Rzadki kot oncilla z ameryki południowej

Rodzaj kota oncilla jest opisywany od dawna

Nazwa gatunku zgodnie z przyjętą klasyfikacją międzynarodową to Leopardus tigrinus, co po łacinie oznacza „mały jaguar”.

Opis oncilla kota

Wizualnie zwierzę jest bardzo podobne do miniaturowego jaguara. Dorosły kot po budowie i umaszczeniu jest raczej trudny do odróżnienia od kociaka większego drapieżnika. Z całej południowoamerykańskiej rodziny kotów to zwierzę jest najmniejsze, pod względem wielkości jest nieco większe niż zwykły udomowiony kot.

Zewnętrznie oncilla jest bardzo podobny do jaguara, tylko znacznie mniejszy

Dane zewnętrzne

Oncilla ma wdzięczną i drobną, ale muskularną i proporcjonalną sylwetkę. Dane zewnętrzne opisane są w następujący sposób:

• mała, lekko spłaszczona głowa z wydłużonym, wydłużonym pyskiem, harmonijnie połączona z smukłym i mocnym ciałem;
• duże zaokrąglone stojące uszy nie mają frędzli, wewnątrz futro jest lekkie i bardzo rzadkie, na zewnątrz małżowiny uszne pokryte czarną wełną;
• bardzo duże wyraziste oczy, lekko wypukłe, mają kolor żółtobrązowy;
• długie, gęste wąsy osadzone dość blisko nosa;
• różowy nos z czarną obwódką;
• długość ciała od 38 do 65 cm-
  

  Budowa ciała Oncilli jest zwarta i muskularna

• wysokość w kłębie ok. 25 cm;
• długość ogona - 25-40 cm (2/3 długości ciała);
• waga: mężczyzna - 2,5-3 kg, kobieta - 1,5-2 kg;
• kończyny cienkie i długie, tylne nieco dłuższe niż przednie;
• długie ostre pazury są całkowicie schowane.

Sierść małego jaguara jest miękka, krótka i bardzo gęsta. Podstawowy odcień sierści waha się od szarego po żółto-ochrowy. Na skórze występują czarne plamy o niejasnym, nieregularnym kształcie (rozety), które układają się w podłużne pasy. Pierś i brzuch są jaśniejsze, prawie białe, nie ma na nich ciemnych znaczeń. Rozety tworzą wyraźne linie wzdłuż kalenicy. Kończyny również są cętkowane, częstotliwość i wielkość plam zmniejsza się w kierunku łap. Na ogonie 8-13 poprzecznych pierścieniowych ciemnych pasków, przechodzących pod koniec w prawie czarną dużą plamę. Włosy na początku ogona są zauważalnie krótsze.

Ciało tygrysiego kota pokryte jest ciemnymi, niewyraźnymi plamami rozetowymi

Na cętkowanej kufie w okolicy policzków znajdują się białe ślady, wzdłuż których biegną dwa ciemne cienkie paski. Kilka bardziej ciemnych linii rozciąga się od wewnętrznych kącików oczu do tyłu głowy. Kilka pasków zaczyna się w okolicy potylicznej, a następnie przechodzi w szerokie półkola. W okolicy gardła znajdują się dwie symetryczne czarne plamy.

Wąsik na pysku tygrysiego kota znajduje się dość blisko nosa

Melanizm jest charakterystyczny dla małych kotów tygrysich. Około 15-20% całej populacji ma czarne futro. Takie osobniki nie różnią się niczym innym od swoich krewnych, wszystkie cechy rasy pozostają. Dają pełnowartościowe zdrowe potomstwo.

