Jak stwierdzić, czy kot ma panleukopenię?

Co to jest panleukopenia

Panleukopenia u kotów (popularnie nazywana nosówką kotów) to choroba wirusowa charakteryzująca się gorączką (wysoką temperaturą), uszkodzeniem przewodu pokarmowego, serca, odwodnieniem. Spowodowane przez parwowirusa, który jest związany z wirusowym zapaleniem jelit u norek i parwowirusowym zapaleniem jelit u psów. Jest bardzo odporny na wpływy środowiska, w temperaturze pokojowej może być przechowywany przez lata. Jest również odporny na niskie temperatury, wiele środków dezynfekujących nie wyrządza mu żadnych szkód.

Wirus panleukopenii kotów jest odporny na ekstremalne temperatury i wpływy środowiska

Wirus jest najczęściej przenoszony na zdrowe koty poprzez kontakt z kałem lub moczem zarażonych kotów, gdzie może utrzymywać się do sześciu tygodni, nawet po wyzdrowieniu. Może być również przenoszony przez przedmioty zanieczyszczone moczem lub kałem, takie jak spodki, odzież, artykuły gospodarstwa domowego, kuwety dla kotów. Kocięta mogą zarazić się w czasie ciąży, koty mogą być również przenoszone przez pchły.

Dla kotów panleukopenia jest bardzo niebezpieczna: po zakażeniu zaczyna się spadek leukocytów we krwi, co prowadzi do tego, że u zwierzęcia rozwija się niewydolność serca, niestrawność, odwodnienie. Ponadto panleukopenia znacznie obniża odporność, a zwierzak staje się bezbronny przed wieloma innymi infekcjami.

U kociąt panleukopenia jest śmiertelna w 90% przypadków, u dorosłych śmiertelność jest nieco niższa - 40–70%.

Według wieku wyróżnia się dwie grupy kotów, które są najbardziej podatne na zakażenie panleukopenią:

• małe kocięta i młode koty poniżej pierwszego roku życia-
  

  Kocięta poniżej pierwszego roku życia są bardziej podatne na panleukopenię

• koty powyżej szóstego roku życia.

Objawy choroby

Pierwszym objawem panleukopenii jest zmiana zachowania kota:

• staje się ospała, senna;
• szybko się męczy;
• odmawia jedzenia;
• próbując znaleźć ciemne, odosobnione miejsce.

Obserwuje się wzrost temperatury, który może osiągnąć 41 ° С. Kot woli leżeć na brzuchu z wyciągniętymi nogami lub siedzieć długo w jednej pozycji z opuszczoną głową. Może się pojawić wymiociny ze śluzem, zwykle w kolorze żółto-zielonym, czasem nawet z krwią. Mocz staje się jasnopomarańczowy, pojawia się biegunka o ostrym zapachu, zwierzę wydaje się marnować na naszych oczach. Oczy stają się matowe, trzecia powieka staje się zauważalna.

Pokazać

Żywe objawy nosówki kotów - wymioty, biegunka, gorączka, letarg

Formy nosówki kotów

Istnieją trzy formy panleukopenii u kotów:

• szybki jak błyskawica;
• ostry;
• podostry.

Błyskawica panleukopenii

Nazywany również super ostrym. Najczęściej rozwija się u bardzo małych kociąt i kotów poniżej pierwszego roku życia. Różni się od innych form tym, że rozwija się błyskawicznie, niemal na naszych oczach:

1. Kot nagle staje się bardzo słaby, traci apetyt, drży, sierść usycha.
2. Zwierzę zaczyna bać się światła, podobnie jak pierwsze objawy wścieklizny, bo kot kuli się w kącie, boi się każdego dźwięku.
3. Potem koty wymiotują i biegunka, kocięta boją się nawet matki, słabo się poruszają i z reguły umierają 1-2 dni po pojawieniu się pierwszych objawów.

Ostra panleukopenia

Dotyka dorosłych, choroba przebiega w następujący sposób:

1. Zwierzę traci apetyt, staje się słabe, oddech staje się ciężki.
2. Temperatura ciała gwałtownie wzrasta, pojawiają się żółte wymioty i biegunka.
3. Po kilku dniach w wymiocinach pojawia się śluz, potem krew.
4. Może również wystąpić wydzielina z oczu i nosa, kaszel, stany zapalne skóry, skurcze krtani i bóle żołądka uniemożliwiające kotu picie.

Pierwsze objawy można zaobserwować w ciągu pierwszych dwóch dni. Nieleczony kot umrze w ciągu tygodnia.

