Wilczak saarloosa

Wilczarz Saarloosa lub Wilczarz Saarloss (eng. Wilczak Saarloosa, Nether. Saarlooswolfhond) - rasa psa uzyskana przez skrzyżowanie owczarka niemieckiego i dzikiego wilka. Wynik krzyżowania nie spełnił oczekiwań Sarlosa, ale rasa nie popadła w zapomnienie. Rasa stosunkowo młoda, jednak uznana przez organizacje kynologiczne.

Fabuła

Rasa powstała w Holandii w XX wieku. W przeciwieństwie do większości starożytnych ras, wilczak Sarloos nie ma nawet setek lat, a jego historia jest dobrze udokumentowana.

Wilczak powstał dzięki wysiłkom jednego człowieka, holenderskiego hodowcy Leenderta Saarloosa, który wpadł na ten pomysł w latach 30. XX wieku.Chociaż Sarlos bardzo lubił owczarki niemieckie, nie był zadowolony z ich walorów użytkowych, jego zdaniem były zbyt udomowione.

W 1935 rozpoczął pracę nad krzyżowaniem samca owczarka niemieckiego i wilczycy (łac.) o imieniu Fleur, którą zabrał w zoo w Rotterdamie (Holandia. Diergaarde Blijdorp). Następnie ponownie skrzyżował, skrzyżował potomstwo z owczarkiem niemieckim, w wyniku czego otrzymał szczenięta, których krew składała się z ćwiartki wilka.

Jednak wynik nie zadowolił Sarlosa. Psy były ostrożne, nieśmiałe i nie okrutne. Jednak nie zrezygnował z pracy nad rasą aż do swojej śmierci w 1969 roku.

Po śmierci Sarlosa jego żona i córka kontynuowały hodowlę rasy z takim powodzeniem, że w 1975 roku została uznana przez Holenderski Związek Kynologiczny. Na cześć twórcy rasa została przemianowana na europejski wilczak (eng. Wilczak europejski) w wilczaka Saarloosa (ang. Wilczak Saarloosa).

W 1981 rasa została uznana przez największą europejską organizację - Fédération Cynologique Internationale (FCI). W 2006 rasa została uznana przez United Kennel Club (UKC).

W 2015 roku przeprowadzono badanie genetyczne, które wykazało, że wilczak Sarloos jest najbliżej wilka w porównaniu z innymi rasami. Obecnie większość psów tej rasy należy do pokoleń F10-F15.

Przewaga dzikich genów nie pozwoliła na zrobienie z rasy rasy usługowej. Chociaż w przeszłości niektóre psy były z powodzeniem wykorzystywane jako psy przewodniki dla niewidomych i psów poszukiwawczych, dziś większość z nich jest trzymana jako zwierzęta domowe.

Opis

Pierwszą rzeczą, która przychodzi na myśl, gdy widzisz tego psa, jest wilk. Wszystko w swoim wyglądzie przypomina wilka, zwłaszcza, że ​​owczarki niemieckie są mu bardzo bliskie z zewnątrz.

Wilk Saarloos osiąga 65-75 cm w kłębie i waży do 45 kg. Samce są zauważalnie większe i wyższe niż samice.

Sylwetka jest atletyczna, silna, muskularna, ale nie ciężka. Ruch jest lekki, z szybką zmianą tempa charakterystyczną dla wilka.

Gruba warstwa, dobra ochrona przed warunkami atmosferycznymi. Sierść jest średniej długości, zwykle o charakterystycznym wilczym kolorze, ale może być czerwonawa lub biała, chociaż takie kolory są rzadkie i ze względu na obecność genu recesywnego.

Postać

Mimo swojego wyglądu wilczak Saarloos nie jest agresywny. Ma jednak kilka cech wywodzących się od jej przodka.

Przede wszystkim nieśmiałość i nieufność wobec obcych. Następnie silny instynkt stada, postrzegają osobę jako przywódcę stada.

I silna wola, niechęć do posłuszeństwa niższemu rangą.

Te cechy prowadzą do tego, że do pomyślnego utrzymania wilczego psa potrzebne są dwie rzeczy - silny charakter właściciela i zrozumienie psychiki psa.

Poza tym niezwykle ważna jest socjalizacja, znajomość z innymi psami, ludźmi, zapachami, wrażeniami.

Przy odpowiednim wychowaniu wilczak może być z powodzeniem trzymany zarówno w mieszkaniu, jak i w prywatnym domu. Ale lepiej, żeby był to prywatny dom z obszernym podwórkiem. To energiczne i ciekawskie psy, które potrafią zapomnieć o wszystkim, podążając za ciekawym zapachem.

Z tego powodu podczas trzymania na podwórku konieczne jest otoczenie go wysokim płotem, ponieważ są w stanie skakać dość wysoko i dobrze kopać.

Łatwo się domyślić, że wilczak z Sarloos ma dobrze wyrażony instynkt łowiecki i bez odpowiedniego wykształcenia będzie gonił małe zwierzęta.

W kręgu rodzinnym są zrelaksowani i spokojni, nawiązują bliskie więzi ze wszystkimi członkami rodziny.

Jednak dzieci mogą być postrzegane jako jednostki niskiej rangi i dominować nad nimi. Ważne jest ustalenie hierarchii, w której wszyscy członkowie rodziny odgrywają wiodącą rolę.

I bacznie obserwuj relację pies-dziecko. W każdym razie nie zostawiaj dzieci bez opieki, nawet jeśli chodzi o ozdobne rasy psów.

Rasa charakteryzuje się bardzo ostrożnym podejściem do obcych, ale zamiast szczekać lub agresji starają się ukryć. Co sprawia, że ​​są złymi strażnikami.

Ponadto unikają małych dzieci, ponieważ są zbyt energiczne i niespokojne. Wszystko to sprawia, że ​​socjalizacja psa jest niezwykle ważna, a nie każdy właściciel jest w stanie przeprowadzić prawidłową socjalizację.

Dodaj do tego skłonność do życia w stadzie, co oznacza, że ​​nie tolerują samotności i nudy. Wskazane jest, aby właściciele trzymali kilka psów, aby się nie nudziły i ich nieobecność.

Saarloos Wolfdog nie jest dla początkujących! Zrozumienie psychologii psa, jego instynktu stadnego, umiejętność zarządzania nim, socjalizacji - wszystko to jest niezwykle rzadkie u tych, którzy jako pierwsi mają psa.

Opieka

Normalny pies wymaga regularnej, ale nie intensywnej pielęgnacji.

Zdrowie

Średnia długość życia to 10-12 lat, a rasa uważana jest za całkiem zdrową. Z chorób genetycznych dziedziczą te, na które owczarek niemiecki jest podatny, np. dysplazję.