Nieprzyjemne czyraki u psów: objawy i terapia

Ogniskowe zapalenie gruczołu łojowego i mieszków włosowych o charakterze ropnym u zwierząt domowych nazywane jest wrzodem. Czynnikiem wywołującym zakażenie jest Staphylococcus aureus i Staphylococcus aureus, które są patogenami oportunistycznymi. Czyrak u psa to stożkowate wzniesienie nad skórą, gęste w dotyku i bolesne dla zwierzaka.

Proces zapalny często kończy się samoistnym otwarciem, które prowadzi do infekcji zdrowych tkanek.

Powody pojawienia się

Na podstawie wieloletniej praktyki lekarze weterynarii wyróżniają następujące przyczyny rozwoju infekcji krostkowej u psów:

• Zanieczyszczenie skóry. Chodzenie przy złej pogodzie, trzymanie w brudnym pomieszczeniu prowadzi do gromadzenia się brudu i kurzu na powierzchni sierści i skóry zwierzęcia oraz prowokuje rozwój czyraków.
• Niezadowalające warunki przetrzymywania. Zbyt wilgotne powietrze, przeciągi, gwałtowna zmiana reżimu temperatury w pomieszczeniu prowadzi do naruszenia naturalnej równowagi ochronnej skóry.

Polecamy poczytać o, jak leczyć rany u psów. Poznasz klasyfikację urazów, cechy leczenia ran powierzchownych i głębokich, płaczących i szarpanych.
A tutaj więcej o zapaleniu kości i szpiku u psów.

Oznaki wrzenia na nosie, głowie, nodze

Proces zapalny może być lokalny, lokalny i ogólny. W przypadku postaci lokalnej obserwuje się pojedyncze wrzenie. Zlokalizowana patologia charakteryzuje się obecnością kilku ognisk zapalnych na oddzielnej części ciała, na przykład na głowie. W przypadku ogólnej furunculosis dotyczy to całej skóry zwierzęcia.

W praktyce klinicznej lekarz weterynarii najczęściej zajmuje się ropniami zlokalizowanymi na twarzy i kończynach zwierzęcia. Występują również furunculosis międzypalcowa i okołoodbytowa. Przyczyną rozwoju ropnego ropnia w okolicy międzypalcowej jest najczęściej uraz, uraz, a także grzybicze zapalenie skóry. Czyraczność okołoodbytowa rozwija się jako powikłanie nużycy u psów.

Objawy ropnej infekcji skóry są następujące:

• Na skórze znajdują się pojedyncze lub liczne guzki.
• Obrzęk ma gęstą konsystencję. Zauważono zaczerwienienie skóry.
• W miarę rozwoju ropnia kolor zmienia się na żółto-szary.
• Zwierzę wykazuje niepokój: drapie się łapami, toczy się po podłodze, ociera bokami o ściany i meble.

• Autopsja. W tej fazie zawartość ropna topi się i gaśnie. Według weterynarzy samooczyszczanie skóry z treści ropnych prowadzi do rozszerzenia strefy infekcji i jest wysoce niepożądane u zwierząt z osłabionym układem odpornościowym.
• Gojenie: zdrowienie. Po odrzuceniu ropnych mas powierzchnia rany zaczyna się zaciskać. Zmniejsza się zaczerwienienie i obrzęk w dotkniętym obszarze. Ognisko zapalenia pokryte jest skorupą, po odrzuceniu której w miejscu wrzenia może pozostać blizna lub niebieskawa plama.

Konsekwencje dla zwierzęcia

Pomimo pozornej łatwości problemu, czyraczność powoduje poważne cierpienie zwierzęcia. Długotrwałe zatrucie organizmu produktami ropnego zapalenia często prowadzi do upośledzenia funkcji nerek. Powikłanie procesu zapalnego z wtórną infekcją zwiększa ryzyko rozwoju postaci uogólnionej, a nawet niebezpiecznej dla życia psa sepsy.

Ze względu na możliwość wystąpienia powikłań właściciel powinien uważnie monitorować stan skóry czworonożnego przyjaciela i w odpowiednim czasie szukać wykwalifikowanej pomocy.

Leczenie czyraków u psów

W praktyce weterynaryjnej leczenie ropnych infekcji skóry odbywa się metodami chirurgicznymi i zachowawczymi. Otwarcie wrzenia odbywa się na etapie ropienia, z utworzeniem martwiczego pręcika. Lekarz weterynarii wykonuje nacięcie w kształcie krzyża i oczyszcza zmianę z treści ropnej. Manipulację przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym. W praktyce często stosuje się infiltracyjne blokady nowokainy antybiotykiem.

W razie potrzeby jamę myje się roztworami dezynfekującymi - chlorheksydyną, furaciliną, miramistin. W jamie umieszcza się maść przeciwzapalną, na przykład tetracyklinę. Po chirurgicznym otwarciu ropnia podejmuje się działania zapobiegające drapaniu. Na zwierzęciu można nosić specjalną obrożę ochronną.

W patofizjologii furunculosis odporność na zwierzęta ma ogromne znaczenie. Pod tym względem skuteczne leczenie ropnej infekcji skóry nie jest kompletne bez ogólnych leków wzmacniających. Przede wszystkim choremu psu przepisuje się kurację immunomodulującą, która zwiększa zdolność fagocytarną komórek i miejscową ochronę naskórka. W tym celu stosuje się Gamavit, Maxidin, Roncoleukin, Nucleopeptide itp.D.

Terapia witaminowa na furunculosis opiera się na domięśniowych wstrzyknięciach kwasu askorbinowego, ryboflawiny. W skład diety wchodzą suplementy multiwitaminowe bogate w żelazo, kwas foliowy, witaminy A i E. Dobrym efektem jest dodanie do diety drożdży piwnych.

W okresie leczenia choremu zwierzęciu surowo zabrania się kąpieli. Procedury wodne na infekcje ropne przyczyniają się do rozprzestrzeniania się procesu zapalnego na zdrowe tkanki.

Profilaktyka

Aby zapobiec rozwojowi furunculosis u psów, weterynarze zalecają właścicielom przestrzeganie następujących zasad i wskazówek:

• Utrzymuj zwierzę w odpowiednich warunkach sanitarnych.
• Po spacerze usuń brud z sierści i kończyn zwierzaka.
• Regularnie czyść sierść, walcz z matami, wykąp psa używanie specjalnych szamponów.
• Monitoruj stan układu odpornościowego zwierzęcia. Wzmocnij organizm pupila kompleksami multiwitaminowymi po wcześniejszej konsultacji z weterynarzem.