Przy dobrym leczeniu kot wraca do zdrowia w ciągu 7-10 dni, ale nadal jest nosicielem wirusa przez długi czas.

Podostra panleukopenia

Sporadycznie występuje u zaszczepionych kotów. Jeśli leczenie zostanie przepisane na czas, kot w większości przypadków wyzdrowieje. Objawy choroby są słabe, choroba ustępuje za dwa tygodnie.

U zaszczepionego zwierzęcia może wystąpić podostra panleukopenia

Diagnoza choroby

Jeśli zauważysz pierwsze objawy choroby u swojego zwierzaka, natychmiast zmierz temperaturę. Jeśli nagle okaże się, że jest podwyższony (normalna temperatura ciała kotów waha się od 38 do 39°C), należy natychmiast zwrócić się o pomoc do weterynarza.

Najważniejsze jest, aby powiedzieć lekarzowi wszystko o kocie - czy jest zaszczepiony, czy miał kontakt z innymi zwierzętami, czy wychodzi na zewnątrz, jak zmienił się jego stan zdrowia itp. D.

Podczas badania lekarz sonduje jelita zwierzęcia w celu wykrycia zgrubień i badania pod kątem panleukopenii. Aby wyjaśnić diagnozę, zawsze pobiera się krew i kał do analizy, wymazy z nosa.

Do testu pobierz próbkę odchodów zwierzęcych

Jeśli badanie krwi wykaże spadek liczby leukocytów, jest to pewny znak, że Twój zwierzak ma nosówkę.

Leczenie

Nie stworzono specjalnego leku na tę chorobę, ponieważ wirus jest bardzo odporny na wpływy środowiska. Leczenie jest przepisywane przez lekarza weterynarii indywidualnie dla każdego zwierzaka i polega na terapii podtrzymującej.

Co przepisuje lekarz weterynarii

Zwykle terapia ma na celu wyeliminowanie objawów i wirusa w ciele zwierzęcia.

Do leczenia stosuje się leki immunomodulujące, takie jak Fosprenil, Vitafel, Entyrostat. Powstają na bazie immunoglobuliny i niszczą wirusa w organizmie. Możesz korzystać z tych środków tylko w dawce przepisanej przez lekarza weterynarii, nieautoryzowane stosowanie leków może doprowadzić do śmierci zwierzaka.

Na przykład Fosprenil stosuje się zgodnie z następującym schematem:

• 1-2 dni: po 4 wstrzyknięcia;
• 3-10 dni: po 3 wstrzyknięcia;
• 11-13 dni: po 2 wstrzyknięcia;
• 14-15 dni: po 1 wstrzyknięciu.

Dawkowanie zawsze uzależnione jest od wagi, jeśli kot waży mniej niż 1 kg to należy użyć 0,2 ml produktu, jeśli 1-5 kg ​​- 0,5 ml.

Ponadto weterynarz przepisuje leczenie:

• z odwodnienia organizmu (chlorek sodu w dawce ściśle obliczonej przez lekarza);
• z objawów anemii (suplementy żelaza);
• w celu przywrócenia metabolizmu (w ciągu 7 dni należy stosować lek Ketozol (również w ściśle określonej dawce);
• do łagodzenia skurczów żołądka (leki spazmolityczne, np. No-shpa i Dibazol).

Co można zrobić w domu

Aby Twój zwierzak mógł jak najszybciej wyzdrowieć, musisz przestrzegać następujących zasad:

• wymiociny i kał należy natychmiast usunąć;
• traktować tacę środkami dezynfekcyjnymi;
• regularnie oczyszczaj oczy i nos z wydzieliny-
  

  Wydzielina z oczu i nosa zwierzęcia powinna być regularnie usuwana

• codziennie sprzątaj dom;
• nie zmuszaj zwierzaka do jedzenia, wskazane jest karmienie go małymi porcjami i puree;
• nie używaj do leczenia tradycyjnej medycyny, nie używaj do tego alkoholu;
• utrzymuj ciepło w domu, konieczne jest, aby nie było przeciągów.

Leczenie kociąt

Kocięta są bardziej narażone na tę chorobę, śmiertelność w przypadku infekcji jest prawie nieunikniona. Istnieje szansa na uratowanie kociaka, jeśli zauważysz objawy na czas i udasz się do weterynarza, ale w żadnym wypadku nie powinieneś samoleczenia.

Kociaka zarażonego panleukopenią można uratować, jeśli skontaktujesz się z weterynarzem na czas

Leczenie przepisane przez weterynarza jest ściśle indywidualne, najczęściej złożone. Leczenie farmakologiczne różni się od leczenia dorosłych kotów tylko w dawkach.

