Wilczak - hybryda psa i wilka

Pies jest jednym z pierwszych zwierząt udomowionych przez ludzi, zawsze był najlepszym pomocnikiem, stróżem i wiernym przyjacielem starożytnego człowieka. Pragnienie oswojenia wilka i wyhodowania niestrudzonej rasy o silnej odporności było od niepamiętnych czasów.

Odnotowano wiele prób skrzyżowania wilka i psa, ale większość z nich zakończyła się niepowodzeniem. Jednak były też udane eksperymenty, ale było ich bardzo mało. Dopiero pod koniec XX wieku. udało się wyhodować rasę, którą zaczęli nazywać wilczym psem. Z powodzeniem ucieleśniała wszystkie najlepsze cechy psa i wilka. Przeczytaj o tej niesamowitej rasie w naszym artykule.

Historia rasy, opis i wygląd

Wilczak to hybryda wilka i zwykłego psa domowego, przypadki ich krzyżowania są znane od bardzo dawna i według naukowców zdarzyło się to po raz pierwszy około 10 000 lat temu. Ponieważ w większości takie hybrydy zostały uzyskane przypadkowo, takie osobniki wyróżniały się agresywnością i wcale nie poddawały się oswajaniu, więc nie można było z nich zrobić pełnoprawnych zwierząt domowych. Od tego czasu podjęto wiele prób stworzenia skoncentrowanej na człowieku hybrydy wilka i psa, ale nie odniosły one znaczącego sukcesu.

Po raz pierwszy udane ukierunkowane próby wyhodowania odpowiedniego wilczego psa zostały przeprowadzone przez domowych przewodników psów pod koniec lat 80. XX wieku. Podobna praca zakończyła się również sukcesem w Czechach, gdzie można było wyhodować „czeskiego wilka” – psa o wyglądzie i cechach fizycznych wilka oraz wyglądzie owczarka niemieckiego. A w gruncie rzeczy wilk jest gatunkiem wilczaka.

Pierwsze szczenięta wilczaka uzyskano, gdy hodowcy psów skrzyżowali wilczycę, która dorastała z ludźmi, i owczarka niemieckiego. W ten sposób urodziło się potomstwo, które dało początek oficjalnie hodowanym przedstawicielom wilczych psów. Aby przeprowadzić taką przeprawę, konieczne jest przede wszystkim, aby wilk lub wilczyca był absolutnie oswojony, w przeciwnym razie całość będzie skazana na niepowodzenie. Wilk musi zrozumieć, że człowiek nie jest wrogiem i od dzieciństwa przyzwyczaić się do towarzystwa psów. W końcu psy są pierwotnymi wrogami szarych rabusiów, nieprzyzwyczajony wilk wyczuwa to na poziomie instynktu i może poważnie zranić lub nawet ugryźć psa, niezależnie od płci.

Zewnętrznie dorosły wilczak ma cechy i kolor wilka, ale mimo to geny mają swoje własne: jest znacznie mniejszy niż rozmiar. Tak więc waga dorosłego mężczyzny sięga 40-50 kilogramów, a wzrost 55-60 centymetrów. Suki ważą 35-40 kilogramów przy wzroście 50-55 centymetrów. Budowa jest mocna, masywna, zwierzę ma mocne szczęki i mocne nogi. Maść zwykle szara, ale może być dowolna, w zależności od umaszczenia i rasy psa, z którym nastąpiło krzyżowanie.

To interesujące! Gdyby wśród rodziców były owczarki niemieckie, to wilczy pies najprawdopodobniej będzie ciemny, prawie czarny, a jeśli z husky lub husky, to kolor będzie szary, szary lub nawet biały. Ich zęby i ugryzienie są wilcze, co czyni wilczaka znacznie silniejszym niż jakikolwiek pies.

Istnieje kilka rodzajów wilczaków, wśród nich wspomniany wcześniej wilczak czeski, wilczak Saarloos, owczarek Kunming – efekt pracy chińskich specjalistów, a także sioku i volamut. W Niemczech przeprowadzono dość egzotyczne eksperymenty, kiedy skrzyżowano wilka i pudla, niestety nie ma wiarygodnych informacji o uzyskanym wyniku. Chociaż wszystkie wilki różnią się kolorem, charakterem i temperamentem, mają również wspólne cechy charakterystyczne tylko dla wilków. Wśród cech tej rasy warto zauważyć, że są w stanie dożyć 25-30 lat, podczas gdy pies rzadko dożywa 20.

