Kot mandalajski: historia wyglądu rasy, eksterieru i ceny

Kategoria Koty

Zadowolony

Historia rasy
Cechy szczególne i wygląd zewnętrzny
- Opis wyglądu
- Dziedziczność i korzyści
Zachowanie i usposobienie
Wymagania dotyczące konserwacji i pielęgnacji

Kot mandalajski: historia wyglądu rasy, eksterieru i ceny

Wśród kotów domowych różnych ras można znaleźć zaskakująco podobne wyglądem do dzikich drapieżników. Do przedstawicieli tych należą kot mandalajski. Osobniki tej rasy swoim wyglądem i wdziękiem przypominają prawdziwe pantery. W Rosji te krótkowłose koty o głębokim czarnym futrze i bursztynowo-żółtych dużych oczach są bardzo rzadkie. Ale te niesamowicie piękne stworzenia nie mogą pozostawić nikogo obojętnym.

Historia rasy

Przodkowie rasy Mandalay urodzili się w Nowej Zelandii w połowie ubiegłego wieku w wyniku spontanicznego skrzyżowania uroczych kotów birmańskich z prostymi kotami podwórkowymi (czyli mieszańcami).

Przypadkowe pojawienie się

Kot mandalajski: historia wyglądu rasy, eksterieru i ceny

Jak to się stało, że właściciele przedstawicieli jednej z najbardziej elitarnych ras kotów domowych nie kontrolowali życia osobistego swoich pupili i pozwalali zwierzętom kojarzyć się z osobnikami bez korzeni, nie będzie już można się dowiedzieć. Ale w każdym razie nie ma powodu, aby oskarżać birmańskich właścicieli o taką nieuwagę. Samodzielny dobór partnera przez zwierzęta doprowadził do powstania nowej rasy, którą słusznie można nazwać jedną z najpiękniejszych.

Kocięta, które pojawiły się po skrzyżowaniu miały bogatą, a co najważniejsze jednolitą ciemną barwę. Było kilka opcji odcienia:

sadza węglowa;
niebieskawo-czarny;
gorzka czekolada.

Niezwykle atrakcyjne potomstwo o nietypowym dla kotów birmańskich wyglądzie zwróciło uwagę nie tylko na właścicieli kotek-matek, ale także na dwóch słynnych hodowców nowozelandzkich - Hogen Pat i Horton Dorothy.

Doświadczeni felinolodzy, od razu zainteresowali się małymi panterkami, widząc w tych pięknych stworzeniach zadatki mistrzów wystaw.

Ukierunkowany wybór

Nie tracąc czasu, Haugen i Horton rozpoczęli hodowlę nowej rasy. Głównym celem felinologów było utrwalenie jednolitego czarnego koloru, który nadawał cipkom prawdziwie luksusowy wygląd. Głównym wyróżnikiem rasy miał być głęboki ciemny kolor futra.

Kot mandalajski: historia wyglądu rasy, eksterieru i ceny

Koty birmańskie i krótkowłose mieszańce brały udział we wstępnym krzyżowaniu ukierunkowanym. Te ostatnie zostały wybrane tylko w kolorach czarnym i ciemnoczerwonym. Po wzroście populacji kociąt nowej rasy, nowozelandzcy felinolodzy postanowili poprawić genetykę przedstawicieli stworzonej odmiany poprzez krzyżowanie ich z kotami abisyńskimi i syjamskimi.

W efekcie ukształtował się i utrwalił atrakcyjny wygląd osobników o charakterystycznych cechach nowej rasy. Czas, aby koty pojawiły się przed publicznością.

Uznanie przez ekspertów

Pod koniec XX wieku po raz pierwszy na prestiżową wystawę kotów pojawiły się osobniki wyhodowanej, ale wciąż nieznanej rasy. Oczywiście te czarne piękności natychmiast znalazły się w centrum uwagi. Podziwiali je zarówno specjaliści, jak i zwykli widzowie.

Już pierwszy występ cipek nowej odmiany przyniósł im publiczne uznanie, sławę i miłość, ale co najważniejsze - oficjalny status rasy kotów. Odmiana ta otrzymała nazwę Mandalay od nazwy dawnego głównego miasta Imperium Birmańskiego.

