Międzynarodowe standardy dla kotów mainx tailless

Wersja emigracyjna mówi, że koty bezogonowe, japońskie bobtaile, przybyły z zagranicy, skąd ich gen został przekazany innym zwierzętom. Dlatego Manx stracił swoje odgałęzienia.

Zgodnie z symboliczną teorią, irlandzcy wojskowi przygotowywali na każdą bitwę talizman z kocich ogonów, dlatego zwierzaki postanowiły wcześniej pozbyć się trofeów: odgryzły potomstwo swojego potomstwa.

Istnieje również fantastyczna teoria: Manks to potomkowie norweskiej kotki-mamy i taty-królika. A według wersji naukowej geny bezogonowe pojawiły się z powodu naturalnej mutacji. Powiązania między różnymi typami kotów i izolacja na wyspie doprowadziły do ​​pojawienia się zwierząt bezogonowych.

Zwierzęta Manx są przedstawione na niektórych monetach Wielkiej Brytanii, to prawdziwy skarb państwa. Te koty zapadają w pamięć podczas każdej wycieczki po Walii. Szkółka na wyspie była otwarta od dawna, a najcenniejsi są przedstawiciele rasy o szylkretowym kolorze. Choć Manks natychmiast rozpoznano w swoim ojczystym kraju, międzynarodowi felinolodzy długo nie potwierdzili oficjalnie istnienia tego gatunku. Dopiero w 1920 roku, po eksporcie i badaniu kilku kotów w Stanach Zjednoczonych, eksperci zatwierdzili tę rasę.

Galeria (Mainx bezogonowy)

Opis wyglądu

Kot kształtem przypomina piłkę: ciało jest muskularne i mocne, ale okrągły zad sprawia, że ​​wygląda jak pomarańcza. Sierść jest krótka, bardzo gruba, ukrywa wszelkie nierówności skóry. Istnieją standardy rasy zatwierdzone przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Kotów. Zwierzę średniej wielkości, masa ciała sięga 7 kg, samce są znacznie większe od samic. Na dużej okrągłej głowie wyraźnie widoczne opadające policzki i wysokie kości policzkowe, bezpośrednie przejście od czoła do nosa.

Oczy duże, ustawione pod kątem. Uszy średniej wielkości ze spiczastym końcem i niezbyt blisko siebie. Szyja Manxa jest krótka, prawie niewidoczna. Grube przednie nogi są krótsze niż tylne, opuszki są duże, okrągłe w kształcie. Sierść pupila jest dwuwarstwowa, z bardzo grubym i miękkim podszerstkiem. Dopuszczalny jest prawie każdy kolor z wyjątkiem hybrydy - czekoladowy, syjamski, fioletowy i cynamonowy.

Osobliwością manks jest brak ogona. Ale może nie być kompletny, zależy to od genu recesywnego. Odmiany kotów w zależności od rodzaju odgałęzienia:

• rampa dołkowa;
• pion;
• krępy;
• ogon.

Pierwszy typ to wysokiej jakości kocięta, które mają małe zagłębienie na kości ogonowej na końcu kręgosłupa. Ptaszki mają krótki ogon, ale nie można go wyczuć w pozycji uniesionej. Zwierzęta znaczki nie mają takiej wartości, nadają się tylko do chowu domowego, nie mają wstępu na wystawy. Takie koty mają ogon, który nie spada poniżej stawu skokowego, kręgi bulwiaste są od razu zauważalne.

Długie lub ogony to zwierzęta domowe ze zwykłymi procesami, są przycinane w dzieciństwie. Ten typ jest pozyskiwany w celu poprawy zdrowia rasy. Kupując, musisz zapytać sprzedawcę o charakterystykę rodowodu do czwartego pokolenia. Niektórzy hodowcy krzyżują się między rampami a ogonem, co skutkuje kociętami bezogonowymi. Ale mają wady fizyczne, od razu niezauważalne, ale objawiające się w pierwszym roku rozwoju.

Natura kota

Rasa Manx jest bardzo zabawna i czuła. Pełne dojrzewanie psychiczne następuje w wieku pięciu lat, ale wybór właściciela następuje już po roku. Kociak łatwo przyzwyczaja się do nowych warunków życia, bez problemu toleruje poruszanie się, ale rozstanie z ukochaną osobą może poważnie zaszkodzić jego zdrowiu moralnemu. Zdrowy zwierzak jest zawsze aktywny, bierze udział we wszystkich pracach domowych.

Manx jest nieufny wobec dzieci, nie pozwoli się ciągnąć za ogon i uszy, ale nie skrzywdzi dzieci. Kot jest przyjazny dla dorosłych członków rodziny i innych zwierząt. Jeśli nie lubi kogoś mieszkającego w domu, zignoruje tę osobę. Mimo uroczego wyglądu pupil jest bardzo odważny. W przypadku jakiegokolwiek zagrożenia dla właściciela zwierzę natychmiast rzuci się do walki.