Pysk tygrysiego kota jest bardzo ciekawie ubarwiony

W ogrodach zoologicznych często można spotkać różnych przedstawicieli kociego plemienia, które mają czarny kolor. Wielu zwiedzających uważa, że ​​to jakiś inny rodzaj rasy. „Czarne pantery”, jak nazywa się je w zwykłych ludziach, widzieliśmy. To zjawisko nie jest tak rzadkie. Okazuje się, że prawie co piąty kociak kota drapieżnego rodzi się melanistą. Albinosy rodzą się znacznie rzadziej. Czarna odmiana jaguara mieszka w zoo w Nowosybirsku, sierść tego kota ma niebiesko-czarny kolor. Nawet jej nos jest czarny.

Co piąty pręgowany kot ma czarne włosy

Postać

Kot oncilla jest niezwykle skryty i ostrożny, z tego powodu mało zbadany. Charakter zwierzęcia jest niezależny, potrzebuje komunikacji z współplemieńcami tylko w okresie lęgowym. Mały drapieżnik wyróżnia się agresywnym, dzikim i krwiożerczym usposobieniem. Jest w stanie zaatakować większego kota i wygrać walkę.

Uroczy wygląd Oncilli jest bardzo mylący. Mimo niewielkich rozmiarów kot ten jest poważnym drapieżnikiem.

Pomimo niewielkich rozmiarów pręgowany kot ma dzikie usposobienie

Styl życia

Mały cętkowany kot uwielbia mieszkać samotnie. Najbardziej aktywny w ciemności, ale w razie potrzeby potrafi nie zasnąć w ciągu dnia. W ciągu dnia zwykle chowa się w gęstych konarach drzew i śpi.

Różnorodny kolor ochronny pozwala jej umiejętnie ukrywać się przed potencjalnymi przeciwnikami i być prawie niewidoczną na tle listowia. Kot śpiący na drzewie jest prawie niemożliwy, łączy się z otaczającą roślinnością.

Oncilla większość dnia spędza na drzewach

Wraz z nadejściem zmierzchu, jak większość kotów, zwierzę wyrusza na polowanie i omija kontrolowane terytorium, którego powierzchnia u samic sięga 2,3–2,7 km², a u samców może dochodzić do 17 km². Tutaj wszystko zależy od charakteru zwierzęcia i jego zdolności do obrony swoich interesów. Im bardziej agresywny osobnik, tym większy obszar utrzymuje pod kontrolą. Granice strony są zazdrośnie strzeżone, a wszyscy niechciani goście są bezwzględnie wyrzucani.

O zmierzchu mały cętkowany kot idzie na polowanie

Oncilla doskonale skacze i wspina się po drzewach, w zwinności i zręczności w niczym nie ustępuje małpom. Drapieżnik umie przyzwoicie pływać, ale niechętnie wspina się do wody i tylko w przypadku poważnego zagrożenia. Doskonały słuch i doskonały wzrok sprawiają, że kot tygrysi jest doskonałym myśliwym i pozwala znaleźć pożywienie w niemal całkowitej ciemności.

Tygrys potrafi godzinami zastawiać zasadzkę na drzewo

Ten mały drapieżnik omija ludzi na najdłuższej drodze i stara się jak najmniej przyciągać ich wzrok.

Odżywianie

Mały jaguar co noc idzie na polowanie, nie ma zwyczaju ukrywać na wpół zjedzonej zdobyczy i stara się, jeśli to możliwe, zjeść wszystko na raz. Podkrada się cicho i niezauważalnie do ofiary, może długo siedzieć w zasadzce i wypatrywać zwierzyny ze schronu. Gdy nadarzy się okazja, nagle i ostro rzuca się, chwyta ofiarę pazurami i przebija szyję lub gardło ostrymi, długimi kłami.

Kot może długo polować na swoją zdobycz i poluje co noc

Działa zawsze szybko i błyskawicznie, w stosunku do ofiary jest okrutna. Jeśli zwierzę jest bardzo głodne, ofiara praktycznie nie ma szans na zbawienie. Ofiara może być znacznie przewyższana liczebnie, ale to nie powstrzymuje dzikiego i nieustraszonego łowcy.

Dieta Oncilli obejmuje:

• małe gryzonie (myszy, susły itp.). P.);
• ptaki, które kotowi udaje się wstępnie oczyścić z piór,
• żaby drzewne;
• ptasie jaja i pisklęta (kot chętnie niszczy gniazda);
• ryba-
  

  Czasami oncilla łowi ryby

• niejadowite węże i jaszczurki.

Istnieją zeznania naocznych świadków, że kot tygrysi poluje nawet na małe naczelne.

Reprodukcja

Ponieważ mały kot cętkowany prowadzi niezwykle skryty tryb życia, nic nie wiadomo o jego rozmnażaniu na wolności. Wszelkie dostępne informacje na ten temat pochodzą z obserwacji zwierząt żyjących w niewoli. Samce osiągają dojrzałość płciową o około dwa lata, samice są gotowe na potomstwo nieco wcześniej - w wieku 1-1,5 roku.

Żyjąc w niewoli, oncilla tworzą trwałe pary

Igrzyska godowe odbywają się zwykle zimą lub wczesną wiosną (luty – marzec), towarzyszą im emocjonujące, hałaśliwe starcia, bójki, rozdzierające serce krzyki i inne atrybuty burzliwego życia seksualnego kotów. Ale ten okres jest krótki, trwa od 3 do 9 dni. Ponadto wraz z wiekiem czas rui samicy zmniejsza się. Po czym partnerzy się rozstają, samiec zostaje usunięty z procesu wychowywania potomstwa i nie bierze w nim żadnego udziału. W warunkach zoo powstają stałe pary, a samice kojarzą się z tym samym kotem. W warunkach naturalnych samce są niezwykle agresywne w stosunku do samic, dlatego najprawdopodobniej na wolności nie ma stabilnych par.

Ciąża trwa od 74 do 78 dni. W miocie jest zwykle tylko jeden kociak, czasem dwa lub nawet trzy.

W miocie kot najczęściej ma tylko jednego kociaka

Waga niemowląt waha się od 90 do 130 g (średnio 100 g). Oczy otwierają stosunkowo późno, dopiero w 20-21 dniu życia. Zęby pojawiają się mniej więcej w tym samym czasie, ale prawie wszystkie naraz. Matka karmi kocięta mlekiem matki do 2,5-3 miesięcy, ale po pojawieniu się zębów zaczyna przyzwyczajać je do solidnej diety, wciągając kawałki mięsa do legowiska. W wieku około 4 miesięcy młode żywią się już całkowicie samodzielnie i stają się samodzielne.

Kocięta Oncilla rozwijają się powoli, ich oczy otwierają się dopiero w 20. dniu życia

Kocięta Oncilla rozwijają się i rosną wolniej niż inne koty podobnej wielkości.

W naturalnych warunkach nietkniętej i dzikiej przyrody tygrysy żyją około 12-15 lat. Uważa się, że większe drapieżniki są potencjalnymi wrogami tego małego gatunku kotów. Ale największym zagrożeniem dla ich populacji są ludzie.

Siedlisko i rola w ekosystemie

Mały pręgowany kot występuje tylko w północnych regionach Ameryki Południowej i Południowo-Środkowej. Zamieszkuje subtropikalne i tropikalne lasy Brazylii, Wenezueli, Gujany Francuskiej, Argentyny, Kostaryki, Urugwaju, Surinamu, Gujany, Paragwaju, Ekwadoru i Peru. Na tych terenach jest dość rozpowszechniony, ale można go zobaczyć niezwykle rzadko ze względu na jego małą liczbę i tajemnicę.

Kot tygrysi woli mieszkać w tropikalnym lesie deszczowym

Typowe siedliska tych małych drapieżników to tropikalne wiecznie zielone górskie lasy mgliste, wilgotne zarośla drzew eukaliptusowych, polany leśne, sawanny, opuszczone tereny półpustynne, gęsto porośnięte kolczastymi krzewami. Gatunek z powodzeniem zamieszkuje lasy podzwrotnikowe na wysokości od 1500 do 3200 metrów.

