Krwawienie wewnętrzne u kota: jak rozpoznać i co robić
Zadowolony
Krwawienie wewnętrzne może wystąpić z wielu powodów, od infekcji po urazy. Jest to bardzo niebezpieczne, ponieważ często zbyt długo pozostaje niezauważone. Aby rozpoznać ten stan, musisz w porę zwrócić uwagę na zmiany w zachowaniu i wyglądzie zwierzaka.
Cechy krwawienia wewnętrznego
Krwawienie wewnętrzne to uwolnienie krwi z uszkodzonych naczyń do organizmu: do jamy brzusznej lub jamy opłucnej, do przestrzeni między mięśniami, do tkanki podskórnej, a także do narządów pustych, np. do pęcherza moczowego, tchawicy lub żołądka.
Stopień zagrożenia życia zwierzęcia zależy od szybkości krwawienia. Przy przewlekłej, stosunkowo niewielkiej utracie krwi zaczyna się głód tlenu w tkankach organizmu, rozwija się anemia, procesy metaboliczne zostają zakłócone, co pociąga za sobą śmierć komórki. Zmniejsza się aktywność zwierzęcia, pogarsza się jakość jego sierści, zwierzę traci na wadze aż do anoreksji. W rzadkich przypadkach rozwija się letarg.
Krwawienie może ustać z powodu tworzenia się skrzepów, które zablokowały przebicie, a następnie wznowić z powodu ich przemieszczenia. W takim przypadku okresy osłabienia zwierzęcia będą przeplatać się z normalnym stanem zdrowia.
Przy silnym krwawieniu wewnętrznym kot może umrzeć zarówno z powodu spadku ciśnienia i głodu tlenu, jak i z powodu ciśnienia krwi w ważnych narządach, takich jak serce czy mózg. Bez wykwalifikowanej pomocy śmierć w tym przypadku następuje w ciągu kilku godzin lub minut, w zależności od rodzaju urazu.
Rodzaje krwawienia
Krwawienie dzieli się według rodzajów zniszczonych naczyń:
- kapilarny;
- żylny;
- arterialny;
- miąższowy (uszkodzenie tkanek nerek, wątroby, śledziony itp.). D.);
- mieszany.
Krwawienie wewnętrzne może być całkowicie ukryte, gdy krew w żaden sposób nie wypływa i jest oczywiste.
Rodzaje oczywistego krwawienia wewnętrznego:
- krwawienie z nosa - krew jest wydzielana z nosa;
- hemoptoe - podczas kaszlu uwalniana jest szkarłatna pienista krew;
- hematemesis - wymioty krwią;
- krwiomocz - wydalanie krwi z moczem;
- melena - wydalanie krwi z kałem, ponadto może być ciemnobrązowy lub czarny, jeśli krwotok występuje w górnych partiach jelita lub z domieszką szkarłatnej krwi, jeśli uszkodzona jest odbytnica;
- krwotok maciczny - krwawe upławy.
Małe krwawe lub zielonkawe upławy są normalne w ciągu 5-6 dni po porodzie. Powodem kontaktu z weterynarzem jest ich nieprzyjemny zapach, zbyt gęsta konsystencja, biały, żółty lub szarozielony kolor, a także towarzysząca biegunka, gorączka, wymioty.
Obfite wydzielanie jasnej krwi po porodzie wskazuje na pęknięcie macicy. W takim przypadku pomoc powinna być pilna - kot może umrzeć za dziesięć minut. Czasami dzieje się tak podczas przyjmowania leków stymulujących poród.
Jeśli krew jest wydzielana ze śliną, rana najprawdopodobniej znajduje się w pysku kota. Może to być spowodowane chorobą dziąseł lub uszkodzeniem błony śluzowej, takim jak ostra kość.
Objawy utajonego krwawienia
Tylko pośrednie objawy wskazują na utajone krwawienie u zwierzęcia: letarg i apatia, blednięcie błon śluzowych jamy ustnej, przyspieszony oddech i duszność, czasami gorączka. Końcówki uszu i skóra na opuszkach łap kota stają się gwałtownie zimniejsze, pojawia się zmętnienie źrenic. Możliwe omdlenie.
Jeśli do jamy brzusznej wlewa się krew, zwiększa się objętość brzucha. Czasami pod skórą widoczne stają się siniaki. Skrócenie oddechu spowodowane naciskiem na przeponę.