Niestety tylko 50% zwierząt przeżywa po zarazie (pod warunkiem, że objawy zostaną zauważone na czas i zalecone leczenie).

Czy choroba jest niebezpieczna dla ludzi i innych zwierząt?

Nosówka kotów jest całkowicie bezpieczna dla człowieka, więc kota można bezpiecznie leczyć bez obawy o infekcję. Wirus jest jednak niebezpieczny dla innych zwierząt. Dlatego oprócz szczepień konieczna jest dezynfekcja pomieszczeń i przestrzeganie kwarantanny.

Jako środek dezynfekujący można użyć zwykłego wybielacza chlorowego w roztworze wodnym (w stosunku 1:32).

Ponadto, aby pozbyć się wirusa, będziesz musiał rozstać się z całym dobytkiem chorego zwierzęcia: pościelą, zabawkami, naczyniami do picia i jedzenia, toaletami - i wymienić je na nowe.

Kot z panleukopenią stanie się odporny na tę chorobę, ale inne zwierzęta nadal mogą się zarazić, ponieważ nie można pozbyć się wirusa w 100%. Dlatego nowego zwierzaka nie można rozpocząć wcześniej niż rok później, należy go wcześniej zaszczepić lub upewnić się, że ma odporność.

Opieka nad chorym zwierzęciem

Oprócz utrzymywania czystości i ciepła w domu istnieje kilka innych zasad opieki nad chorym kotem:

• konieczne jest, aby kot nie był dotykany drobiazgami, konieczne jest zapewnienie jej spokoju;
• wszystkie zabawki, miski i kuweta powinny zawsze znajdować się w pobliżu kota;
• woda pitna kota musi być przegotowana;
• w okresie leczenia należy stosować dietę:

• w pierwszych dwóch dniach kota należy karmić tylko bulionami, na przykład rybą lub mięsem;
• trzeciego dnia możesz spróbować nakarmić kota owsianką w wodzie, najlepiej ryżem lub płatkami owsianymi, używać małych porcji;
• jeśli nie ma wymiotów, ilość jedzenia można stopniowo zwiększać, a gotowane mięso mielone (kurczak, ryba lub wołowina) można dodawać do owsianki w ilości jednej łyżeczki na 100-200 g owsianki;
• piątego dnia możesz spróbować zaoferować kotu jajko na twardo;
• po 5-7 dniach kuracji kota można przestawić na bardziej znaną dietę.

Jeśli zwierzę żywi się pokarmem przemysłowym, to podczas choroby zaleca się podawanie mu pokarmu na problemy z trawieniem (na przykład Hill`s, Eukanuba).

W okresie rekonwalescencji wskazane jest stosowanie następujących produktów:

• chudy twarożek;
• sfermentowane mleko pieczone;
• gotowane chude mięso;
• gotowana ryba.

Zapobieganie chorobom

Najlepszym zapobieganiem chorobie jest terminowe szczepienie: po podaniu szczepionki zwierzę rozwija silną odporność na panleukopenię, która chroni zwierzę przez cały rok.

Dwa tygodnie przed szczepieniem zwierzę jest zawsze odrobaczone. Kocięta są szczepione w wieku dziewięciu tygodni, po trzech tygodniach podaje się kolejne szczepienie. Roczny kot potrzebuje tylko jednego szczepienia przez 12 miesięcy.

Szczepienia to najlepsza metoda zapobiegania panleukopenii

Oprócz szczepień należy przestrzegać higieny kota, jak najczęściej dezynfekować pomieszczenie.

Jeśli Twój kot miał tę chorobę, warto pamiętać, że chorobotwórczy wirus może bezpiecznie dalej żyć w Twoim mieszkaniu, nie boi się zbytnio. Dlatego staraj się nie wprowadzać do domu innych kotów, a wskazane jest, aby przynajmniej raz w roku zabierać kota do weterynarza na badanie profilaktyczne.

