Ciśnienie krwi kota i jak je mierzyć
Zadowolony
Koty, podobnie jak ludzie, często cierpią na nadciśnienie. Właściciel, widząc, że jego pupil nie czuje się dobrze, może nawet nie podejrzewać, że ma nadciśnienie. Może to jednak wskazywać, że zwierzę jest poważnie chore i wymaga pilnego leczenia. Z tego artykułu dowiesz się, jaka jest wartość ciśnienia u kota i jak ją mierzyć dla swojego zwierzaka.
Ciśnienie krwi jest mierzone w milimetrach słupa rtęci i jest reprezentowane przez dwie liczby:
- pierwsza cyfra (skurczowa) - oznacza wartość ciśnienia krwi na ściankach naczyń krwionośnych w momencie maksymalnego skurczu mięśnia sercowego;
- druga cyfra (rozkurczowa) - oznacza siłę nacisku przepływu krwi na ściany naczyń w momencie maksymalnego rozluźnienia mięśnia sercowego.
Wysokość ciśnienia krwi w tętnicach zależy od częstotliwości i siły skurczów serca, napięcia ścian naczyń krwionośnych, objętości skurczów serca.
Klasyfikacja rodzajów nadciśnienia tętniczego
W zależności od przyczyn rozróżnia się nadciśnienie pierwotne (pierwotne) i objawowe (wtórne). Nadciśnienie pierwotne rozwija się jako niezależna choroba. Częściej dotykają ją zwierzęta w starszym wieku. W tym przypadku przyczyną ucisku u kotów jest zmęczenie serca i słabe napięcie naczyniowe. Choroba może być również dziedziczna.
Nadciśnienie wtórne z definicji rozwija się na tle jakiejkolwiek podstawowej patologii. Najczęściej są to choroby narządów biorących udział w regulacji ciśnienia krwi (nerki, nadnercza, serce, tarczyca i inne). Nadciśnienie wtórne jest trudniejsze do zdiagnozowania i leczenia.
Pomiar ciśnienia krwi
Aby zmierzyć ciśnienie krwi u zwierzęcia, klinika zwykle posiada specjalny ciśnieniomierz dla kota, a w domu wystarczy zwykły aparat ludzki.
Pomiar ciśnienia krwi można wykonać bezpośrednio lub pośrednio. Najdokładniejsza jest metoda bezpośrednia lub inwazyjna. Jest to tak zwana metoda „cewnikowania tętnic obwodowych”. W celu zmierzenia ciśnienia zwierzęciu wstrzykuje się środek uspokajający, po czym do tętnicy, połączonej z systemem monitorowania, wprowadzany jest cewnik tętniczy. Metoda ta nazywana jest „złotym standardem”, ale jest rzadko stosowana ze względu na swoją złożoność.
Znacznie częściej stosuje się metody pośrednie, jest ich kilka:
- Oscylograficzne (pomiar odbywa się za pomocą oscyloskopu tętniczego);
- Doppler (użyj urządzenia działającego na zasadzie Dopplera);
- Fotopletyzmograf (wykorzystuje pomiar tłumienia podczerwieni).
Wszystkie te metody mają podobną zasadę działania. Na łapę zwierzęcia zakładany jest specjalny mankiet, w który wtłaczane jest powietrze. Zmiana objętości tkanki jest rejestrowana w momencie dozowanego ucisku i rozkurczu naczyń krwionośnych (ekspozycja na falę tętna).
Najdokładniejsza ze wszystkich jest metoda oscyloskopowa. Należy pamiętać, że zwierzę w czasie zabiegu najczęściej znajduje się w stresie. Ten stan wpływa na wyniki pomiaru a / d. W związku z tym zaleca się kilkakrotne wykonanie pomiarów, przyjmując średnią wartość za prawdziwą.
Funkcje wysokiego ciśnienia
Nadciśnienie wtórne u kotów może rozwijać się na tle poważnych patologii, takich jak:
- cukrzyca;
- niewydolność serca;
- zaburzenia endokrynologiczne (nadczynność tarczycy);
- choroba Cushinga (zwiększona synteza hormonu kory nadnerczy);
- jadeit.