Manx krótkoogoniasty uwielbia skakać i galopować po pokojach, preferuje częste spacery i zabawy. Aby uzyskać lepszy widok na pomieszczenie, kot jest wspinany na okapy i szafki. Właściciel może nauczyć zwierzaka poleceń i kilku sztuczek. Zaleca się jednak ochronę ptaków i ryb: instynkty łowieckie i wędkarskie są u zwierzęcia bardzo dobrze rozwinięte. Koty uwielbiają pić zimną wodę. Szybko znajdują w mieszkaniu źródło świeżego płynu i uczą się otwierać krany w łazience i umywalkę. Chociaż nie lubią zwilżać sierści, więc wykąpanie zwierzaka będzie trudne.

Funkcje pielęgnacyjne

Dbanie o Manx jest łatwe. Kot prawie się nie linieje, sierść jest krótka, czesana kilka razy w miesiącu. Podczas linienia kupują specjalne preparaty, które przyspieszają wypadanie martwych włosów. Nie lubi pływać, wystarczy raz w sezonie ciepły prysznic ze specjalnym szamponem. Zaleca się zwracać uwagę na jedzenie. Zwierzęta bezogonowe szybko osiągają dorosłe rozmiary - w wieku 3-5 miesięcy.

Z tego powodu kości i ścięgna są poważnie przeciążone. Aby sporządzić dietę, należy skontaktować się z lekarzem weterynarii. W pierwszym roku życia zwierzę po prostu potrzebuje witamin i suplementów mineralnych. Pasza handlowa musi być uzupełniona produktami naturalnymi. Szczególnie przydatne będą mleko i twarożek.

Higiena osobista zależy tylko od zwierzaka. Sam monitoruje stan swoich pazurów i zębów, często myje twarz, dzięki czemu ma zawsze czyste oczy i uszy. Możesz mu pomóc tylko kupując specjalny sprzęt:

• drapaki;
• gumowe zabawki, na których będzie zgrzytać zębami;
• miękkie kulki do masażu łap.

Zdrowie Manx jest silne, nie są podatne na onkologię i przeziębienia. Metabolizm organizmu jest szybki, choć nie wpływa to na wygląd. Koniecznie poddawaj się regularnym badaniom przez weterynarzy, szczep i lecz kota przed pasożytami zewnętrznymi i wewnętrznymi.

Przy normalnym kryciu samica urodzi 3-4 kocięta. Jeśli potomstwo jest większe, zarodki mogą umrzeć, co doprowadzi do odurzenia, a nawet śmierci innych zarodków i samej matki. Obserwuj pokolenie zwierzęcia, gdy u jednej samicy pojawia się czworo lub więcej dzieci.

W takim przypadku będziesz musiała opiekować się wszystkimi samicami z rodzaju w czasie ciąży.

Zespół rasy

Niezależnie od krycia i rodzicielstwa zdrowie Manxa jest zawsze zagrożone. Słabym punktem kociąt jest ogon, a raczej jego brak. Zespół rasowy może wystąpić w pierwszym roku życia. Struktura kręgosłupa jest zaburzona, co prowadzi do patologii rdzenia kręgowego. Takie problemy są przyczyną powstawania przepuklin, trudności w oddawaniu moczu i opróżnianiu jelit, zespoleniu kręgów. Patologię można wykryć już w czwartym miesiącu życia.

Aby złagodzić takie ryzyko, hodowcy z pewnością używają do krycia kotów o standardowej długości ogona. A zdrowie maluszków podczas wyprzedaży potwierdzają certyfikaty i gwarancje wysokiej jakości krycia. Czasami zespół Manxa pojawia się w późniejszym życiu. U kotów z krótkim ogonem jego kręgi kostnieją. W takim przypadku powrót do zdrowia zajmie dużo czasu, weterynarze zalecają amputację procesu. Absolutnie wszyscy przedstawiciele rasy podlegają patologii, nie jest to wina właściciela ani hodowcy. Ale odchylenie nie zawsze się objawia, niektóre koty nie cierpią na żadne problemy zdrowotne do późnej starości.

Przyjaźni ludzie wyglądają słodko i bezbronnie, ale w rzeczywistości są w stanie poradzić sobie o siebie i swojego pana. Za okrągłymi policzkami ukryte są ostre zęby, które w razie niebezpieczeństwa zatopią się w ofierze. A miękkie łapy są w stanie nie tylko masować, ale także wypuszczać pazury, aby zaszkodzić wrogowi.