Anemia u kota: objawy choroby, rodzaje i leczenie

Kategoria Koty

Zadowolony

Rodzaje anemii
Objawy i leczenie

Anemia u kota: objawy choroby, rodzaje i leczenie

Anemia nie jest rzadkością u kotów i kotów. Choroba objawia się spadkiem liczby czerwonych krwinek (czerwonych krwinek) i poziomu hemoglobiny we krwi. Jednocześnie objętość krwi w organizmie pozostaje niezmieniona. Istnieje kilka rodzajów choroby, które różnią się przyczynami występowania. Niedokrwistość u kotów uważana jest za niebezpieczną chorobę, w zaniedbanym stanie choroba jest śmiertelna.

Rodzaje anemii

Hemoglobina znajduje się w czerwonych krwinkach, erytrocytach. Te krwinki „żyją” przez około trzy miesiące, potem następuje odnowa na poziomie komórkowym, stare krwinki zastępowane są nowymi. Nowe czerwone krwinki rodzą się w szpiku kostnym, a zniszczenie starych krwinek leży w śledzionie.

Istnieje wiele przyczyn, które przyczyniają się do wystąpienia anemii u kota lub kota. Istnieją tylko cztery powody, do których należą:

naruszenie procesu tworzenia krwi;
naruszenie procesu niszczenia krwi;
brak równowagi między tworzeniem a niszczeniem komórek krwi;
anomalie genetyczne, dziedziczność.

Rodzaje anemii różnią się w zależności od przyczyny. Rodzaje anemii obejmują:

pokrwotoczny;
hemolityczny;
hipoplastyczny;
aplastyczny;
pokarmowy.

Pokrwotoczny wygląd

Pokrwotoczny typ choroby jest dwojakiego rodzaju: ostry i przewlekły. Najczęściej pojawienie się ostrej postaci choroby po krwotocznej jest wywoływane przez krwawienie wewnętrzne lub zewnętrzne. Dzięki nim zmniejsza się liczba czerwonych krwinek we krwi, znacznie zmniejsza się poziom hemoglobiny. Przewlekły przebieg występuje z powodu utraty niewielkiej ilości krwi. Strata może być długoterminowa lub sporadyczna. Dzieje się tak z powodu nieprawidłowego funkcjonowania narządów wewnętrznych: nerek, wątroby, dróg moczowych.

Niedokrwistość tego typu często występuje, gdy na skórze kota w jelitach pojawiają się pchły i robaki. Przy wysokim stopniu infekcji, przedwczesnej diagnozie pasożytów ilość krwi, którą wysysają, stale rośnie. Szpik kostny nie radzi sobie z produkcją nowych czerwonych krwinek.

Aby uniknąć pojawienia się objawów pokrwotocznych, należy na czas pozbyć się pasożytów skóry i jelit.

Choroba hemolityczna

Komórki krwi mogą niszczyć żółtaczkę hemolityczną. W wyniku zniszczenia u kota obserwuje się spadek liczby czerwonych krwinek we krwi i znacznie zmniejsza się poziom hemoglobiny. Hemolityczna postać choroby ma dwie formy:

wrodzony;
nabyty.

Wrodzona niedokrwistość hemolityczna występuje u zwierzęcia ze względu na pewną wadę genetyczną. Nabyta postać choroby występuje z powodu pojawienia się we krwi kota lub kota pasożytów, takich jak piroplazmoza. Toksyny i trucizny dostające się do przewodu pokarmowego mogą wywołać niedokrwistość hemolityczną.

Niektóre leki mogą przyspieszyć rozwój choroby typu hemolitycznego.

Druga nazwa choroby to niedokrwistość zakaźna. Pojawia się jako powikłanie po chorobach zakaźnych wywołanych przez pasożyty skóry. Patogen przedostaje się do krwiobiegu wraz ze śliną pasożyta po ugryzieniu. Choroba jest powszechna, przebiega głównie w formie utajonej.

Niedokrwistość hipoplastyczna i pokarmowa

Niedokrwistość hipoplastyczna wynika z braku budulca. Szpik kostny zwierzęcia, który bierze udział w procesach hematopoezy, z powodu naruszenia pewnych funkcji, wywołuje chorobę. Przyczyną naruszenia jest brak użytecznych pierwiastków śladowych: kobaltu, żelaza, miedzi i witamin z grupy B i A.

W przypadku zaburzeń metabolicznych w organizmie, obecności toksyn we krwi, proces odnowy komórek krwi zostaje zakłócony. Prowadzi to do rozwoju choroby.

Niedokrwistość pokarmowa występuje w wyniku niedożywienia. Najczęściej chorują nowonarodzone kocięta i młode osobniki. Żelazo musi być obecne w codziennej diecie, co przyspiesza produkcję czerwonych krwinek.

W przypadku upośledzenia wchłaniania żelaza przy współistniejących chorobach (nieżyt żołądka, biegunka) ryzyko niedokrwistości przewodu pokarmowego jest dość duże.

Objawy i leczenie

Zewnętrzne objawy choroby zależą bezpośrednio od charakteru patologii. Eksperci twierdzą, że dla wszystkich gatunków występuje pewna liczba objawów charakterystycznych dla anemii:

błona śluzowa jamy ustnej i górnej powieki staje się bladoróżowa, czasem biała;
kołatanie serca wywołują duszność;
kot lub kot staje się ospały i apatyczny, aktywność gwałtownie spada;
następuje gwałtowny spadek apetytu, kot odmawia jedzenia;
kocięta przestają rosnąć i tracą na wadze;
w stanie zaniedbanym pojawia się biegunka.

Eksperci twierdzą, że oprócz głównych objawów mogą pojawić się dodatkowe objawy:

wysokie ciśnienie krwi;
naruszenie rytmu oddychania;
rozszerzone źrenice;

Wszystkie rodzaje anemii muszą być leczone pod nadzorem lekarza weterynarii. Każdy przypadek jest indywidualny, terapia powinna odbywać się pod nadzorem lekarza weterynarii. Tylko specjalista jest w stanie prawidłowo zdiagnozować, wybrać lek i obliczyć zalecaną dawkę. Samoleczenie w tym przypadku jest całkowicie wykluczone.

Podczas leczenia anemii konieczne jest zatrzymanie krwawienia (wewnętrznego i zewnętrznego). W takim przypadku może być potrzebna transfuzja krwi. Chory kot potrzebuje:

dożylnie wstrzyknąć roztwór chlorku potasu 10%;
umieścić zakraplacz z glukozą (aby przywrócić objętość krwi);
brać leki zawierające żelazo (Algaferrin, Ferranimal, Ferroglyukin, Ursoferran);
wzbogacić codzienną dietę w witaminy.

Leczenie choroby odbywa się za pomocą leków przeciwrobaczych (Milbemax, Prazicid) i kortykosteroidów (Advantan, Belogent).