Długotrwały ucisk ma szkodliwy wpływ na stan oczu. Ponadto cierpią ściany naczyń krwionośnych, wzrasta lepkość krwi. Zmniejszony przepływ krwi powoduje zmniejszenie tempa procesów metabolicznych w tkankach. Wszystko to jest obarczone poważnymi konsekwencjami dla organizmu. Dlatego podczas każdego zaplanowanego badania profilaktycznego pupila konieczne jest zmierzenie ciśnienia.
Bardzo ważne jest również okresowe mierzenie a/d dla osób, które mają już 5-7 lat. W tym wieku zwierzęta stają się podatne na nadciśnienie pierwotne.
Objawy choroby
Nadciśnienie przede wszystkim pogarsza stan oczu, układu krążenia i nerwowego. Z tych narządów pojawiają się główne objawy nadciśnienia. Objawy i patofizjologia nadciśnienia u kotów są następujące:
- Wizja gwałtownie się pogarsza, pojawiają się rozszerzone źrenice, krwotoki siatkówkowe. W ciężkich przypadkach może dojść do odwarstwienia siatkówki, rozwoju jaskry, a nawet całkowitej ślepoty.
- Ze strony układu nerwowego często obserwuje się niestabilność chodu spowodowaną słabą koordynacją. Później pojawia się letarg, apatia, zwiększona senność.
- Z układu oddechowego - duszność, głód tlenu.
- Charakterystyczna jest również zwiększona opuchlizna (szczególnie opuchnięte łapy).
- Czasami pojawiają się krwawienia z nosa.
Leczenie choroby
Normalna a / d u kotów wynosi średnio 120 na 80 mm.rt.st. Zwierzę potrzebuje pomocy medycznej w następujących przypadkach:
- ciśnienie powyżej 150/100 mm.rt.st. - z tymi liczbami ustalana jest stała obserwacja;
- ciśnienie powyżej 160/120 mm.rt.st. - rozpocząć terapię hipotensyjną.
Leczenie nadciśnienia u kotów odbywa się zwykle w kilku etapach:
- Normalizacja ciśnienia krwi lekami przeciwnadciśnieniowymi (amlodypina, benazepril, lizynopryl). W niektórych przypadkach leki te są przepisywane zwierzęciu na całe życie.
- Eliminacja obrzęków lekami moczopędnymi (Diacarb).
- Eliminacja przyczyny nadciśnienia tętniczego (w przypadku wtórnego nadciśnienia objawowego).
- Ciągły monitoring stanu nerek i oczu.
W trakcie leczenia konieczne jest zapewnienie zwierzęciu stałego odpoczynku, aby uchronić je przed sytuacjami stresowymi.
Niskie ciśnienie
Zmniejszony a/d ma charakter wtórny, czyli odzwierciedla określony stan fizjologiczny kota. Głównymi przyczynami niedociśnienia są:
- osłabienie mięśnia sercowego;
- duża utrata krwi;
- stany szoku.
Główne objawy niedociśnienia są związane z ogólnym stanem zwierzęcia:
- czuć się słabym;
- puls nitkowaty;
- półomdlały;
- senność;
- zimne kończyny.
Niskie ciśnienie krwi jest w większości przypadków epizodyczne.
Ściśle monitoruj ciśnienie u kotów przed, w trakcie i po operacji. Jego ostry spadek wskazuje na pogorszenie stanu zwierzęcia i konieczność podjęcia pilnych działań resuscytacyjnych.
Aby ciśnienie jak najdłużej utrzymywało się w normalnym zakresie, należy monitorować stan zdrowia kota, a zwłaszcza serca i naczyń krwionośnych. W ich wsparciu pomoże właściwa dieta, odpowiednia aktywność fizyczna, coroczne badania profilaktyczne, a także przestrzeganie kalendarza szczepień.