Gdzie mieszka ślimak stawowy i co je

Wiele różnych ślimaków żyje w zbiornikach wodnych, rzekach, ogrodach, ale najczęstszym gatunkiem jest ślimak stawowy. Zamieszkuje obszary, w których jest wystarczająco dużo wilgoci, dzięki czemu można go zobaczyć na całym świecie. Ten mięczak jest często zasiedlany w akwariach, ponieważ dobrze radzi sobie z płytką nazębną, która tworzy się na szkle, kamieniach lub innych przedmiotach, a także ciekawie jest obserwować takiego ślimaka.

Opis małża

Ślimak stawowy to ślimak słodkowodny, który ma dobrze rozwiniętą spiralną muszlę. Sama skorupa składa się z pięciu lub sześciu zwojów. Z jednej strony ma usta, a z drugiej ostry wierzchołek. Niezawodnie chroni miękkie ciało ślimaka przed różnymi niekorzystnymi skutkami i uszkodzeniami mechanicznymi.

Ślimak stawowy oddycha za pomocą płuc, dlatego zmuszony jest okresowo wynurzać się na powierzchnię wody. Na samej krawędzi zlewu znajduje się specjalny okrągły otwór, który po prostu prowadzi do płuc. I to tam krew wzbogaca się w tlen i uwalnia dwutlenek węgla.

https: // www.youtube.com / embed / gg1sJQoMRMc

Ciało ślimaka stawowego składa się z trzech głównych części:

• głowy;
• tułów;
• nogi.

Noga mieszkańca słodkowodnego zajmuje brzuszną część ciała. Jest umięśniona, z jej pomocą ślimak porusza się po powierzchni. Cykl życiowy mięczaków jest dość krótki, ponieważ wszystkie umierają zimą. W zależności od gatunku ślimaki stawowe różnią się między sobą kolorem muszli, tułowia i nóg, a także mogą mieć inny kształt i grubość muszli.

Najczęstsze typy

Ślimaki to wyjątkowe zwierzęta, które nie wyrządzają ludziom żadnych szkód, a wręcz przeciwnie, przynoszą wiele korzyści, ponieważ aktywnie jedzą różne chwasty, dobrze oczyszczają akwarium ze wzrostu, a nawet mają właściwości lecznicze. W naturze istnieje wiele opcji ślimaka stawowego, z których każdy ma swoje własne cechy.

Ale najczęstsze są następujące typy:

1. Duży ślimak stawowy lub zwyczajny. To największy członek rodziny. Powłoka może mieć do 6 cm długości i 3 cm szerokości. Ma szerokie usta, a także od pięciu do sześciu zwojów. Ściany w pobliżu zlewu są zwykle ciemnobrązowe, ale są cienkie i przezroczyste. Ciało takiego ślimaka ma zielonkawo-szary odcień. Gatunek ten występuje w wielu zbiornikach słodkowodnych.
2. Mały ślimak stawowy. Taki ślimak jest łatwo rozpoznawalny po spiczastej i wydłużonej muszli, która ma bladożółty kolor. Loki u tego gatunku zawsze zwijają się w prawo i mają do siedmiu skrętów. Muszla mieszkańca słodkiej wody jest mocna, ale bardzo cienka i przezroczysta. Jego maksymalna długość to 1,2 cm, a szerokość tylko 0,5 cm. Ciało tego mięczaka ma szary odcień. Ten typ jest szeroko rozpowszechniony prawie na całym terytorium Rosji. Często można go zobaczyć w rzekach, stawach, a nawet kałużach.

