Częste zatrucie szczurów u psów: objawy, pomoc przed pójściem do weterynarza i terapia po

Zwierzęta często stają się przypadkową ofiarą walki człowieka z gryzoniami, zbierając zatrute przynęty na ulicy lub zjadając zatrute szczury i myszy. W praktyce weterynaryjnej często zdarzają się przypadki celowego zatrucia zwierząt trutami na szczury, gdy psy rozrzucają truciznę w miejscach przebywania psów i kotów. Ważne jest, aby właściciel znał główne oznaki zatrucia, aby zapewnić szybką pomoc czworonożnemu przyjacielowi.

Wpływ trucizny na organizm zwierzęcia

Patogeneza zatrucia szczurów wiąże się z osobliwościami jego wpływu na układy funkcjonalne organizmu. Z reguły rodentycydy stosuje się do zwalczania gryzoni w życiu codziennym oraz w rolnictwie. Substancje te szybko przenikają do układu krążenia zwierzęcia stałocieplnego i zaburzają procesy krzepnięcia krwi. Trucizny takie jak flokumafen, bromadiolon, difetialon, trifenacyna, warfaryna, izopropylofenacyna mają właściwości przeciwzakrzepowe.

Zgodnie z mechanizmem działania na żywy organizm rodentycydy dzielą się na rodentycydy I i II generacji i różnią się szybkością działania. Antykoagulanty I generacji działają błyskawicznie na układ krwiotwórczy, prowadząc do naruszenia syntezy przeciwkrwotocznej witaminy K.

Mechanizm działania trucizn I i II generacji jest identyczny. Pod ich wpływem dochodzi do naruszenia syntezy białek biorących udział w krzepnięciu krwi, niepowodzenia w tworzeniu witaminy K, co prowadzi do rozwoju udaru krwotocznego, wielokrotnych krwawień wewnętrznych.

Szczur jest mniej toksyczny dla zwierząt domowych. Substancja działa selektywnie na gryzonie, ale ma niską toksyczność dla innych grup zwierząt (dawka śmiertelna waha się od 70 do 150 mg na 1 kg masy ciała). Mechanizm jej działania na organizm psa polega na zwiększeniu przepuszczalności ścian naczyń, rozwoju obfitej wydzieliny tchawiczo-oskrzelowej. Trucizna prowadzi do uszkodzenia układu sercowego, jeśli pies zostanie zatruty dużymi dawkami, rozwija się obrzęk płuc.

Fosforek cynku to niebezpieczna trutka na szczury dla czworonożnego przyjaciela. Oparta na nim trucizna, gdy dostanie się do kwaśnego środowiska żołądka, zamienia się w substancję drażniącą - fosfinę i prowadzi do zaburzenia funkcji trawiennej. Toksyna ma również działanie neurologiczne, wpływając na centralny układ nerwowy.

Skumulowany wpływ trucizn na szczury na zwierzęta domowe polega na tym, że objawy rozwijają się stopniowo, ponieważ zmniejszają się zapasy witaminy K i rozwijają się krwotoki w narządach i tkankach.

Pierwsza pomoc dla psa

Podejrzewając zatrucie czworonożnego przyjaciela, właściciel musi podjąć szereg środków pierwszej pomocy. Umiejętne działania pozwolą zwierzakowi sprostać profesjonalnym działaniom weterynarza.

Przede wszystkim zabiera się psu miskę karmy, pozostaje czysta woda. Wywołane wymioty i płukanie żołądka słabym roztworem nadmanganianu potasu pomogą zmniejszyć działanie trucizny. Aby wywołać u psa odruch wymiotny, wystarczy położyć kawałek grubej soli kuchennej na nasadzie języka. Lewatywa pomaga oczyścić organizm z trutki na szczury. Zabieg wykonuje się wodą o temperaturze pokojowej.

Przed wizytą w gabinecie weterynaryjnym psu można podać adsorbenty np. węgiel aktywowany. Lek podaje się w ilości 2 - 3 tabletek na 10 kg wagi, po zmieleniu ich na proszek. W tym stanie funkcja adsorbująca leku wydaje się lepsza niż w postaci tabletki. Oprócz węgla aktywnego psu można podać Enterosgel, Polyphepan, Polysorb. Leki wiążą toksyny i trucizny, promując ich wczesne usuwanie z organizmu.

Tanina to antidotum na zatrucie szczurów. Lek nie jest swoistym antidotum, ale skutecznie wiąże truciznę w żołądku zwierzęcia. W przypadku, gdy pies przypadkowo połknie przynętę na szczury na bazie fosforku cynku, podaje się mu roztwór siarczanu miedzi. Decyzję o zastosowaniu konkretnego antidotum podejmuje lekarz weterynarii na podstawie danych anamnestycznych i obrazu klinicznego zatrucia.

Konsekwencje dla zwierzęcia

Biorąc pod uwagę patogenezę trucizn na szczury na ciele zwierząt domowych, samoleczenie zatrucia jest niedopuszczalne. Według statystyk odwołanie właściciela w pierwszych godzinach manifestacji obrazu klinicznego do wyspecjalizowanej instytucji daje szansę na zbawienie w 85% przypadków. Jednak nawet przy skutecznej profesjonalnej pomocy pies może rozwinąć różne komplikacje. Najczęściej działanie trucizny wpływa na wątrobę i nerki.

Zwierzę często ma uporczywe zaburzenie krwawienia. Niepowodzenie objawia się regularnym krwawieniem dziąseł, bladością widocznych błon śluzowych. Nawet po długim czasie po zatruciu możliwe jest krwawienie w przypadku urazów.

Zatrucie szczurów u psów nie jest tak rzadkim zjawiskiem. Zwierzęta mogą jeść zatrute gryzonie, przynętę na szczury. Mechanizm działania trucizny opiera się z reguły na naruszeniu krzepliwości krwi u zwierząt stałocieplnych. W praktyce weterynaryjnej do leczenia stosuje się zarówno specyficzne odtrutki, jak i leczenie objawowe.

Przydatne wideo

W przypadku zatrucia izoniozydem u psów, obejrzyj ten film: