Dlaczego pies stał się ospały?

Psy nie potrafią zakomunikować swoim właścicielom problemów zdrowotnych słowami, dlatego ludzie muszą nauczyć się rozpoznawać zdrowie zwierząt po ich apetycie, jakości skóry i sierści, stopniu aktywności. Każdy właściciel powinien być ostrożny, na przykład, jeśli pies stał się ospały, ponieważ w większości przypadków wskazuje to na poważne problemy zdrowotne zwierzęcia.

Kiedy nie powinieneś się martwić

Letarg nie zawsze jest oznaką choroby. W niektórych przypadkach stan ten występuje również u całkowicie zdrowych psów:

• Starszy wiek(powyżej 6-8 lat u dużych psów i 10-12 lat u małych zwierząt domowych). Nic nie można na to poradzić, stare psy są znacznie wolniejsze i bardziej flegmatyczne niż szczenięta i pieski w kwiecie wieku. Zwykle zwierzę w przyzwoitym wieku dużo śpi, ale jest trochę przytomne;
• Upał, zimno lub zmiana pogody (dziś słonecznie i gorąco, jutro deszczowo i chłodno itp.).P.). Jeśli ciśnienie atmosferyczne skacze na zewnątrz, a w pomieszczeniu jest za gorąco lub za zimno, zwierzę może wyglądać na apatycznego;
• Obfite przyjmowanie pokarmu. Niektóre psy to prawdziwi żarłocy. Mogą zjeść całą swoją porcję, wyciągnąć coś z kociej miski, a nawet uprosić właścicielkę o kawałek kiełbasy. Przejadanie się zawsze prowadzi do tego, że zwierzak staje się ospały i senny;
• Śnić. Tuż przed pójściem spać i przez jakiś czas po przebudzeniu zwierzęta wyglądają na ospałe i powolne. I to jest w porządku;
• Zmęczenie. Pies stał się ospały i smutny po aktywności fizycznej (bieganie, polowanie, pływanie, wykonywanie poleceń itp.).P.)? Nie ma się czym martwić: zwierzę po prostu potrzebuje dobrego snu, aby uzupełnić swoje siły;
• Wybuchy hormonalne(może być spowodowane ruią lub ciążą u suk, sterylizacją lub kastracją). Letarg w takich sytuacjach jest zjawiskiem przejściowym, które samo znika;
• Strach. Jeśli pies wyje, próbuje się ukryć, drży i przez krótki czas ospała, można podejrzewać, że po prostu bardzo się czegoś bała (na przykład wycie radiowozu lub wybuch petardy, grzmot);
• Nuda. Wiele psów jest zmuszonych do samodzielnego czekania na przybycie z pracy ukochanego właściciela. A jeśli niektóre zwierzęta w tym czasie płatają figle (na przykład obgryzając buty lub tapicerkę), to inne leżą w kącie w stanie całkowitej apatii, ale dokładnie do momentu powrotu właściciela;
• Stan po znieczuleniu. Pies leży ospale przez 1-2 dni po wprowadzeniu znieczulenia do zabiegu. Poza tym często w pierwszych dniach po szczepieniu pies też wygląda słabo, mało je i odmawia zabaw.

Letarg jako oznaka choroby

Nie ma powodu do niepokoju, jeśli pies jest przez krótki czas smutny i ospały, na przykład z powodu zmęczenia, ale jego apetyt i stolec są normalne. Ale jeśli oprócz letargu występują inne niepokojące objawy, to raczej powinieneś negocjować z weterynarzem o wizycie. Najczęściej słabość zwierząt jest spowodowana następującymi przyczynami:

