6 Niepokojących przyczyn nadmiernego wydzielania śliny u psów

Często właściciel może zauważyć obfite ślinienie się u swojego psa. W niektórych przypadkach może to być normą, w innych objawem choroby. Z tego artykułu dowiesz się, dlaczego pies ślini się, w jakich przypadkach jest to niebezpieczne i co należy zrobić.

Opis i znaczenie odruchu

6 niepokojących przyczyn nadmiernego wydzielania śliny u psów

Ślina to klarowny płyn wydzielany przez gruczoły ślinowe podczas posiłku. Skład śliny determinuje jej funkcję:

  • lizozym (działanie bakteriobójcze);
  • amylaza, maltaza (rozkład węglowodanów);
  • mucyna (skleja kawałek jedzenia);
  • woda (około 98%);
  • leukocyty, komórki nabłonkowe;
  • pierwiastki śladowe i inne substancje.

Ślinienie u psów może być albo odruchem warunkowym (wytwarza się go z biegiem czasu przez rodzaj pokarmu), albo może wystąpić w wyniku podrażnienia zakończeń nerwowych podczas jedzenia. Reguluje wydzielanie śliny przez autonomiczny układ nerwowy.

Dlaczego to się dzieje? Ślina odgrywa ogromną rolę w procesie trawienia:

  • usprawnienie procesu jedzenia – nawilża pokarm, dzięki czemu pies łatwiej go przeżuwa;
  • w jamie ustnej proces trawienia pokarmu rozpoczyna się dzięki obecności w ślinie amylazy i maltazy (enzymów rozkładających węglowodany);
  • bakteriobójcze działanie śliny chroni zwierzaka przed zakażeniem drogą pokarmową.

Ilość wydzielanej śliny zależy od rodzaju pokarmu. Stwierdzono, że w odpowiedzi na żucie suchej karmy wytwarza się znacznie więcej śliny.

Wideo „TOP-5 niebezpiecznych chorób psów”

W tym filmie dowiesz się o pięciu najgroźniejszych chorobach psów i jak sobie z nimi radzić.

Jak wygląda norma

Nadmierne ślinienie u psa jest często przyczyną niepokoju, ponieważ jest objawem jakiejś choroby. Jednak w niektórych przypadkach nadmierne ślinienie się jest wariantem normy.

Przyczyny fizjologiczne obejmują zwiększone wydzielanie śliny u niektórych ras, co jest związane z anatomicznymi cechami budowy ich szczęki. Szerokie usta i niecałkowite zamknięcie żuchwy może prowadzić do tego, że ślina nie pozostaje w jamie ustnej, a po prostu spływa. Do ras psów „śliniących się” należą:

  • mastify;
  • buldogi;
  • bokserki;
  • św. Bernardynów.

Przyczyny nadmiernego ślinienia

Nawet jeśli nadmierne ślinienie nie jest związane z rasą psa, w niektórych przypadkach silne ślinienie nie stanowi zagrożenia dla zwierzaka. Dotyczy to przede wszystkim sytuacji, w których nadmierne wydzielanie śliny jest zjawiskiem krótkotrwałym. Na przykład w czasie upałów, kiedy pies jest spragniony. Psy mogą też ślinić się na widok jedzenia.

W innych przypadkach, gdy nadmierne ślinienie się u psów nie jest związane z rasą i objawia się przez długi czas, jest to powód do niepokoju.

Choroby jamy ustnej

Najczęstszym powodem, dla którego pies może dużo się ślinić, jest uszkodzenie błony śluzowej jamy ustnej. Ta patologia może być oznaką zapalenia jamy ustnej, czyli zapalenia błony śluzowej jamy ustnej.

Zapalenie jamy ustnej może przybierać różne formy:

  • katar (obecny jest tylko obrzęk i zaczerwienienie błony śluzowej);
  • wrzodziejące (na tle zaczerwienienia obserwuje się owrzodzenia, erozję lub rany);
  • zanikowy (objawiający się bólem w kontakcie z błoną śluzową, na przykład podczas naciskania lub jedzenia).