Utajony krwotok wewnątrzmaciczny może wskazywać stan zapalny zewnętrznych narządów płciowych i stwardnienie jamy brzusznej. Robiąc to, kot zwykle często liże brzuch lub przyjmuje postawę, jakby chciał oddać mocz.
Krwiaki przypominają elastyczne guzki.
Przyczyny krwotoku
Krwawienie wewnętrzne może się otworzyć z następujących powodów:
- Uraz mechaniczny.
- Połknięcie ciała obcego w drogach oddechowych.
- Kot połykający ostre przedmioty, w tym ryby lub kości długie.
- Twardy kał może uszkodzić odbyt.
- Nowotwory. Guz może powoli wyciekać lub pękać i powodować silne krwawienie. W niektórych przypadkach przeradza się w naczynie krwionośne, niszcząc je.
- Koagulopatia - zaburzenia krzepnięcia krwi. Istnieje kilka przyczyn ich pojawienia się, jednym z najczęstszych jest zatrucie szczurów. Możliwe są również choroby krwi, żółtaczka, posocznica.
- Krwawienie z macicy może się otworzyć z powodu urazu porodowego pozostającego w łożysku, a nawet martwego płodu. Możliwe nowotwory i stany zapalne spowodowane infekcją, dużą liczbą pustych przecieków lub lekami im zapobiegającymi.
- Wrzody żołądka i przełyku. Częściej objawiają się wymiotami. W pierwszym przypadku krew będzie ciemna i zakrzepła, w drugim - szkarłatna.
- Zakażenie pasożytami.
- Nadciśnienie. Ciśnienie powyżej 160 powyżej 100 może powodować krwawienia z nosa. Zwykle towarzyszy drażliwość i zaburzona koordynacja ruchów.
Pomoc zwierzęciu
Krwawienie wymaga obowiązkowego profesjonalnego badania i leczenia: próby pomocy zwierzęciu na własną rękę mogą zakończyć się jego śmiercią. Szczególnie szybko trzeba działać w przypadku silnego krwawienia, a jeśli chodzi o kociaka – maluchy mają jeszcze mało krwi, a utrata nawet niewielkiej jej ilości może być śmiertelna.
Jeśli zwierzak wypadł przez okno, został potrącony przez samochód lub ktoś mocno go uderzył, koniecznie pokaż zwierzę weterynarzowi, nawet jeśli na zewnątrz uciekło ze strachu. Jeśli krwawienie wewnętrzne nie ustąpi natychmiast, może nastąpić później z powodu pękającego krwiaka lub ropienia. Poruszaj kota bardzo ostrożnie po kontuzji – może mieć złamany kręgosłup. Umieść go w pudełku z płaskim, twardym dnem, ale nie trzymaj go w dłoniach.
Trzymaj swojego zwierzaka w spokoju. Umieść zimny kompres na brzuchu lub innym podejrzanym obszarze krwawienia wewnętrznego. W razie potrzeby oczyść pysk zwierzęcia z krwi i wymiocin. Nie dawaj mu jedzenia ani wody.
Jeśli kot jest nieprzytomny, nie potrząsaj nim, aby go ożywić - może to pogłębić obrażenia.
W przypadku obfitego krwawienia z macicy podać zwierzęciu wodę lub bulion, ale nie karmić i od razu zanieść do kliniki. Jeśli zdarzy się to w nocy, zadzwoń do specjalisty w domu - warto wcześniej uzgodnić taką możliwość z dobrym lekarzem weterynarii.
Leki musi przepisać lekarz weterynarii - przed wyjazdem zadzwoń do niego i wyjaśnij, co można podać zwierzęciu.
Diagnostyka
Przede wszystkim opowiedz weterynarzowi wszystkie szczegóły tego, co się stało. Po badaniu wzrokowym i badaniu palpacyjnym można zalecić następujące badania:
- Prześwietlenie. Pomaga wykryć wolny płyn, ciała obce, nowotwory i krwiaki. W przypadku kociąt dawka treningowa jest zmniejszona o połowę. Ze względu na niewystarczającą mineralizację szkieletu u noworodków interpretacja obrazu może być trudna, ale nawet w tym przypadku dostarcza użytecznych informacji.
