Czy istnieje kot, który wygląda jak ryś i jak on wygląda?

Według szwedzkich towarzystw ubezpieczeniowych średnia długość życia Maine Coonów wynosi ponad 12,5 roku. 4% wszystkich ubezpieczonych żyło dłużej niż 16,5 roku.

Poważną wadą Maine Coonów są choroby genetyczne powszechne u ludzi:

• kardiopatia przerostowa;
• dysplazja stawu biodrowego;
• rdzeniowa dystrofia mięśniowa;
• Wielotorbielowatość nerek.

Przy wyborze kociaka w hodowli nie zaszkodzi zapytać o obecność genetycznej predyspozycji do wymienionych chorób u zwierząt oferowanych do sprzedaży.

Maine Coon jest podobny do rysia tylko z frędzlami na uszach i baczkami. Zewnętrzna strona kota z długim ciałem różni się od rysia o krótkim ciele. Dodatkowo Maine Coon ma długi ogon. Ale dziś jest to rasa powszechna i tania w porównaniu z kolejnym nosicielem pędzli rysia na uszach.

Karaket

Jest to hybryda dwóch różnych gatunków: karaka rysia pustynnego i pospolitego kota domowego. Ten krzyż nazywa się karakatem w wyniku zestawienia słów „karakal” i „kot”, czyli kot. Właścicielka pełnoprawnych rysiowych pędzli na uszach oraz rysiowego charakteru.

Pierwszy karakat pochodził z karakala trzymanego w moskiewskim zoo i bezpańskiego kota karmionego przez pracowników w 1998 roku.

Drugi karakat miał zostać odebrany w USA w 2007 roku od abisyńskiego i męskiego karakal. Źródła rosyjskojęzyczne twierdzą, że eksperymenty zostały przerwane z nieznanego powodu. Towarzystwo Pomocy Wielkim Kotom dość wyraźnie wymienia te powody: nie jest zainteresowane sprzedażą karacetów F1 i F2.

Komercyjną hodowlę karaketów rozpoczęto w Rosji w 2014 roku. Zdobywanie hybryd F1 to niezwykle trudna sprawa. Obecnie na stanie jest tylko około 30 karietek dla dorosłych.

Karakat to duże zwierzę, zewnętrznie bardzo podobne do karakal. Wzrost zwierzęcia to 40-50 cm, długość ciała 90 cm i waga do 15 kg. Ogon karakietów o zwykłym rozmiarze „kota”. Najwyraźniej gen determinujący krótki ogon karakal jest recesywny.

Czuły zwierzak lub dzikie zwierzę?

Towarzystwo Pomocy Dużym Kotom odradza zakładanie domu karaketów. Istnieje kilka przyczyn takiego stanu rzeczy:

• Karakiety gra się znacznie ostrzej niż koty domowe i gryzie bardzo mocno. Z tego powodu wiele hybryd pierwszej, a nawet drugiej generacji jest wynajmowanych przez właścicieli do schronisk. Mogą nawet zabić innego kota lub psa i są niebezpieczne dla dzieci i osób starszych.
• Zwierzęta mogą wyć całą noc. A ta jakość jest nieodłączna tylko dla hybryd, a nie zwierząt rasowych.
• Koty zaznaczają terytorium. Co więcej, tagi pachną mocniej niż zwykłe koty domowe. Zarówno kobiety, jak i mężczyźni zaznaczają terytorium, niezależnie od tego, czy zostały wykastrowane.
• Karakiety nie mogą być szczepione przeciwko wściekliźnie. Rutynowe szczepienia kotów domowych zabija dzikie. Potrzebujemy szczepionek przeciwko wściekliźnie stworzonych specjalnie dla nich.

Doświadczenie krzyżowania innych dzikich gatunków zwierząt z bliskimi im zwierzętami udomowionymi pokazuje, że w hybrydzie F1 dominuje „dziki” model zachowania i zwyczajów dzikiego zwierzęcia. Prawie karaket - wyjątek od reguły.

Aby otrzymać karakata domowego, hybryda musi mieć dzikiego przodka dopiero w czwartym pokoleniu. Prawie na całym świecie trzymanie dzikich kotów w domu jest zabronione. Tylko wtedy, gdy hybryda kota domowego i dzikiego ma nie więcej niż 12,5% krwi dzikiego przodka, uważa się ją za dozwolonego zwierzaka .

Problemy zdrowotne

Big Cat Aid mówi, że hybrydy cierpią na anomalie genetyczne, które uniemożliwiają im prawidłowe trawienie pokarmu. Często wymagają operacji i specjalnych diet.