Oprócz nadmiernego ślinienia się w tym przypadku psy mają nieświeży oddech, zwierzę odmawia jedzenia, jego stan jest ospały i senny.

Ponadto zwiększone wydzielanie śliny może wskazywać na obecność ciała obcego uwięzionego między zębami.

Nieprawidłowości w zębach i dziąsłach mogą również prowadzić do niekontrolowanego wydzielania śliny. Na przykład próchnica, zapalenie dziąseł lub choroba przyzębia. Ząbkowanie to najczęstsza przyczyna u szczeniąt.

Infekcje wirusowe

Zwiększone wydzielanie śliny u psa może być oznaką choroby zakaźnej.

Wścieklizna jest śmiertelną chorobą zarówno dla zwierząt, jak i ludzi. Przenoszone przez ugryzienie zarażonego dzikiego zwierzęcia. Prawie zawsze śmiertelny.

Inną chorobą zakaźną, której towarzyszy nadmierne ślinienie, jest zatrucie jadem kiełbasianym.

Często patologia występuje w chorobach zakaźnych górnych dróg oddechowych o charakterze wirusowym. W takim przypadku pies będzie miał gorączkę, kaszel i katar.

6 niepokojących przyczyn nadmiernego wydzielania śliny u psów

Choroby i urazy ucha

Choroby i urazowe uszkodzenia uszu mogą również prowadzić do nadmiernego ślinienia się. Powodem tego jest to, że największy gruczoł ślinowy znajduje się w okolicy ucha.

Klęska ślinianki przyusznej może nastąpić w wyniku jej uszkodzenia, z zapaleniem ucha środkowego, zmianą guza. Trudno jest samodzielnie zdiagnozować problem, trzeba zasięgnąć wykwalifikowanej pomocy weterynarza.

Zaburzenia jelit

W tym przypadku zwiększonemu wydzielaniu śliny towarzyszy zmiana stolca, częściej w postaci jego rozluźnienia. Przyczyną może być zarówno ostre, jak i przewlekłe uszkodzenie przewodu pokarmowego.

Zwykle przy patologii jelit pies odmawia jedzenia, ponieważ towarzyszy temu ból. Zwierzę traci na wadze, zmniejsza się jego aktywność, odmawia zabaw i spacerów.

Zatrucie

Jednym z objawów zatrucia jest zwiększone wydzielanie śliny u zwierzaka. Pies może zostać zatruty chemią gospodarczą, trującymi roślinami, karmą złej jakości. W przypadku zatrucia pies wymiotuje, po czym pojawiają się nudności i nadmierne ślinienie się.

Naprężenie

Przedłużony ruch w transporcie, nagła zmiana scenerii, przeprowadzka lub nieobecność właściciela są odbierane przez psa jako stres, a także mogą powodować nadmierne ślinienie się. Wynika to z faktu, że stres wpływa na centralny układ nerwowy i może zmieniać przebieg odruchów.

6 niepokojących przyczyn nadmiernego wydzielania śliny u psów

Jak pomóc swojemu zwierzakowi?

Przede wszystkim musisz zbadać zwierzaka. Jeśli zęby szczeniaka ząbkują, środowisko zmieniło się drastycznie lub pies jest w stresie, nie jest wymagana interwencja medyczna. Wszystko, co możesz zrobić dla swojego zwierzaka, to lepiej się nim opiekować.

Jeśli po kontakcie z gryzoniami, wężami lub innymi zwierzętami nasiliło się wydzielanie śliny lub jeśli pies zjadł nieznany przedmiot, zbadaj jego pysk, usuń resztki jedzenia i wypłucz pysk zwierzęcia.

Jeśli podejrzewasz zakaźny charakter choroby lub traumatyczne uszkodzenie gruczołów ślinowych, skontaktuj się z lekarzem weterynarii w celu uzyskania pomocy medycznej.