- Badania krwi. Kliniczny wykrywa anemię, biochemiczny pomaga określić, czy doszło do uszkodzenia narządów wewnętrznych. Informuje również, czy krwawienie jest przewlekłe czy ostre.
- Nakłucie brzucha i analiza płynu z jamy brzusznej.
- USG, MRI i CT - pomagają w identyfikacji nowotworów.
- Do krwawienia z macicy, waginoskopii, wysiewu wydzieliny stosuje się badanie histologiczne materiału biologicznego.
Leczenie
Natychmiastowa operacja jest wskazana w przypadku pęknięć narządów wewnętrznych oraz w przypadkach, gdy ciężkiego krwawienia wewnętrznego nie można powstrzymać lekami.
W innych przypadkach schemat leczenia zależy od przyczyny krwawienia i może obejmować:
- łagodzenie bólu i terapia przeciwwstrząsowa;
- nałożenie bandaży uciskowych na brzuch - wzrost ciśnienia w jamie brzusznej spowalnia lub zatrzymuje krwawienie;
- nakłucie w celu wypompowania nadmiaru płynu z jamy brzusznej, jeśli przeszkadza w oddychaniu z powodu nacisku na przeponę;
- dożylna infuzja płynów w celu utrzymania ciśnienia i perfuzji tkanek i narządów;
- w przypadku ciężkiej anemii transfuzja krwi;
- terapia tlenowa w przypadku ciężkiej utraty krwi;
- terapia mająca na celu normalizację krzepliwości krwi, w tym wprowadzenie witaminy K;
- chirurgiczne usunięcie guza lub obcego przedmiotu;
- leczenie zwierzęcia przed pasożytami.
W wielu przypadkach zwierzę musi przebywać w szpitalu przez kilka dni.
Jeśli masz więcej niż jednego kota i jeden z nich krwawi z powodu infekcji, sprawdź resztę kotów, nawet pozornie zdrowych. Jest to szczególnie ważne w przypadku zarażenia jednego kociaka w miocie – w takim przypadku infekcja z pewnością szybko się rozprzestrzeni.
Leczenie krwawienia z macicy
Jeśli przyczyną krwawienia jest zapalenie błony śluzowej macicy lub rak macicy, w większości przypadków usuwa się je razem z jajnikami. W wyjątkowych przypadkach guz jest usuwany, pozostawiając sam narząd, ale robi się to tylko u zwierząt o dużej wartości hodowlanej.
W przypadku nowotworów po operacji często stosuje się chemioterapię w celu zapobiegania nawrotom.
W przypadku chorób zapalnych i zakaźnych macicy stosuje się antybiotykoterapię. Jeśli przyczyną krwawienia był uraz, uszkodzony obszar nie jest rozległy i znajduje się w pobliżu szyjki macicy, stosuje się moxibustion.
Leczenie kociąt
Generalnie do leczenia kociąt stosuje się te same techniki, co w przypadku zwierząt dorosłych. Ponieważ dopuszczalne dawki dla zwierząt młodszych niż 2-3 miesiące zostały ustalone tylko dla kilku leków, nadmierna dawka jest czasami kompensowana wydłużonymi przerwami między podawaniem leków. Również antybiotyki są przepisywane z najwyższą ostrożnością: zaburzają mikroflorę jelitową, co jest szczególnie niebezpieczne dla niemowląt.
Preferowane są iniekcje dożylne lub doszpikowe dla kociąt, ponieważ wchłanianie leków podawanych podskórnie i śródskórnie jest spowolnione w porównaniu z dorosłymi zwierzętami.
Tylko specjalista powinien obliczyć schemat leczenia i dawki!
Jeśli zauważysz u kota oznaki krwawienia wewnętrznego, w żadnym wypadku nie zwlekaj z wizytą u weterynarza - w niektórych przypadkach może to potrwać kilka minut. Nawet jeśli wydawało Ci się, że krwawienie było niewielkie i wszystko samo ustąpiło, nie jest to powód do uspokojenia: choroba może dalej rozwijać się potajemnie, a gdy objawi się z pełną siłą, już jej nie będzie możliwość uratowania zwierzaka. Jednocześnie wizyta w szpitalu na czas często pomaga wyeliminować problem przy minimalnym ryzyku powikłań.