Ile palców na łapach kota: norma i wyjątki

Kategoria Koty

Zadowolony

Cechy łap kota
Koty wielopalcowe
„Dodatkowe” palce i ich przeznaczenie
Amulety powodzenia
Wielopalcowe zwierzaki znanych osób

Ile palców na łapach kota: norma i wyjątki

Ssaki charakteryzują się pięciopalczastymi kończynami. Koty powinny mieć to samo. Jednak tak nie jest. Większość członków tej rodziny ma ich nieco mniej. Felinologia, nauka o kotach, twierdzi, że ma 18 lat. Liczba ta została przyjęta jako międzynarodowy standard.

Ciekawostką jest to, że koty mają różną liczbę palców na przednich i tylnych łapach. Ponadto wiadomo o istnieniu przedstawicieli fiszbin, których liczba palców znacznie przekracza normę.

Cechy łap kota

Na przednich łapach kotów jest 5 palców, a na tylnych tylko 4.

Każdy palec kończy się zrogowaciałą zakrzywioną końcówką lub pazurem. W razie potrzeby zwierzę wypuszcza go na zewnątrz lub chowa do środka, do skórzanego rowka lub poduszki, co pozwala zwierzęciu poruszać się cicho i sprężyste.

Ile palców na łapach kota: norma i wyjątki

Z 5 palców na przednich łapach 4 znajdują się w jednej linii. Piąta jest nieco wyższa i nieco odsunięta na bok. Kończy się również pazurem i posiada ochraniacz. Różnicę w lokalizacji piątego palca tłumaczy jego cel. Podczas chodzenia nie dotyka powierzchni poziomej, ale do pionowego podnoszenia jest konieczne, zapewniając tzw.

Koty wielopalcowe

Są koty, które nie mają 18, ale 20 lub więcej palców. Koty są powszechnie znane z 6 palcami na przednich i 5 na tylnych nogach.

Zwiększona liczba palców u nóg nazywana jest polidaktylią.

Jeśli weźmiemy pod uwagę fakt obecności kociej polidaktylii, to kwestia liczby palców u kotów będzie niejednoznaczna:

W Księdze Rekordów Guinnessa znajduje się rekord 2 kotów z 28 palcami.
W 1974 roku zarejestrowano przypadek narodzin kota, na którego łapach naliczono 32 palce u nóg.

Obecność „dodatkowych” palców nie powoduje żadnych niedogodności dla zwierząt.

„Dodatkowe” palce i ich przeznaczenie

Dodatkowe palce odgrywają znaczącą rolę w życiu kota. Zwiększając powierzchnię stopy, pozwalają swoim właścicielom na:

biegnij szybciej i skacz wyżej;
poruszać się po niestandardowej (wąskiej, luźnej lub luźnej, wibrującej) powierzchni;
łatwo wspinać się w pionie i być bardziej wytrwałym.

Polidaktylia to mutacja genetyczna, którą można dziedziczyć. W większości przypadków mutacja ta okazała się „korzystna” dla zwierząt i została naprawiona przez dobór naturalny.

Z biegiem czasu łapy z dużą liczbą palców otrzymały popularne nazwy: „rakiety śnieżne” i „rękawiczki”. Dawno, dawno temu około 40% kotów rasy Maine Coon urodziło się z wieloma palcami. Ich przednie i tylne łapy miały 1 lub 2 więcej palców. „Dodatkowe” palce znajdowały się albo wzdłuż tej samej linii, albo nieco wyżej. Maine Coonowie mieszkali na farmach w północno-wschodniej Ameryce. Zimą w tych miejscach jest dużo śniegu. Zwierzęta z szerokimi łapami poruszały się łatwo i szybko przez zaspy śnieżne, dla których ich łapy trafnie nazwano „rakietami śnieżnymi”. Dodatkowe palce, znajdujące się nieco powyżej poziomu pozostałych, zewnętrznie przypominają dłoń osoby noszącej rękawicę. Stąd ich nazwa - „rękawiczki”. Pomagają wąsatym drapieżnikom wspinać się, poruszać po wąskich lub okrągłych powierzchniach.

Amulety powodzenia

Żeglarze zawsze zabierali ze sobą koty na wycieczki. Na statku powierzono im ochronę zapasów żywności. Do wyboru stróża podeszliśmy bardzo odpowiedzialnie. Preferowane były wielopalcowe drapieżniki, które umiejętnie, bez strachu przed turlaniem, balansowały na pokładzie, wspinały się po linach i doskonale łapały myszy i szczury.

Znalezienie wielopalcowego kota do podróży morskiej uznano za szczęście, a obecność takiego strażnika żywności na statku to dobry znak. Tak więc koty o szerokich łapach uważano za talizman szczęścia.

Podróże morskie przyczyniły się do rozproszenia kotów polidaktylowych na całym świecie. Wraz z nimi rozeszła się pogłoska, że przynoszą szczęście swoim właścicielom.

Wielopalcowe zwierzaki znanych osób

Z biegiem czasu pojawili się fani „polidaktu”. Specjalnie nabyli lub wyhodowali szerokonogie drapieżniki domowe i byli dumni ze swoich zwierząt.

Jeden z kapitanów morskich zaprezentował sześciopalcowego kota E. Hemingway. Pisarz nazwał go Snowball. Na pamiątkę wielopalcowego ulubieńca pisarza w Stanach Zjednoczonych, koty polidaktylowe są często nazywane „Hemingwayem”.
Theodore Roosevelt, amerykański prezydent, przez długi czas miał kota z sześcioma palcami w kapciach. Świetnie czuł się w Białym Domu, brał udział w oficjalnych przyjęciach i konferencjach prasowych.

Świat kotów jest różnorodny. Koci polidaktylia jest jednym z przejawów tej różnorodności, udowadniając, że wszystko co pożyteczne i potrzebne jest dostrzegane przez naturę.