   

3. Ślimak w stawie bagiennym. U tego gatunku muszla wygląda jak ostry stożek. Ma 3,2 cm wysokości i 1 cm szerokości. Ujście muszli jest małe i jest koloru brązowego, prawie czarnego. Ciało mięczaka ma zielonkawo-szary odcień i żyje w płytkich zbiornikach wodnych.
4. Ślimak w stawie jajecznym. Ten gatunek ma bardzo delikatną skorupę, a pierwszy lok to jedna trzecia ust. Jego maksymalny rozmiar osiąga 1,5 cm szerokości i 2,7 cm wysokości. Powłoka jest prawie przezroczysta i ma jasnoróżowy kolor. Ślimak otrzymał tę nazwę ze względu na usta w kształcie jajka. Korpus jest w kolorze jasnooliwkowym lub szarym. Taki mięczak może żyć na dużych głębokościach, często znajduje się w cichych rzekach i jeziorach.
5. Ślimak uszny. Usta tego mięczaka przypominają wyglądem i kształtem ludzkie ucho. Skorupa jest szarożółta i bardzo cienka. Ma 2,8 cm szerokości i 3,5 cm wysokości. Ciało ma żółto-zielony kolor z wieloma plamami. Ten typ występuje nie tylko w zbiornikach wodnych, ale także na kamieniach i drzewach.

Istnieją inne rodzaje tych mięczaków, ale są one znacznie rzadsze. Na przykład są takie ślimaki stawowe, które żyją na głębokości do 250 m lub na wysokości 5 tys. metrów.

Odżywianie i reprodukcja

Duży ślimak stawowy żywi się głównie pokarmami roślinnymi. W naturze zjada różne chwasty, glony, a nawet zgniłe rośliny. W akwarium długim językiem zeskrobuje płytkę nazębną, która tworzy się na ścianach. Ten mięczak zjada również wszelkie pokarmy, które osadzają się na dnie.

Małe kawałki skorupek jaj i kredy można dodać do akwarium jako dodatkową karmę. Z pokarmów roślinnych ślimakom można podawać jabłko, kapustę, cukinię, dynię, marchew, sałatę.

Ślimaki stawowe, jak wiele innych ślimaków, są hermafrodytami?, ale zapłodnienie zachodzi naprzemiennie. Są też w stanie samodzielnie zapłodnić własne jaja. Ci miłośnicy wilgoci składają jednocześnie dużą liczbę jaj, które są zamknięte w specjalnym przezroczystym śluzie. Zwykle ma wydłużony kształt i jest przyczepiony do różnych obiektów podwodnych, najczęściej do roślinności. Czasami w jednym takim lęgu jest nawet 300 jaj.

Same jajka są małe i prawie przezroczyste. Po około miesiącu wykluwają się z nich małe ślimaki, które z wyglądu nie różnią się niczym od dorosłych. Ślimaki stawowe rozmnażają się dość aktywnie, dlatego jeśli są w akwarium, trzeba okresowo czyścić nadmiar lęgów. W niewoli te mięczaki mogą żyć do dwóch lat, aw tym okresie składają jaja do 500 razy.

Trudności w utrzymaniu i choroba

Ślimaki stawowe to zupełnie bezpretensjonalne zwierzęta, ale główną trudnością w ich utrzymaniu jest to, że mogą przenosić groźne choroby, które na pierwszy rzut oka są prawie niemożliwe do rozpoznania. Najczęstszą chorobą u tych mięczaków jest infekcja grzybicza. A jeśli zarażona osoba zostanie umieszczona we wspólnym akwarium z rybami i innymi mieszkańcami, może szybko rozprzestrzenić infekcję.

Aby uniknąć tej sytuacji, przed posadzeniem ślimaka stawowego we wspólnym akwarium należy go poddać kwarantannie przez kilka dni. W tym okresie należy ją wkładać codziennie na kilka minut do słabego roztworu nadmanganianu potasu lub soli kuchennej.

Jeśli ślimak nie spożywa wymaganej ilości minerałów i pierwiastków śladowych, to ścianki jej muszli mogą zacząć się uszkadzać lub stawać się cieńsze. W takim przypadku ślimak stawowy powinien być karmiony pokarmami o wysokiej zawartości wapnia. Po chwili skorupa zarośnie i całkowicie się zregeneruje.

Trzymając ślimaki stawowe w akwarium, ważne jest, aby nie przeludniały go i kontrolowały ich rozmnażanie. Jeśli ślimaków będzie za dużo, zaczną aktywnie jeść młode glony, a w akwarium będzie stale brakować tlenu innym mieszkańcom.