylnych, przedwczesny poród lub poronienie u kotek w ciąży, możliwe jest opóźnienie rozwoju kociąt	Obecność w diecie surowego mięsa lub ryb, kontakt z zakażonym zwierzęciem, infekcja wewnątrzmaciczna. Może pojawić się w wyniku ataku innych pasożytów – pcheł, wszy	Niektóre gatunki mogą stanowić poważne zagrożenie dla ludzi	Leczenie zwierzęcia odbywa się za pomocą leków przeciwrobaczych o szerokim spektrum działania (Azinox, Piradek, Febtal) lub środków ukierunkowanych na określony typ pasożyta (Dirofen, Pyrazicide). Leczenie jest przeciwwskazane u kotów osłabionych innymi chorobami, ciężarnych i karmiących

Choroby skórne

Ten rodzaj choroby występuje najczęściej u zwierząt, które większość czasu spędzają na świeżym powietrzu. Ale nawet koty mieszkające w domach i mieszkaniach nie są chronione przed takimi dolegliwościami.

Pierwsze objawy chorób skóry i sierści to:

nerwowość;
częste drapanie (ważne, aby zwracać uwagę na obszar drapania);
lizanie wełny, podgryzanie;
plamy lub wysypki na skórze;
łysiny w wełnie.

Jedną z przyczyn tych objawów jest choroba grzybicza . Najczęstszym i najbardziej niebezpiecznym z nich jest grzybica. Choroba objawia się w postaci łysych plam, w okolicy których skóra staje się czerwonawa, mogą pojawić się szare strupy przypominające łupież. Najczęściej zwierzę zaraża się tą dolegliwością podczas kontaktu z innymi zwierzętami. Grzybica i inne rodzaje chorób grzybiczych łatwo przenoszą się na inne zwierzęta domowe, a nawet ludzi, dlatego ważne jest, aby skonsultować się ze specjalistą na czas, aby uniknąć ryzyka rozprzestrzeniania się choroby. Do leczenia leki przeciwgrzybicze do podawania doustnego (Intrakonazol, Ketokonazol, Flukanazol) są przepisywane w połączeniu z preparatami do stosowania miejscowego w postaci szamponów (Nizoral, Sebozol) i maści (Fungin, Clotrimazol, Sanoderm).

Problemem może być również reakcja alergiczna. Objawy alergii są podobne do innych chorób skóry i mogą być trudne do zdiagnozowania. Charakteryzuje się swędzeniem, zaczerwienieniem i łuszczeniem się skóry. Leczenie polega na identyfikacji i izolacji zwierzęcia od alergenu, a także przyjmowaniu leków przeciwhistaminowych (difenhydramina, difenhydramina).

Przy pierwszych objawach choroby skóry u kota zaleca się kontakt z lekarzem weterynarii-dermatologiem. Im szybciej dolegliwość zostanie wykryta, tym łatwiej będzie się jej pozbyć. Jeśli choroba się rozpocznie, potrzebne będą poważniejsze leki, które mogą zaszkodzić zdrowiu zwierzęcia.

Choroby układu moczowego

Najczęstszym rodzajem schorzenia dróg moczowych jest kamica moczowa. Ze względu na specyfikę budowy ciała koty są bardziej narażone na tę niebezpieczną chorobę niż koty. Objawy ataku kamicy moczowej objawiają się w następujący sposób:

nagły ból podczas oddawania moczu, zwykle zwierzę informuje o tym właściciela żałosnym miauczeniem;
niemożność pójścia do toalety z powodu ostrego bólu;
krew w moczu.

Właścicielowi, który wykrył powyższe objawy, zaleca się jak najszybsze dostarczenie zwierzęcia do szpitala weterynaryjnego. Konsekwencje takich ataków są bardzo poważne, istnieje duże prawdopodobieństwo śmierci w przypadku braku niezbędnej opieki medycznej.

Najczęściej kamica moczowa występuje z powodu złej jakości paszy dla zwierząt, nadmiaru surowego mięsa w diecie, braku wody pitnej lub dziedzicznej predyspozycji. W zapobieganiu tej dolegliwości ważny jest prawidłowy tryb życia kota – zmniejszona aktywność zwierzaka i otyłość są również przyczyną tej choroby. W związku z tym po kastracji koty są szczególnie zagrożone.