Koty tygrysie opanowują szeroką gamę ekosystemów. Czasami osiedlają się blisko ludzkich siedzib.

Tygrys może żyć w wykarczowanym lesie

Obecnie znanych jest kilka podgatunków oncilli, które różnią się kolorem, długością sierści i siedliskiem:

• Leopardus tigrinus pardiniodes - Peru, Kolumbia, zachodnie regiony Wenezueli, Ekwador, Andy Północne;
• Leopardus tigrinus tigrinus - północne i wschodnie regiony Brazylii, Gujany, Kostaryki, wschodniej Wenezueli, Gujany;
• Leopardus tigrinus guttulus - centrum i południe Brazylii, Paragwaj, Urugwaj, północne regiony Argentyny.

Nie ma dokładnych danych na temat potencjalnej roli małych kotów cętkowanych w ekosystemie. Ale będąc drapieżnikami lądowymi, pomagają w walce z nadmierną liczbą gryzoni i innych szkodników.

Wideo: dziki kot oncilla

Życie Oncilli w niewoli

Koty tygrysie czują się całkiem dobrze w niewoli, można je trzymać nawet w domu. Małe kocięta są łatwe do oswojenia, udomowienia i przyzwyczajenia się do człowieka. Jednak nawet urodzony w niewoli miniaturowy jaguar ma charakter dziki kot. Zwierzę zachowuje uparte usposobienie, ma nawyk samotności i jest aktywny głównie w nocy i o zmierzchu. Zwiększona zdolność skakania może przysporzyć właścicielom wielu problemów i kłopotów. Dziki leśny drapieżnik nigdy nie stanie się oswojony i czuły.

Tylko kilka ogrodów zoologicznych w Europie może pochwalić się obecnością tego rzadkiego kota w swoich kolekcjach. Oncilla mieszka w Czechach, Francji i Wielkiej Brytanii. W sumie ich łączna liczebność w europejskich kolekcjach ogrodów zoologicznych wynosi 13 osobników.

Oncilla jest bardzo rzadka w ogrodach zoologicznych

Funkcje pielęgnacyjne

Utrzymanie oncilli w mieszkaniu jest niezwykle trudne. Jeśli rodzina ma małe dzieci, to zdecydowanie odradza się posiadanie takiej bestii. Żbik będzie nieustannie dążył do wolności, dlatego wszystkie okna muszą być zamknięte mocną metalową siatką lub kratą. Dla tak egzotycznego zwierzęcia lepiej nadaje się przestronna woliera, w której trzeba stworzyć warunki jak najbardziej zbliżone do ich naturalnego siedliska. Klatka wyposażona jest w pnie drzew, drabiny, kamienie, schronienia i inne atrybuty, które pozwalają zwierzęciu czuć się swobodnie.

Woliera oncilli powinna być przestronna

W mieszkaniu żbik postrzega wszystkie inne zwierzęta jako potencjalną zdobycz i stanowi dla nich realne zagrożenie.

Dieta dzikich kotów powinna składać się wyłącznie z surowego mięsa (wołowina, cielęcina itp.) i preferowane jest podawanie żywego pokarmu (myszom, szczurom, królikom itp.). Wymagane są specjalne suplementy witaminowe i mineralne. Wystarczy karmić raz dziennie. Czasami organizują dni postu na post (zgodnie z harmonogramem). Aby Twoje zwierzę było zdrowe i aktywne, musisz regularnie pokazywać je swojemu weterynarzowi.