Wideo: o panleukopenii

Recenzje choroby

Mamy kompletne kłopoty. Kupiłem 3-tygodniowe dziecko rasy Maine Coon, tego samego dnia biegunka, letarg itp. D. W domu mamy też kota syberyjskiego. Otóż ​​bez zastanowienia od rana poszliśmy do weterynarza, zabraliśmy oboje, chcieliśmy w końcu zaszczepić kota (10 miesięcy) i małego do badania. U dziecka natychmiast zdiagnozowano nosówkę. Natychmiast ostrzegli, że prawdopodobieństwo przeżycia takiego okrucha wynosi 5 procent ... byliśmy zdenerwowani, ale nie rozpaczaliśmy, tego samego dnia otrzymaliśmy transfuzję, zrobiliśmy kilka zastrzyków. Poranek naszego kuna zaczął się od 5 zastrzyków! Nie spały, dosłownie karmiły się z rąk, nie puszczały sobie nawet kroku. Drugiego dnia zrobiło się bardzo źle, zanieśli na tacę, jedzenie było na siłę i zastrzyki, zastrzyki, zastrzyki! Założyli cewnik, ma go na całą nogę biednego!Dzień 3 zaczął się powoli jeść, stolec stał się puree, wieczorem zaczęło tworzyć się kakao! Jak się z nich cieszyliśmy))) Skakaliśmy, śmialiśmy się i klaskaliśmy w dłonie)) Nasz wojownik zaczął się z nami bawić, oczywiście dziecko było naprawione, dziś odwołali sól fizjologiczną i globfel, zostawili tylko antybiotyk. Zjada się, biega i śpi)) Sam zaczął chodzić do tacy (sprytna dziewczyna)!Ale… teraz nasza Pluszowa (kotka) zachorowała, a w dniu leczenia dostała serum – to nie pomogło. Schudła w jeden dzień, ciągle wymiotuje, nie ma apetytu, nie ma też stolca, obfite ślinienie. Natychmiast poleciałem do lekarza, zrobiłem wszystkie badania - brak infekcji! Krew pokazała niezbyt wyraźny obraz, w końcu postanowili wyleczyć zarazę. Na drugi dzień, dziś zastrzyki i zakraplacz nie ma poprawy. Zazwyczaj czuły i denerwujący nie oddaje się w ręce, ucieka, skulony pod łóżkiem! Tyson (mały) tak jakby wyszedł (ugh, ugh). Ale bardzo martwię się o naszą urodę! Jeśli 3-tygodniowe dziecko radzi sobie dobrze, 10-miesięczny zdrowy kot powinien, cholera, powinien wyzdrowieć, tak! Kochamy ją do szaleństwa!

Mój kot miał tę chorobę 12 lat temu w wieku dwóch, trzech miesięcy. Została praktycznie wyciągnięta z zaświatów. Od tego czasu ma słaby układ odpornościowy i bardzo często cierpiała na mniej groźne choroby. ALE urodziła kocięta i żadne z nich nie zachorowało. Teraz z powodu osłabionej odporności zachorowała na kalcywirozę. Dziś otrzymałam wyniki badań: dodatnie na panleukopenię... Okazuje się, że od 12 lat jest nosicielką wirusa, ale jej potomstwo się nie zaraziło, a kot sąsiada, który miał z nią styczność od wielu lat na dacza też żyje i ma się dobrze.

Te małe kocięta bardzo ciężko chorują na panleukopenię. Spadek temperatury z reguły wskazuje na niską odporność organizmu, rozwój wstrząsu. Niska temperatura jest gorsza niż wysoka. U małych kociąt obrona immunologiczna jest słabo rozwinięta, często choroby wirusowe nie powodują wzrostu temperatury, co powinno być normalne. Konieczne jest karmienie, inna sprawa to „gdzie” i co karmić, gdy błona śluzowa jest niszczona przez wirusa, karmienie doustne jest nieskuteczne i może dodatkowo wywoływać biegunkę. Leczenie takich pacjentów jest procesem bardzo czasochłonnym i niemożliwym w domu, z wyjątkiem zasady „przeżyj – nie przeżyj”. Diagnozę i rokowanie można postawić za pomocą banalnego ogólnego badania krwi, w którym ocenia się liczbę leukocytów. Jeśli jest ich bardzo mało, to z reguły walka jest bezużyteczna. Stosowanie cykloferonu i fosprenilu jest uzasadnione przy każdej wirusowej przyczynie choroby, przy panleukopenii lepiej jest stosować mocniejsze immunostymulanty, na przykład beta-leukin i inne. Ale są one przepisywane i wykonywane przez lekarza, z obowiązkowym monitorowaniem badań krwi. Polecam leczyć kociaka w klinice, w której znajduje się szpital chorób zakaźnych. Woda pitna raczej nie pomoże na tym etapie. Może nic nie pomoże, ale szansa to tylko leczenie 24/7. Dlatego - klinika.

Panleukopenia jest bardzo niebezpieczną i w wielu przypadkach śmiertelną chorobą, którą łatwo złapać i trudną do wyleczenia. Nie ma standardowego leczenia, jeśli nie pójdziesz na czas do weterynarza, wynik będzie katastrofalny. Najlepszą metodą zapobiegania chorobom są coroczne szczepienia.