Biorąc pod uwagę, że Towarzystwo Pomocy Dużym Kotom zajmuje się nie dzikimi przedstawicielami fauny, ale ich „oswojonymi” mieszańcami, należy wziąć pod uwagę opinię pracowników organizacji. Posiadanie kota rysia pustynnego raczej nie będzie warte ryzyka zdrowotnego dla członków rodziny. Nie mówimy o kosztach utrzymania i usług weterynaryjnych, bo tylko zamożni ludzie mogli sobie pozwolić na karaket jeszcze w 2015 roku. Jego koszt to 50 tys. 1 milion rubli. Aktualna cena kociąt w hodowli nie jest podana.

Jeśli chcesz mieć małą kopię rysia bez narażania życia i mieszkania, powinieneś zwrócić uwagę na inną niedawno wyhodowaną amerykańską rasę kotów domowych: pixie-bob.

Wróżka Bob

Młoda rasa kota domowego, której historia sięga 1985 roku. Autorka rasy Carroll Ann Brewer kupiła kota polidaktylowego z krótkim ogonem w Górach Kaskadowych w stanie Waszyngton. Uratowała innego dużego kota z krótkim ogonem w 1986 roku. Nawet głodny kot ważył prawie 8 kg i był po kolana zbawcy.

Brewer uważał, że ojcem kota był ryś amerykański. Ale Analiza DNA nie potwierdziła obecności dzikich przodków w rodowodzie tego zwierzęcia. Obecność krótkiego ogona jest spowodowana mutacją genu.

Wkrótce po uratowaniu kot pokrył się z kotem cętkowanym sąsiada, a kocięta urodziły mu się w kwietniu 1986 roku. Brewer zachował jeden, nazywając go Pixie („elfem”).

Rok później Brewer rozpoczął hodowlę nowej rasy z założycielem Pixie. W ciągu następnych 2 lat zaangażowała w program 23 koty z okolic Gór Kaskadowych. Szczerze wierzyła, że ​​jej koty są hybrydami rysia i zwierząt domowych.

Brewerowi pomagali inni hodowcy, którzy pracowali z fenotypowo dzikimi kotami. Pomogli jej poszerzyć bazę genetyczną rasy. W 1993 rasa została zarejestrowana.

Wygląd i charakterystyka Pixie Bob

Rasa wyróżnia się dużym zróżnicowaniem wielkości, koloru, a nawet długości sierści. Występują zarówno osobniki krótkowłose, jak i długowłose. Hodowcy zadbali o to, by krótkowłose boby chochlika już wyglądały jak ryś w miniaturze. Ale bob chochlika nie ma frędzli na uszach.

Średnio bob chochlika waży jak zwykły kot: 4-5 kg, ale zdarzają się też okazy o wadze 10 kg. Stosunkowo krótkie ciało, mocne nogi, krótki ogon, ciężka kufa i „dziki” kolor upodabniają go do rysia amerykańskiego.

Jako kot podwórkowy, bobsleje są zdrowe, a różnorodność genetyczna chroni przed chorobami wsobnymi. Ale bob pixie ma kilka chorób dziedzicznych:

• wnętrostwo;
• zniekształcenie;
• Kardiomiopatia przerostowa.

Przypadki tych chorób u chochlików są zbyt rzadkie, aby stanowiły poważny problem, ale na razie są one rejestrowane w celu uwzględnienia ich w dalszej pracy z rasą. Zachowanie Pixie Bob spełnia wymagania dotyczące zachowania kota domowego. Są towarzyskie, zabawne, zachowują się odważnie nawet z nieznajomymi. Lubią przebywać w jednym pokoju z właścicielem. Jedyna różnica: fasola Pixie rzadko miauczy, a niektórzy w ogóle się bez niej obywają.

Jaką rasę kotów lepiej mieć?

Jeśli chcesz mieć w domu zwierzaka przypominającego rysia, lepiej przyjrzyj się bliżej nieagresywnemu Maine Coonowi. Na drugim miejscu jest bob pixie, który przegrywa z poprzednim ze względu na małą liczbę rasy i oddalenie jej siedlisk. Warto się zastanowić, czy warto zacząć karaket.

Aby kupić kociaka rasy Maine Coon, który spełnia standardy rasy, należy skontaktować się z godną zaufania hodowlą. Hodowcy cenią sobie swoją reputację i albo sprzedają zwierzęta referencyjne, albo niedrogie i z ostrzeżeniem o plembrake.