• Ból. Jeśli zwierzę nie tylko jest nieaktywne, ale również trzyma ogon i drży, nie pozwala właścicielowi dotykać się i warczy, można podejrzewać, że cierpi. A przyczyn tego jest wiele: rany po ukąszeniach i oparzeniach, różne choroby narządów wewnętrznych, infestacje pasożytnicze i tak dalej;
• Naprężenie- kolejny powód, dla którego pies jest ospały i obojętny na wszystko, co go wcześniej interesowało. Co więcej, okresy apatii można zastąpić silnym podnieceniem, gdy zwierzę ciągle szczeka, wyje, ignoruje polecenia właściciela, może nawet warczeć. Często w stresie możliwe są przypadki uszkodzenia rzeczy właściciela, pojawianie się śladów i stosów w niewłaściwych miejscach, wypaczanie apetytu, bezcelowe wędrowanie po domu;
• Zatrucie. Letarg u psa może być wywołany zjedzeniem zepsutego lub zatrutego jedzenia, wdychaniem trujących oparów, połknięciem jadu węża lub pająka lub przyjmowaniem pewnych leków. Początkowo zatrute zwierzę jest zaniepokojone, ale stopniowo słabnie, jego oddech staje się głośny, wymiotuje lub biegunka, temperatura spada lub rośnie, ślina wypływa z ust, konwulsje, błony śluzowe zmieniają swój zwykły odcień (bledną, sine lub czerwienieją). Zwierzę może stracić przytomność;
• Choroba zakaźna. Prawie zawsze pies nie je i jest ospały z wirusem (adenowirus typu 1 i 2, plaga drapieżników itp.), bakteryjne (leptospiroza, salmonelloza, borelioza, clostridioza i wiele innych.dr.) lub grzybicze (dermatofitoza) uszkodzenie ciała. Objawy wymienionych chorób są liczne, różnią się one w zależności od rodzaju patogenu, który wywołał chorobę. Ale zawsze z infekcją pies odmawia jedzenia i zabawy;
• Choroby jamy ustnej. Pies jest ospały i nie pije (lub pije, ale bardzo mało), a także odmawia jedzenia, jeśli ma jedną z następujących chorób: zapalenie jamy ustnej, zapalenie dziąseł, choroba przyzębia. Przy takich dolegliwościach dziąsła zwierzęcia są spuchnięte i czerwone, z ust wydobywa się nieprzyjemny zapach, cieknie ślina (z krwią lub bez), włosy na szyi są stale wilgotne, na błonie śluzowej jamy ustnej mogą występować owrzodzenia, a na języku może być płytka nazębna;
• Onkologia. Rozwój nowotworu złośliwego prawie zawsze przyczynia się do tego, że zwierzę staje się ospałe i stale śpi. Waga zwierzaka maleje, sierść łatwo blaknie i wypada. Czasami przy zaawansowanej onkologii zwierzę jest żałosne jęczy;
• Choroby układu pokarmowego. Przy nieżytach żołądka, wrzodach żołądka, zapaleniu okrężnicy, nieżytach jelit zwierzę stale wygląda słabo, ospale, mało je, może wystąpić gorączka, biegunka (kał może zawierać krew lub śluz, kał jest obrzydliwy), nudności i wymioty, burczenie w jamie brzusznej, bębnica. A także w przypadku problemów z wątrobą (zapalenie wątroby, stłuszczenie wątroby itp.) zwierzak odmawia jedzenia, przestaje cieszyć się spacerami i zabawami, ma mdłości, czasami pojawiają się wymioty, błony śluzowe mogą żółknąć (białka oczu również stają się żółte), pies dużo pije, mocz staje się ciemny, często zmienia się kolor kału (z jasnożółtego na zielonkawy), rozwija się letarg, stopniowo zmniejsza się masa ciała;
• Choroby serca i naczyń krwionośnych. Przy takich dolegliwościach jak np. nadciśnienie, zapalenie mięśnia sercowego i niedokrwienie pies przez większość czasu leży apatycznie z powodu bólu mostka, może kaszleć i oddychać chrapliwie, cierpi na duszność, podskakuje tętno. Błony śluzowe bledną, kończyny często puchną, zwierzę czasami choruje;