Osobliwością jest również brak silnego przywiązania do ludzi, jak to ma miejsce u psów. Z łatwością współpracują z nowym właścicielem i nie wykazują oznak depresji i tęsknoty za starym właścicielem. Również wilcze psy mają wyostrzony węch, niestrudzenie i wysoką inteligencję. Dzięki temu rasa znalazła szerokie zastosowanie podczas pracy w służbach specjalnych.

Charakter rasy

W zasadzie bardzo trudno jest ściśle określić charakter rasy, ponieważ nie można dokładnie określić, ile genów wilka otrzyma szczeniak. Od tego będzie zależeć charakter psa. Jednak nadal mają wspólne cechy i mogą się objawiać w zależności od zawartości wilczego DNA.

Są to psy o złożonym charakterze, dlatego z reguły są pozyskiwane i wychowywane w celach urzędowych. Wszelkie gadki o niekontrolowanej agresji i nieopanowaniu tej rasy to nic innego jak mit. Pies nieadekwatny i wściekły robi tylko jego właściciel, który nie wie jak lub nie chce sobie z nim radzić. W przypadku wilczego psa najważniejsze jest umiejętne wychowanie szczeniaka od niemowlęctwa, a tutaj profesjonalista musi zabrać się do pracy, to nie jest pies dla początkujących. Bardzo ważne jest, aby udział wilczej krwi u szczeniąt nie przekraczał 15-20%. Jeśli ta liczba będzie wyższa, pojawią się poważne problemy z edukacją i szkoleniem. A wtedy nawet doświadczony przewodnik psa nie poradzi sobie z tym, pies może wyrosnąć agresywny i niekontrolowany.

Ogólnie rzecz biorąc, nie można z góry przewidzieć, jaki charakter będzie miał przyszły wilczak, wszystko zależy od tego, ile krwi otrzymał od „dzikich przodków” i raczej trudno to obliczyć. Jeszcze nie nauczyliśmy się manipulować genetyką. Ale ogólnie rzecz biorąc, jeśli krytyczny próg zawartości krwi wilka mieści się w normalnym zakresie, to nie ma specjalnych problemów podczas treningu, nie będzie ich więcej niż podczas wychowywania psów dużych ras, takich jak rottweiler, pasterz lub doberman. Najważniejsze to wykazać się cierpliwością i wytrwałością. Tutaj odpowiedzialność właściciela psa ma ogromne znaczenie, ponieważ nawet mały szpic czy toy terrier może stać się niekontrolowany, jeśli nie umie go edukować.

Opuścić

Zanim dostaniesz tego bardzo poważnego psa, musisz dobrze zastanowić się, co to jest dla Ciebie i najważniejsze: czy poradzisz sobie z jego szkoleniem i edukacją?? Wilczak jest inteligentnym i złożonym zwierzęciem i nadaje się tylko dla doświadczonych hodowców psów.

Wilk nie jest psem na całe życie w warunkach miejskich, więc trzymanie tej rasy w mieszkaniu jest problematyczne i całkowicie niedopuszczalne. Zwierzęta te potrzebują przestrzeni, gdyż w zamkniętym pomieszczeniu potrafią zachowywać się nieodpowiednio, a czasem bardzo agresywnie. Mogą łatwo zniszczyć mieszkanie w czasie, gdy właścicieli nie ma w domu. Co więcej, nie szczekają jak psy, ale lubią dawać „nocne koncerty”, co spowoduje niepokój sąsiadów w mieszkaniu miejskim.

Dla takich psów odpowiedni jest tylko wiejski dom z dużą działką i terytorium. Wymagana jest przestronna woliera i ciepła budka. Należy zadbać o to, aby zwierzę nie mogło samo opuścić terenu, ponieważ rasa ta jest podatna na włóczęgostwo. Jest to bardzo ważne, ponieważ wilcze psy mogą uciec i dołączyć do bezpańskich psów lub udać się do lasu. Jest to również uzasadnione faktem, że mają rozwinięty instynkt myśliwski znacznie silniejszy niż u zwykłych psów. Może to stwarzać problemy zarówno dla sąsiadów na stronie, jak i dla samych właścicieli.

To interesujące! Wilczaki zwykle nie mają wstępu do domu, wolą trzymać je na ulicy. Czy w najcięższych mrozach wolno im nocować w szatni?. Dużym plusem wilczaków jest to, że wymagają minimalnej opieki, dobrze znoszą zimno i inne trudne warunki pogodowe.