W zoo w mieście São Paulo oncilla z powodzeniem rozmnaża się

Dzikie koty rzadko są w pełni udomowione. Nawyk wolnego życia i uparty charakter pozostają z nimi na zawsze. Ocelot mieszka w domu przypadkowego przyjaciela, który kupił mały kociak w dobrej hodowli. Chociaż kot był mały, nie było z nim problemów. Zwierzę spało w objęciach z najmłodszą córką i nie spuściło mu rąk. Należy zauważyć, że szybko przyzwyczaiłem się do tacy i chodziłem do niej regularnie. Ale kiedy kot dorósł, zaczął pokazywać dzikie maniery. Meble i tapety były podarte na strzępy, absolutnie nie można było zostawić go samego w domu. Nawet grając i nie wykazując oznak agresji, mógł poważnie ugryźć lub podrapać. W rezultacie zwierzę musiało zostać przesiedlone do woliery, skąd czasami jest wypuszczane na spacer. Zorganizowanie odpowiedniego odżywiania takiej bestii jest kłopotliwe i bardzo kosztowne.

Dzięki stworzeniu sprzyjających warunków i odpowiednio zbilansowanemu żywieniu mały jaguar w niewoli żyje około 15-18 lat, ale czasami jest w stanie dożyć nawet 20-23 lat.

Kupowanie kociaka

Kociaka oncilla trzeba kupić tylko w wyspecjalizowanych żłobkach, gdzie są wychowywane według specjalnej metody. Małe zwierzęta przechodzą staranną selekcję i niezbędne szczepienia, są rejestrowane i otrzymują dokumenty (paszport weterynaryjny, rodowód itp.).). Kupienie małych tygrysich kotów w Rosji jest prawie niemożliwe, są one zamawiane w Ameryce.

Kociaka trzeba kupić tylko w specjalnej hodowli

Liczba gatunków

Populacja kota tygrysiego nie przekracza obecnie 50 tys. osobników dojrzałych płciowo. Gatunek ma stałą tendencję do zmniejszania się liczebności. Wynika to z masowego wylesiania i utraty siedlisk zwierząt. Zwierzęta zmuszone są do chodzenia wysoko w góry i przystosowania się do lokalnych warunków.

Niekontrolowane kłusownictwo wyrządza ogromne szkody, ponieważ skóra tego cętkowanego kota od czasów starożytnych była bardzo ceniona za piękno futra.

Oncilla byli szczególnie aktywnie eksterminowani pod koniec ubiegłego wieku (1978-1984). Na przykład w 1977 r. Zginęło około 13 tys. Osób, a w 1983 r. - ponad 84 tys. W tym okresie zwierzęta były nie tylko pozbawiane życia ze względu na piękną nakrapianą skórę, ale sprzedawane były również jako zwierzęta egzotyczne.

Ze względu na piękną skórę na oncilla nadal poluje się w niektórych krajach

Polowanie na małe cętkowane koty jest surowo zabronione. Gatunek jest zagrożony i uważany za wrażliwy. Oncilla jest chroniona i chroniona przez światową społeczność. Są one umieszczone na Czerwonej Liście IUCN (Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody), a także w Załączniku I Konwencji CITES (Konwencja o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem). Jednak na tygrysy nadal poluje się i nie chroni ich w Ekwadorze, Nikaragui, Gujanie, Peru i Panamie.

Obecność kota oncilla jest trudna do ustalenia w jakiejkolwiek lokalizacji, ponieważ można go pomylić z młodym ocelota lub margai (kot długoogoniasty). Okazało się, że tylko bardzo doświadczeni rdzenni mieszkańcy Brazylii lub dawni tropiciele i myśliwi są w stanie odróżnić te trzy gatunki.

Galeria zdjęć: kot oncilla

Niewiele osób miało okazję zobaczyć oncilla na wolności. Zwierzę wyróżnia się niezwykłą niewidzialnością i zdolnością do perfekcyjnego maskowania się. Cechy życia w środowisku naturalnym praktycznie nie są badane, praktycznie nie ma wiarygodnych i dokładnych informacji o tym drapieżniku. Z powodu zaniku siedlisk przyrodniczych i kłusownictwa gatunek figuruje w Czerwonej Księdze i jest zagrożony wyginięciem.