Hodowla kota północnego rasy norweskiej leśnej

Historia pochodzenia i opis rasy

Kot Norweski Leśny jest prawdopodobnie jednym z najbardziej tajemniczych przedstawicieli kociej rodziny, która uosabia ducha niezagospodarowanych lasów i domowego komfortu. Dlatego istnieje kilka legend o wyglądzie zwierzęcia. Koty są wymieniane w norweskich opowieściach i legendach ludowych.

Jedna z nich mówi, że Wikingowie przywieźli koty angorskie jako trofeum zwycięstwa. Aby przetrwać, przybysze krzyżowali się z lokalnymi kotami, a surowy skandynawski klimat i warunki życia wpłynęły na pojawienie się grubego ciepłego futra, siły, zwinności i wytrzymałości. Dobór naturalny również odegrał znaczącą rolę w tworzeniu rasy. To dzięki niemu Norwegowie mają masywną, ale elastyczną sylwetkę.

Inna wersja twierdzi, że Norwegowie pojawili się w wyniku naturalnego krzyżowania kotów domowych z miniaturowymi rysiami. Mocne pazury, frędzle na uszach, owłosione opuszki i umiejętność zręcznego wspinania się na drzewa tylko potwierdzają tę wersję. A wygląd kota przypomina jego przodków - nieustraszonych, zręcznych myśliwych, którzy potrafią przetrwać w każdych warunkach. W celu zwalczania gryzoni próbowano udomowić koty leśne, ale zwierzęta nadal większość czasu spędzały na wolności, tylko od czasu do czasu wracały do ​​domu. Nikt nie śledził hodowli „leśników”, krzyżowano je z innymi rasami, dopóki nie znalazły się na skraju wyginięcia.

Dlatego rząd norweski postanowił powołać komisję, która nadzorowałaby przywrócenie czystości rasy. A już w latach 70. ubiegłego wieku na wystawie międzynarodowej prezentowane były wspaniałe okazy rasy, jak najbardziej zbliżone do dzikich kotów leśnych. Opis rasy pomoże ci szczegółowo wyobrazić sobie Norwega.

Funkcja i standard.

Imponujące rozmiary kota norweskiego leśnego nie wskazują na dużą masę ciała. Waga zwierzęcia zależy od płci, ale waha się od 5 do 9 kg. W rzeczywistości waga jest w pełni zgodna z rozmiarem, który wydaje się być większy ze względu na grubą, obszerną sierść. „Norwegowie” mają wyjątkowy podszerstek, który ma wodoodporne przetłuszczające się włosy i nie przepuszcza wilgoci. Ta specyfika futra pomaga zwierzęciu nie przemakać i szybko wysychać. Niezwykły magazyn wełny i jej jakość to cecha tej rasy. Charakterystyka rasy norweskiego kota leśnego z pewnością zawiera opis wzorców rasy:

• głowa powinna przypominać kształt odwróconego trójkąta równobocznego;
• szyja jest krótka, ale szeroka i muskularna;
• profil prosty, czaszka i szyja płynnie przechodzą w płaskie czoło;
• broda wyraźnie zaznaczona, ale bez ostrych linii, gładko zaokrąglona;
• wąsik i nakładki na szczypce są bez wyrazu na prostym pysku;
• uszy średnie lub duże z lekko rozwiniętym małżowiną uszną, najlepiej z frędzlami na końcach;
• duże oczy w kształcie migdałów z lekko podniesionym kątem zewnętrznym, oczy przeważnie w kolorze zielonym, złotym i miedzianym, ale w różnych kolorach mogą być niebieskie lub jasnoniebieskie;
• silne, proporcjonalne ciało z dobrze rozwiniętymi mięśniami i szeroką klatką piersiową;
• kończyny nie są długie, ale mocne, tylne nogi są dłuższe niż przednie, z dużymi okrągłymi łapami i owłosionymi poduszkami;
• długi puszysty ogon, bez załamań, powinien być równy długości tułowia;
• płaszcz podwójny, wydłużony na karku, klatce piersiowej i bokobrodach, dopuszczalne różne kolory, ale z wyraźnym wzorem i nietypowe dla mieszańców. Dopuszcza się czerń, biel, wszystkie odcienie szarości, czerwieni, kombinacje czerni i bieli oraz inne. Wyłączone - czekolada, liliowy, sobolowy.

Temperament i wychowanie

Pomimo tego, że charakter „Norwegów” przez wieki kształtowały lasy i trudne warunki, nie ma w nich nic dzikiego.

Wręcz przeciwnie, można zauważyć takie cechy charakteru, jak przywiązanie, towarzyskość i czułe usposobienie. A koty są bardzo aktywne, zabawne i dociekliwe. Lubią eksplorować każdy zakątek przestrzeni i wspinać się na wyżyny. Miły i łagodny charakter „Norwegów” wymaga czułości i czułości, są lojalni i przywiązani do rodziny, w której żyją.

Podobnie jak inne koty cenią sobie wolność i niezależność, ale nie znoszą samotności. Są trochę nieufni i boją się obcych. Dobrze dogadują się z innymi zwierzętami, nie wchodzą pierwsi w konflikty. Należy jednak bardzo uważać na ptaki i gryzonie: koty są doskonałymi myśliwymi. Ponadto zwierzę dobrze nadaje się do edukacji i treningu - przy cierpliwości i ciągłej praktyce można się wiele nauczyć.

Opieka i utrzymanie

Koty norweskie leśne są w swojej opiece bardzo bezpretensjonalne. Wystarczy monitorować stan sierści i czesać raz w tygodniu. W okresie linienia wskazane jest codzienne czesanie zwierzaka.

Koty szybko przyzwyczajają się do kuwety, można je też przyuczyć do korzystania z toalety. Często nie zaleca się kąpieli, lepiej robić to w razie potrzeby. Od czasu do czasu trzeba też wyczyścić zęby, oczy i uszy - jeśli kot nie chodzi po ulicy, to nie ma z nimi problemów. Norwegowie są również bezpretensjonalni w jedzeniu, ale lepiej jest stosować specjalne jedzenie lub starannie zbilansowaną dietę wykonaną z naturalnych produktów. Bardzo lubią mięso i owoce.

Zdrowie i typowe choroby

Koty norweskie leśne nie są podatne na choroby. Dobre zdrowie i wytrzymałość zostały wypracowane przez dobór naturalny i późniejszą selekcję. Są jednak genetycznie predysponowane do takich chorób dziedzicznych jak dysplazja stawu biodrowego, glikogenoza, niedobór aktywności kinazy pirogronianowej (niedokrwistość), wielotorbielowatość nerek. Z reguły choroby diagnozuje się u kociąt do 10 miesiąca życia.

Przybliżony koszt kociaka

Kociak norweski leśny oceniany jest nie tylko ze względu na wygląd i klasę, ale także pochodzenie. Ile ostatecznie kosztuje dziecko, hodowca poinformuje po skompletowaniu wszystkich niezbędnych dokumentów. Średnio cena waha się od 25 do 60 tysięcy rubli, ale może być kilka razy więcej.

Wideo „Kot Norweski Leśny”

W tym filmie usłyszysz opis kota norweskiego leśnego.