Nie są to najbardziej przyjazne psy, są podejrzliwe w stosunku do obcych i potrafią wykazywać agresję. Wilczaki bardzo źle dogadują się z innymi zwierzętami, czy to innymi psami, zwłaszcza kotami, i należy to również wziąć pod uwagę przed otrzymaniem szczeniaka. W czasach, gdy nawet najbardziej „surowe” rasy psów mogą dość tolerancyjnie zakorzenić się w innych zwierzętach w twoim domu, wilcze psy uważają je za swoich konkurentów i prawdopodobnie będą chciały wyeliminować.

Jest też ważny punkt w trzymaniu takich psów: nie można ich założyć na łańcuch, ma to szkodliwy wpływ na psychikę i jest równoznaczne z bombą zegarową, gdy „eksploduje” - nie wiadomo, ale na pewno się wydarzy. Należy również pamiętać, że są to wilki z natury, co oznacza, że ​​będą podejmowane próby zostania przywódcą stada, a jeśli wyczują słabość właściciela, będą próbować nim manipulować. Dlatego właściciel powinien wykazać się stanowczością charakteru, ale nie da się pokonać psa, kochający wolność i krnąbrny wilk-pies tego nie wybaczy. Ale jeśli uda ci się kompetentnie wychować szczeniaka, znajdziesz lojalnego i oddanego przyjaciela na wiele lat.

O zdrowiu tych piękności warto wspomnieć osobno. Wyróżniają się bardzo dobrym zdrowiem i nie cierpią na choroby typowe dla większości psów. Wysoka odporność, bezpretensjonalność wobec warunków bytowych oraz siła fizyczna sprawiają, że psy te są niezastąpionymi pomocnikami w służbie. Jedyną chorobą, przeciwko której medycyna jest często bezsilna, jest wścieklizna. Wydawałoby się, że rozwiązanie jest proste: trzeba regularnie szczepić zwierzę, ale są pewne trudności. Nie wszystkie wilcze psy są dotknięte szczepionkami przeciwko tej strasznej chorobie. Obecnie trwają prace nad lekiem, który mógłby zagwarantować bezpieczeństwo tym zwierzętom.

Odżywianie

W hodowli wilki nie są wymagające, w żywieniu nie są wybredne. Do pełnego rozwoju nie musi kupować specjalnej karmy premium, ta rasa potrzebuje naturalnego żywienia, a gotowa karma może nawet zaszkodzić. Dla wilczych psów odpowiednia jest owsianka gotowana w bulionie z podrobów, rzadziej można podawać świeże mięso, nerki, wątrobę, niskotłuszczowe ryby, produkty mleczne i warzywa. Najważniejsze: procent pokarmów białkowych powinien być wyższy niż poziom węglowodanów. Dzięki temu menu Twój pupil będzie rósł silny i zdrowy. Dieta powinna być taka sama jak u psów pasterskich, czyli karmić od jednego do maksymalnie dwóch razy dziennie, a jeśli karmisz częściej, może to prowadzić do otyłości, nie powinno to być dozwolone.

Gdzie kupić, cena

Jeśli zdecydujesz się na zakup szczeniaka tej rzadkiej rasy, przygotuj się na rozwiązanie wielu trudnych problemów. W Rosji nie ma oficjalnych hodowli i hodowców wilków, a te psy nie są oficjalnie uznawane przez międzynarodowe organizacje kynologiczne. Obecnie prowadzone są przez służby specjalne tzw. testy terenowe tych psów. Niezwykle trudno jest pozyskać prawdziwego wilczaka, można to zrobić od nieoficjalnych hodowców.

Cena takich szczeniąt waha się od 20 000 do 30 000 rubli i zależy od płci, umaszczenia i pochodzenia szczenięcia. Wiąże się to jednak z pewnym ryzykiem, ponieważ nie wiadomo, jaki procent dzikich genów ma takie potomstwo. Jak już wspomniano, jeśli przekroczy 20%, to pojawią się poważne problemy z wychowaniem. Ale jeśli mimo wszystko kupiłeś takiego szczeniaka, a wszystkie jego wskaźniki są normalne, otrzymasz lojalnego przyjaciela, strażnika i asystenta na wiele lat. Powodzenia!

Film o wilczych psach