Rasa została oficjalnie uznana zarówno w swojej ojczyźnie, jak i na świecie - przez Nowozelandzki Klub Felinologiczny Kotów oraz Światową Federację Kotów. Ale mandalaj nie jest nazywany tą odmianą we wszystkich krajach. W Wielkiej Brytanii, cipki podobne z wyglądu do tych są klasyfikowane jako klasa azjatycka i noszą nazwę Asian Bombay. A w Australii nazywa się je australijską bombą.

Cechy szczególne i wygląd zewnętrzny

Mandalay różni się od swoich najbliższych krewnych Birmy kilkoma cechami zewnętrznymi. Obejmują one:

kolor płaszcza;
kolor oczu;
jakość wełny.

Za różnicę w kolorze odpowiada tak zwany gen birmański. Jeśli Birmańczycy go mają, to mandale nie. Z tego powodu futro tego ostatniego ma monochromatyczny ciemny kolor.

Wełna mandalajska jest zauważalnie bardziej miękka niż u jej przodków. Jest przyjemny w dotyku jak jedwab. Sierść jest krótka i bardzo gęsta.

Opis wyglądu

Głowa mandali jest owalna, szyja jest skrócona. Kufa ma wyraźne, ale gładkie kontury. Kości policzkowe, policzki i podbródek - wyraźne, szerokie i zaokrąglone. Grzbiet nosa jest reprezentowany przez małe zagłębienie. Nos krótki, zwierciadło nosa czarne lub ciemnoróżowe. Oczy są zaokrąglone, przerośnięte, zwykle o jasnobursztynowym kolorze. Nie trzeba pamiętać, że na ogólnym ciemnym tle koloru takie oczy wyglądają bardzo jasno i wyraziście.

Uszy średniej wielkości, szerokie przy głowie i zwężające się ku zaokrąglonemu czubkowi. Znajdują się w znacznej odległości od siebie, lekko pochylone w kierunku nosa i zwrócone w różnych kierunkach.

Średnia cipka Mandalay. Ich waga to zwykle 4-6 kg. Koty są zawsze większe od kotów. Mandalaje mają silne, krępe ciało, dobrze rozwinięte mięśnie, szeroką zaokrągloną klatkę piersiową i proste plecy.

Stopy Mandalay charakteryzują się stabilnością i mocą. Są krótkie, ale proporcjonalne do ciała. Przednie nogi są krótsze od tylnych. Ta cecha determinuje niesamowitą zdolność skakania osobników tej rasy, zarówno pod względem długości, jak i wysokości. Owalne ochraniacze na przodostopie. Ogon krótki, szeroki u nasady i zwężający się ku końcowi. Cechuje go elastyczność i mobilność.

Dziedziczność i korzyści

Mandalay są uważane za stulatków. Średnio żyją co najmniej 18-20 lat (pod warunkiem, że są odpowiednio pielęgnowane, pielęgnowane i kochane). Koty te wyróżniają się siłą i wytrzymałością, za co powinny być wdzięczne swoim przodkom o podwórkowym pochodzeniu. Koty niekrewniacze charakteryzują się dobrym układem odpornościowym i dobrym zdrowiem. Ich potomkowie Mandalajów odziedziczyli te cechy.

Ruchy kota są precyzyjne i szybkie, ale jednocześnie pełne wdzięku i płynne. Mieszane pochodzenie wpłynęło nie tylko na cechy zdrowotne i fizyczne przedstawicieli rasy, ale także na ich atrakcyjność wizualną. Otrzymali:

z Birmy - doskonała budowa ciała i futro a la norka;
od Abisyńczyków - ogromne zaokrąglone oczy z pięknym wycięciem.

Zachowanie i usposobienie

Te cipki połączyły najlepsze cechy swoich dziadków. Przyjęły dobry charakter i figlarność od kotów birmańskich. A związek z kotami z podwórka sprawił, że stały się lojalne, odporne i bezpretensjonalne.

