Cechy pielęgnacji i konserwacji beagle w domu
Zadowolony
Jak urządzić miejsce
Od pierwszych dni pojawienia się w domu szczeniak powinien mieć swoje wydzielone miejsce – kącik, w którym będzie spał. Czasami nie należy zabierać dziecka do łóżka, bo bardzo szybko przyzwyczaja się do takiej postawy i trudno będzie w przyszłości odzwyczaić go od wspinania się po łóżeczku. Do aranżacji osobistej przestrzeni zwierzaka odpowiednie jest jasne miejsce w mieszkaniu, być może róg oddalony od okien i urządzeń grzewczych.
Połóż tam miękką matę lub materac. Możesz także zakupić specjalne łóżko lub domek o odpowiedniej wielkości. Może się zdarzyć, że szczeniak uparcie nie będzie chciał spać tam, gdzie właściciel ustalił i sam wybiera miejsce. W takim przypadku musisz postarać się uwzględnić jego pragnienie i, jeśli to możliwe, przenieść pościel. Małe beagle mają takie cechy jak aktywność i ciekawość. Będą eksplorować dom i wszystko, co się w nim znajduje, zwłaszcza pozostawione same sobie. Jeśli nie chcesz znaleźć zniszczonych i uszkodzonych mebli po powrocie do domu, zadbaj o zabawki dla swojego zwierzaka do gryzienia. Kiedy zwierzak zostanie sam, usuń wszystko, co jest ci drogie w strefie jego niedostępności.
Pieszy
Jako prawdziwi przedstawiciele rasy myśliwskiej, beagle są bardzo odważne, wytrzymałe i mają doskonały instynkt. Główną troską właściciela takiego zwierzaka jest stworzenie warunków do zachowania naturalnych instynktów. Niesamowita wytrzymałość pozwala beagle na długie spacery, jogging, a żeby pies mógł w pełni wyrzucić energię, należy go wyprowadzać codziennie w każdą pogodę.
Beagle nie dogaduje się dobrze z innymi zwierzętami, więc nie zdziw się, jeśli spotkasz je na spacerze, Twój pies wybuchnie głośnym szczekaniem. Kierując się instynktem łowieckim, pies może gonić ptaki na spacer, coś wąchać, podnosić przedmioty i żywność z ziemi. Aby nie miała takiego pragnienia, konieczne jest częstsze organizowanie gier z poszukiwaniem przedmiotów i najlepiej polować z psem. Beagle jest wygodnym polowaniem, ale w przypadku braku takiej możliwości czasami przydaje się wyprowadzenie zwierzaka na łono natury i zorganizowanie zaimprowizowanego polowania z fałszywą zdobyczą.
Higiena i pielęgnacja
Beagle regularnie musi dbać o oczy, łapy, uszy i oczywiście o włosy. Stan oczu można wykorzystać do oceny zdrowia zwierzaka - powinny być czyste, lśniące i szczęśliwe. Jeśli w kącikach oczu utworzyły się niewielkie wydzieliny, usuwa się je wilgotnym wacikiem zamoczonym w bulionie z herbaty lub rumianku. Uszy są najbardziej wrażliwym miejscem u psów tej rasy. Zła higiena (zanieczyszczenie) może prowadzić do infekcji. Aby temu zapobiec, uszy należy czyścić bawełnianym wacikiem 1 raz w tygodniu.
Po każdym spacerze umyj łapy psa i sprawdź ochraniacze pod kątem kontuzji i skaleczeń. W razie potrzeby obolałe miejsca smaruje się maścią leczniczą. U domowego psa rasy beagle szybko rosną pazury, które podczas ruchu powodują u niego dyskomfort. Skróć pazury za pomocą specjalnych szczypiec zakupionych w sklepie zoologicznym. Ta procedura wymaga szczególnej uwagi, ponieważ nadmierne przecięcie płytki paznokcia może uszkodzić naczynia.
Jak dbać o swój płaszcz to nic wielkiego. Jest krótki i samoczyszczący w beagle, dzięki czemu nie wymaga częstych zabiegów wodnych. Zaleca się kąpać psa 2-3 razy w roku. Jeśli się zabrudzi podczas chodzenia, wystarczy przetrzeć to miejsce wilgotną ściereczką. Szczotkuj wełnę miękką szczotką 1-2 razy w tygodniu, a gdy dochodzi do linienia - częściej. Beagle linieje 2 razy w roku, zwykle wiosną i jesienią. W tych okresach wełnę należy czesać codziennie lub co drugi dzień.
Zdrowie i medycyna
Przy odpowiedniej pielęgnacji beagle mogą żyć około 15 lat. Jak wszystkie rasy myśliwskie mają silną odporność, jednak terminowe szczepienia i zabiegi przeciwpasożytnicze są dla nich obowiązkowe. Odrobaczanie i profilaktykę wełny od pasożytów przeprowadza się rutynowo 3 razy w roku.
W przypadku szczeniąt pierwszą obróbkę wełny przeprowadza się w wieku 3-4 miesięcy. Aby zwierzę było mniej zaniepokojone chorobą, właściciel powinien zwrócić uwagę na reżim żywienia i dietę. Beagle są podatne na otyłość spowodowaną przejadaniem się. Aby utrzymać wagę pod kontrolą, należy ograniczyć psu dostęp do pokarmu, a do karmienia używać wyłącznie zdrowych, najlepiej naturalnych produktów: zbóż, warzyw, mleka, chudego mięsa.
Ale nawet przy odpowiedniej pielęgnacji beagle może mieć następujące choroby:
- epilepsja i niedoczynność tarczycy – przyczyną tych chorób jest genetyka;
- choroby oczu (jaskra, zaćma);
- infekcje i stany zapalne uszu spowodowane długimi i słabo wentylowanymi uszami.
Również przedstawiciele tej rasy są podatni na związane z wiekiem uszkodzenia układu mięśniowo-szkieletowego. W wieku dorosłym beagle mają trudności z położeniem się lub wstawaniem, skomlą, co wymaga leczenia weterynaryjnego.
Edukacja i trening
Wychowywaniem beagle`a należy zająć się od wczesnego dzieciństwa, a pierwszą rzeczą, której dziecko musi się nauczyć, jest to, co jest dozwolone, a czego nie.
Takimi komendami możesz szkolić szczeniaka od 3 miesiąca. Ze względu na zamiłowanie do wolności rasa ta jest trudna do wyszkolenia. Jeśli obok beagle`a są też dzieci, które cały czas bawią się ze szczeniakiem, sytuacja często wymknie się spod kontroli, ponieważ dziecko woli bawić się z dziećmi.
Aby osiągnąć cel, właściciel musi być nieugięty, ale delikatny, ponieważ jeśli zwierzak poczuje złość i niezadowolenie, zacznie się upierać i być złośliwy. Do 6 miesiąca życia pies musi w pełni socjalizować - przyzwyczaić się do czystości, toalety, oduczyć gryzienia i gryzienia przedmiotów. Po 6 miesiącach możesz zacząć poważny trening.
Wideo „Pies rasy Beagle”
Dowiedz się wszystkiego o Beagle z tego filmu.