• Choroby układu mięśniowo-szkieletowego. Przy osteoporozie, zapaleniu stawów, osteochondrozie i dysplazji stawów u psów tylne nogi ustępują, na kończynach piersiowych lub miednicy pojawia się kulawizna różnego stopnia, niezdarność podczas ruchu, zwierzęta są apatyczne, nie biegają i nie chodzą mało (może nawet całkowicie unieruchamiają zwierzaka), a jego waga rośnie;
• Choroby endokrynologiczne, najczęstsze z nich to cukrzyca, niedoczynność tarczycy i zespół Cushinga. Przy takich dolegliwościach pies jest słaby, dużo pije i często oddaje mocz, obficie je, ale z reguły chudnie. W przypadku zespołu Cushinga brzuch zwierzęcia zwiększa objętość. W przypadku problemów endokrynologicznych wełna blednie i rzednie, skóra swędzi, staje się cieńsza, pokryta bardzo długo gojącymi się ranami. Suchość w ustach. Możliwe problemy z ciążą, niektóre suki mają zaburzony harmonogram rui;
• Robaki. Letarg, gwałtowny apetyt (niektóre psy dużo jedzą, inne odmawiają jedzenia), rozstrój żołądka i jelit mogą być oznakami, że pasożyty żyją w ciele psa. Inne objawy inwazji robaków to kaszel, pogorszenie stanu sierści (matowość, rozczochrana) i skóry (utrata elastyczności, łupież), nieświeży oddech, śluz i krew w kale (jaja, larwy robaków, a nawet dorosłe robaki można znaleźć w kale ) , swędzenie odbytu (pies tarza się po papieżu po podłodze, gryzie się w odbycie);
• Alergia. Kichanie, wydzielanie śluzu z nozdrzy, łzawienie i zaczerwienienie oczu może być w przypadku reakcji alergicznej, np. na składniki żywności, leki, szampony, ślinę pcheł, kurz, pleśń, pyłki. Inne objawy alergii obejmują silne swędzenie ciała (pies ciągle swędzi), obrzęk różnych części ciała, łuszczenie i rany na skórze od zadrapań i ugryzień, głośny oddech, zmniejszony apetyt i osłabienie;
• Niedokrwistość. Pies cały czas śpi i nawet w rzadkich chwilach bezsenności wygląda na zmęczonego i apatycznego? Być może chodzi o rozwój anemii – brak hemoglobiny i czerwonych krwinek we krwi. Przy tej chorobie zwierzęta jedzą mało, dziąsła psów są blade. Ciśnienie tętnicze spada, a puls jest wysoki, często występują zawroty głowy, w wyniku których zwierzę chodzi, zataczając się;
• Choroba nerek(kamica moczowa, niewydolność nerek, odmiedniczkowe zapalenie nerek, kłębuszkowe zapalenie nerek itp.). Jeśli zwierzę jest ospałe i nie pije wody lub pije więcej niż zwykle, cierpi na obrzęki i częste bolesne oddawanie moczu, można zrozumieć, że jego system wydalniczy jest niesprawny. Główne objawy problemów z nerkami to zmiany ilości, zapachu i koloru moczu (mocz jest wydalany mniej lub częściej niż zwykle, pachnie cierpko i może być krwawy), wymioty, ból w dolnej części pleców (pies szuka wygodna pozycja do spania przez długi czas, żałobnie jęczy).

Co zrobić, jeśli Twój pies jest powolny

Czas więc na wyniki. Co zrobić, jeśli Twój pies jest powolny? W takiej sytuacji jest tylko jeden słuszny wybór: musisz jak najszybciej pokazać swojego zwierzaka weterynarzowi. Ważne jest, aby poinformować lekarza o wszystkich niepokojących objawach, jakie ostatnio zaobserwowano u zwierzęcia (niska lub wysoka gorączka, zaparcia lub biegunka, wymioty, odmowa picia lub jedzenia itp.).P.). Diagnozy nie można postawić w domu bez zbadania psa przez lekarza, przeprowadzenia badań i wykonania testów.