Mandalaje są czułe, spokojne i towarzyskie. Jeśli mieszkają w dużej rodzinie, nie wybierają żadnego faworyta z domu, ale odczuwają szacunek dla wszystkich członków rodziny. Agresywność jest całkowicie nieobecna w ich charakterze. Te koty będą wytrwale znosić wybryki dzieci (oczywiście w granicach rozsądku), więc można je zacząć, nawet jeśli w domu są dzieci.

Przedstawiciele rasy są doskonałymi oportunistami. Kiedy znajdą się w nieznanym środowisku, szybko się dostosowują i zaczynają czuć się jak w domu. Przy przeprowadzce do nowego miejsca zamieszkania lub jakichkolwiek innych zmianach, mandale, jeśli odczuwają stres, to minimum.

Koty są bardzo przyjazne. Łatwo dogadują się z innymi zwierzętami (oprócz ryb, ptaków i gryzoni, mandale podświadomie postrzegają wszystkie małe stworzenia jako zdobycz). Dość często między nimi a psami rozwijają się silne przyjaźnie - śpią razem i jedzą z tej samej miski. Ale mimo to te cipki mają największą miłość do ludzi.

Mandalay są na równi z innymi rasami pod względem zdolności uczenia się i treningu. Można ich nauczyć kilku prostych sztuczek, ale tylko w formie swobodnej zabawy.

Jedyną osobliwą wadą tej rasy jest to, że z natury są bardzo ciekawi. Może nawet niepotrzebne. Z tego powodu należy przestrzegać pewnych wymogów bezpieczeństwa - nie zostawiaj cipki w pomieszczeniu z otwartym oknem, z dostępem do traumatycznych przedmiotów itp. D.

Ale ogólnie zwierzak nie jest niegrzeczny. Zostawiając go samego w domu nie możesz martwić się o bezpieczeństwo swojego domu. Ale oczywiście, aby cipka się nie nudziła, czekając na właściciela, warto kupić dla niej rozrywkę dla kotów, ponieważ w sklepach zoologicznych jest ogromny asortyment. Nie wolno nam zapominać o jedzeniu na cały dzień – sama cipka nie ugotuje jedzenia.

Wymagania dotyczące konserwacji i pielęgnacji

Mimo całego ich luksusu te cipki nie wymagają specjalnej opieki - ich piękno pochodzi z natury. Aby zachować atrakcyjny wygląd pupila wystarczy przetrzeć sierść zamszową serwetką – ten prosty zabieg sprawia, że futro jest lśniące i lśniące. Podczas rozcierania sebum jest równomiernie rozprowadzane po całym ciele, dzięki czemu sierść staje się miękka, niczym futro z norek, zaczyna jeszcze bardziej błyszczeć i mienić się w świetle.

Możesz czesać swojego zwierzaka tylko podczas silnego linienia. To wymaga gumowej szczotki. Podczas zabiegu futro z cipki zostaje oczyszczone z martwych włosów. Należy kąpać kota tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne.

Uszy pupila są bardzo dokładnie czyszczone wacikami. Oczy przeciera się wacikiem (osobnym dla każdego oka) maczanym w bulionie ziołowym, liściach herbaty lub przynajmniej letniej przegotowanej wodzie. Zęby zwierzaka są czyszczone małą, miękką szczoteczką i pastą (lub proszkiem) codziennie lub co drugi dzień.

Pod względem żywieniowym kot potrzebuje pełnowartościowej diety. Ale ważne jest, aby kontrolować ilość spożywanej paszy. Cipka uwielbia dobrze jeść i ma skłonność do obżarstwa. Zwierzę nigdy nie odmówi oferowanego jedzenia.

Chcąc raz jeszcze zadowolić swojego pupila dodatkiem lub smakołykiem, możesz doprowadzić go do otyłości, co oczywiście wpłynie na ogólny stan jego zdrowia.

Średnia cena przedstawiciela rasy Mandalay wynosi około 70 tysięcy rubli za kota i 60-65 tysięcy rubli za kota. Planując zakup takiego zwierzaka, należy pamiętać, że w Rosji nie ma jeszcze szkółek mandali, dlatego nabycie go na terytorium kraju nie będzie działać. Zakup kociaka tej rasy jest możliwy tylko za granicą, a to zwiększy koszt samej cipki dość dużą kwotę za dostawę.