Opis rasy, charakteru, pielęgnacji i utrzymania don sphynx
Pierwsze wzmianki o łysych kotach można znaleźć w starożytnych egipskich rękopisach. Egipcjanie popierali kult, zwierzęta domowe miały nawet dostęp do komnat faraonów. Dziś jednym z najjaśniejszych przedstawicieli potomków starożytnej rasy, który nie pozostawia nikogo obojętnym, jest Don Sphynx.
Historia pochodzenia
Don Sphynx to jedna z niewielu ras domowych hodowanych w Rosji. Zimą pod koniec lat 90. do domu wróciła pochodząca z Krasnojarska Kovaleva Elena. Na opustoszałym placu podniosła małego kociaka, który był obrażony przez dzieci. Wzmocnione dziecko nazywało się Barbara.
Mimo odpowiedniej pielęgnacji, po pewnym czasie na plecach zaczęła wypełzać wełna. Opieka i leczenie zawiodły. Plecy są łyse. W 1988 roku Barbara została po raz pierwszy wprowadzona do branży hodowli kotów. Ale mimo niezwykłego wyglądu nie zrobiła odpowiedniego wrażenia. Trzy kocięta urodziły się Varvara i krótkowłosy europejski Wasilij zimą 1990. To ich córka Chita uważana jest za założycielkę nowej rasy.
Irina Nemykina, późniejsza felinolog, zajęła się profesjonalną hodowlą niezwykłych dzieci. Kobieta, która weszła do historii światowej felinologii zaczęła od krzyżowania wstecznego i wieloletniej pracy hodowlanej. Rezultatem całej tej działalności była hodowla rasy znanej dziś w całej społeczności światowej, zarejestrowanej jako Don Sphynx.
Cechy genetyczne
Ostatnie badania naukowe wykazały, że proces wypadania włosów u przedstawicieli rozwija się ze względu na obecność dominującego allelu Hbl w genotypie. Istnieją 4 rodzaje łysienia:
- Pędzel (z angielskiego. "Pędzel") - właściciele twardej, długiej, rzadkiej i karbowanej wełny. Często na szyi i głowie pojawiają się obszary łysienia. Takie zwierzęta nie otrzymują tytułów na wystawach, chociaż dopuszcza się ich ocenę. W rzeczywistości nie mają one wartości felinologicznej. Mimo to są często wykorzystywane w hodowli.
- Welur - widoczne włoski o długości 2 lub 3 mm. Może z czasem zniknąć. Nazwa pochodzi od dotykowego podobieństwa skóry do miękkiej tkanki.
- Flock - miękkie krótkie włoski pokrywają całą skórę. Podobnie jak pokwitanie brzoskwini, jest bardzo przyjemny w dotyku. Futro jest prawie niewidoczne gołym okiem. W wieku dwóch lat z reguły dochodzi do całkowitego łysienia.
- Naga lub „plastelina” - gorąca i lepka w dotyku, całkowicie bezwłosa. Na głowie, tułowiu, nogach i pachwinie występuje wiele fałd. W większości przypadków przedstawiciele są nadzy. Gatunek uważany jest za najcenniejszy do profesjonalnej hodowli i sprzedaży.
Pomimo zewnętrznego podobieństwa eksperci zidentyfikowali kilka podstawowych różnic w stosunku do rasy kanadyjskiej.
Obejmują one:
- możliwość bycia nago;
- obecność w rasie absolutnie nagich zwierząt, podczas gdy kanadyjskie są lekko pokryte miękką sierścią;
- podczas hodowli sfinksa kanadyjskiego zarejestrowano recesywny allel h.
Opis rasy
Kociak rodzi się pokryty miękkim puchem, który po kilku tygodniach wypada. Jedną z wyróżniających cech noworodków rasy Don Sphynx jest obecność brwi i podkręconych wąsów. Inne funkcje to:
- rozwinięte muskularne ciało pokryte zmarszczkami, dotykowo podobne do aksamitu;
- lekko podwyższona temperatura ciała, gorąca skóra;
- wysokie nogi, wydłużone, cienkie palce u nóg;
- rzadkie okresy upałów;
- skośne oczy na trójkątnej głowie;
- w miesiącach zimowych skóra zwierzęcia może być pokryta miękkim puchem, który wypełza na wiosnę;
- wszyscy przedstawiciele są dość drażliwi, ale niezapomniani;
- kształt uszu, szeroko i wysoko osadzone, lekko pochylone do przodu, przypomina trójkąt równoramienny;
- mężczyźni są więksi niż kobiety;
- skóra jest hipoalergiczna dla ludzi;
- czoło jest płaskie, nakrapiane wieloma pionowymi fałdami;
- wełna nie ma charakterystycznego zapachu, nie zalega na ubraniach;
- poród odbywa się bez komplikacji, rzadko wymaga kontroli człowieka;
- Don kot z reguły nie oznacza terytorium.
Charakter charakteryzuje się brakiem agresji.