W celu zdiagnozowania choroby zaleca się kontakt z terapeutą lub nefrologiem w przychodni weterynaryjnej. Na podstawie wyników badania USG lub RTG pęcherza moczowego i nerek oraz badania moczu specjalista stawia diagnozę. Leczenie kamicy moczowej jest zwykle złożone i polega na dostosowaniu diety (pokarmy o dużej zawartości wapnia są wyłączone z diety kota. Przepisywane są specjalne karmy lecznicze, na przykład Royal Canin Urinary S / O, Hill`s C / D, Purina UR). Stosowane są leki i środki homeopatyczne ("Kot Erwin", "Phytoelita Zdrowe Nerki") oraz terapia falą uderzeniową. Metoda chirurgicznego usuwania kamieni jest stosowana tylko w nagłych przypadkach.

Choroba taka jak zapalenie pęcherza jest dość powszechna. Objawy tej choroby to problemy z oddawaniem moczu zwierząt domowych, silny zapach i krew w moczu, częste lizanie genitaliów.

Oprócz nieprzyjemnych objawów dla zwierzęcia zapalenie pęcherza moczowego nie stanowi dużego zagrożenia, ale jest jedną z przyczyn zablokowania cewki moczowej u kotów.

W zapobieganiu zapaleniu pęcherza ważne jest, aby zwierzę otrzymywało wystarczającą ilość płynów, a chodzenie do toalety nie powoduje żadnych niedogodności - tacka musi być czysta i zawsze w określonym miejscu.

Choroba zakaźna

Ta grupa chorób dzieli się na następujące podgatunki:

Choroby wirusowe. Należą do nich szereg poważnych chorób, takich jak panleukopenia zakaźna (nosówka kotów), koronawirusy, kalciwirus, wścieklizna. Większość z tych chorób jest niezwykle niebezpieczna, często śmiertelna. Objawy mogą być różne, główne objawy to gorączka, kot wymiotuje, pojawienie się biegunki i owrzodzeń na skórze zwierzęcia, z nosówką, zwierzę nie pije, ale siedzi zgarbiona nad miską z wodą. Zarażone zwierzęta należy natychmiast odgrodzić od innych zwierząt domowych, ponieważ do zakażenia dochodzi najczęściej podczas kontaktu z nosicielem wirusa. Leczenie odbywa się za pomocą leków przeciwwirusowych (Kamedon, Neoferon, Neotim), ich skuteczność zależy od stadium rozwoju choroby. Aby zapobiec chorobom wirusowym, zwierzę jest szczepione.
Choroby bakteryjne. Ta grupa obejmuje anemię zakaźną, salmonellozę itp. Objawy anemii zakaźnej: kot staje się ospały, nic nie je, temperatura wzrasta, błona śluzowa jamy ustnej blednie. W przypadku salmonellozy, oprócz wysokiej gorączki i braku apetytu, charakterystyczne są wymioty i katar. Do leczenia stosuje się antybiotyki (streptomycynę, tetracyklinę, lewomycetynę), leki homeopatyczne (Veracol, Engystol) i surowice hiperimmunologiczne (Vitafel, Globfel).
Infekcje grzybicze atakują narządy zewnętrzne i wewnętrzne zwierzęcia. Rozróżnij odmiany według charakteru patogenu. Wśród grzybów znajdują się kryptokokoza, kandydoza, histoplazmoza i wiele innych. Choroba występuje na skutek połknięcia zarodników grzybów na otwartą ranę, z pokarmem lub drogą inhalacji. Objawy mogą się różnić w zależności od gatunku. Aby zdiagnozować i przepisać leczenie, potrzebujesz pomocy lekarza weterynarii chorób zakaźnych.

Choroby oczu

Większość chorób oczu ma łatwe do zauważenia objawy. Główne objawy choroby kociego oka to:

obrzęk czerwonych powiek;
zaczerwieniona soczewka oka;
wypukła gałka oczna;
rozszerzona ikona, która nie reaguje na światło;
czysta lub ropna wydzielina z oczu.

Najczęściej objawy te pojawiają się przy jaskrze, zapaleniu spojówek, zaćmie i uszkodzeniu rogówki. Weterynarz-okulista diagnozuje chorobę, przepisuje też leczenie. W zależności od rodzaju choroby można przepisać antybiotyki (gentamycyna, streptomycyna) lub różne maści (maść tetracyklinowa). Czasami przy zaćmie istnieje potrzeba operacji.

Choroby ucha

Najczęstsze infekcje ucha to zapalenie ucha środkowego, wyprysk ucha lub krwiak.

