Przyczyny nadmiernego wydzielania śliny u psa

Przyczyny nadmiernego wydzielania śliny u psa

Niektórzy właściciele psów bez doświadczenia narzekają na dużą ilość śliny u swoich psów. Zjawisko to w weterynarii nazywane jest nadmiernym ślinieniem, może mieć charakter trwały lub przejściowy. Troskliwi właściciele się o to martwią. Jaka jest przyczyna patologii?

Krótko o ślinieniu się u psów

Ślina to sekret ślinianek podjęzykowych, podżuchwowych i przyusznych, niezbędny do odczuwania smaku, ssania, zwilżania pokarmów stałych przed połknięciem. Rozpuszcza składniki odżywcze w ustach i utrzymuje je w czystości. Ślina zapobiega również rozprzestrzenianiu się patogenów chorób zakaźnych poprzez ciągłe płukanie jamy ustnej. W końcu ten sekret zawiera substancje przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe.

Gruczoły ślinowe są unerwione przez współczulny i przywspółczulny układ nerwowy. Pierwsza powoduje wydzielanie lepkiej śliny. Układ przywspółczulny stymuluje płynne wydzielanie śliny.

Nowi właściciele psów powinni mieć świadomość, że normalne wydzielanie niektórych ras może wydawać się przytłaczające. Mowa o np. ogarach, mastifach, bassetach, nowofundlandach. A u przedstawicieli innych ras nadmierne ślinienie się nie zawsze jest powodem do niepokoju. Ślinienie się zwierzęcia na widok pokarmu nie jest patologią. Zjawisko to jest uważane za normę w sytuacji stresowej.

Dlaczego psy mają nadmierne ślinienie??

Jeśli ślina jest zakrwawiona, żółto-brązowa, nieprzejrzysta, nieprzyjemnie pachnie, jest oznaką choroby. Najprawdopodobniej pies ma choroby jamy ustnej, na przykład chorobę przyzębia, zapalenie jamy ustnej, zapalenie ślinianek.

Wśród innych przyczyn nadmiernego ślinienia się najczęstsze to:

  1. Zatrucie. Pies może zostać zatruty truciznami, środkami owadobójczymi, metalami ciężkimi. W takim przypadku obfite ślinienie będzie tylko jednym z objawów problemu.
  2. Choroby zębów. Najczęściej jest to próchnica, kamień nazębny, zapalenie miazgi.
  3. Zwichnięcie szczęki. Ta kontuzja nie jest rzadkością u agresywnych psów, które lubią walczyć. Ale włożenie psa pod samochód może również prowadzić do drobnych obrażeń, których nie każdy właściciel zauważy. Jeśli szczęka jest zwichnięta, pies nie może zamknąć pyska.
  4. Udar cieplny. Kiedy pysk psa jest otwarty, dochodzi do aktywnego wydzielania śliny.
  5. Encefalopatia wątrobowa. Chorobie często towarzyszy nadmierne ślinienie się, a także objawy nerwowe.
  6. Niektóre ukąszenia owadów. Dzieje się tak, gdy pies próbuje polować i jeść owady.
  7. Dolegliwości układu pokarmowego. To jest wrzód, zapalenie przełyku, jego guz, przepuklina rozworu przełykowego.
  8. Guzy gruczołów ślinowych, ich uszkodzenia, cysty. Częściej występują u starszych psów.
  9. Wścieklizna. W przypadku tej niebezpiecznej dolegliwości jednym z pierwszych objawów jest nadmierne ślinienie się. Co więcej, zachowanie psa zmienia się dramatycznie.
  10. Botulizm. Tak nazywa się zatrucie niskiej jakości konserwami, suszoną żywnością i rybami słodkowodnymi.
  11. Tężec. Choroba rozwija się w obecności świeżych ran i kontaktu z glebą.

O diagnozie patologii

Tak więc większość przyczyn zwiększonego wydzielania śliny nie jest bardzo niebezpieczna. Inne wymagają natychmiastowej pomocy weterynaryjnej.

Aby ustalić przyczynę zwiększonego wydzielania śliny, weterynarz najpierw bada jamę ustną. Po wykluczeniu obecności chorób zębów specjalista przepisze psu testy i badania. Są to ogólne badania krwi i moczu, USG jamy brzusznej. Lekarz weterynarii na pewno zapyta właściciela o ewentualne inne objawy pogorszenia samopoczucia psa. Jeśli pies zaczął słabo jeść, zmieniły się jego preferencje smakowe, najprawdopodobniej nadmierne ślinienie się wiąże się z chorobami układu pokarmowego i zębów.

Zmiana zachowania jest częstą oznaką wścieklizny, guzów. Ponadto chory zwierzak, doświadczający silnego bólu, staje się ospały, senny i nieposłuszny. Wymioty i biegunka mogą skłonić weterynarza do myślenia o przewlekłym lub ostrym zatruciu psa.

Tak więc istnieje wiele czynników, które powodują nadmierne ślinienie się u zwierząt domowych. Doświadczony lekarz weterynarii może je dokładnie ustalić i przekazać właścicielowi prawidłowe zalecenia.