Czułe i życzliwe zwierzę jest mocno przywiązane do jednego właściciela, co w przyszłości wymaga od niego nieustannej uwagi. Ogólne zachowanie jest niezależne. Przedstawiciele rasy kotów Don Sphynx z reguły łatwo znajdują kontakt z dziećmi w każdym wieku.
Leniwe i spokojne usposobienie przejawia się nawet w grach. Kocięta w młodym wieku z łatwością przyzwyczajają się do kuwety, przestrzegania codziennej rutyny, nie stwarzając przy tym żadnych problemów właścicielom. Sfinksy wolą spędzać większość czasu w lekkiej drzemce, wygodnie skulone w ulubionym, ciepłym miejscu.
Spokojne zwierzęta szybko znajdują wzajemne zrozumienie z absolutnie wszystkimi zwierzętami. Dogadują się nie tylko z psami i kotami, ale także z rybami, gryzoniami. Próbując uniknąć wybuchu kłótni.
Niesamowita energia i silne biopole mówią o Donie Sfinksie jako zwierzęciu o zdolnościach leczniczych. Miłośnicy rasy twierdzą, że kilkuminutowe dotknięcie ciepłej aksamitnej skóry korzystnie wpływa na ogólne samopoczucie człowieka, pomaga złagodzić zmęczenie i poprawić nastrój.
Zasady dotyczące treści
Typowi przedstawiciele sfinksów nie są przystosowani do życia w warunkach naturalnych. Potrzebują zwiększonej opieki i stałego przestrzegania specjalnych zasad opieki:
- Cotygodniowe kąpiele można zastąpić przetarciem wilgotną gąbką lub chusteczkami bezalkoholowymi. Przetwarzanie małych fałd wymaga uwagi.
- Brak rzęs na oczach prowadzi do gromadzenia się śluzu w worku spojówkowym. Zaleca się usuwanie zabrudzeń czystą szmatką lub wacikiem.
- Zwiększony transfer ciepła kota wpływa na wzrost średniej objętości spożywanego pokarmu.
- Cechy strukturalne skóry stwarzają potrzebę trzymania zwierzaka tylko w ciepłym pomieszczeniu. W zimnych porach chodzenie na zewnątrz będzie wymagało specjalnej odzieży.
- Przeciągi i gwałtowny spadek temperatury otoczenia nieuchronnie prowadzą do rozwoju przeziębienia.
- Skóra niezabezpieczona wełną reaguje negatywnie na promienie UV. Nie daj się ponieść opalaniu w miesiącach letnich.
- Codzienna dieta dorosłych powinna zawierać zwiększoną zawartość białka.
- Pomimo tego, że dzieciaki Donów chętnie pochłaniają słodkie owoce i ciastka, nie można sobie pozwolić na ich kaprysy. Ich ciała nie są przystosowane do przyswajania dużych ilości glukozy i mogą wystąpić problemy z trawieniem.
Pospolite choroby
Chociaż sfinksy nie są w złym stanie zdrowia, ich odporność jest dość podatna na niektóre infekcje bakteryjne i wirusowe. Zwierzęta są podatne na następujące choroby:
- Mikroftalmia – cechy rozwoju oczu związane ze ślepotą lub ogólnym pogorszeniem ostrości wzroku. Chorobie często towarzyszy wrodzone zapalenie rogówki i zaćma. Mniej powszechne są guzy wrodzone i torbiele oczodołowe. Rozwój anomalii wiąże się z wewnątrzmacicznym zapaleniem zwierząt.
- „Zgryz karpia” lub skrócenie żuchwy. Patologia występuje z powodu naruszenia procesów kostnienia. Znak zewnętrzny - niewspółosiowość dwóch rzędów siekaczy. Możliwe konsekwencje to stan zapalny i uraz podniebienia twardego.
- Zmiękczenie lub skrzywienie ogona. Co drugi miot zawiera kocięta o podobnym odchyleniu. Dzieje się tak często w przypadku krzyżówek wsobnych. Takie potomstwo w większości przypadków uznawane jest za nierentowne.
- Hiperplazja brodawki sutkowej jest przenoszona wyłącznie przez linię matczyną. Specjaliści zauważyli powiązanie z niebiesko-kremowym kolorem matki. Po 10 miesiącach koty wykazują lekkie zaczerwienienie sutków, rogowacenie i zgrubienie skóry otoczki. Prawdopodobnie tworzenie torbieli. Choroba może być spowodowana nieracjonalnym przyjmowaniem leków hormonalnych.
- Trądzik. Trądzik, który spowodowany jest kilkoma przyczynami: nadprodukcją wydzieliny gruczołu łojowego w okresie dojrzewania hormonalnego, aktywnością bakterii w okolicy mieszka włosowego oraz hiperkeratozą przymieszkową - okresowym nagromadzeniem zrogowaciałych i łojowych mas wewnątrz tkanki mieszków włosowych ust.
Don Sfinksy od kilkudziesięciu lat przyciągają spojrzenia ludzi. Niezwykły wygląd i cechy dotykowe zwierząt zawsze wywołują burzę emocji, nie pozostawiając nikogo obojętnym.