Największym niebezpieczeństwem jest zapalenie ucha środkowego - zapalenie małżowiny usznej kota. Towarzyszy temu zwiększone wydzielanie siarki, w którym można zaobserwować zanieczyszczenia krwi. Zwierzę chowa się, gdy próbuje dotknąć bolącego ucha lub reaguje agresją.

Zapalenie ucha środkowego rozwija się w wyniku hipotermii, urazu ucha, infekcji lub ciała obcego w małżowinie usznej. Do leczenia zwykle wystarcza cykl antybiotyków (Amoxiclav, Ampicylina, Erytromycyna).

Wyprysk ucha rozwija się w wyniku ogólnej choroby wyprysku i przejścia do małżowiny usznej lub pojawia się, gdy alergen dostanie się do ucha. Objawy to zaczerwienienie skóry w uchu, nieprzyjemny zapach.

Klęska powoduje silne swędzenie, powodując, że kot potrząsa głową, swędzenie. W zaawansowanych przypadkach w uchu pojawiają się brodawkowate narośla zamykające przewód słuchowy. Zabieg wykonuje się za pomocą specjalnych maści (Hydrokortyzon, Geokorton).

W wyniku siniaków, urazów lub zadrapań może powstać krwiak lub uszkodzenie naczyń ucha. Jest to łagodny, bolesny obrzęk małżowiny usznej.

Zwierzę potrząsa głową lub po prostu przechyla głowę, próbując złagodzić bolesne odczucie. Aby usunąć krwiak, zwykle wykonuje się operację, w wyniku której usuwa się skrzepy krwi.

Jeśli podejrzewasz chorobę ucha u kota, musisz wysłać zwierzaka na badanie do lekarza weterynarii, który pomoże ci ustalić dokładną diagnozę i przepisać leczenie.

Choroby narządów wewnętrznych

Wśród chorób wątroby najczęstszymi chorobami są zapalenie wątroby i niewydolność wątroby. Przy tych dolegliwościach kot traci apetyt, staje się ospały, pojawiają się biegunki i wymioty, palpacja odczuwa wzrost wielkości wątroby. W zaawansowanych przypadkach pojawia się żółtaczka.

Przyczyną choroby jest stosowanie trucizn lub przedawkowanie leków, złe odżywianie, brak witamin. Zdiagnozowane przez lekarza lub gastroenterologa. Konieczne jest leczenie za pomocą specjalnej diety z paszami leczniczymi (Hills L / D, Pro Plan Hepatic HP) i przyjmowaniem leków regenerujących (Enterosgel, Gamavit, Essentiale).

Najczęstszą chorobą serca jest kardiomiopatia przerostowa , T. mi. powiększenie ściany komory. Objawy obejmują zaburzenia oddychania, szybkie zmęczenie i zmniejszony apetyt.

Choroba jest niebezpieczna, nawet terminowe leczenie nie wyklucza ryzyka śmierci zwierzęcia, które następuje po kilku latach. Diagnozę choroby przeprowadza kardiolog, po czym przepisuje się terapię, która pomoże zmniejszyć nieprzyjemne objawy choroby.

Objawy przewodu pokarmowego kota są podobne do objawów wielu innych chorób. Zwierzę ma wymioty, biegunkę, utratę wagi, śluz w wydzielinie. Diagnozę stawia gastroenterolog na podstawie wyniku badania zwierzęcia i analiz.

Do leczenia zalecana jest dieta ze zwiększoną ilością błonnika, woda, a także zastąpienie źródła białka takim, którego nie było w diecie kota, na przykład mięso królika zamiast zwykłego kurczaka. W rzadkich przypadkach przepisywane są leki (Polysorb, Orisil Pharm).

Onkologia

Koty są podatne na agresywne nowotwory. Według statystyk choroba ta występuje u co piątego zwierzęcia. Trudno jest zdiagnozować onkologię na wczesnych etapach jej rozwoju, ponieważ. Do.objawy są łagodne i podobne do wielu innych chorób.

Pierwsze oznaki raka mogą obejmować utratę apetytu, utratę wagi, trudności w oddychaniu, matowe włosy, niestrawność, wrzody i obrzęki ciała.

Wszystkie te objawy wskazują na potrzebę natychmiastowej wizyty u weterynarza-onkologa, który będzie w stanie zrozumieć, jak dokładnie możesz pomóc zwierzęciu.

W leczeniu onkologii przeprowadza się chemioterapię lub chirurgiczne usunięcie guza.