Leczenie streptodermii u psa

Skóra jest największym obszarowo i wielofunkcyjnym narządem, który oprócz wielu funkcji pełni również rolę bariery ochronnej przed wpływami środowiska. Rozwój streptodermii zaburza zwykły sposób, prowadzi do zaburzenia pracy wielu właściwości skóry.

Paciorkowce - czynniki wywołujące paciorkowce.

Zależy od pory roku, więc bywa wiosną i jesienią. Czym są paciorkowce? Są to bakterie, z których większość nie stanowi zagrożenia dla ludzi. Żyją zwykle w układzie oddechowym, pokarmowym i moczowo-płciowym.

Te bakterie, które wybrały skórę zwierzęcia na swoje miejsce bytowania, wywołują całą gamę chorób. Możliwe patologie obejmują:

• zapalenie skóry sromu;
• ektyma;
• artretyzm;
• róża;
• wrzód tropikalny;
• martwicze zapalenie powięzi;
• wtórne zakażenie paciorkowcami;
• liszajec.

Ecthyma charakteryzuje się głębokimi zmianami skórnymi, ale objawy zewnętrzne są podobne do zwykłego zapalenia skóry.

Bakteria

Bakterie należą do Gram-dodatnich ziarenek, które różnią się budową łańcuchów i innymi złożonymi strukturami, co znacznie upraszcza sytuację podczas diagnozy. Badanie mikroskopowe wykonuje się metodą barwienia metodą Grama.

Wyróżniają się bezpretensjonalnością, ponieważ rozwijają się i rosną przy minimalnej ilości tlenu, co odnosi je do klasy beztlenowców. Istnieje klasyfikacja według zbudowanych przez nich konstrukcji - A, C, G. W zależności od miejsca lokalizacji bakterie mają odpowiednie nazwy, na przykład te, które żyją w układzie oddechowym, nazywane są pneumokokami.

Pneumokoki - mieszkańcy układu oddechowego.

Objawy według grupy

Bakterie z grupy A są drobnoustrojami warunkowo chorobotwórczymi, początkowo występują w ciele psa.

Każdy środek drażniący może wywołać niebezpieczną chorobę wywoływaną przez tego typu drobnoustroje. Postęp patologii wyraża się ciężkim zatruciem organizmu, rozwija się zapalenie gardła, liszajec, martwicze zapalenie powięzi. Ale pojawiają się również objawy ludzkiej szkarlatyny, która u zwierząt wyraża się znakami Kłębuszkowe zapalenie nerek, reumatyzm.

Zasadniczo bakterie typu A są zdolne do wytwarzania we krwi specjalnych przeciwciał, które służą jako wskaźnik przy stawianiu diagnozy. Fakt ten jest szczególnie ważny, gdy chodzi o złożony przebieg lub pochodzenie patologii. Jako dodatkową metodę badawczą można pobrać wymazy z pyska zwierzęcia, ale taki środek może pełnić jedynie rolę metody dodatkowej, ze względu na to, że paciorkowce tego gatunku są początkowo obecne w ciele psa.

Do badania pobiera się wymaz z pyska psa.

Streptococcus grupy C i G

Paciorkowce z grupy C i G charakteryzują się podobnymi objawami jak bakterie z grupy A, jednak na miejsce ich bytowania wybierana jest skóra zwierząt starych i chorych.

Jeśli dość młody pies choruje przez długi czas, również jest zagrożony. Próbując wyeliminować patogen tych grup, nie możesz przerwać leczenia, w przeciwnym razie możesz wywołać poważną komplikację.

Psy z obniżoną odpornością są zagrożone.

Pneumokoki

Pneumokoki początkowo znajdują się w płucach, gardle, gardle zdrowych osób.

Wpływ pneumokoków można wyrazić w postaci kaszlu.

Podobnie jak w poprzednich przypadkach, każdy środek drażniący może powodować poważną patologię. Dotyczy to zwłaszcza zwierząt osłabionych jakąkolwiek inną chorobą. Faktem jest, że podczas choroby właściwości ochronne organizmu są znacznie zmniejszone, co umożliwia reakcję na pneumokoki i objawia się wybuchem choroby.

1. Patogenne działanie pneumokoków wyraża się w postaci patologii układu oddechowego. Na tym tle zwierzę zaczyna kaszleć, pojawia się katar, zapalenie spojówek, ciężki oddech, duszność.
2. Na ogół ziarniaki te bardzo mocno „przywierają” do wybranych przez siebie błon śluzowych, co następnie komplikuje leczenie, które trwa długo.
3. Podobna manifestacja jest typowa dla starych zwierząt domowych, których dieta nie różni się różnorodnością.
4. Takie zwierzaki spożywają tylko suche jedzenie, co niekorzystnie wpływa na jakość właściwości ochronnych organizmu.

Dogoterapia i leczenie

Należy od razu zauważyć, że nie można określić „na oko” przyczyny złego samopoczucia psa, ponieważ objawy są niejasne i przypominają wiele innych chorób, a ponadto tworzą dość mylący obraz kliniczny.

Przyczynę choroby można zidentyfikować tylko w warunkach laboratoryjnych.

1. Przed podjęciem działań terapeutycznych wysiew należy wykonać na pożywce i odbywa się to tylko w warunkach laboratoryjnych.
2. Jeśli w środę nie można przeprowadzić siewu, zaleca się szerokie spektrum działania.
3. Zalecane leki grupa cefalosporyn.
4. Stosowany w leczeniu grupy leków tetracykliny, jednak stosowanie tych leków należy przepisywać ostrożnie, gdyż tetracykliny są toksyczne i powodują skutki uboczne w postaci uszkodzenia nerek i wątroby.

Antybiotyki

Większość paciorkowców reaguje na stosowanie antybiotyków szeregu penicylin, dlatego wskazane byłoby przepisanie tych leków. Dozwolone jest leczenie erytromycyną, cefalosporyną, ceftriaksonem. W takim przypadku erytromycynę należy podawać psu dość długo, aby uzyskać większy efekt terapii.

Do leczenia stosuje się lek Ceftriakson.

W niektórych przypadkach użyj klindamycyna w połączeniu z penicylinami. Połączenie tych dwóch wzmocni działanie antybakteryjne. W przypadku powikłań zaleca się intensyfikację terapii wankomycyną.

Film o chorobach skóry u psów